Die siel vd mens (1)

In hierdie pos kyk ons na DIE SIEL (vd mens).

- Vir 'n studie oor DIE LIGGAAM, gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2019/05/die-liggaam.html.

- Vir 'n studie oor DIE GEES (vd mens), gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2020/05/asem-gees-lig-gees-vd-mens.html

_________________________________________________________________________________

OPSOMMING:

Rol af vir afsonderlike onderwerpe en skrifgedeeltes, nl.

- hoe die siel beskryf word of wat dit beskryf;

- wat kan ons leer oor "siel" uit Jesus se woorde;

- die "siel" in beeldspraak; en 

- ander woorde wat die siel help beskryf. 

Die woord "siel" word somtyds gebruik om in geheel na die innerlike mens te verwys (soos die woord "liggaam" somtyds gebruik word om na die uiterlike mens te verwys)(Matt. 10:28 - bv, niemand kan die siel doodmaak nie, behalwe God...). Die "siel", altans hier verwysend na die innerlike mens, is belangriker as die uiterlike mens.  Dis bv. belangriker om jou te oefen in die godsaligheid as wat dit is om jou liggaam te oefen.  Natuurlik is dit belangrik om vir die uiterlike te sorg, bv. kos en water en oefening ens., maar wat van die innerlike? Wat se kos en water kry jou siel? Hoe is dit geklee en wat se oefening word dit gegee? Wat is die toestand van jou siel? Hoe kan jou siel jou beskryf as mens?

Die woord "SIEL" het ook:

'n wye betekenis en word beide letterlik en figuurlik gebruik, bv. letterlik kan die hart die siel beskryf, maar figuurlik kan dit ook beskryf word deur bv. die begeertes vd hart (kyk na woorde soos emosies, gedagtes, wil, begeerte, hart, beslissing vd hart ens.). Dit kan selfs beskryf word deur "lewend a.g.v. asem" want sonder asem kan niks of niemand 'n "lewende siel" wees nie (kyk na woorde soos lewe, wese, persoon, mens of dier, die self ens.). Dit kan beskryf word deur 'n persoon, bv. mense kan as "siele" aangespreek word, en in daardie geval beskryf dit die uiterlike en/of innerlike mens in geheel (bv. "daar was 20 siele - 20 mense"). Dit kan beskryf word deur iets soos bloed, want die siel is in die bloed. Dit kan beskryf word deur sintuie, organe en gebeente (hetsy letterlik of figuurlik)(en dus deur dinge soos aptyt beskryf - bv. die belangrikheid van kos en water...), want wat die uiterlike mens aanbetref verwys siel na hierdie stelsels binne die liggaam wat in 'n werkende toestand is (omdat iets of iemand asem het); en wat die innerlike mens aanbetref kan hierdie stelsels ook gesond of ongesond wees... Ons sien dus dat daar baie woorde is waardeur SIEL beskryf word (en hulle is almal belangrik!).  

Die woord "siel" kan dus nie net deur een woord beskryf word nie, want dit hang af of daar verwys word na: 

- (1) siel letterlik, of na die

- (2) siel figuurlik, of 

- (3) die mens in geheel, of

- (4) waar dit gebruik word vd innerlike mens.

Die woord siel is:

- die Hebr. woord "neh'-fesh" (Gen. 1:30; 2:7...)(letterlik of figuurlik)(aptyt, gedierte, liggaam, asem, wese, begeerte, gees, hart, lewe, begeerte, mens, die ek, gedagtes, lewendig, een, eie, persoon, plesier, die self, hulle, 'n ding, ens.); of

 - die  Gr. woord "psoo-khay' (wat ook duidelik beide letterlik en figuurlik gebruik word).

(rol af vir uiteensetting)

Dus:

(1) SIEL leterlike beskrywe (asof dit die uiterlike mens beskrywe):

Bv. HART, BLOED, SINTUIE, ORGANE. Verwysend na iets wat lewe - 'n LEWENDE SIEL.  

(Gen 1:30 - "Maar aan al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel en al die kruipende diere op die aarde, waarin ‘n lewende siel is, gee Ek al die groen plante as voedsel. En dit was so"). Sonder asem (gees/lig), en natuurlik 'n liggaam, kan niks 'n lewende siel of wese wees nie. Asem verander die liggaam om lewendig te word en te "werk". Sonder asem kan die siel vd uiterlike mens (bv. hart, en bloed wat deur die liggaam pomp, sintuie, organe) nie werk nie en is die liggaam dood. In hierdie sin is die siel in die BLOED.- die bloed is met die siel verbind (Lev. 17:14); vleis met sy siel, met sy bloed... (Gen. 9:4). Immers is bloed soos 'n prentjie van iemand se gesondheidstoestand en ook nodig om die liggaam in 'n werkende toestand te hou. Daarom word "hart" ook gesien as deel vd siel, want dit is 'n belangrike komponent wat die bloed pomp deur die liggaam en die hele liggaam (en organe en sintuie dus deel vd siel) voorsien van allerhande nodige elemente.   Maar sonder asem kan niks of niemand lewe op aarde nie;  m.a.w., jy moet 'n lewende siel wees om te kan lewe op aarde (Gen. 2:7) - daarom gaan iemand of iets dood wanneer hy die laaste asem uitblaas... Somtyds word die woord "wese" hier in die plek van siel gebruik (alhoewel, ons moet onthou daar is baie soorte wesens met verskillende soorte liggame). Asem en bloed is beslis deel van wat 'n wese hier beskryf.  Vir 'n studie oor lewende siel/wese, gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2018/12/lewende-wese-lewende-siel-menslike.html. 

(2) SIEL figuurlik beskrywe (asof dit die innerlike mens beskrywe):

(3) WAAR SIEL DIE MENS IN GEHEEL BESKRYF:

In geheel kan na mense verwys word as "siele" - die mens word somtyds na verwys as " 'n siel " (bv. soveel siele getel...)(bv. Gen. 46:22; Hand. 2:41; 27:37)(Num. 31:40; Jos. 2:13).  Dit verwys nie hier noodwendig na die gees in die binneste nie, maar ook na die uiterlike mens - asof iemand se BLOED  vgl. kan word met hom as 'n SIEL (Ps. 30:9; 30:10). Bestudeer gerus ook die term "vlees en bloed" wat verwys na die mensdom (en vgl. dit ook met die tema van "menslike wese").  Die mens is VLEES EN BLOED want hy is uit vlees en bloed gebore (Joh. 3:6; 1:13). Mense van dieselfde bloed is van dieselfde DNA en is familie van mekaar - bv. "van dieselfde bevolking" (mense van gemengde bloed verwys bv. na verskillende bevolkings). Iemand se lewe is in die bloed - dit beskryf hom as 'n siel - siel in bloed. Vir 'n studie oor vlees en bloed, gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2018/10/vlees-en-been-vlees-of-liggaam-en-bloed.html. 

(4) WAAR SIEL DIE INNERLIKE MENS IN GEHEEL BESKRYF:

(1Pe 1:9 - "en die einddoel van julle geloof, die saligheid van julle siele, verkry") - die woord "siele" hier verwys duidelik meer na die innerlike mens as wat dit verwys na die "liggaam" (kyk ook Hebr. 12:3; 13:7; Jak. 1:21; 1 Pt. 2:25; Ps. 31:10 ens.).  Openb. 6:9 is ook 'n goeie vb. van waar "siele" duidelik gebruik word om te verwys na die innerlike mens (in geheel): -" En toe Hy die vyfde seël oopgemaak het, sien ek onder die altaar die siele van die wat gedood is ter wille van die woord van God en die getuienis wat hulle gehad het" - (kyk ook Openb. 20:4; Hand. 14:22; Matt. 11:29, ens.). Nog 'n goeie vb. is (Mic 6:7 - "Sal die HERE ‘n welbehae hê in duisende ramme en tien duisende strome van olie? Sal ek my eersgeborene gee vir my oortreding, die vrug van my liggaam vir die sonde van my siel?") - hier sien ons dat "liggaam" gebruik word vir "die uiterlike mens" en "siel" vir die "innerlike mens".  Jesus het ook hierdie soort taal gebruik in Matt. 10:28. 

As ons 'n meer vollediger opsomming wil maak oor DIE SIEL, sal ons dus ook moet inkyk op woorde soos:

-  lewe / lewende wese/siel (en die belangrikheid hier van asem);

-  die siel (of  die mens as siel ) letterlik en figuurlik bedoel;

-  hart en organe (en die belangrikheid hier van kos en water);

-  bloed (en die belangrikheid hier van uit watter saad iemand gebore is).

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

INLEIDING:

Die mens bestaan uit liggaam, siel en gees;  maar is tweeledig van aard nl. "die uiterlike mens" en die "innerlike mens";  dus, "liggaam siel en gees" verwys nie net na die uiterlike mens nie, maar ook na die innerlike mens;  alhoewel die woord "siel" somtyds gebruik word om in geheel na die innerlike mens te verwys (en "liggaam" om na die uiterlike mens te verywys). Om te se dat die uiterlike mens "liggaam, siel en gees", is sowel die innerlike mens "liggaam, siel en gees" is, is nie skriftuurlik korrek nie, alhoewel beide die uiterlike mens en die innerlike mens letterlik sowel figuurlik beskryf word in die Skrif. Bv., in baie skrifte sien ons hoe die woord "siel" nie net gebruik word vd uiterlike mens nie, maar ook vd innerlike mens. Die woord "siel" word veral in die Skrif gebruik van iets binne-in die mens, dier of voël (Gen. 1:30), en word somtyds beskryf deur die hart, of as binne-in die BLOED (siel in die bloed - Lev. 17:11; Gen. 9:4);  en verwys veral na "lewe"! (bv. "lewende siel").  Die woord SIEL kan dus 'n beskrywing wees van "siel" letterlik bedoel (bv. letterlike organe en sintuie)(bv. hart, bloed ens.), of  ":siel" figuurlik bedoel soos vd innerlike mens (wat dan verwys na begeertes, wil, gevoel, ens.). Op dieselfde wyse word die hart en organe bv. letterlik en figuurlik gebruik in die Skrif... Die siel letterlik bedoel (bv. "vd uiterlike mens") word veral gekenmerk deur die fisiese HART en BLOED wat deur die are pomp (bv. "DIE SIEL vd vlees is IN DIE BLOED" - Gen. 9:4,5; Lev. 7:27; 17:11,14; Deut. 12:23; Lev 17:11 - "Want die siel van die vlees is in die bloed, en Ek het dit aan julle op die altaar gegee om vir julle siele versoening te doen; want die bloed bewerk versoening deur die siel");  daarom word die mens belet om bloed te eet, is om hierdie rede! Gen. 9:4). Maar natuurlik verwys "siel" na dit "binne-in" (bv. van die liggaam) en die stelsels wat werk in die liggaam (bv. ORGANE, SINTUIE, GEBEENTE)(vir 'n studie oor "die mens se LIGGAAM", gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2019/05/die-liggaam.html - wat verwys na vlees, familie, werke, voedsel en water, vleis, die self, klere en naaktheid, maar ook organe en sintuie kan insluit). In Biologie word ORGANE ingedeel in verskillende stelsels.  Daar is bv. die spierstelsel (geraamte, gewrigte, ligamente, spiere, senings); die spysverteringstelsel (mond, kliere, farinks, slukderm, maag, ingewande, lewer, galblaas, mesenterium, pankreas); die asemhalingstelsel (neus, farinks, larinks, longe, diafragma, ens.);  die urinere stelsel (lewer, niere, blaas ens.); die bloedsomloopstelsel (die hart, are, beenmurg ens.); die voorplantingsorgane...; endokriene...; brein, senuwees, sintuie soos ore, oe, tong ens., hormone; huidstelsel (soos vel ens.), ens.

ORGANE / SINTUIE / GEBEENTE:

-  Soos gesien onder die studie van "liggaam", word die woord "may-aw'" (wat in KJV vertaal word as "bowels") somtyds vertaal as liggaam in AOV, maar dit verwys eintlik na die "MAAG, INGEWANDE, HART, en BAARMOEDER" (Gen. 15:4; 25:23...) - wat dus miskien meer verwysend is na die siel.  HIERDIE ORGANE IS LETTERLIK DEEL VAN DIE UITERLIKE LIGGAAM VD MENS ("vlees")(en keer terug na stof wanneer die mens doodgaan);  

- MAAR  "ORGANE" AS DEEL VD LIGGAAM VD MENS verwys nie net na die letterlike nie, maar ook na die figuurlike (m.a.w., "VD INNERLIKE MENS")  -bv. die gedagtes en oorlegginge vd hart...-Hebr. 4:12; - kyk in hoe baie skirfte die "HART" figuurlik gebruik word... -8:10; 10:22; 13:9; 1 Joh. 3:21; 1 Joh. 3:17; 2 Pet. 2:14; Jak. 1:26; 3:14; 1 Tim. 1:5; 2 Kor. 3:3 ens.. Bv., wanneer iemand "in sy hart egbreuk pleeg" (Matt. 5:28), verwys dit nie na die letterlike gebaar van egbreuk nie, maar is bedoel "pleeg egbreuk in die innerlike mens";  dus, hetsy figuurlik of letterlik, beide word gesien as egbreuk! (dit wat  die hart van vol is, loop die mond van oor....). Daar word in vele skrifte verwys na organe, sintuie en gebeente as figuurlik (asof "vd innerlike mens").

Die woord "siel" word ook somtyds gebruik van die innerlike mens in geheel bv. om die toestand vd innerlike mens (gees in binneste) te beskryf.  Bv., die siel is lewend en kan voel, kan "treur" (Job 14:22);  vriendelike woorde is soos heuningkoek vir die siel en 'n genesing vir die gebeente (Spr. 16:24). Terwyl organe en sintuie ook onder die tema van "liggaam" gesorteer kan word, word dit baiemaal gebruik om die toestand vd siel te beskrywe, bv. 'n gebeente word ongesond vanweë sonde (Psa 38:3)  (38:4);  en hartstog kan 'n gebeente verrot (Spr. 14:30);  stralende oë kan die hart verbly, en 'n goeie tyding maak die gebeente vet (Spr. 15:30). Iemand se hart kan gebreek wees in sy binneste (Jer. 23:9). Niere kan versmag van verlange in iemand se binneste (Job 19:27), of selfs jubel! (Spr. 23:15)...

Die toestand van die mens se ORGANE en SINTUIE en GEBEENTE is dus nie net uiterlik 'n bewys van gesondheid nie, maar ook innerlik. Dit wat dit bedoel dat God "hart en niere deursoek" (Ps. 7:9,10; Jer. 11:20)(Jer 17:10 - "Ek, die HERE, deursoek die hart, toets die niere, om aan elkeen te gee na sy weë, volgens die vrug van sy handelinge") - verwysend dat Hy kyk wat die toestand is van iemand se innerlike mens (dus iemand se "siel"). Dit wat die mens doen en bedink en ervaar het beslis 'n invloed op sy innerlike mens.  Hoe lyk sy gebeente?  Hoe lyk sy hart? Hoe lyk sy niere? - HIERDIE IS DINGE WAT DIE SIEL BESKRYWE. Ons kan nie altyd sien nie, maar die Here SIEN wat die toestand is van elkeen se "hart en niere" (Jer. 20:12), en volgens hierdie "toestand" vd innerlike mens sal elkeen eendag vergeld word (volgens hulle werke)(Openb. 2:23).

Die woord siel is nie net verwysend na een van die komponente waaruit die mens bestaan (m.a.w. liggaam, siel en gees)(hetsy letterlik of figuurlik)(Matt. 11:29) nie, maar word ook somtyds gebruik om 'n lewende wese te beskryf, bv. waar daar na mense verwys word as "siele" (Hand. 7:14) - in hierdie geval verwysend na die wat "vlees en bloed" is, of die in wie daar lewensasem is. Die rede waarom iets of iemand hierdie LEWENDE siel het, is d.m.v. asem of "gees" (Gen. 2:7). Dit beteken, dat sou iemand sy asem of gees verloor, sy siel nie meer lewend wees nie... - en dit is inderdaad wat gebeur wanneer iemand sterwe (altans "sy laaste asem uitblaas), is dat sy siel dan nie meer LEWE nie (letterlike, fisiese hart stop, bloed kan nie meer pomp. organe stop...); en net soos hierdie die geval is met die uiterlike mens, net so is dit vir die innerlike mens. In daardie opsig, omdat die mens tweeledig is (uiterlike en innerlike mens), verwys die siel vd mens nie net na siel. asof vd uiterlike mens nie, maar ook na siel, asof vd innerlike mens.  

Niks of niemand kan lewe sonder ASEM nie;  dus, kan niemand 'n LEWENDE WESE wees sonder asem/gees/lig nie (Gen. 2:7). Woorde wat hiervoor gebruik word is o.a. "asem in neus" of "asem vd LEWE", of "lewensasem".  Die woorde "lewende siel" is bv. beskrywend van die wat LEWENSASEM  in hulle neusgate het. Hierdie gees of asem wat God gee, is soos lig vir die liggaam.  Die mens is net soos plante,afhanklik van lig (gees/asem) om te kan lewe. Ons moet onthou dat die mens nie net uiterlik van aard is ("die uiterlike mens") nie, maar het ook 'n innerlike ("die innerlike mens"), en net soos die uiterlike mens lewe deur ASEM, net so lewe die innerlike mens deur asem/gees (bv., "die natuurlike mens" het die gees vd wereld, maar "die geestelike mens" lewe deur die asem vd Heilige Gees (en die geestelike mens se lewe is in die bloed van Christus, want net soos mense van dieselfde bloed familie is van mekaar, so is die wat gebore is uit God, familie van Hom - siel in bloed - lewe in Christus...).  Wanneer iemand sy laaste asem uitblaas, gaan hy dood (verwysend na die uiterlike mens).  Op dieselfde wyse sal die (innerlike mens) wat NIE die asem het van die Heilige Gees nie, doodgaan (verwysend na die tweede dood).

Wanneer daar na iets of iemand se SIEL verwys word, gaan dit dus veral oor die feit dat hy LEWE (Gen. 2:7).  Wanneer sy hart gaan staan is dit gewoonlik 'n bewys dat hy besig is om te sterwe -  die HART word ook baiemaal gebruik om siel te beskrywe, want dit gee 'n aanduiding van of iemand LEWE of nie (hetsy verwysend na die uiterlike mens of die innerlike mens).  Die hart pomp BLOED deur die hele liggaam en op so 'n manier word die liggaam voorsien van allerhande nodige elemente o.a. suurstof.  Iemand se bloed kan ook baie van hom vertel, bv. watter soort siektes hy het, asook die gesondheidstoestand van verskillende organe bv. hart, niere, lewer ens. In daardie opsig werk die hart en organe saam, en bloed is die belangrike komponent tussen hierdie organe. Hierdie is natuurlik meer verwysend na die uiterlike mens (asof, se siel), maar die mens is nie net uiterlik van aard nie, maar het ook 'n innerlike mens, en het dus nie net 'n letterlik siel nie, maar ook 'n siel figuurlik gesproke. Die mens is dus nie net letterlik liggaam, siel en gees nie, maar ook figuurlik liggaam, siel en gees, bv. selfs na die dood (vd uiterlike mens) het hy (die innerlike mens) steeds 'n vorm, kan sien en hoor en dink en praat ens. Ons moet dus nie net kyk na die woord siel in letterlike betekenis nie, maar ook weet waarna die "siel" figuurlik verwys...

Die siel kan verder vgl. word met saad of plant of boom (wat geplant word, en groei en vrug dra).  Hierdie is veral beeldspraak wat gebruik word van die innerlike mens. Gelowiges word bv. voorgestel soos saad of bome wat groei en vrug dra... (en iemand se VRUG sal eendag bepaal of hy doodgaan of nie!). Net soos die uiterlike mens sterwe sonder kos en water, net so sal die innerlike mens sterwe sonder kos en water.  En die soort kos en water het ook 'n invloed op groei en hoedanig die vrug lyk;  maw, net soos kos en water 'n invloed het op die liggaam, hart, organe ens. (m.a.w. "liggaam en siel" letterlik gesproke), net so het geestelike kos en water 'n invloed op die innerlike mens as "siel" (bv. verwysend na wie dit is in wie iemand glo en wie dit is vir wie hy dien, wie sy bron is, en bv. wat hy sien as waarheid..ens.) - wat iemand inneem het dus beslis 'n invloed op sy groei, en sal bepaal wat se soort vrug hy dra... As 'n kind van die Here  bv. verkeerde kos en water inneem (m.a.w. liewer sy vertroue plaas in wereldse wysheid en rykdom, of afgode begin aanbid of ander afgodspraktyke begin volg), dan sal dit beslis 'n invloed he op beide sy groei en die soort vrug wat hy uiteindelik dra  / of hy staan dan die gevaar om die goeie vrug wat hy alreeds dra, te verloor (kyk die gelykenis vd saaier). Wanneer Christus terugkom, gaan elkeen se vrug geoes word...
Bestudeer gerus die volgende onderwerpe in 'n geestelike betekenis:
- "water": https://warechristene.blogspot.com/2018/03/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html
- "kos": http://warechristene.blogspot.com/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html
- "bekleding": https://warechristene.blogspot.com/2020/03/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
UITEENSETTING:

Die woord "SIEL" is die:

- Hebr. woord "neh'-fesh" (Gen. 1:30; 12:13; 17:14 ens.)(word letterlik of figuurlik gebruik)(verwys veral na 'n wese wat asemhaal, bv. dier of mens), en het die volgende betekenisse: (enige, aptyt, dier, liggaam, haal asem, gedierte, dood (elik), begeerte, tevrede, vis, gees, gulsig, hy, hart, lewe, lus, man, my, beslissing of hart, verganklikheid, een, eie, persoon, genot, die self, hulle (self), ding, wil);

- Gr. woord "psoo-khay'" (Matt. 10:28; 12:18; 26:38 ens.)(word letterlik of figuurlik gebruik), en het die volgende betekenis: (hart, lewe, beslissing, siel, wese-ons,jy).

-------------------------------------

Vir 'n meer vollediger opsomming om die woord SIEL beter te verstaan, moet ingekyk word op die volgende woorde (woorde soos bo gesien in Hebr en Griekse betekenis vd woord):

-  lewe / lewende wese/siel (en die belangrikheid hier van asem);

-  die siel (of  die mens as siel ) letterlik en figuurlik bedoel;

-  hart (en organe)(en die belangrikheid hier van kos en water); en

-  bloed (siel in bloed)(en die belangrikheid hier van uit watter saad iemand gebore is).

Die begrippe lewende wese of lewende siel verwys na alles wat DIE ASEM VD LEWENSGEES IN HULLE NEUSGATE HET - want asem verander hulle in lewende siele... ! (Gen. 7:22,23; 1:20,21,24; 2:19; 9:10,12,15,16; Lev. 11:10,46; Deut. 11:6; Eseg. 47:9; Openb. 16:3). Daar word baiemaal na mense verwys as bloot SIELE (Gen. 46:15; Eks. 1:15; Hand. 2:41 ens.), maar dit beteken nie dat die mens net uit siel bestaan nie (want hy bestaan uit liggaam, siel en gees), maar is verwysend na die feit dat hulle "lewende wesens" is, en verwys veral na "uit watter bloed iemand gebore is" (bv. "vlees en bloed" - die natuurlike mens is kinders van Adam / verganklike bloed) - dit gaan dus oor die bloed wat deur hulle are loop.  Mense van dieselfde bloed is van dieselfde familie of van dieselfde volk. M.a.w., ons moet vra uit watter saad iemand gebore is om te kan weet "van watter bloed hy is".  Volgens bg. Hebr en Gr. woorde, kan ons "die SIEL" dus soos volg opsom - die begrip "siel" verwys na:

- (1) 'n enige wese ("ding" - ons/jy) -  is " 'n siel " (het 'n lewende siel)(hetsy mens, dier, vis);
- (2) is letterlik (bv. verwysend na siel asof vd uiterlike mens), en is ook figuurlik (bv. verwysend na siel asof vd innerlike mens);
- (3) het 'n aptyt en liggaam (verwysend na die hart en organe / bloed en die belangrikheid van kos en water);
- (4) haal asem, lewe, en i.g.v. die mens kan doodgaan - is verganklik (verwysend na die saad waaruit iemand gebore is);
- (5) het 'n gees (nie net letterlike asem nie, maar verwys ook na die innerlike mens want die mens as "siel" figuurlik gesproke het ook asem nodig om te kan lewe);
- (6) het 'n hart (nie net letterlik hart en organe nie, maar kan bv. beslis, en het begeertes, gevoelens - 'n wil)(verwys na die innerlike mens).

Die mens is dus 'n "wese" (MENSLIKE WESE/ ook somtyds verwys na as " 'n SIEL") met 'n LIGGAAM, waarin daar 'n "lewende SIEL" is (Gen. 1:30)(leer meer hieroor onder die studie vd liggaam, onder die onderwerp "die self"), en hy kan nie 'n "lewende siel" wees sonder "gees"/ASEM nie - het m.a.w. ('n) gees (letterlik "asem" en is ook "gees"/innerlike mens). Ook al die diere van die aarde, die voëls van die hemel, en al die kruipende diere op die aarde het elk 'n lewende siel in hulle... (die met lewensasem in hulle neusgate).  Maar sonder die "liggaam" en "lewensasem" kan niks 'n LEWENDIGE SIEL of DING of WESE wees nie.  Die begrip "LEWENDE WESE" verwys dus veral na alles wat "die ASEM vd lewensgees in hulle neusgate het"... (want die "asem" verander hulle in lewende siele)(Gen 7:22,23)(bv. die MENS, die vee, kruipende diere, voëls van die hemel)(Gen. 1:20,21,24;  2:19;  7:4;  9:10,12,15,16; Lev. 11:10,46; Deut. 11:6; Eseg. 47:9; Openb. 16:3). Daar word ook in verskeie skrifte na 'n (lewende) wese verwys as bloot " 'n siel " (Gen. 17:14; 19:20; Eks. 12:15,19; Hand. 3:23 ens.).

Die Skrif leer vir ons dat wanneer iemand sterwe, "die siel uitgaan" (Gen. 35:18) - dit vewys na hoe die persoon ophou om 'n lewende wese te wees... - in so 'n geval kan ons sê dat die "siel aan die doderyk oorgegee word" (Ps. 16:10), waar die wese dan "verderf" (die uiterlike keer terug na stof). Vgl. dit met 1 Kon. 17:21,22 wat skets hoe die kind daar se siel hom verlaat het, maar hy weer lewendig word toe dit terugkeer... Ander woorde wat ook gebruik word (veral waar iemand vroeer sterwe...) is dat daardie "siel afgeies word" (Luk. 12:20)....  Hierdie verwys natuurlik na die dood ("eerste" dood), nie die tweede dood nie. Hier sien ons "SIEL" o.a. verwys na "VERGANKLIKHEID" (kinders van Adam/die natuurlike mens - gaan dood). Dus word daar somtyds na "doodgaan" verwys as "iemand se siel verlaat hom of word weggeneem" (1 Kon. 19:4), en verwys na hoe iemand ophou op 'n lewende siel te wees. Die mens is 'n wese WAT ASEMHAAL en LEWE (en die siel vd vlees is in die bloed - Lev. 17:11-rol af vir meer hieroor). Die menslike wese kan DOODGAAN (is m.a.w. verganklik). Maar hy kan nie 'n lewende wese wees op aarde as hy nie 'n liggaam het nie.  Sonder liggaam is hy soos 'n "gees sonder vlees en bene" (verwysend na die innerlike mens wat nie 'n uiterlike het nie - soos die geeste van afgestorwenes). Hy kan dus slegs 'n lewende wese op aarde wees "MET" 'n liggaam.  Die menslike wese is verder 'n wese met 'n aptyt en kan bv. nie lewe sonder kos en water nie.  Die menslike wese het 'n hart (en kan beslis en dink, het begeertes, gevoelens - 'n wil...). Somtyds word die woord "siel" nie net gebruik t.o.v. 'n menslike wese nie, maar word ook gebruik van 'n groep menslike wesens wat soos " 'n mens" gesien word, bv. die volk Israel in Num. 21:4 waar daar na die volk "se siel" verwys word soos daar van 'n persoon as 'n siel gepraat word (vgl. dit met Ef. 2:15 en 1 Sam. 30:6).  In hierdie vb. was die "siel" vd volk aangespreek om die toestand van hulle siele aan te dui (in hierdie geval was dit "ongeduld"). In ander woorde kan ons se dat dit gewys het hoe die volk se "hart" lyk of hoe hulle harte gelyk het. Kyk ook hoe die Christelike kerk voorgestel word as 'n nuwe "mens" - duidelik met liggaam, siel en gees.  Die woord "siel" word baiemaal gebruik om iemand se ware toestand van bv. hoe hy dink, sy oorlegginge, gevoelens, begeertes ens. te beskryf. Die begrippe "hart" en "siel" word in heelwat skrifte saam gebruik (gewoonlik figuurlik)(bv. 2 Kon. 23:25 ens.) en ons sien hier die verband tussen die beslissings, begeertes, gevoelens, wil ens. vd hart en "die siel".

 Elke "siel" is in die hand van sy Skepper, die Here (so ook is die gees/asem van alle mense - dus, as God die asem wegneem, kan niemand lewe of 'n lewende siel op aarde wees nie)(Job 12:10; 34:14,15).

SIEL IN DIE BLOED:

Bg. betekenis vd woord siel in die Hebr. en Grieks, is dan waarby ons stilstaan in hierdie studie, en is die manier waardeur die begrip SIEL verduidelik kan word, maar ons kan ook kyk na terme waarmee die woord "siel" vgl. word, bv. "bloed". 

Die tema van "bloed" is belangrik wanneer ons verwys na die siel, want die SIEL VD VLEES IS IN DIE BLOED! (of anders gestel, "die siel van alle vlees is sy bloed"; elkeen se bloed is met sy siel verbind...-Lev. 17:14)... In hierdie opsig sien ons dat SIEL nie net verwys na iets of iemand as "lewende wese" nie, maar ook verwys daarna dat die siel gesien kan word as na die siel = die bloed (Deut. 12:23)("die wese se lewe is in die bloed"). Ons ken die gesegde "sowaar as my siel leef!" (1 Sam. 17:55) wat verwys na die mens wat gesien word as "'n siel" en sy lewe is in sy siel (in sy bloed)! - natuurlik, solank hy asem het!, want wanneer hy sy laaste asem uitblaas dan leef sy siel nie meer nie (wat weer verwysend is na die verganklikheid van die kinders van Adam..., en daarom verwys "siel" nie net na die lewe in die bloed nie, maar ook na die verganklikheid vd mens as lewende wese). Geen mens kan lewe sonder bloed in sy liggaam nie, en geen organe kan funksioneer sonder bloed nie want sonder bloed kry hulle nie die nodige suurstof en minerale wat nodig is om te kan funksioneer nie.  Wanneer die hart stop en die bloed nie meer deur die liggaam pomp nie, hou die mens op om 'n "lewende siel" op aarde te wees (want die LEWE IS IN DIE BLOED!). Nadat die persoon sy laaste asem uitgeblaas het, gaan hy dood, en die liggaam keer terug na stof... (dit verwys na die uiterlike mens), en duidelik meer die LETTERLIK gesproke "siel" (mens hou dan op om 'n lewende wese te wees op aarde / bloed stop...).  Wat die SIEL aanbetref is daar geen hoop vir die natuurlike mens wanneer hy doodgaan nie.  Wanneer die mens doodgaan is hy soos "'n gees sonder vlees en bene" en wag op die "tweede dood"! Hierdie verwys na VERGANKLIKHEID (een vd betekenisse vd woord "siel"). Maar dit is natuurlik anders vir die geestelike mens!, want die geestelike mens se innerlike is vernuwe en hy het LEWE IN DIE BLOED VAN CHRISTUS, en het daarom die belofte van letterlike opstanding, en hy sal nie onder die oordeel van die tweede dood val nie...

_________________________________________________________________________________

Beeldspraak oor die siel: 

DIE SIEL kan beskryf word soos "SAAD":
"Saad" word vir verskillende dinge in die Skrif gebruik in vergelykings, bv. dat mense in die wêreld gesaai word... (Matt. 13) - "wêreld" word dan met grond vgl., en mense ("siele" / mense) soos saad. Hier sien ons hoe die woord siele somtyds gebruik kan word vir mense - vgl. dit met skrifte waar dit so gebruik word: Eks. 1:5, Gen. 46:25... Maar die woord siel verwys weer in ander skrifte spesifiek na die siel van elke mens (dan nie die mens "as siel" nie, maar "die siel vd mens"), bv. Eks. 30:15. Dit kan miskien verduidelik word deur die vb. van waar die mens in geheel voorgestel word soos saad wat in grond gesaai word (en lig en kos en water en omstandighede nodig het), bv. bome wat groei en vrug dra (Matt. 3:10; 21:43 ens.) - in hierdie geval kan die liggaam vd mens soos grond voorgestel word, die siel vd mens soos saad (en die gees vd mens soos lig) - soos ons inderdaad sien baiemaal die geval is in die Skrif.
Kom ons kyk na so 'n vgl.:
- die LIGGAAM vd mens word voorgestel met "GROND" (en is inderdaad uit grond gemaak!, en keer terug na stof wanneer iemand sterwe),
- die GEES VD MENS word voorgestel met lig (die mens word 'n "lewende siel" wanneer God asem/gees inblaas in die mens),
- die SIEL word voorgestel met "SAAD" (of plant of boom...)...iets wat GROEI en VRUG DRA.  Die beeldspraak word graag in die Skrif gebruik waar mense voorgestel word met saad; bv. gelowiges, hoe hulle in die wêreld gesaai word om te groei en moet vrug dra...(http://warechristene.blogspot.com/p/blog-page.html) - en hoe hulle vrug geoes word wanneer Christus terugkom. Die gelowige se hart kan bv. so gesien word soos 'n plant (neem kennis dat siel baiemaal vgl. word met hart).  Bv., die geestelike mens wat weer gebore word deur die Heilige Gees dra vrug tot ewige lewe... (Rom. 6:22; Spr. 11:30; Joh. 4:36 ens.), maar die natuurlike mens dra vrute vir die dood.

'n Plant het lig nodig om te kan LEWE. Op dieselfde wyse het die menslike wese "lig" of gees nodig om te kan lewe (vgl. met tema van "lewende siele") - kan dus nie lewe sonder die letterlike asem ("lig") wat God vir hulle gee nie, en as die mens sy laaste asem (letterlik bedoel) uitblaas (as dit donker word en die gees of asem hom heeltemal verlaat) dan gaan hy letterlik dood...  (kyk gerus ook die beeldspraak van hoe hierdie figuurlik gebruik word in die skrif van "kinders vd nag" en "kinders vd dag"). Ons weet ook hoe belangrik water en kos is vir saad om te groei (tot plant/boom, en vrug dra) en LEWE.  Op dieselfde wyse het die siel vd mens WATER en KOS nodig - letterlik en figuurlik!  LETTERLIK  is water baie nodig vir liggaam en organe, en terloops weet ons dat BLOED ook baie water bevat. En as die mens geen voedsel eet nie, sal hy uiteindelik doodgaan, want hy is 'n LEWENDE WESE met 'n APTYT en het kos nodig om te kan lewe.
Op dieselfde wyse wat ons as "siele" letterlik kos en water nodig het (die uiterlike mens), so het ons FIGUURLIK gesproke ook kos en water nodig! (die innerlike mens)(https://warechristene.blogspot.com/2018/06/water-vir-lewe.html) ;
(https://warechristene.blogspot.com/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kom ons kyk wat ons kan leer oor "DIE SIEL" uit Jesus se woorde:

(1)  Niemand kan die siel doodmaak nie, behalwe God:

- (Mat 10:28)  En moenie vrees vir die wat die liggaam doodmaak, maar die siel nie kan doodmaak nie; maar vrees Hom liewer wat die siel sowel as die liggaam kan verderwe in die hel. - hier lyk dit of Jesus die woord "siel" gebruik vir die innerlike mens. God kan iemand se siel verderwe, en die manier hoe Hy dit doen is deur dit te laat verderwe in die hel.  Dit wil dus voorkom of in hierdie skrif die woord liggaam meer verwysend is na die uiterlike mens, en die woord "siel" na die innerlike mens. Vgl. dit met Jak_5:20  ("laat hy weet dat die een wat ‘n sondaar van sy dwaalweg bekeer, ‘n SIEL UIT DIE DOOD SAL RED en ‘n menigte sondes sal bedek") - duidelik verwys hierdie nie na die (eerste) dood nie, maar na die tweede dood wanneer die wie se name nie in die boek vd lewe is nie, veroordeel sal word tot die hel. 

(2) Die siel / innerlike mens is belangriker as die uiterlike mens:

- (Mat_16:26  - "Want wat baat dit ‘n mens as hy die hele wêreld win, maar aan sy siel skade ly? Of wat sal ‘n mens gee as losprys vir sy siel?"). Die siel verwys weer-eens hier na die innerlike mens, wat terloops sal skade ly as iemand nie homself verloen en sy kruis opneem en vir Jesus volg nie - elkeen wat sy lewe wil red, sal dit verloor;  maar elkeen wat sy lewe om Jesus se ontwil verloor, sal dit vind (v. 24,25). Daar is geen losprys vir die siel nie, behalwe in Jesus Christus. (Vgl. hierdie met punt 1). Om vir die uiterlike mens te sorg is belangrik, ja, maar dit is belangriker om vir die innerlike mens te sorg - vgl. dit met die tema van "oefen in godsaligheid", wat belangriker is as liggaamlike oefening. 

(3)  Die siel vd mens word somtyds gebruik om die mens te toestand te beskryf:

Die siel word baiemaal gebruik om te beskryf hoe iemand voel of dink of redeneer of hoe hy "sien". In hierdie geval verwys dit nie na die letterlike hart en bloed en organe nie, maar na die innerlike mens. Net soos die fisiese hart en organe beinvloed word deur dit waaraan die liggaam blootgestel word (bv. weersomstandighede, kieme, inneem van kos en water ens.), en bloed 'n prentjie is van die mens se gesondheid, oorsprong ens., net so word die innerlike mens beinvloed - en die siel beskryf hierdie toestand! (maw, iemand se oorsprong, hoe hy dink en "sien" en verstaan, hoe hy voel en hoe gesond hy is ens.).
Bv., die siel kan beskryf hoe iemand voel:
-(Mat_26:38  Toe sê Hy vir hulle: My siel is diep bedroef tot die dood toe; bly hier en waak saam met My);
-(Joh_12:27  Nou is my siel ontsteld, en wat sal Ek sê? Vader, red My uit hierdie uur? Maar hierom het Ek in hierdie uur gekom). 

Of wys wat iemand begeer:
-(Luk_12:19  En ek sal vir my siel sê: Siel, jy het baie goed wat weggesit is vir baie jare; neem rus, eet, drink, wees vrolik. Luk_12:20  Maar God het aan hom gesê: Jou dwaas, in hierdie nag sal hulle jou siel van jou afeis; en wat jy gereedgemaak het, wie s’n sal dit wees?).
Die "hart" (nie die fisiese hart nie) word ook baiemaal gebruik om hierdie dinge te beskryf, en word dus gesien of kan vgl. word met die siel vd mens:
(Mat 5:28)  Maar Ek sê vir julle dat elkeen wat na ‘n vrou kyk om haar te begeer, reeds in sy hart met haar egbreuk gepleeg het.

(Mat 11:29)  Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus vind vir julle siele;

(Mat 12:34)  Addergeslag, hoe kan julle goeie dinge praat terwyl julle sleg is? Want uit die oorvloed van die hart praat die mond.

(Act 4:32)  En die menigte van die wat gelowig geword het, was een van hart en siel, en nie een het gesê dat iets van sy besittings sy eie was nie, maar hulle het alles in gemeenskap gehad.

Mar_12:30  "en jy moet die Here jou God liefhê uit jou hele hart en uit jou hele siel en uit jou hele verstand en uit jou hele krag. Dit is die eerste gebod". 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Begeer

In hierdie pos gaan ons kyk na hoe die woord "begeer" gebruik word in die Skrif.

_________________________________________________________________________________

Dit is nie altyd verkeerd om iets te begeer nie, maar dit hang veral af van wat dit is wat iemand begeer, en hoekom hy dit begeer.  Elkeen se hart wys "wat sy begeertes" is (Matt. 6:21; 12:34,35...), 

bv., die goddelose begeer die vangs van verkeerde dinge! (Spr. 12:12).  Maar die regverdige ontvang alles wat hy vra? ..... Hoekom?  Want hy begeer die regte dinge (en vra ook daarvolgens) (Matt. 7:7,8; Spr. 10:24; 11:23).  Die tema van "begeer" kan gerus behandel word saam met die tema van "planne".  Die woord "planne" verwys somtyds na dit wat jy "dink" of die manier "hoe jy oor iets dink" (die Griekse woord "logismos"-2Kor. 10:5). Ons planne beïnvloed ons begeertes, en daarom moet planne of denke gevange geneem word tot gehoorsaamheid aan Christus! (2 Kor. 10:5). Christus het baie gepraat oor die "hart" en gewys dat ons moet ag gee op die hart... (Matt. 5:8,28;  6:21;  12:34,35;  13:15,19;  15:18,19;  22:37;  24:48...). (Spr. 16:9)  "Die hart van die mens dink sy weg uit, maar die HERE rig sy voetstappe".

Daar is heelwat voorbeelde in die Skrif van gelowiges wat iets begeer het maar nie ontvang het nie - veral in voorbeelde waar diesulkes in ongehoorsaamheid stap (Hebr. 12:17), of verkeerd bid (Jak. 4:2,3). Baiemaal is die rede waarom gebede nie beantwoord word nie, omdat hulle begeertes het wat "onwettig" is, of omdat hulle agter die wêreld aan "hoereer" - (Jak. 4:4b - "................ Wie dan ‘n vriend van die wêreld wil wees, word ‘n vyand van God)(Joh. 8:44).  Die Christen wat verkeerde dinge begeer moet egter dankbaar wees as hy dit nie ontvang nie, want die Here weet wat goed is vir ons, en Hy weet wanneer iets kan veroorsaak dat ons val.  Somtyds gee die Here wel vir iemand iets wat nie Sy wil is nie! (wat in sommige gevalle gesien kan word soos 'n "vloek" eerder as "antwoord op gebed!")(soos die vb. in Rom. 1 vd die wat nie ag gee op die waarheid nie, of die vb. van koning Saul, wat wys was in sy eie oë en dooies gaan raadpleeg het vir 'n antwoord toe die Here hom nie meer wou antwoord nie...). Wanneer ons die Here raadpleeg, moet dit wees met die bedoeling dat ons ons onderwerp aan Sy wil, want Hy weet wat is goed vir ons.  Ons moet dus DIE HERE SE WIL begeer (1 Joh. 5:14; Hebr. 2:4; Kol. 1:9; Luk. 9:54; Rom. 2:18; Joh. 9:31; 4:34; Luk. 12:47; 5:12; Luk. 9:23,24...)- (Gal 5:17 - "want die vlees begeer teen die Gees, en die Gees teen die vlees; en hulle staan teenoor mekaar, sodat julle nie kan doen wat julle wil nie").

Almal het begeerte na die daagslikse behoeftes (oor wat hul sal eet, drink of aantrek), maar die gelowige word beveel om hom nie daaroor te kwel nie (m.a.w., nie bevrees word of heeltyd daaraan dink nie...), maar eerder sy begeertes in alles deur gebed en smeking met danksegging bekend maak by God (Fil. 4:6). Christus het ook verder geleer dat ons eers die koninkryk van God moet soek en Sy geregtigheid, en dan sal al hierdie dinge (hierdie behoeftes) vir ons bygevoeg word... (Mat 6:31-34)(Psa 37:4 - "... verlustig jou in die HERE; dan sal Hy jou gee die begeertes van jou hart").  Hy't ook gesê dat ons ons nie moet kwel oor die dag van "môre" nie (v.34). Waar gelowiges loop kla en ontevrede is in plaas van om hierdie soort begeertes in gebed na die Here toe te neem, of nalaat om Sy dinge eerste te soek , is hulle besig om die Here te versoek! (soos die volk Hom versoek het in die woestyn). (http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2014/04/waar-n-gelowige-die-here-versoek-wys-hy.html) 

Ons moet ons begeertes na die Here neem, maar nie verkeerde begeertes nie! Sou 'n gelowige bv. rykdom begeer, of iets wat aan sy naaste behoort, is dit verkeerde begeertes en nie geoorloof nie. Sou hy nou dink dat hy hierdie verkeerde begeertes (wat kom uit die vlees met sy hartstogte) in gebed vir die Here kan vra, dan bid hy verkeerd (volgens sy eie luste), en moet hy nie dink dat sy gebede beantwoord sal word nie... "Gierigheid" (begeerte na geld, of liefde vir geld), of bv. begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap, of begeerte na sondes en wereldse wysheid,  is nie iets wat onder die kinders van gehoorsaamheid hoort nie... (Kol. 3:5).  (Gal 5:24 -  "Maar die wat aan Christus behoort, het die vlees met sy hartstogte en begeerlikhede gekruisig"). Kinders van die Here behoort tevrede te wees met wat hulle het en moet ook nie dit wat aan iemand anders behoort, begeer nie - hetsy besittings, naaste se vrou...(watookal aan jou naaste behoort)(Fil. 4:11; 1 Tim. 6:8; Eks. 20:7; Matt. 5:28 ens.). Kinders van die Here moet ook nie leringe begeer wat hulle in die gehoor streel nie, maar eerder 'n begeerte hê na die waarheid en ag gee op wat Christus geleer het (1 Pet. 2:2; 2 Tim. 4:3,4; 2 Pet. 2:18; 2 Pet. 3:3; Jud 1:16,18).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'N KORT OPSOMMING:

Die manier hoe iemand die begeerlikhede van die vlees kan oorwin, is om "te wandel deur die Gees" 

(Gal. 5:16). 

Gedagtes van onwettige begeertes, bv. begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap, of waar iemand iets van sy naaste begeer, of begeerte na geld, vleeslike en wereldse begeertes of waar iemand slegte dinge begeer, of begeerte na leringe wat nie stroop met die waarheid nie ens.,  moet nie gekoester word nie want dit veroorsaak dat iemand versoek word! (Jak. 1:14,15). 

-  (Rom 13:14 - "Maar beklee julle met die Here Jesus Christus, en maak geen voorsorg vir die vlees om sy begeerlikhede te bevredig nie").  

-  (1Pe 4:2 - "om die orige tyd in die vlees nie meer volgens die begeerlikhede van die mense te leef nie, maar volgens die wil van God"). 

-  (1Jn 2:16 - "Want alles wat in die wêreld is—die begeerlikheid van die vlees en die begeerlikheid van die oë en die grootsheid van die lewe—is nie uit die Vader nie, maar is uit die wêreld").  

Begeertes wat wel geoorloof is vir die gelowige (gesonde begeertes), is 'n verlange of begeerte na die Here (om Hom te vrees, met Hom te praat, Hom te raadpleeg, Hom te bedank, ens.); of 'n verlange of begeerte na Sy woord (soos om "kos" te begeer - die kos vd woord); of 'n hoop op die toekomstige opstanding of begeerte na Sy koninkryk en Sy dinge;  of 'n begeerte na 'n amp om ander gelowiges te dien; of 'n begeerte dat mede-broers en susters in Christus tot volkome sekerheid sal kom en 'n verlange tussen mekaar waar gelowiges besorg is oor mekaar en mekaar dien met die evangelie, sakramente ens.  Ook begeerte na vleeslike gemeenskap wat binne 'n (wettige) huwelik plaasvind, is natuurlik geoorloof. Of 'n begeerte na alledaagse behoeftes (maar nooit waar dit iemand se gedagtes oorneem en dit eerste gesoek word bo die Here nie)...  Solank iemand "deur die Gees" wandel, sal hy nie die dinge vd vlees begeer nie, maar die dinge vd Gees begeer!  (http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/05/wie-is-nie-onder-die-wet-nie.html).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kom ons kyk na 'n klompie gevalle van dinge wat nie vir die gelowige geoorloof is (om te begeer) nie:

-   begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap  ("desire, covet, lust")(Hebr. woord khaw-mad' of Gr. woord ep-ee-thoo-meh'-o), bv., waar 'n man na 'n vrou kyk om haar te begeer (verwys nie hier na begeerte "binne die huwelik" nie)(Spr. 6:25; Matt. 5:28), dus begeerte na 'n vrou met wie 'n man nie getroud is nie, of begeerte na die vrou van jou naaste, of begeerte na 'n hoer (Spr. 6:25; - "Begeer haar (slegte vrou/hoer) skoonheid nie in jou hart nie, en laat sy jou nie vang met haar ooglede nie")....  Ook in die geval van manne teenoor mekaar, en vroue teenoor mekaar  (Rom. 1:26,27), is dit nie geoorloof nie (m.a.w. in die geval van homoseksualisme). Om beter te verstaan wat met die woord "lus" in hierdie konteks gebruik word, is deur te kyk na wat dit beteken het in Gen. 3:6, toe Eva die boom van goed en kwaad se vrug "begeer" het...sy het iets begeer wat onwettig was vir haar.

Vir ongetroudes en weduwees/wewenaars wat hulleself nie kan beheer nie, is dit beter om te trou as om van begeerte te brand (1 Kor. 7:9)(-l.w., praat nie hier van "geskeides" nie - geskeides word nie gesien as "ongetroudes" nie, maar 'n geskeide word gesien as 'n "getroude" wat van sy/haar maat geskei is.  Geskeides is steeds volgens belofte aan mekaar verbind tot een van hulle afsterwe, en dan word die een wat oorbly in die lewe ook nie meer gesien as "ongetroude", asof nog 'n maagd, nie, maar gesien as weduwee of wewenaar.  Dus is "geskeides wat weer trou"  besig met onwettige vleeslike gemeenskap - onwettige begeerte na vleeslike gemeenskap - dus "egbreuk").  Die wat getroud is, moet nie begeer om losmaking te kry nie!  (en die wat ongetroud is, moet verkieslik nie vasmaking soek nie, maar as hulle dit soek, is dit nie verkeerd nie)(1Kor. 7:27,28).

-   in die geval van waar iemand iets van sy naaste begeer, bv. sy huis of vrou of enige iets wat aan hom behoort (Eks. 20:17; Deut. 5:21; Rom. 7:7);  en die wat soek na ydele eer en mekaar beny (Gal. 5:26).  Dit dan ook die rede waarom rowers steel en geweldenaars optree teenoor hulle naaste, omdat hulle dit wat aan hulle naaste behoort, BEGEER (Mig. 2:1,2).  Met meeste van die volk se oorwinnings, was hulle nie toegelaat om die bangoed wat aan hulle vyande behoort het, soos goud en silwer, te begeer of vir hulle te neem nie (Deut. 7:25)(rol af vir skrifgedeeltes);  inteendeel was die bangoed eerder geheilig aan die Here.  Sou hulle wel vd buit neem omdat hulle dit "begeer", het hulle gesondig (Jos. 7:21) - die rede waarom God hierdie volke in hulle hand gegee het, was nie omdat hulle hul naaste se goed begeer het nie! Voorbeelde van waar hierdie woord gebruik word is in:  (Eks. 34:24, van mense wat ander mense se land begeer);  of (Eks. 20:17 en Deut. 5:21, van dat ons niks van ons naaste mag begeer nie);  of (Deut. 7:25 en Jos. 7:21 - mag nie ander nasies se gode, of die goud en silwer waarvan dit gemaak is, begeer nie);

-  in die geval van waar iemand geld begeer  - (gelowiges word aangemoedig om liewer vergenoeg te wees met dit wat hulle het! (1 Tim. 6:8)). (1Tim.  6:9,10 - "Maar die wat ryk wil word, val in versoeking en strikke en baie dwase en skadelike begeerlikhede wat die mense laat wegsink in verderf en ondergang. Want die geldgierigheid is ‘n wortel van alle euwels; en omdat sommige dit begeer, het hulle afgedwaal van die geloof en hulleself met baie smarte deurboor"). 'n Man van God moet vlug vir hierdie dinge!, en liewer geregtigheid, godsaligheid, geloof, liefde, lydsaamheid en sagmoedigheid najaag (1 Tim. 6:11; 2 Pet. 1:4). Simon se begeerte na "krag" in Hand. 8, was verkeerd omdat hy dit begeer het vir eer en eie gewin. Sou sy begeerte egter wees om mede-gelowiges te bedien en daarom die krag van die Gees begeer, wat die Gees ookal deur hom wil werk, dan was sy begeerte geoorloof (1 Kor. 12:7).  Wanneer 'n Christen met 'n klomp geld of besittings of werk of krag geseen word, dan is dit nie bedoel om die persoon self te verryk asof hy belangriker is as ander mense of meer eer nodig het nie!, maar wat gebeur is dat die Here iets aan hom toevertrou wat hy veronderstel is om te gebruik in Sy koninkryk - die vraag is nou HOE hy dit gaan aanwend in die koninkryk van God? (Luk. 12:16-21).  Hoekom kry sommige baie en sommige min?  Dit gaan nie werklik oor HOEVEEL iemand kry nie, maar meer oor WAT DOEN HY MET DIT WAT HY KRY? Aan elkeen word gegee volgens sy vermoë en volgens wat nuttig is... (Matt. 25:15; Ef. 4:7; 1 Kor. 12:7). As iemand iets begeer, moet hy homself afvra HOEKOM hy dit begeer?

-  begeerlikhede van die vlees/wereldse begeertes, en in die geval van waar slegte dinge en sonde begeer word (1 Kor. 1:22; 10:6; Ps. 106:29; Jak. 4:3; 2 Pet. 2:10; 1 Joh. 2:16; 2 Tim. 3:6; Tit. 2:12; 3:3; 1 Pet. 1:14; 1 Pet. 4:2) - bv. begeerte na afgodsdiens of afgodsoffers of offerandes aan dooies ens. (1 Kor. 10:7; Openb. 2:14; Ps. 106:28);  of 'n begeerte om te hoereer, en waar mense hulle liggame onder mekaar onteer (1 Kor. 10:8; Num. 25:1-9; 1 Kor. 6:18; Openb. 2:14; Rom. 1:24); en nog ander begeerlikhede vd vlees, bv. onreinheid, ongebondenheid;  towery, vyandskap, twis, jaloersheid, toornigheid, naywer, tweedrag, partyskap; afguns, moord, dronkenskap, brassery en dergelike dinge......... (Gal. 5:19-21).(Rom 6:12 - "Laat die sonde dan in julle sterflike liggaam nie heers dat julle aan sy begeerlikhede gehoorsaam sou wees nie").

-  begeerlikhede van die jonkheid (2 Tim. 2:22) - onheilige en onsinnige praatjies moet vermy word (2 Tim. 2:16), en dwase en onverstandige strydvrae moet afgewys word (2 Tim. 2:23).  Doen afstand van ongeregtigheid (v.19), en moenie van die waarheid afdwaal nie (v.18)......ens.  (Psa 119:9 -  "Bet. Waarmee sal die jongeling sy pad suiwer hou? Deur dit te hou na u woord").

-  begeerte na lering wat hulle in hulle gehoor streel - (2 Tim. 4:3,4; 2 Pet. 2:18; 2 Pet. 3:3; Jud 1:16,18) - begeerte na fabels en leuens, in plaas van na die waarheid;  - 'n begeerte na wereldse wysheid.
_________________________________________________________________________________
'n Paar gevalle van dinge wat wel vir die gelowige geoorloof is (om te begeer):

-  'n amp, waarin iemand vir die gemeente van God wil sorg dra (1 Tim. 3:1) - maar l.w. dat daar bepaalde kriteria is waarop iemand geskik is vir so 'n werk (bv. opsienersamp - 1 Tim. 3:2-7)(diaken - 1 Tim. 3:8-13).  Ongelukkig word daar nie altyd so aandag gegee hieraan nie en dit veroorsaak dat ampte somtyds in die kerk uitgedeel word aan mense wat op die ou end leed doen in plaas van die Here se werk (Matt. 15:14; Luk. 6:39...).

- 'n begeerte (na die Here se koms) na wanneer ons met ons woning uit die hemel oorklee word (1 Pet. 1:13; Hebr. 11:16; 2 Kor. 5:2; Hebr. 11:16).

-  'n verlange (begeerte) na die onvervalste melk van die woord ( 1 Pet. 2:2) - soek die dinge daarbo! (Kol. 3:1).

-  'n verlange na die Here, om Sy Naam te vrees, om met Hom te praat, by Hom te pleit en te smeek, Hom te bedank...  (Ps. 84:2; Job. 13:3; Neh. 1:11; Fil. 4:6; Hand. 15:17; 17:27)('n begeerte om Hom te raadpleeg en te ken, in Hom te bly, Sy wil te doen!....).

-  'n begeerte vir mede-broers en susters in Christus om tot volkome sekerheid te kom vd hoop tot die einde toe - m.a.w. 'n begeerte dat hulle nie traag word nie... (Hebr. 6:11);  en verlange tussen mede-broers en susters in Christus om mekaar te sien en oor mekaar besorg te wees, om mekaar te dien, te vermaan waar nodig, en die evangelie onder mekaar te deel, en sakramente te deel (Fil. 1:8; 2:26; 4:17; 2 Tim. 1:4; 1 Thess. 3:6; 2:3,8; Luk. 22:15);  en mekaar dus - a.g.v. die feit dat hulle aan mekaar dink en mekaar verlang - opdra in gebed (2 Kor. 9:14; Rom. 1:9,10...). Soek ander se voordeel (1 Kor. 10:33).

-  waar die vrou 'n begeerte het na haar man (Gen. 3:16)(en die man 'n begeerte na sy vrou: - hy moet sy vrou liefhe - Ef. 5:28).

-  om alledaagse behoeftes te begeer, MAAR moet nie daaroor top nie maar dit deur gebed en smeking met danksegging aan God bekend maak (Fil. 4:6; Matt. 6:31-34; Luk. 16:21; 15:16...).

-  soek EERSTE die koninkryk van God... (Matt. 6:33).  Voor ons die alledaagse behoeftes begeer, moet ons eerste die koninkryk van God begeer (Matt. 13:44-46). Dit moet in so 'n mate begeer word dat iemand bereid is "om alles te verkoop sodat hy dit kan koop" (soos 'n verborge skat in 'n saailand).  Moet die koninkryk van God in so 'n mate begeer, dat hy sy lewe vir die evangelie opgee (Matt. 10:39; Mark. 8:35).

_________________________________________________________________________________

"begeer": 

(Hebreeus)
-khaw-mad' (Gen. 3:6; Eks. 20:17; 34:24; Deut. 5:21; 7:25; Jos. 7:21; Ps. 68:16; Spr. 6:25; 12:12; Jes. 53:2; Mig. 2:2)(to be desired, covet, lust)
A primitive root; to delight in: - beauty, greatly beloved, covet, delectable thing, ( X great) delight, desire, goodly, lust, (be) pleasant (thing), precious (thing).

-baw-kash' (Num. 16:10; 2 Sam. 3:17; 1 Kon. 11:22; Neh. 5:18; Ps. 104:21; Sag. 6:7)(seek, required) 

A primitive root; to search out (by any method; specifically in worship or prayer); by implication to strive after: - ask, beg, beseech, desire, enquire, get, make inquisition, procure, (make) request, require, seek (for).

-shaw-al', shaw-ale' (Deut. 14:26b; 1 Sam. 12:13,17,19; 1 Kon. 3:5,10,11,13; 2 Kon. 2:9,10; 1 Kron. 4:10; 2 Kron. 1:7,11; Ps. 21:4; 27:4; Ecc. 2:10)(desire, ask)
A primitive root; to inquire; by implication to request; by extension to demand: - ask (counsel, on), beg, borrow, lay to charge, consult, demand, desire, X earnestly, enquire, + greet, obtain leave, lend, pray, request, require, + salute, X straitly, X surely, wish.

-aw-vaw' (Deut. 14:26a; 1 Sam. 2:16; Job 23:13; 2 Sam. 3:21; 1 Kon. 11:37; Job 23:13; Ps. 45:11; 132:13,14; Spr. 13:4; 21:10,26; 23:3,6;24:1; Ecc. 6:2; Jes. 26:9; Jer. 17:16; Mig. 7:1)(lust, desire, covet)

A primitive root; to wish for: - covet, (greatly) desire, be desirous, long, lust (after).

-aw-mar' (1 Sam. 20:4)(desire)

A primitive root; to say (used with great latitude): - answer, appoint, avouch, bid, boast self, call, certify, challenge, charge, + (at the, give) command (ment), commune, consider, declare, demand, X desire, determine, X expressly, X indeed, X intend, name, X plainly, promise, publish, report, require, say, speak (against, of), X still, X suppose, talk, tell, term, X that is, X think, use [speech], utter, X verily, X yet.

-khaw-fates' (Ps. 73:25)(desire)

A primitive root; properly to incline to; by implication (literally but rarely) to bend; figuratively to be pleased with, desire: -  X any at all, (have, take) delight, desire, favour, like, move, be (well) pleased, have pleasure, will, would.

(Grieks)

-ep-ee-thoo-meh'-o (Matt. 5:28; 13:17; Luk. 17:22; Hand. 20:33; Rom. 7:7; 13:9; Gal. 5:17; 1 Tim. 3:1; Jak. 4:2)(desire, coveted, lust)

From G1909 and G2372; to set the heart upon, that is, long for (rightfully or otherwise): - covet, desire, would fain, lust (after).

-ahee-teh'-o (Matt. 27:20)(ask)

Of uncertain derivation; to ask (in generally): - ask, beg, call for, crave, desire, require. Compare G4441.

-ep-eed'-zay-teh'-o (Mark. 8:12)(seek after)

From G1909 and G2212; to search (inquire) for; intensively to demand, to crave: - desire, enquire, seek (after, for).

-dzay-teh'-o (Luk. 11:16)(sought)

Of uncertain affinity; to seek (literally or figuratively); specifically (by Hebraism) to worship (God), or (in a bad sense) to plot (against life): - be (go) about, desire, endeavour, enquire (for), require, (X will) seek (after, for, means). Compare G4441.

-ex-ahee-teh'-om-ahee (Luk. 22:31)(desired)

Middle voice from G1537 and G154; to demand (for trial): - desire.

-bas-il-yooce' (Hand. 13:21)(desired)

Probably from G939 (through the notion of a foundation of power); a sovereign (abstractly, relatively or figuratively): - king.

-or-eg'-om-ahee (1 Tim. 6:10)(coveted after)

Middle voice of apparently a prolonged form of an obsolete primary (compare G3735); to stretch oneself, that is, reach out after (long for): - covet after, desire.

-ek-zay-teh'-o (Hebr. 12:17)(sought)

From G1537 and G2212; to search out, that is, (figuratively) investigate, crave, demand, (by Hebraism) worship: - en- (re-) quire, seek after (carefully, diligently).

-ep-ee-poth-eh'-o (Jak. 4:5)(lust)

From G1909 and ποθέω potheō (to yearn); to dote upon, that is, intensely crave possession (lawfully or wrongfully): - (earnestly) desire (greatly), (greatly) long (after), lust.

-ep-ee-thoo-mee'-ah (Openb. 18:14)(lusted after)

From G1937; a longing (especially for what is forbidden): - concupiscence, desire, lust (after).

_________________________________________________________________________________
Bangoed/Buit:
(paar opmerkings oor "bangoed" of "buit", spesifiek met die oog op dat dit "nie begeer" moet word nie)

Met meeste van die volk se oorwinnings was hulle nie toegelaat om die bangoed wat aan hulle vyande behoort het, soos goud en silwer, te begeer of vir hulle te neem nie (Deut. 7:25; Jos. 6:18; 7:15; 2 Sam. 8:11,12...);  inteendeel was die bangoed eerder geheilig aan die Here.  Sou hulle wel vd buit neem omdat hulle dit begeer, het hulle gesondig (Jos. 7:21) - die rede waarom God hierdie volke in hulle hand gegee het, was nie omdat hulle hul naaste se goed begeer het nie!  (Tog het die Here bv. 'n uitsondering gemaak toe Hy die volk uit Egipteland lei, maar weer-eens, dit wat hulle toe van hulle vyande versamel het, was nie "omdat hulle dit begeer het nie", maar in opdrag van die Here...- die Here het dit vir hulle gegee - Eks. 3:21,21; 11:2,3; 12:35,36).  Kyk wat het in Rig. 8:24-28 gebeur toe Gideon 'n skouerkleed maak van ringe uit die buit:  (Rig. 8:27 - "En Gídeon het daar ‘n skouerkleed van gemaak en dit in sy stad, in Ofra, opgestel; en die hele Israel het dit daar agternagehoereer, en dit het vir Gídeon en sy huis ‘n strik geword"). In hierdie geval sien ons hoe die gebruik van "buit" kan lei tot afvalligheid...  (Vgl. dit met die insident vd goue kalf in woestyn... (Eks. 32)).  Die buit was veronderstel om geheilig (afgesonder) te word (Lev. 27:28) en gebruik in die bou vd tabernakel/tempel (1 Kon. 7:51) - (1Kron. 26:26,27 - "Hierdie Selómot en sy broers was oor al die skatte van die heilige gawes wat koning Dawid en die familiehoofde, en die owerstes oor duisend en oor honderd en die leërowerstes, geheilig het— van die oorloë en van die buit het hulle dit geheilig om die huis van die HERE daarmee uit te rus").  In die geval van waar mense uit die volk vd Here doodgemaak was omdat hulle afgode aanbid het en ander uitgelok het om dit ook te doen, was hulle ook nie toegelaat om die betrokke mense se bangoed vir hulle te neem nie, maar in die geval was dit alles uitgebrand: -(Deu 13:16,17 - "En al die buit daarvan moet jy op die stadsplein bymekaarbring en die stad en al die buit as voloffer met vuur verbrand aan die HERE jou God; en dit moet vir ewig ‘n puinhoop wees, dit mag nie weer opgebou word nie. Ook mag daar niks van wat bangoed is, aan jou hand bly kleef nie, sodat die HERE Hom van die gloed van sy toorn kan afwend en aan jou barmhartigheid kan bewys en Hom oor jou ontferm en jou vermenigvuldig, soos Hy aan jou vaders met ‘n eed beloof het—).

Nog Skrifte (bangoed/buit)-
Lev_27:28  Maar niks van die bangoed wat iemand aan die HERE wy, van alles wat aan hom behoort mense of vee of grond wat in sy besit is mag verkoop of gelos word nie. Al die bangoed moet aan die HERE hoogheilig wees.
Deu_13:17  Ook mag daar niks van wat bangoed is, aan jou hand bly kleef nie, sodat die HERE Hom van die gloed van sy toorn kan afwend en aan jou barmhartigheid kan bewys en Hom oor jou ontferm en jou vermenigvuldig, soos Hy aan jou vaders met ‘n eed beloof het—
Jos_6:18  Maar neem julle net in ag vir die ban, dat julle nie, terwyl julle met die banvloek tref, tog van die bangoed neem en die laer van Israel onder die ban bring en dit in die ongeluk stort nie.
Jos_7:1  Maar die kinders van Israel het hulle vergryp aan die bangoed; want Agan, die seun van Karmi, die seun van Sabdi, die seun van Serag, van die stam van Juda, het van die bangoed geneem, sodat die toorn van die HERE ontvlam het teen die kinders van Israel.
Jos_7:11  Israel het gesondig en het ook my verbond oortree wat Ek hulle opgelê het, en ook geneem van die bangoed en ook gesteel en dit selfs heimlik by hulle goed gevoeg.
Jos_7:15  En hy wat in besit van die bangoed aangewys is, moet met vuur verbrand word, hy met alles wat aan hom behoort, omdat hy die verbond van die HERE oortree en ‘n skanddaad in Israel begaan het.
Jos_22:20  Toe Agan, die seun van Serag, hom vergryp het aan die bangoed, het daar nie ‘n toorn oor die hele vergadering van Israel gekom nie? En hy self het nie alleen weens sy ongeregtigheid omgekom nie.
1Sa_15:21  Maar die manskappe het van die buit kleinvee en beeste geneem, die beste van die bangoed, om aan die HERE u God in Gilgal te offer.
1Ch_2:7  En die seuns van Karmi was: Agar, wat Israel in die ongeluk gestort het deurdat hy hom vergryp het aan die bangoed.
(Num 31:27)  en verdeel die buit tussen die wat met die oorlog te doen gehad het, wat op kommando uitgetrek het, én die hele vergadering.

(Deu 2:34)  En ons het in dié tyd al sy stede ingeneem en elke stad met die banvloek getref, manne en vroue en kinders; ons het niemand laat vryraak nie.

(Deu 2:35)  Net die vee het ons vir ons geroof en die buit van die stede wat ons ingeneem het.

(Jos 6:18)  Maar neem julle net in ag vir die ban, dat julle nie, terwyl julle met die banvloek tref, tog van die bangoed neem en die laer van Israel onder die ban bring en dit in die ongeluk stort nie.
(Jos 6:19)  Maar al die silwer en goud en die koper— en ystervoorwerpe is heilig aan die HERE: dit moet by die skat van die HERE kom.

(Jos 7:1)  Maar die kinders van Israel het hulle vergryp aan die bangoed; want Agan, die seun van Karmi, die seun van Sabdi, die seun van Serag, van die stam van Juda, het van die bangoed geneem, sodat die toorn van die HERE ontvlam het teen die kinders van Israel.

(2Sa 8:11)  Dit het koning Dawid ook aan die HERE geheilig, saam met die silwer en die goud wat hy geheilig het van al die nasies wat hy onderwerp het:
(2Sa 8:12)  van die Arameërs en die Moabiete en van die kinders van Ammon en van die Filistyne en van die Amalekiete en van die buit van Hadadéser, die seun van Rehob, die koning van Soba.

(1Kron. 18:11)  Dit het koning Dawid ook aan die HERE geheilig saam met die silwer en die goud wat hy van al die nasies geneem het, van die Edomiete en van die Moabiete en van die kinders van Ammon en van die Filistyne en van die Amalekiete.

(1Kron. 22:14)  En kyk, deur my moeitevolle arbeid het ek vir die huis van die HERE honderd duisend talente goud en ‘n miljoen talente silwer gereed gelê, en die koper en die yster is onweegbaar; want dit is daar in groot hoeveelheid; en hout en klippe het ek in gereedheid gebring; en jy kan daar nog meer byvoeg.

(1Kon. 7:51)  En toe al die werk wat koning Salomo in die huis van die HERE gemaak het, gereed was, het Salomo die geheiligde gawes van sy vader Dawid ingebring; die silwer en die goud en die voorwerpe het hy in die skatkamers van die huis van die HERE neergesit.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------