Hart verhard

In hierdie pos kyk na die term "hart verhard" - bv., wat beteken dit wanneer iemand se hart verhard is?

Hierdie kan saam met die tema van "ongeloof" behandel word: https://warechristene.blogspot.com/2017/09/ongeloof.html.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wetend ongelowig bly:
Die begrip "hart verhard" word gewoonlik in konteks met "ongeloof" gebruik;  meer presies, mense wat kies om ongelowig te wees/bly.  -Bv. die Farao aan wie oor en oor bewys is dat die Here vd Hebreeuse volk God is, maar hy het aanhou kies om ongelowig te wees  - die gevolg hiervan was 'n "verharde hart".  Meer presies is dit die Here wat Farao se hart verhard het omdat die Farao gekies het om ongelowig te bly!
- Eks. 4:21  En die HERE sê vir Moses: Nou dat jy wegtrek om na Egipte terug te gaan, kyk dat jy al die wonders voor Farao doen wat Ek in jou mag gestel het. Maar Ék sal sy hart verhard, sodat hy die volk nie sal laat trek nie. 
- Eks. 7:3  En Ék sal Farao se hart verhard en my tekens en wonders in Egipteland vermenigvuldig. 
- Eks. 9:12  Maar die HERE het Farao se hart verhard, sodat hy nie na hulle geluister het nie, soos die HERE aan Moses gesê het. 
- Eks. 10:1  Verder het die HERE vir Moses gesê: Gaan na Farao toe, want Ék het sy hart verhard, ook die hart van sy dienaars, sodat Ek hierdie tekens van My onder hulle kan verrig, 
- Eks. 10:20  Maar die HERE het Farao se hart verhard, sodat hy die kinders van Israel nie laat trek het nie. 
- Eks. 10:27  Maar die HERE het Farao se hart verhard, en hy wou hulle nie laat trek nie. 
- Eks. 11:10  En Moses en Aäron het al hierdie wonders voor Farao gedoen. Maar die HERE het Farao se hart verhard, sodat hy die kinders van Israel nie uit sy land laat trek het nie. 
- Eks. 14:4  En Ek sal Farao se hart verhard, dat hy hulle agtervolg; en Ek wil My aan Farao en sy hele leërmag verheerlik, en die Egiptenaars sal weet dat Ek die HERE is. En hulle het so gedoen. 

Die hart "VERHARD" beteken hier dat dit sterker word (m.a.w. in dit wat hy glo) en nog meer weerstand bied (teen bv. dit waarin hy nie wil glo nie) en sy posisie behou (m.a.w. in dit waarin hy glo) - ( is die Hebr. woord "khaw-zak'"). "Hart" verwys hier na intellek en wil (hoe hy "sien" - verstaan en dus glo) - (is die Hebr. woord "labe"). M.a.w. "hart verhard" gaan oor die stand van iemand se hart t.o.v. dit waarin hy glo of wil glo. Dit kan vgl. word met die vb. van "die ryk man en Lasarus" wat doodgegaan het en die ryk man wat iemand wou terugstuur om sy broeders te waarsku..., maar kyk die antwoord wat Abraham hom gee: (Luk 16:29-31 - "Toe sê Abraham vir hom: Hulle het Moses en die Profete; laat hulle na dié luister. Maar hy antwoord: Nee, vader Abraham, maar as iemand uit die dode na hulle gaan, sal hulle hul bekeer. Maar hy sê vir hom: As hulle na Moses en die Profete nie luister nie, sal hulle nie oortuig word nie, al sou iemand ook uit die dode opstaan"). Hierdie vb. wys hoe verhard die ryk man se familie se harte was. Dit was dieselfde met die Farao - ten spyte van alles wat hy gesien het, het hy gekies om ongelowig te bly.  Wat doen die Here met so iemand?  Hy verhard hulle harte sodat hulle nog meer glo in die leuen! Vgl. dit met Rom. 1:24 - ("Daarom het God hulle ook in die begeerlikhede van hulle harte oorgegee aan onreinheid, om hulle liggame onder mekaar te onteer") - lees gerus die hele gedeelte om te sien hoe hierdie mense voorgestel word as die wat goed weet wat is die waarheid, maar kies om nie daarin te glo nie! -- sulke mense se harte word versterk in die leuen wat hulle wil glo. En hierdie is nie net die geval by ongelowiges nie maar somtyds val gelowiges in hierdie strik (kyk bv. Rom. 1) - hulle weet goed wat is die waarheid maar kies om die leuen te glo, of kies om in hulle eie planne te wandel. Wat met sulke mense later gebeur is dat hulle begin glo hulle is reg al is hulle verkeerd! (Joh_12:40 - "Hy het hulle oë verblind en hulle hart verhard, sodat hulle nie met die oë sou sien en met die hart verstaan en hulle bekeer en Ek hulle genees nie").
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kan nie mooi "sien" nie want die hart is verhard:

Wanneer iemand ongelowig is dan verhoed dit dat hy "sien". Hierdie is baiemaal die geval by gelowige mense wat nie reg sien en verstaan nie omdat hulle "ongelowig" is. Bv. Mark. 6 met die breking vd 5 brode en twee vissies wat 'n hele skare mense gevoed het en daar het nog 12 mandjies oorgebly;  daarna, die dissipels op see, was hulle verbaas en verwonderd toe Jesus na hulle oor die see aangestap kom - alhoewel hulle kon sien dis Hy het hulle geglo dit is 'n spook - hulle was ongelowig ten spyte vd brode en vissies wonderwerk, soos mense wie se harte verhard is en daarom kon hulle nie "sien" nie (Mark. 6:52 - "Want hulle het by die wonder van die brode nie verstandig geword nie, omdat hulle hart verhard was"). In hierdie oomblikke was hulle soos onverstandige mense (omdat hulle ongelowig was). Hulle sou miskien liewer 'n logiese verduideliking glo van wat gebeur het dat so min brode en vissies 'n skare kon voed as wat hulle glo dat Jesus 'n wonderwerk gedoen het, of bv. liewer glo dit is 'n spook as wat hulle glo dit is Jesus wat oor die water loop. Baiemaal is hierdie ook die manier hoe sommige geleerdes kyk na wonderwerke in die Bybel (bv. die in Egipteland voor die volk uitgetrek het en daar is selfs sulke video's beskikbaar), en dan probeer hulle die wonderwerk eerder logies verduidelik asof dit deur die natuur geskep is i.p.v. dat die Here dit gedoen het.  Hierdie manier van dink en "sien" is 'n teken van ONGELOOF - omdat hulle ongelowig is "sien" hulle nie, maar soek liewer 'n logiese oplossing wat meer geloofbaar is. Ongelowige mense word versterk in hulle kwaad wanneer hulle hul geloof plaas in 'n liewer logiese oplossing of ander geloofspraktyke ens. Kyk bv. hoe die Farao se hart verhard is wanneer die Egiptiese towenaars dieselfde towerkunste doen... (Eks. 7:22  Maar die Egiptiese towenaars het dieselfde gedoen met hulle towerkunste, sodat Farao se hart verhard is; en hy het na hulle nie geluister nie, soos die HERE gespreek het).  Ons moet verstaan dat dit hier gaan oor WIE JOU BRON IS.  Wie is dit in wie jy glo?, of wie is dit vir wie jy raadpleeg? Sommige gelowiges wil graag voorgee dat hulle die Here kies en glo, maar dan kies hulle 'n ander "bron" - dit is 'n bewys van ONGELOOF.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
'n Verharde hart beinvloed iemand se optrede:
'n Verharde hart beïnvloed iemand se optrede en het baiemaal tot gevolg dat mense onverstandig en onbarmhatig teenoor ander optree. Dit is bv. a.g.v. ongeloof  in die waarheid dat gelowiges onwetend sondig... 'n Goeie vb. is die van Paulus (toe nog Saulus) wat onwetend gesondig het deur Christene te laster en te vervolg en geweld te pleeg en gedink het deur dit te doen is hy besig om vir die Vader te werk... - sy manier van "sien" en dink was verkeerd omdat hy toe nog ongelowig was. Sy hart was verhard teen Jesus Christus en wat dan gebeur is is dat iemand nie mooi "sien" nie en soos 'n onverstandige mens optree. Ongelowige gelowiges is gewoonlik die mense wat ander gelowiges seermaak en o.a. die een wat die waarheid verkondig, laster (omdat hulle ongelowig is en hulle harte verhard is). Hierdie het ook somtyds te doen met wanneer iemand kies "wie " hy wil glo: (Joh 12:42 - "Maar tog het selfs baie van die owerstes in Hom geglo; maar ter wille van die Fariseërs het hulle dit nie bely nie, om nie uit die sinagoge geban te word nie").

Nog 'n vb. is die vd Farao wat die oomblik as dinge herstel is dan weer blaas teen die opregtes, want 'n verharde hart veroorsaak dat iemand "nog verder sondig".
- Eks. 8:15  En toe Farao sien dat daar verligting kom, het hy sy hart verhard en na hulle nie geluister nie, soos die HERE gespreek het.
- Eks. 9:34  Toe Farao sien dat die reën en die hael en die donder ophou, het hy nog verder gesondig en sy hart verhard, hy en sy dienaars.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat te doen met 'n verharde hart:

Geloof het baie te doen met GEHOORSAAMHEID (ongeloof met ongehoorsaamheid) - en gaan oor wie dit is na wie jy luister en aan wie jy jouself ondergeskik stel. 'n Kind wie se hart verhard is teenoor sy ouers sal ongehoorsaam wees aan sy ouers en i.p.v. om na sy ouers te luister, sterker staan op dit wat hy glo of hoe hy "sien" of wil sien. Selfs as die waarheid vir hulle vertel word dan sal hulle dit in twyfel trek. Ongehoorsaamheid aan ouers is 'n teken van ongeloof (in sy ouers - hy vertrou nie sy ouers nie). 'n Kind wat sy ouers ongehoorsaam is wys dat hy hulle nie VREES nie, want as hy hulle gevrees het sou hy na hulle luister - so 'n kind verhard sy hart teen sy ouers. Op dieselfde wyse is die wie harte verhard is, 'n teken van hulle ongeloof en ONGEHOORSAAMHEID. 'n Ouer van 'n ongehoorsame kind voel baiemaal sy hande is afgekap want hy kan nie vir die kind iets leer nie en hy kan hom nie lei soos hy moet nie (want die kind luister nie na hom nie en vrees hom nie) - hierdie gebeur baiemaal wanneer die kind kies om eerder ander mense te glo as om sy ouers te glo, of sy eie kop wil volg. So 'n kind se lewe word gekortwiek - hy kan nie reg "groei" nie en sal kragteloos opeindig.  Dis soos 'n plant wat nie voedsel en water kry nie, of nie die regte voedsel en water kry nie. Ongeloof veroorsaak dat mense ontneem word van "seening". Dit is bv. weens ongeloof dat sommige vd volk van God nie ingegaan het in die beloofde land nie (al was dit vir hulle belowe!). Ongeloof beroof mense van seening. Wanneer mense ongelowig is dan ontbreek wonderwerke in hulle lewe (Matt. 13:58; Mark. 6:5,6). 'n Ongelowige geslag kinders sal uiteindelik 'n onverstandige geslag wees (wat nie mooi "sien" nie en verkeerd verstaan), met geen krag nie (wonderwerke sal in hulle lewe ontbreek). Dit is iets wat ons huidiglik in ons samelewing sien gebeur... Daarom is "ongehoorsaamheid aan ouers" 'n erstige sonde, en die een wat hierdie sonde pleeg word gesien as 'n "vervloekte" (Deut. 27:16). Dit is so belangrik vir die Here dat kinders hulle ouers gehoorsaam, dat Hy selfs seën belowe het van "lank lewe in die beloofde land" sou hulle dit nakom (Eks. 20:12).

Wat te doen met ongehoorsame kinders?
As ouers se hand nie swaar is op sulke kinders nie dan kan dit tot gevolg hê dat hulle op die ou end nie veel kan beteken vir daardie kinders nie, en hulle nie voldoende kan help om in verstandige grootmense op te groei nie.
- Somtyds moet 'n kind bloot tot insig gebring word (kyk tema onwetende sonde)(altyd goed om eers net met hulle te gesels!),
- en ander tye moet daar strenger opgetree word of die kind moet getugtig word (kyk wetende sonde); hierdie is die maniere om hulle te laat omdraai van hulle ongeloof (ongehoorsaamheid). Bv., kinders moet geleer word dat hulle hul moet ondergeskik stel aan die gesag van hulle ouers en moet weet wie dit is vir wie hulle moet gehoorsaam. 'n Kind moet nie toegelaat word om op 'n verwoestende pad te gaan nie...
Op dieselfde wyse is die Here se hand swaar op Sy skepsele wanneer hulle ongelowig is en Hom ongehoorsaam is, en tereg! 'n Ouer wat toelaat dat sy kind op 'n verwoestende pad gaan (en so kragteloos kan opeindig), is soos iemand wat opgegee het op daardie kind.  Maar wanneer kinders na alles wat die ouers probeer het, nog nie wil luister nie, dan kan so 'n ouer nie veel meer doen nie - dit het tot gevolg dat hy daardie kind oorgee aan sy verkeerde manier van dink (hy los hom)(en so 'n kind, as hy nie bekeer nie, sondig dan net verder...)(vgl. dit gerus met Rom. 1). Al manier hoe 'n ongehoorsame dus gelowig kan word, is deur gehoorsaam te word!

'n Vb. waarin ons ook kan inkyk is dit wat gebeur met die Filistyne to hulle die ark vd verbond steel... (1 Sam. 5) - die Here se hand was swaar op hulle!, maar daar was vir hulle 'n uitweg gegee en hulle sou die "krag" daarvan ervaar as hulle maar net gehoorsaam is aan die opdrag (1Sam. 6:6  - "Waarom tog sal julle jul hart verhard soos die Egiptenaars en Farao hulle hart verhard het? Het hulle hul nie losgelaat om weg te trek toe Hy hulle sy mag laat voel het nie?").  DIE ANTWOORD VIR ONGELOOF IS OM i.p.v. ongehoorsaam te wees, GEHOORSAAM TE WORD (jouself ondergeskik stel aan die mag wat bo-oor jou gestel is).

Wanneer iemand weier om hom te "bekeer" tot die gesag wat oor hom gestel is, is dit 'n bewys van sy ongeloof en verharde hart (2 Kron. 36:13 - "En hy het ook gerebelleer teen koning Nebukadnésar wat hom by God laat sweer het; maar hy was hardnekkig en het sy hart verhard, sodat hy hom nie tot die HERE, die God van Israel, bekeer het nie").  Baiemaal bevind selfs Christene hulle in hierdie posisie waar hulle sg. bely dat hulle glo maar doen "wat hulle wil" en nie wat die Here wil nie. Ons kan nie geloof en gehoorsaamheid skei van mekaar nie! (Luk 6:46 - "En wat noem julle My: Here, Here! en doen nie wat Ek sê nie?")(Matt. 7:21,22).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Spr.28:14 - "Gelukkig is die mens wat gedurigdeur vrees; maar hy wat sy hart verhard, sal in die onheil val".

Die Here ons BRON

In hierdie pos kyk ons deels na wie dit is vir wie ons RAADPLEEG, wat te doen met watter BRON ons gebruik. Wat is bv. die verskil tussen 'n profeet vd Here en 'n waarsegster?, want in beide gevalle kan hulle somtyds die toekoms sien, of weet wat in iemand se lewe gebeur ens. Die VERSKIL is die BRON wat hulle gebruik... Wanneer die Christen antwoorde soek moet hy seker maak dat hy: 

-die Here as bron gebruik, en ook seker maak dat 

- die een deur wie hy die antwoorde kry, die Here as bron gebruik! - vir 'n opsomming oor "sieners" (raadpleeg), gaan na https://warechristene.blogspot.com/2017/03/siener-raadpleeg.html (- wat o.a. te doen het met hoe die Here ons ANTWOORD). In ander woorde, nie almal wat "sieners" is in hierdie wereld, is sieners vd Here nie, en nie almal wat "sieners" is, raadpleeg die Here nie. Ook nie almal wat bekendstaan as profete vd Here is opreg Sy profete nie, want daar is valse profete onder Christene wat hulle voordoen as profete vd Here... 

In hierdie pos kyk ons ook nie net na die BRON van gebruik nie, maar ook na hoekom die Here nie altyd Sy kinders antwoord nie - bv., somtyds antwoord Hy met opset nie vir iemand nie, al gebruik die persoon Hom as bron! 

Wat kan die rede wees hiervoor?, en wat moet die Christen met wie dit gebeur doen om dit reg te stel?

________________________________________________________________________________

INLEIDING:
Daar is redes waarom die Here nie altyd iemand antwoord nie.  Natuurlik neem dit somtyds bloot tyd, maar baiemaal is dit omdat daardie persoon verkeerd bid (bv. volgens eie begeertes - Jak. 4:3);  of in ongehoorsaamheid stap! Baie Christene word so onkant gevang, en is soos mense sonder kennis (Jes. 5:13), wanneer die Here hulle hanteer asof hulle nie 'n Here het nie, want die rede waarom die Here nie altyd Sy kinders antwoord nie het baiemaal te doen met die feit dat hulle ongehoorsaam is (Hos. 4:6). WANNEER KINDERS VAN DIE HERE die kennis verwerp en NALAAT OM NA hulle HERE TE LUISTER, DAN VEROORSAAK DIT DAT DIE HERE HOM LATER OOK NIE MEER DEUR HULLE LAAT RAADPLEEG NIE  - en dit het dan weer tot gevolg dat sommige van hulle ander weivelde begin soek vir antwoorde (soos met koning Saul gebeur het) ---------------------------- Koning Saul is 'n goeie vb. van iemand wat in hierdie opsig oortree het. Hy's gesien as "wederstrewig" en "eiesinnig" (1 Sam. 15:23) omdat hy, terwyl hy goed geweet het wat die Here se antwoorde en opdragte is, nie na Hom geluister het nie maar gedoen het soos hyself goeddink (soos iemand sonder kennis)- en dit het daarnatoe gely dat, al het hy die Here steeds geraadpleeg, die Here later nie meer vir hom antwoorde gegee het nie - en dit het weer daarnatoe gely dat koning Saul 'n waarsegster gaan opsoek het om vir hom antwoorde te gee - so het hy nog verder gesondig! Wat hy eerder moes doen was om hom te bekeer van sy wederstrewigheid en eiesinnigheid (terwyl hy steeds die Here raadpleeg), nie in opstandigheid, omdat die Here hom nie antwoord nie, sy antwoorde op ander plekke te gaan soek nie!  In Eks. 23:21, waar die woord "wederstrewig" gebruik word, is dit die Hebr. woord "maw-rar" (die KJV gebruik die woord "provoke"), wat beteken om iemand bitter te maak of te bedroef. In ander woorde wanneer iemand wederstrewig is teen die Here, dan bedroef hy Hom en kan veroorsaak dat die Here bitter word teen so iemand. Dit is dieselfde wanneer 'n Christen in wie die Heilige Gees is, nie na die Heilige Gees luister nie, en Hom so bedroef... 
'n Ander woord wat ook gebruik word is "maw-raw" (Num. 20:24) wat nie net verwys na die effek van wederstrewigheid nie, maar wederstrewigheid beskryf as iemand wat rebelleer en ongehoorsaam is... Vgl. dit met 1 Sam. 15:23.  Eiesinnigheid is die woord Hebr. woord "paw-tsar" wat gaan oor hardkoppigheid, en word selfs in 1 Sam. 15:23 vgl. met afgodery en beeldediens! (en wederstrewigheid word vgl. met waarsêery!).  In Tit. 1:7 is dit die Griekse woord "ow-thad'-ace" wat vir eiesinnig gebruik word, wat verwys na arrogansie en eie wil (om die self tevrede te stel)... Christene wat wederstrewig is deur die waarheid te ignoreer en hulle eie waarheid volg, of eiesinnig hulle eie wil soos 'n afgod hanteer, staan die gevaar dat hulle die Here en Sy Gees bedroef...  - dit kan tot gevolg he dat al sou hulle steeds by die Here antwoorde soek, Hy hulle nie meer antwoord nie.

Dit was m.a.w. die gevolg van koning Saul se wederstrewigheid en eiesinnigheid wat veroorsaak het dat die Here hom nie wou antwoord nie, en toe i.p.v. om hom te bekeer, sondig hy verder deur die bose te raadpleeg (en het so 'n ander BRON gebruik)(afgodsaanbidding en het die bose geraadpleeg). Dieselfde gebeur somtyds met wederstrewige en eiesinnige Christene.  Dit is gevaarlik wanneer kinders van die Here 'n pad van ONGEHOORSAAMHEID begin stap (en doen wat hulle self wil, i.p.v. wat die Here wil), want dit kan veroorsaak dat die Here Hom glad nie meer deur hulle laat raadpleeg nie (Eseg. 14:3; 20:3; 1 Sam. 28:16,17).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

VIR WIE MAG JY RAADPLEEG?

In die Skrif word dit gesien soos hoerery wanneer kinders van die Here ander gelowe of die bose raapleeg terwyl hulle nalaat om die/hulle Here te raadpleeg (Hos_4:12). Natuurlik beteken die feit dat ons die Here raadpleeg nie dat ons geensins ons antwoorde by mense kan kry (soos geestelike leiers) nie, maar wat dit oor gaan is dat ons eerstens die Here moet raadpleeg (en Hy antwoord ons op verskillende maniere, bv. deur die wat Hom dien, of d.m.v. visioene of drome ens.).  Maar dit gaan ook oor waar die persoon na wie toe ons gaan, sy antwoorde vandaan kry! (m.a.w., wie is hulle bron?). In die O.T. was die profeet of priester die persoon na wie gelowiges gegaan het vir antwoorde.  Hierdie profete en priesters se bron was die Here... -tensy dit 'n valse profeet was of bv. 'n ongehoorsame priester. Neem ook kennis dat die Heilige Gees nie op die hele volk van God uitgestort was (in die O.T.) nie. Die Christen in wie die Heilige Gees is, word deur die Heilige Gees gelei en het in der waarheid nie nodig om mense te raadpleeg nie, maar dit gese - die Gees werk nie dieselfde gawes en bedieninge deur almal nie! In ander woorde, ons het mekaar nodig. Sommige word soos profete gebruik, of is leermeersters, of deur sommige word kragte gewerk, deur ander genadegawes van genesing, sommige dien as helpers en ander regeer, of dien in verskillende tale... Baie gawes word deur die Gees gewerk, bv. 'n gawe van wysheid of kennis of onderskeiding van geeste, ens. Dit beteken dat Christene indirek antwoorde by mekaar kry ! - waaroor dit egter hier gaan is WIE DIE BRON is (van daardie antwoorde).  'n Valse profeet het bv. nie dieselfde BRON as 'n ware profeet nie. 'n Valse leermeester het nie dieselfde BRON as die een wat die waarheid verkondig nie. Daar is ook baie verskillende soorte dokters, maar dit hang af wat hulle BRON is.  Wanneer kinders van die Here dokters nader wat praktyke verkondig gekoppel aan ander geloofspraktyke, is hulle eintlik besig om "ANDER GELOOFSPRAKTYKE" TE RAADPLEEG.  ONS MOET HIERDIE ONDERSKEIDING MAAK en versigtig wees na watter dokters ons gaan.  In vandag se lewe word alle dokters gesien soos "werktuie in die Here se hand", maar natuurlik is dit nie waar dat alle dokters deur die Here gebruik word nie!       

Dus, natuurlik gebruik die Here mense om Sy wil bekend te maak soos die volk na Moses toe gegaan het wanneer hulle vir God wou raadpleeg (Eks. 18:15), maar neem ag dat die Gees van God op Moses gerus het;  daarom het hy geweet wat die wil van die Here is (en hy het die Here as bron gebruik). Wanneer iemand van die volk van God 'n profeet gevra het om die Here te raadpleeg, het hy eintlik steeds die Here geraadpleeg (Eks. 33:7; Rig. 18:5; 1 Sam. 9:9; 1 Sam. 23:2,4; 2 Sam. 5:23; 1 Kon. 22:5,7,8, 13; 1 Kron. 14:14; 2 Kron. 18:4-7; 34:21 ....), want die profeet het ter wille van die persoon dan die Here geraadpleeg. Daar is verskillende maniere waarop die Here mense antwoord wanneer hulle Hom raadpleeg -  in die O.T. was dit bv. veral deur drome of deur die urim of deur die PROFEET (1 Sam. 28:6; 1 Kon. 22:5,6; 2 Kon. 8:8; Jer. 21:2; 37:4,7...).  Profete was oorspronklik SIENERS genoem deur die mense van Israel, en baiemaal as iemand die Here wou raadpleeg, het hy na die siener (profeet) gegaan (1 Sam. 9:9)(of na die priester gegaan).  Die siener se antwoord was onderwerp aan die Here se antwoord, en as die Here niks antwoord nie, dan het die siener ook nie 'n antwoord nie! Maar nie almal wat "sieners" is in hierdie wereld, is "sieners van die Here" nie - m.a.w. nie alle sieners raadpleeg die Here nie.  Daar is bv. "sieners" wat die dooies raadpleeg, en daar is die wat afgode raadpleeg (2 Kon. 1:2), en die wat geeste wat waarsê, raadpleeg (Jes. 8:19) - gelowiges word beveel om niks met sulke sieners te doen te he nie (Deut. 18:11; 2 Kon. 1:16; Hos 4:12; Jes. 8:19). WIE dit is vir wie ons raadpleeg, wys in wie ons ons hoop plaas.  Sommige dink dat hulle altwee kante kan raadpleeg (soos koning Saul op die ou end gedoen het).  Daar is vandag baie voorbeelde (en ongelukkig baie getuienisse) van Christene wat hulle hoop plaas in heidense praktyke, en daarvandaan net meer en meer afvallig geword het van die geloof ...  Die ongeluk is dat hierdie gelowiges, as hulle hul nie bekeer van hierdie werke nie, die gees van dwaling gestuur sal word omdat hulle nie die Here soek en Hom nie raadpleeg nie, maar elders raadpleeg en vir hulle leermeesters vergader het wat hulle in die gehoor streel. En as hulle hierdie gees van dwaling gestuur word,is dit amper soos 'n vloek, want dan sal hulle glo hulle is reg terwyl hulle eintlik verkeerd is! (Vir 'n dagstukkie hieroor, gaan na: http://warechristenedagstukkies.blogspot.com/2017/04/aan-wie-word-die-gees-van-dwaling.html).

Elke kind van God behoort eerste die Here te raadpleeg, en sal ook slegs weet wat hy presies moet doen (of nie doen nie) wanneer hy die Here raadpleeg. Maar wanneer die Here vir jou antwoord, en jou die kennis gee wat jy nodig het, moet jy nie in eiesinnigheid steeds doen wat jyself goeddink moet gedoen word (soos koning Saul gedoen het) nie.  Wat help dit 'n Christen raadpleeg die Here, en kry 'n antwoord, maar is dan wederstrewig? Wat was die doel dan hoekom hy in die eerste plek die Here geraadpleeg het? 
Of wat help dit 'n Christen raadpleeg die Here, maar gaan soek steeds op ander plekke (soos "ander geloof"-praktyke) ook 'n antwoord? Hierdie is baiemaal hoe Christene optree, en dan wonder hulle hoekom die Here bitter word teenoor hulle? As jy in ongehoorsaamheid stap, moet dan nie verras wees as die/jou Here jou nie wil antwoord nie! (Eseg. 20:31 - "ja, deur die aanbieding van julle offergawes, deur julle seuns deur die vuur te laat gaan, is julle verontreinig met al jul drekgode tot vandag toe—en sou Ek My deur julle laat raadpleeg, o huis van Israel? So waar as Ek leef, spreek die Here HERE, Ek laat My deur julle nie raadpleeg nie!").

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ONTREINIG DEUR ONGEHOORSAAMHEID EN BRONNE WAT GERAADPLEEG WORD:

Wanneer gelowiges agter afgode en afgodspraktyke aan hoereer, gaan die Here ophou om hulle te antwoord. Jy kan nie beide raadpleeg en dink dat die Here tevrede is daarmee nie! Vandag is daar baie Christene wat glo dat hulle geensins ONREIN kan word wanneer hulle deelneem aan afgodspraktyke nie, maar natuurlik is dit nie wat die Skrif leer nie.  Die eerste gemeentes was gewaarsku hierteen en gelowiges was o.a. beveel om hulle af te sonder van sulke ongelowiges en NIE AAN TE RAAK WAT ONREIN IS NIE! (2 Kor. 6:14-18). Die groot probleem met wanneer gelowiges hulle ontreinig met drekgode, is die feit dat hulle NIE DIE HERE RAADPLEEG NIE, maar hulle antwoorde op 'n ander plek gaan soek (dit gaan m.a.w. oor die BRON wat gebruik word). Daarom word dit gesien soos hoerery, want as jy aan die Here behoort (soos 'n vrou aan 'n man), dan hoereer jy natuulik wanneer jy agter drekgode aangaan of jou vertroue in die bose plaas! (Hos. 4:12; Eseg. 20:31)(soos 'n vrou wat agter 'n ander man aan hoereer). Dit is dus niks anders as opstandigheid nie.  OPSTANDIGE KINDERS is wederstrewig en eiesinnig en volg hulle eie koppe en wil, en maak hulle eie planne en raadpleeg nie die Here nie...  

-   Wanneer kinders van die Here leef soos mense wat nie 'n Here het nie en Hom dus nie gehoorsaam nie, is hulle besig om te sondig! (Jes. 30:1) - en hulleself te verontreinig.  Dit het baiemaal tot gevolg dat so iemand op die ou end hoereer agter afgode en ander geloofspraktyke aan. 

-   Kinders van die Here wat opstandig is en weier om hulle te bekeer tot die Here, word later nie deur Hom geantwoord nie, al raadpleeg hulle Hom ook! (1 Sam. 28:16,17).  En dan, omdat hulle nie antwoorde van die Here kry nie, gaan soek hulle somtyds dit by ander geloofspraktyke (soos Saul gedoen het), en sondig net verder.  Kinders van die Here wat in hierdie wederstrewigheid en eiesinnigheid verval het waar hulle glad nie die wil van die Here soek nie maar hulle eie planne en wil doen, en selfs ook fisies betrokke word in afgodspraktyke, moet hulle TOT DIE HERE BEKEER! 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

VERONTREINIG DEUR ANDER GELOOFSPRAKTYKE:

Alhoewel meeste Christene wegbly van dinge soos waarsêery en afgodery, is die waarheid dat wederstrewigheid en eiesinnigheid niks anders is as juis dit is nie (1 Sam. 15:23), en dit beteken dat baie Christene eintlik indirek besig is met waarseery en afogodery!  Ons weet ook goed om weg te bly van dinge soos verklaring van voortekens, towery, besweringe, of die wat ‘n gees van ‘n afgestorwene vra of ‘n gees wat waarsê, of wat die dooies raadpleeg ens., maar daar is ongelukkig baie ander maniere en vorme waarin Christene deesdae betrokke word in hierdie dinge sonder dat baie dit eens agterkom. Kyk maar hoeveel Christene is betrokke by verkillende vorme van meditasie en gebede wat in ander geloofspraktyke gebruik word.  Hulle RAADPLEEG hierdie ander geloofspraktyke en vorme van (afgods)aanbidding (bv. ydele herhaling van woorde) vir antwoorde, vir bv. die voordele wat hulle daaruit kry, en glo dat hierdie dinge hulle geensins onrein kan maak nie.  Maar moenie verwag dat die Here tevrede sal wees daarmee wanneer ons in heidense geloofspraktyke betrokke word nie (2 Kon. 1:4-6);  inteendeel, wanneer kinders van die Here hierdie heidense praktyke raadpleeg, is hulle besig om van die Here afvallig te word.... (Hos. 4:12). Hulle is dan besig om die verkeerde BRON te gebruik. Vgl. hierdie met die tema van wat dit beteken om "geestelike DRONK of aan die slaap" te wees.

Baie van hierdie praktyke is ander name gegee, en Christene besef nie altyd waarin hulle betrokke is nie. DIE MANIER HOE ONS EGTER KAN VERHOED dat ons BETROKKE word BY HIERDIE DINGE SONDER DAT ONS AGTERKOM, IS NATUURLIK DAT ONS NOOIT ONS ANTWOORDE BY ANDER GELOWE/GELOOFSPRAKTYKE MOET GAAN SOEK NIE, MAAR EERDER DIE HERE MOET RAADPLEEG en Hom op Sy maniere laat antwoord, en deur die wat Hom as BRON gebruik.  Bv., Jesus het vir ons geleer dat ons nie moet bid soos die heidene met ydele herhaling van woorde omdat hulle dink hulle so verhoor sal word nie (Matt. 6:7). As iemand nie hierdie kennis het van Jesus se woorde nie is dit iets anders, maar as hy goed weet dat Jesus ons gewaarsku het teen heidense vorme van gebed waar ydele herhaling van woorde geskied  maar steeds deelneem aan sulke praktyke, dan is so iemand eiesinnig besig om eerder sy eie wil en kop te volg. Wat sal die uiteinde wees van sulke optrede?
Christelike meditasie/"bepeinsing"  is egter anders! want, anders as ander vorme van meditasie en gebed, is die een wat met die Here "mediteer" en tot Hom bid,  besig om sy gedagtes op die Here te plaas en Hom te raadpleeg vir antwoorde (die Here as BRON). Verder, ook anders as heidense vorme van meditasie, is die Christen wat mediteer eerder besig om "gedagtes gevange te neem (nie bloot te laat verbygaan nie!), en onderwerp hom aan die Here se wil en Sy woord" (soos die skrif vir ons leer - 2 Kor. 10:5). L.w., Die een vir wie jy raadpleeg, is die een in wie jy jou vertroue plaas.

Op die stadium wat Sefanja (http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/opsomming-die-boek-sefanja.html) geprofeteer het, was die sedes van die volk baie laag.  In Sefanja 1 word verduidelik wat gaan gebeur met die wederkoms, en hoe die Here gaan terugkom om besoeking te doen oor die mense van die aarde... - bv., Hy gaan terugkom OM TE OORDEEL en heelwat dinge word in Sef. 1 genoem wat Hy teen hulle hou, o.a. dat hulle VAN HOM AFVALLIG GEWORD het en HOM NIE SOEK nie;  asook die feit dat HULLE HOM NIE RAADPLEEG NIE! (Sef. 1:6 - "Ook die wat van die HERE afvallig word en wat die HERE nie soek en Hom nie raadpleeg nie").   Spesifieke dinge wat ook in die gedeelte genoem word en dinge waarmee die volk hulle verkeerdelik besig gehou het, is afgodsaanbidding (Sef. 1:4,5) en die feit dat hulle ook hulle vertroue geplaas het in rykdom (Sef. 1:18).  Hulle het hulle vertroue geplaas in afgode en ander dinge, in plaas van in die Here. Deur hulle antwoorde te gaan soek by ander geloofspraktyke, was hulle betower deur die kitsantwoorde van die mistieke, in plaas van om hulle antwoorde by die Here te soek EN TEVREDE TE WEES MET SY WIL. Hierdie is baiemaal die rede waarom mense nie die Here raadpleeg nie, want hulle is nie tevrede met Sy wil of antwoord nie, of hulle wil nie WAG op Sy antwoord nie - dit is bv. die rede waarom sekere konings eerder hulle hoop in valse profete geplaas het as in die ware profeet, want hulle was nie tevrede met die Here se antwoord nie! (2 Kron. 18). 
Dit is die groot verskil tussen die valse profeet en die ware profeet:  -Die valse profeet profeteer "uit eie hart" (Eseg. 13:2) en bring sy eie woord (asof hy die antwoord het!), maar die ware profeet kry sy antwoord van die Here. Die ware profeet se antwoord is dus nie volgens hoe "hy self sien" nie, maar volgens hoe die Here sien en volgens die Here se wil.  Maar die valse profeet is eerder besig met waarseery, want hy spreek leuens en gee valse hoop... (Eseg. 13:6).  (http://warechristene.blogspot.co.nz/2015/07/profete-valse-profeet.html). 

Mense wat hulle hoop plaas in afgode, raadpleeg nie die Here nie - hulle volg geloofspraktyke soos waarseery, goelery of verklaring van tekens of towery, of raadpleeg 'n gees van 'n afgestorewene ens.  Kinders van die Here word beveel OM NIKS MET HIERDIE DINGE TE DOEN TE HE NIE! Wanneer iemand sy hoop in sulke dinge plaas, is hy soos 'n ONGELOWIGE wat nie glo dat sy Here vir hom iets kan doen nie. 
(Jes. 8:19)  "En as hulle vir julle sê: Raadpleeg die geeste van afgestorwenes en die geeste wat waarsê, wat piep en mompel—moet ‘n volk nie sy God raadpleeg nie; moet vir die lewendes die dooies gevra word?". (Deu 18:9)  As jy kom in die land wat die HERE jou God jou sal gee, moet jy nie leer om volgens die gruwels van daardie nasies te doen nie.
(Deu 18:10)  Daar mag niemand by jou gevind word wat sy seun of sy dogter deur die vuur laat deurgaan—wat met waarsêery, goëlery of met verklaring van voortekens of towery omgaan nie,

(Deu 18:11)  of wat met besweringe omgaan, of wat ‘n gees van ‘n afgestorwene vra of ‘n gees wat waarsê, of wat die dooies raadpleeg nie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SKRIFGEDEELTES:
(om meer te leer oor die begrip "raadpleeg", en die gevolg van gelowiges wat die verkeerde bron raadpleeg)(lees gerus die verse in konteks)
_________________________________________________________________________________

Jes_19:3  En die gees van Egipte sal radeloos word in sy binneste, en sy planne sal Ek verwar; dan raadpleeg hulle die afgode en die besweerders en die geeste van afgestorwenes en die geeste wat waarsê. 

Isa_30:2  wat gaan om na Egipte af te trek, en hulle raadpleeg my mond nie, om toevlug te soek onder die beskutting van Farao en om te skuil in die skaduwee van Egipte. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(2Kon 1:3)  Maar die Engel van die HERE het vir Elía, die Tisbiet, gesê: Maak jou klaar, gaan op, die boodskappers van die koning van Samaría tegemoet, en spreek met hulle: Gaan julle, omdat daar glad geen God in Israel is nie, om Baäl-Sebub, die god van Ekron, te raadpleeg?

(2Ki 1:4)  Daarom dan, so sê die HERE: Van die bed waar jy op geklim het, sal jy nie afkom nie, want jy sal sekerlik sterwe. En Elía het gegaan.
(2Ki 1:5)  En toe die boodskappers by hom terugkom, sê hy vir hulle: Waarom kom julle nou terug?
(2Ki 1:6)  En hulle antwoord hom: ‘n Man het opgekom ons tegemoet en aan ons gesê: Gaan terug na die koning wat julle gestuur het, en spreek met hom: So sê die HERE: Stuur jy, omdat daar glad geen God in Israel is nie, om Baäl-Sebub, die god van Ekron, te raadpleeg? Daarom sal jy van die bed waar jy op geklim het, nie afkom nie, want jy sal sekerlik sterwe.

(2Ki 1:16)  en met hom gespreek: So sê die HERE: Omdat jy boodskappers gestuur het om Baäl-Sebub, die god van Ekron, te raadpleeg—is dit omdat daar glad geen God in Israel is om sy woord te raadpleeg nie? —daarom sal jy van die bed waar jy op geklim het, nie afkom nie, want jy sal sekerlik sterwe.

Eze_21:21  Want die koning van Babel gaan staan waar die paaie uitmekaarloop, by die begin van die twee paaie, om van waarsêery gebruik te maak: hy skud die pyle, raadpleeg die huisgode, bekyk die lewer. 

Hos_4:12  My volk raadpleeg sy hout, en sy staf moet hom die inligting gee; want ‘n gees van hoerery het hulle verlei, en deur hulle hoerery het hulle van hul God afvallig geword. 

(Eseg 14:7)  Want elke man uit die huis van Israel en uit die vreemdelinge wat in Israel vertoef, wat hom afsonder en My nie navolg nie en sy drekgode in sy hart opneem en die struikelblok tot sy ongeregtigheid voor sy aangesig neersit en na die profeet toe kom, dat dié My vir hom kan raadpleeg—hom sal Ek, die HERE, self antwoord gee.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gen_25:22  En die kinders het teen mekaar gestoot binne-in haar. Toe sê sy: As dit so gaan, waarvoor leef ek dan? Daarop het sy gegaan om die HERE te raadpleeg. 

Eks_18:15  En Moses antwoord sy skoonvader: Omdat die volk na my kom om God te raadpleeg. 

Eks_33:7  En Moses het elke keer ‘n tent geneem en dit vir hom buitekant die laer opgeslaan, ver van die laer af; en hy het dit genoem die tent van samekoms. En elkeen wat die HERE wou raadpleeg, het uitgegaan na die tent van samekoms wat buitekant die laer was. 

Jdg_18:5  Toe vra hulle hom: Raadpleeg God tog, dat ons kan weet of ons pad waarop ons reis, voorspoedig sal wees. 

1Sa_9:9  Vroeër het die mense in Israel só gesê as hulle gaan om God te raadpleeg: Kom, laat ons na die siener gaan. Want die profeet van teenswoordig het hulle vroeër siener genoem. 

1Sa_23:2  Toe raadpleeg Dawid die HERE en vra: Sal ek gaan en daardie Filistyne verslaan? En die HERE sê vir Dawid: Gaan en verslaan die Filistyne en verlos Kehíla. 

1Sa_23:4  Toe raadpleeg Dawid die HERE nog weer, en die HERE het hom geantwoord en gesê: Maak klaar, trek af na Kehíla, want Ek gee die Filistyne in jou hand. 

(2Sa 5:23)  Toe raadpleeg Dawid die HERE, en Hy sê: Jy moet nie optrek nie: trek agter hulle om en val hulle aan vlak voor die balsembosse.

1Ki_22:5  Verder het Jósafat aan die koning van Israel gesê: Raadpleeg tog eers die woord van die HERE. 

1Ki_22:7  Maar Jósafat sê: Is hier nie nog ‘n profeet van die HERE, dat ons deur hom kan raadpleeg nie? 

1Ki_22:8  En die koning van Israel antwoord Jósafat: Daar is nog een man om deur hom die HERE te raadpleeg; maar ék haat hom, omdat hy oor my niks goeds profeteer nie, maar onheil: Miga, die seun van Jimla. En Jósafat sê: Die koning moet nie so spreek nie! 

2Ki_3:11  En Jósafat vra: Is hier nie ‘n profeet van die HERE, dat ons deur hom die HERE kan raadpleeg nie? Toe antwoord een van die koning van Israel se dienaars en sê: Hier is Elísa, die seun van Safat, wat water op die hande van Elía gegiet het. 

2Ki_8:8  Toe sê die koning vir Hásael: Neem ‘n geskenk in jou hand en gaan die man van God tegemoet en raadpleeg die HERE deur hom en vra: Sal ek van hierdie siekte gesond word? 

2Ki_22:13  Gaan raadpleeg die HERE vir my en vir die volk en vir die hele Juda oor die woorde van hierdie boek wat gevind is; want die grimmigheid van die HERE is groot wat teen ons ontvlam het, omdat ons vaders nie geluister het na die woorde van hierdie boek om te handel volgens alles wat ons voorgeskrywe is nie. 

2Ki_22:18  Maar aan die koning van Juda wat julle stuur om die HERE te raadpleeg, aan hom moet julle só sê: So spreek die HERE, die God van Israel: Wat die woorde betref wat jy gehoor het— 

1Ch_14:14  Toe raadpleeg Dawid God weer, en God het aan hom gesê: Jy moet nie agter hulle aan optrek nie; trek om, van hulle af weg, en val hulle vlak voor die balsembosse aan. 

2Ch_18:4  Verder het Jósafat aan die koning van Israel gesê: Raadpleeg tog eers die woord van die HERE. 

2Ch_18:6  Maar Jósafat sê: Is hier nie nog ‘n profeet van die HERE, dat ons deur hom kan raadpleeg nie? 

2Ch_18:7  En die koning van Israel antwoord Jósafat: Daar is nog een man om die HERE deur hom te raadpleeg; maar ék haat hom, want hy profeteer oor my niks goeds nie, maar altyd onheil; dit is Miga, die seun van Jimla. En Jósafat sê: Die koning moet nie so spreek nie! 

2Ch_34:21  Gaan raadpleeg die HERE vir my en vir die wat in Israel en in Juda oorgebly het, oor die woorde van die boek wat gevind is; want groot is die grimmigheid van die HERE wat oor ons uitgestort is, omdat ons vaders die woord van die HERE nie gehou het om te handel volgens alles wat in hierdie boek voorgeskrywe is nie. 

2Ch_34:26  Maar aan die koning van Juda wat julle stuur om die HERE te raadpleeg, aan hom moet julle só sê: So spreek die HERE, die God van Israel: Wat die woorde betref wat jy gehoor het— 

Jer_21:2  Raadpleeg tog die HERE vir ons, want Nebukadrésar, die koning van Babel, voer oorlog teen ons; miskien sal die HERE met ons handel volgens al sy wonders, sodat hy van ons af wegtrek. 

Jer_37:7  So spreek die HERE, die God van Israel: So moet julle sê aan die koning van Juda wat julle na My gestuur het om My te raadpleeg: Kyk, die leër van Farao wat uitgetrek het om julle te help, sal teruggaan na sy land, na Egipte toe; 

Eze_14:7  Want elke man uit die huis van Israel en uit die vreemdelinge wat in Israel vertoef, wat hom afsonder en My nie navolg nie en sy drekgode in sy hart opneem en die struikelblok tot sy ongeregtigheid voor sy aangesig neersit en na die profeet toe kom, dat dié My vir hom kan raadpleeg—hom sal Ek, die HERE, self antwoord gee. 

Eze_20:1  En in die sewende jaar, in die vyfde maand, op die tiende van die maand, het daar manne uit die oudstes van Israel gekom om die HERE te raadpleeg; en hulle het voor my gaan sit. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Isa 65:1)  Ek het My laat raadpleeg deur wie na My nie gevra het nie; Ek het My laat vind deur die wat My nie gesoek het nie; aan ‘n nasie wat na my Naam nie genoem is nie, het Ek gesê: Hier is Ek, Hier is Ek!

(Eze 14:3)  Mensekind, hierdie manne het hulle drekgode in hulle hart opgeneem en die struikelblok tot hulle ongeregtigheid voor hulle aangesig neergesit—sou Ek My dan werklik deur hulle laat raadpleeg?

(Eze 20:3)  Mensekind, spreek met die oudstes van Israel en sê vir hulle: So spreek die Here HERE: Kom julle om My te raadpleeg? So waar as Ek leef, gewis, Ek laat my deur julle nie raadpleeg nie, spreek die Here HERE.

(Eze 20:31)  ja, deur die aanbieding van julle offergawes, deur julle seuns deur die vuur te laat gaan, is julle verontreinig met al jul drekgode tot vandag toe—en sou Ek My deur julle laat raadpleeg, o huis van Israel? So waar as Ek leef, spreek die Here HERE, Ek laat My deur julle nie raadpleeg nie!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1Sa_28:7  En Saul sê aan sy dienaars: Soek julle vir my ‘n vrou wat ‘n dodebesweerster is, dat ek na haar kan gaan en haar raadpleeg. En sy dienaars sê vir hom: Daar is ‘n vrou, ‘n dodebesweerster, in Endor.

1Sa_28:16  En Samuel sê: Maar waarom raadpleeg jy my terwyl die HERE van jou gewyk en jou vyand geword het?
_________________________________________________________________________________

Begeer

In hierdie pos gaan ons kyk na hoe die woord "begeer" gebruik word in die Skrif.

_________________________________________________________________________________

Dit is nie altyd verkeerd om iets te begeer nie, maar dit hang veral af van wat dit is wat iemand begeer, en hoekom hy dit begeer.  Elkeen se hart wys "wat sy begeertes" is (Matt. 6:21; 12:34,35...), 

bv., die goddelose begeer die vangs van verkeerde dinge! (Spr. 12:12).  Maar die regverdige ontvang alles wat hy vra? ..... Hoekom?  Want hy begeer die regte dinge (en vra ook daarvolgens) (Matt. 7:7,8; Spr. 10:24; 11:23).  Die tema van "begeer" kan gerus behandel word saam met die tema van "planne".  Die woord "planne" verwys somtyds na dit wat jy "dink" of die manier "hoe jy oor iets dink" (die Griekse woord "logismos"-2Kor. 10:5). Ons planne beïnvloed ons begeertes, en daarom moet planne of denke gevange geneem word tot gehoorsaamheid aan Christus! (2 Kor. 10:5). Christus het baie gepraat oor die "hart" en gewys dat ons moet ag gee op die hart... (Matt. 5:8,28;  6:21;  12:34,35;  13:15,19;  15:18,19;  22:37;  24:48...). (Spr. 16:9)  "Die hart van die mens dink sy weg uit, maar die HERE rig sy voetstappe".

Daar is heelwat voorbeelde in die Skrif van gelowiges wat iets begeer het maar nie ontvang het nie - veral in voorbeelde waar diesulkes in ongehoorsaamheid stap (Hebr. 12:17), of verkeerd bid (Jak. 4:2,3). Baiemaal is die rede waarom gebede nie beantwoord word nie, omdat hulle begeertes het wat "onwettig" is, of omdat hulle agter die wêreld aan "hoereer" - (Jak. 4:4b - "................ Wie dan ‘n vriend van die wêreld wil wees, word ‘n vyand van God)(Joh. 8:44).  Die Christen wat verkeerde dinge begeer moet egter dankbaar wees as hy dit nie ontvang nie, want die Here weet wat goed is vir ons, en Hy weet wanneer iets kan veroorsaak dat ons val.  Somtyds gee die Here wel vir iemand iets wat nie Sy wil is nie! (wat in sommige gevalle gesien kan word soos 'n "vloek" eerder as "antwoord op gebed!")(soos die vb. in Rom. 1 vd die wat nie ag gee op die waarheid nie, of die vb. van koning Saul, wat wys was in sy eie oë en dooies gaan raadpleeg het vir 'n antwoord toe die Here hom nie meer wou antwoord nie...). Wanneer ons die Here raadpleeg, moet dit wees met die bedoeling dat ons ons onderwerp aan Sy wil, want Hy weet wat is goed vir ons.  Ons moet dus DIE HERE SE WIL begeer (1 Joh. 5:14; Hebr. 2:4; Kol. 1:9; Luk. 9:54; Rom. 2:18; Joh. 9:31; 4:34; Luk. 12:47; 5:12; Luk. 9:23,24...)- (Gal 5:17 - "want die vlees begeer teen die Gees, en die Gees teen die vlees; en hulle staan teenoor mekaar, sodat julle nie kan doen wat julle wil nie").

Almal het begeerte na die daagslikse behoeftes (oor wat hul sal eet, drink of aantrek), maar die gelowige word beveel om hom nie daaroor te kwel nie (m.a.w., nie bevrees word of heeltyd daaraan dink nie...), maar eerder sy begeertes in alles deur gebed en smeking met danksegging bekend maak by God (Fil. 4:6). Christus het ook verder geleer dat ons eers die koninkryk van God moet soek en Sy geregtigheid, en dan sal al hierdie dinge (hierdie behoeftes) vir ons bygevoeg word... (Mat 6:31-34)(Psa 37:4 - "... verlustig jou in die HERE; dan sal Hy jou gee die begeertes van jou hart").  Hy't ook gesê dat ons ons nie moet kwel oor die dag van "môre" nie (v.34). Waar gelowiges loop kla en ontevrede is in plaas van om hierdie soort begeertes in gebed na die Here toe te neem, of nalaat om Sy dinge eerste te soek , is hulle besig om die Here te versoek! (soos die volk Hom versoek het in die woestyn). (http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2014/04/waar-n-gelowige-die-here-versoek-wys-hy.html) 

Ons moet ons begeertes na die Here neem, maar nie verkeerde begeertes nie! Sou 'n gelowige bv. rykdom begeer, of iets wat aan sy naaste behoort, is dit verkeerde begeertes en nie geoorloof nie. Sou hy nou dink dat hy hierdie verkeerde begeertes (wat kom uit die vlees met sy hartstogte) in gebed vir die Here kan vra, dan bid hy verkeerd (volgens sy eie luste), en moet hy nie dink dat sy gebede beantwoord sal word nie... "Gierigheid" (begeerte na geld, of liefde vir geld), of bv. begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap, of begeerte na sondes en wereldse wysheid,  is nie iets wat onder die kinders van gehoorsaamheid hoort nie... (Kol. 3:5).  (Gal 5:24 -  "Maar die wat aan Christus behoort, het die vlees met sy hartstogte en begeerlikhede gekruisig"). Kinders van die Here behoort tevrede te wees met wat hulle het en moet ook nie dit wat aan iemand anders behoort, begeer nie - hetsy besittings, naaste se vrou...(watookal aan jou naaste behoort)(Fil. 4:11; 1 Tim. 6:8; Eks. 20:7; Matt. 5:28 ens.). Kinders van die Here moet ook nie leringe begeer wat hulle in die gehoor streel nie, maar eerder 'n begeerte hê na die waarheid en ag gee op wat Christus geleer het (1 Pet. 2:2; 2 Tim. 4:3,4; 2 Pet. 2:18; 2 Pet. 3:3; Jud 1:16,18).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'N KORT OPSOMMING:

Die manier hoe iemand die begeerlikhede van die vlees kan oorwin, is om "te wandel deur die Gees" 

(Gal. 5:16). 

Gedagtes van onwettige begeertes, bv. begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap, of waar iemand iets van sy naaste begeer, of begeerte na geld, vleeslike en wereldse begeertes of waar iemand slegte dinge begeer, of begeerte na leringe wat nie stroop met die waarheid nie ens.,  moet nie gekoester word nie want dit veroorsaak dat iemand versoek word! (Jak. 1:14,15). 

-  (Rom 13:14 - "Maar beklee julle met die Here Jesus Christus, en maak geen voorsorg vir die vlees om sy begeerlikhede te bevredig nie").  

-  (1Pe 4:2 - "om die orige tyd in die vlees nie meer volgens die begeerlikhede van die mense te leef nie, maar volgens die wil van God"). 

-  (1Jn 2:16 - "Want alles wat in die wêreld is—die begeerlikheid van die vlees en die begeerlikheid van die oë en die grootsheid van die lewe—is nie uit die Vader nie, maar is uit die wêreld").  

Begeertes wat wel geoorloof is vir die gelowige (gesonde begeertes), is 'n verlange of begeerte na die Here (om Hom te vrees, met Hom te praat, Hom te raadpleeg, Hom te bedank, ens.); of 'n verlange of begeerte na Sy woord (soos om "kos" te begeer - die kos vd woord); of 'n hoop op die toekomstige opstanding of begeerte na Sy koninkryk en Sy dinge;  of 'n begeerte na 'n amp om ander gelowiges te dien; of 'n begeerte dat mede-broers en susters in Christus tot volkome sekerheid sal kom en 'n verlange tussen mekaar waar gelowiges besorg is oor mekaar en mekaar dien met die evangelie, sakramente ens.  Ook begeerte na vleeslike gemeenskap wat binne 'n (wettige) huwelik plaasvind, is natuurlik geoorloof. Of 'n begeerte na alledaagse behoeftes (maar nooit waar dit iemand se gedagtes oorneem en dit eerste gesoek word bo die Here nie)...  Solank iemand "deur die Gees" wandel, sal hy nie die dinge vd vlees begeer nie, maar die dinge vd Gees begeer!  (http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/05/wie-is-nie-onder-die-wet-nie.html).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kom ons kyk na 'n klompie gevalle van dinge wat nie vir die gelowige geoorloof is (om te begeer) nie:

-   begeerte na onwettige vleeslike gemeenskap  ("desire, covet, lust")(Hebr. woord khaw-mad' of Gr. woord ep-ee-thoo-meh'-o), bv., waar 'n man na 'n vrou kyk om haar te begeer (verwys nie hier na begeerte "binne die huwelik" nie)(Spr. 6:25; Matt. 5:28), dus begeerte na 'n vrou met wie 'n man nie getroud is nie, of begeerte na die vrou van jou naaste, of begeerte na 'n hoer (Spr. 6:25; - "Begeer haar (slegte vrou/hoer) skoonheid nie in jou hart nie, en laat sy jou nie vang met haar ooglede nie")....  Ook in die geval van manne teenoor mekaar, en vroue teenoor mekaar  (Rom. 1:26,27), is dit nie geoorloof nie (m.a.w. in die geval van homoseksualisme). Om beter te verstaan wat met die woord "lus" in hierdie konteks gebruik word, is deur te kyk na wat dit beteken het in Gen. 3:6, toe Eva die boom van goed en kwaad se vrug "begeer" het...sy het iets begeer wat onwettig was vir haar.

Vir ongetroudes en weduwees/wewenaars wat hulleself nie kan beheer nie, is dit beter om te trou as om van begeerte te brand (1 Kor. 7:9)(-l.w., praat nie hier van "geskeides" nie - geskeides word nie gesien as "ongetroudes" nie, maar 'n geskeide word gesien as 'n "getroude" wat van sy/haar maat geskei is.  Geskeides is steeds volgens belofte aan mekaar verbind tot een van hulle afsterwe, en dan word die een wat oorbly in die lewe ook nie meer gesien as "ongetroude", asof nog 'n maagd, nie, maar gesien as weduwee of wewenaar.  Dus is "geskeides wat weer trou"  besig met onwettige vleeslike gemeenskap - onwettige begeerte na vleeslike gemeenskap - dus "egbreuk").  Die wat getroud is, moet nie begeer om losmaking te kry nie!  (en die wat ongetroud is, moet verkieslik nie vasmaking soek nie, maar as hulle dit soek, is dit nie verkeerd nie)(1Kor. 7:27,28).

-   in die geval van waar iemand iets van sy naaste begeer, bv. sy huis of vrou of enige iets wat aan hom behoort (Eks. 20:17; Deut. 5:21; Rom. 7:7);  en die wat soek na ydele eer en mekaar beny (Gal. 5:26).  Dit dan ook die rede waarom rowers steel en geweldenaars optree teenoor hulle naaste, omdat hulle dit wat aan hulle naaste behoort, BEGEER (Mig. 2:1,2).  Met meeste van die volk se oorwinnings, was hulle nie toegelaat om die bangoed wat aan hulle vyande behoort het, soos goud en silwer, te begeer of vir hulle te neem nie (Deut. 7:25)(rol af vir skrifgedeeltes);  inteendeel was die bangoed eerder geheilig aan die Here.  Sou hulle wel vd buit neem omdat hulle dit "begeer", het hulle gesondig (Jos. 7:21) - die rede waarom God hierdie volke in hulle hand gegee het, was nie omdat hulle hul naaste se goed begeer het nie! Voorbeelde van waar hierdie woord gebruik word is in:  (Eks. 34:24, van mense wat ander mense se land begeer);  of (Eks. 20:17 en Deut. 5:21, van dat ons niks van ons naaste mag begeer nie);  of (Deut. 7:25 en Jos. 7:21 - mag nie ander nasies se gode, of die goud en silwer waarvan dit gemaak is, begeer nie);

-  in die geval van waar iemand geld begeer  - (gelowiges word aangemoedig om liewer vergenoeg te wees met dit wat hulle het! (1 Tim. 6:8)). (1Tim.  6:9,10 - "Maar die wat ryk wil word, val in versoeking en strikke en baie dwase en skadelike begeerlikhede wat die mense laat wegsink in verderf en ondergang. Want die geldgierigheid is ‘n wortel van alle euwels; en omdat sommige dit begeer, het hulle afgedwaal van die geloof en hulleself met baie smarte deurboor"). 'n Man van God moet vlug vir hierdie dinge!, en liewer geregtigheid, godsaligheid, geloof, liefde, lydsaamheid en sagmoedigheid najaag (1 Tim. 6:11; 2 Pet. 1:4). Simon se begeerte na "krag" in Hand. 8, was verkeerd omdat hy dit begeer het vir eer en eie gewin. Sou sy begeerte egter wees om mede-gelowiges te bedien en daarom die krag van die Gees begeer, wat die Gees ookal deur hom wil werk, dan was sy begeerte geoorloof (1 Kor. 12:7).  Wanneer 'n Christen met 'n klomp geld of besittings of werk of krag geseen word, dan is dit nie bedoel om die persoon self te verryk asof hy belangriker is as ander mense of meer eer nodig het nie!, maar wat gebeur is dat die Here iets aan hom toevertrou wat hy veronderstel is om te gebruik in Sy koninkryk - die vraag is nou HOE hy dit gaan aanwend in die koninkryk van God? (Luk. 12:16-21).  Hoekom kry sommige baie en sommige min?  Dit gaan nie werklik oor HOEVEEL iemand kry nie, maar meer oor WAT DOEN HY MET DIT WAT HY KRY? Aan elkeen word gegee volgens sy vermoë en volgens wat nuttig is... (Matt. 25:15; Ef. 4:7; 1 Kor. 12:7). As iemand iets begeer, moet hy homself afvra HOEKOM hy dit begeer?

-  begeerlikhede van die vlees/wereldse begeertes, en in die geval van waar slegte dinge en sonde begeer word (1 Kor. 1:22; 10:6; Ps. 106:29; Jak. 4:3; 2 Pet. 2:10; 1 Joh. 2:16; 2 Tim. 3:6; Tit. 2:12; 3:3; 1 Pet. 1:14; 1 Pet. 4:2) - bv. begeerte na afgodsdiens of afgodsoffers of offerandes aan dooies ens. (1 Kor. 10:7; Openb. 2:14; Ps. 106:28);  of 'n begeerte om te hoereer, en waar mense hulle liggame onder mekaar onteer (1 Kor. 10:8; Num. 25:1-9; 1 Kor. 6:18; Openb. 2:14; Rom. 1:24); en nog ander begeerlikhede vd vlees, bv. onreinheid, ongebondenheid;  towery, vyandskap, twis, jaloersheid, toornigheid, naywer, tweedrag, partyskap; afguns, moord, dronkenskap, brassery en dergelike dinge......... (Gal. 5:19-21).(Rom 6:12 - "Laat die sonde dan in julle sterflike liggaam nie heers dat julle aan sy begeerlikhede gehoorsaam sou wees nie").

-  begeerlikhede van die jonkheid (2 Tim. 2:22) - onheilige en onsinnige praatjies moet vermy word (2 Tim. 2:16), en dwase en onverstandige strydvrae moet afgewys word (2 Tim. 2:23).  Doen afstand van ongeregtigheid (v.19), en moenie van die waarheid afdwaal nie (v.18)......ens.  (Psa 119:9 -  "Bet. Waarmee sal die jongeling sy pad suiwer hou? Deur dit te hou na u woord").

-  begeerte na lering wat hulle in hulle gehoor streel - (2 Tim. 4:3,4; 2 Pet. 2:18; 2 Pet. 3:3; Jud 1:16,18) - begeerte na fabels en leuens, in plaas van na die waarheid;  - 'n begeerte na wereldse wysheid.
_________________________________________________________________________________
'n Paar gevalle van dinge wat wel vir die gelowige geoorloof is (om te begeer):

-  'n amp, waarin iemand vir die gemeente van God wil sorg dra (1 Tim. 3:1) - maar l.w. dat daar bepaalde kriteria is waarop iemand geskik is vir so 'n werk (bv. opsienersamp - 1 Tim. 3:2-7)(diaken - 1 Tim. 3:8-13).  Ongelukkig word daar nie altyd so aandag gegee hieraan nie en dit veroorsaak dat ampte somtyds in die kerk uitgedeel word aan mense wat op die ou end leed doen in plaas van die Here se werk (Matt. 15:14; Luk. 6:39...).

- 'n begeerte (na die Here se koms) na wanneer ons met ons woning uit die hemel oorklee word (1 Pet. 1:13; Hebr. 11:16; 2 Kor. 5:2; Hebr. 11:16).

-  'n verlange (begeerte) na die onvervalste melk van die woord ( 1 Pet. 2:2) - soek die dinge daarbo! (Kol. 3:1).

-  'n verlange na die Here, om Sy Naam te vrees, om met Hom te praat, by Hom te pleit en te smeek, Hom te bedank...  (Ps. 84:2; Job. 13:3; Neh. 1:11; Fil. 4:6; Hand. 15:17; 17:27)('n begeerte om Hom te raadpleeg en te ken, in Hom te bly, Sy wil te doen!....).

-  'n begeerte vir mede-broers en susters in Christus om tot volkome sekerheid te kom vd hoop tot die einde toe - m.a.w. 'n begeerte dat hulle nie traag word nie... (Hebr. 6:11);  en verlange tussen mede-broers en susters in Christus om mekaar te sien en oor mekaar besorg te wees, om mekaar te dien, te vermaan waar nodig, en die evangelie onder mekaar te deel, en sakramente te deel (Fil. 1:8; 2:26; 4:17; 2 Tim. 1:4; 1 Thess. 3:6; 2:3,8; Luk. 22:15);  en mekaar dus - a.g.v. die feit dat hulle aan mekaar dink en mekaar verlang - opdra in gebed (2 Kor. 9:14; Rom. 1:9,10...). Soek ander se voordeel (1 Kor. 10:33).

-  waar die vrou 'n begeerte het na haar man (Gen. 3:16)(en die man 'n begeerte na sy vrou: - hy moet sy vrou liefhe - Ef. 5:28).

-  om alledaagse behoeftes te begeer, MAAR moet nie daaroor top nie maar dit deur gebed en smeking met danksegging aan God bekend maak (Fil. 4:6; Matt. 6:31-34; Luk. 16:21; 15:16...).

-  soek EERSTE die koninkryk van God... (Matt. 6:33).  Voor ons die alledaagse behoeftes begeer, moet ons eerste die koninkryk van God begeer (Matt. 13:44-46). Dit moet in so 'n mate begeer word dat iemand bereid is "om alles te verkoop sodat hy dit kan koop" (soos 'n verborge skat in 'n saailand).  Moet die koninkryk van God in so 'n mate begeer, dat hy sy lewe vir die evangelie opgee (Matt. 10:39; Mark. 8:35).

_________________________________________________________________________________

"begeer": 

(Hebreeus)
-khaw-mad' (Gen. 3:6; Eks. 20:17; 34:24; Deut. 5:21; 7:25; Jos. 7:21; Ps. 68:16; Spr. 6:25; 12:12; Jes. 53:2; Mig. 2:2)(to be desired, covet, lust)
A primitive root; to delight in: - beauty, greatly beloved, covet, delectable thing, ( X great) delight, desire, goodly, lust, (be) pleasant (thing), precious (thing).

-baw-kash' (Num. 16:10; 2 Sam. 3:17; 1 Kon. 11:22; Neh. 5:18; Ps. 104:21; Sag. 6:7)(seek, required) 

A primitive root; to search out (by any method; specifically in worship or prayer); by implication to strive after: - ask, beg, beseech, desire, enquire, get, make inquisition, procure, (make) request, require, seek (for).

-shaw-al', shaw-ale' (Deut. 14:26b; 1 Sam. 12:13,17,19; 1 Kon. 3:5,10,11,13; 2 Kon. 2:9,10; 1 Kron. 4:10; 2 Kron. 1:7,11; Ps. 21:4; 27:4; Ecc. 2:10)(desire, ask)
A primitive root; to inquire; by implication to request; by extension to demand: - ask (counsel, on), beg, borrow, lay to charge, consult, demand, desire, X earnestly, enquire, + greet, obtain leave, lend, pray, request, require, + salute, X straitly, X surely, wish.

-aw-vaw' (Deut. 14:26a; 1 Sam. 2:16; Job 23:13; 2 Sam. 3:21; 1 Kon. 11:37; Job 23:13; Ps. 45:11; 132:13,14; Spr. 13:4; 21:10,26; 23:3,6;24:1; Ecc. 6:2; Jes. 26:9; Jer. 17:16; Mig. 7:1)(lust, desire, covet)

A primitive root; to wish for: - covet, (greatly) desire, be desirous, long, lust (after).

-aw-mar' (1 Sam. 20:4)(desire)

A primitive root; to say (used with great latitude): - answer, appoint, avouch, bid, boast self, call, certify, challenge, charge, + (at the, give) command (ment), commune, consider, declare, demand, X desire, determine, X expressly, X indeed, X intend, name, X plainly, promise, publish, report, require, say, speak (against, of), X still, X suppose, talk, tell, term, X that is, X think, use [speech], utter, X verily, X yet.

-khaw-fates' (Ps. 73:25)(desire)

A primitive root; properly to incline to; by implication (literally but rarely) to bend; figuratively to be pleased with, desire: -  X any at all, (have, take) delight, desire, favour, like, move, be (well) pleased, have pleasure, will, would.

(Grieks)

-ep-ee-thoo-meh'-o (Matt. 5:28; 13:17; Luk. 17:22; Hand. 20:33; Rom. 7:7; 13:9; Gal. 5:17; 1 Tim. 3:1; Jak. 4:2)(desire, coveted, lust)

From G1909 and G2372; to set the heart upon, that is, long for (rightfully or otherwise): - covet, desire, would fain, lust (after).

-ahee-teh'-o (Matt. 27:20)(ask)

Of uncertain derivation; to ask (in generally): - ask, beg, call for, crave, desire, require. Compare G4441.

-ep-eed'-zay-teh'-o (Mark. 8:12)(seek after)

From G1909 and G2212; to search (inquire) for; intensively to demand, to crave: - desire, enquire, seek (after, for).

-dzay-teh'-o (Luk. 11:16)(sought)

Of uncertain affinity; to seek (literally or figuratively); specifically (by Hebraism) to worship (God), or (in a bad sense) to plot (against life): - be (go) about, desire, endeavour, enquire (for), require, (X will) seek (after, for, means). Compare G4441.

-ex-ahee-teh'-om-ahee (Luk. 22:31)(desired)

Middle voice from G1537 and G154; to demand (for trial): - desire.

-bas-il-yooce' (Hand. 13:21)(desired)

Probably from G939 (through the notion of a foundation of power); a sovereign (abstractly, relatively or figuratively): - king.

-or-eg'-om-ahee (1 Tim. 6:10)(coveted after)

Middle voice of apparently a prolonged form of an obsolete primary (compare G3735); to stretch oneself, that is, reach out after (long for): - covet after, desire.

-ek-zay-teh'-o (Hebr. 12:17)(sought)

From G1537 and G2212; to search out, that is, (figuratively) investigate, crave, demand, (by Hebraism) worship: - en- (re-) quire, seek after (carefully, diligently).

-ep-ee-poth-eh'-o (Jak. 4:5)(lust)

From G1909 and ποθέω potheō (to yearn); to dote upon, that is, intensely crave possession (lawfully or wrongfully): - (earnestly) desire (greatly), (greatly) long (after), lust.

-ep-ee-thoo-mee'-ah (Openb. 18:14)(lusted after)

From G1937; a longing (especially for what is forbidden): - concupiscence, desire, lust (after).

_________________________________________________________________________________
Bangoed/Buit:
(paar opmerkings oor "bangoed" of "buit", spesifiek met die oog op dat dit "nie begeer" moet word nie)

Met meeste van die volk se oorwinnings was hulle nie toegelaat om die bangoed wat aan hulle vyande behoort het, soos goud en silwer, te begeer of vir hulle te neem nie (Deut. 7:25; Jos. 6:18; 7:15; 2 Sam. 8:11,12...);  inteendeel was die bangoed eerder geheilig aan die Here.  Sou hulle wel vd buit neem omdat hulle dit begeer, het hulle gesondig (Jos. 7:21) - die rede waarom God hierdie volke in hulle hand gegee het, was nie omdat hulle hul naaste se goed begeer het nie!  (Tog het die Here bv. 'n uitsondering gemaak toe Hy die volk uit Egipteland lei, maar weer-eens, dit wat hulle toe van hulle vyande versamel het, was nie "omdat hulle dit begeer het nie", maar in opdrag van die Here...- die Here het dit vir hulle gegee - Eks. 3:21,21; 11:2,3; 12:35,36).  Kyk wat het in Rig. 8:24-28 gebeur toe Gideon 'n skouerkleed maak van ringe uit die buit:  (Rig. 8:27 - "En Gídeon het daar ‘n skouerkleed van gemaak en dit in sy stad, in Ofra, opgestel; en die hele Israel het dit daar agternagehoereer, en dit het vir Gídeon en sy huis ‘n strik geword"). In hierdie geval sien ons hoe die gebruik van "buit" kan lei tot afvalligheid...  (Vgl. dit met die insident vd goue kalf in woestyn... (Eks. 32)).  Die buit was veronderstel om geheilig (afgesonder) te word (Lev. 27:28) en gebruik in die bou vd tabernakel/tempel (1 Kon. 7:51) - (1Kron. 26:26,27 - "Hierdie Selómot en sy broers was oor al die skatte van die heilige gawes wat koning Dawid en die familiehoofde, en die owerstes oor duisend en oor honderd en die leërowerstes, geheilig het— van die oorloë en van die buit het hulle dit geheilig om die huis van die HERE daarmee uit te rus").  In die geval van waar mense uit die volk vd Here doodgemaak was omdat hulle afgode aanbid het en ander uitgelok het om dit ook te doen, was hulle ook nie toegelaat om die betrokke mense se bangoed vir hulle te neem nie, maar in die geval was dit alles uitgebrand: -(Deu 13:16,17 - "En al die buit daarvan moet jy op die stadsplein bymekaarbring en die stad en al die buit as voloffer met vuur verbrand aan die HERE jou God; en dit moet vir ewig ‘n puinhoop wees, dit mag nie weer opgebou word nie. Ook mag daar niks van wat bangoed is, aan jou hand bly kleef nie, sodat die HERE Hom van die gloed van sy toorn kan afwend en aan jou barmhartigheid kan bewys en Hom oor jou ontferm en jou vermenigvuldig, soos Hy aan jou vaders met ‘n eed beloof het—).

Nog Skrifte (bangoed/buit)-
Lev_27:28  Maar niks van die bangoed wat iemand aan die HERE wy, van alles wat aan hom behoort mense of vee of grond wat in sy besit is mag verkoop of gelos word nie. Al die bangoed moet aan die HERE hoogheilig wees.
Deu_13:17  Ook mag daar niks van wat bangoed is, aan jou hand bly kleef nie, sodat die HERE Hom van die gloed van sy toorn kan afwend en aan jou barmhartigheid kan bewys en Hom oor jou ontferm en jou vermenigvuldig, soos Hy aan jou vaders met ‘n eed beloof het—
Jos_6:18  Maar neem julle net in ag vir die ban, dat julle nie, terwyl julle met die banvloek tref, tog van die bangoed neem en die laer van Israel onder die ban bring en dit in die ongeluk stort nie.
Jos_7:1  Maar die kinders van Israel het hulle vergryp aan die bangoed; want Agan, die seun van Karmi, die seun van Sabdi, die seun van Serag, van die stam van Juda, het van die bangoed geneem, sodat die toorn van die HERE ontvlam het teen die kinders van Israel.
Jos_7:11  Israel het gesondig en het ook my verbond oortree wat Ek hulle opgelê het, en ook geneem van die bangoed en ook gesteel en dit selfs heimlik by hulle goed gevoeg.
Jos_7:15  En hy wat in besit van die bangoed aangewys is, moet met vuur verbrand word, hy met alles wat aan hom behoort, omdat hy die verbond van die HERE oortree en ‘n skanddaad in Israel begaan het.
Jos_22:20  Toe Agan, die seun van Serag, hom vergryp het aan die bangoed, het daar nie ‘n toorn oor die hele vergadering van Israel gekom nie? En hy self het nie alleen weens sy ongeregtigheid omgekom nie.
1Sa_15:21  Maar die manskappe het van die buit kleinvee en beeste geneem, die beste van die bangoed, om aan die HERE u God in Gilgal te offer.
1Ch_2:7  En die seuns van Karmi was: Agar, wat Israel in die ongeluk gestort het deurdat hy hom vergryp het aan die bangoed.
(Num 31:27)  en verdeel die buit tussen die wat met die oorlog te doen gehad het, wat op kommando uitgetrek het, én die hele vergadering.

(Deu 2:34)  En ons het in dié tyd al sy stede ingeneem en elke stad met die banvloek getref, manne en vroue en kinders; ons het niemand laat vryraak nie.

(Deu 2:35)  Net die vee het ons vir ons geroof en die buit van die stede wat ons ingeneem het.

(Jos 6:18)  Maar neem julle net in ag vir die ban, dat julle nie, terwyl julle met die banvloek tref, tog van die bangoed neem en die laer van Israel onder die ban bring en dit in die ongeluk stort nie.
(Jos 6:19)  Maar al die silwer en goud en die koper— en ystervoorwerpe is heilig aan die HERE: dit moet by die skat van die HERE kom.

(Jos 7:1)  Maar die kinders van Israel het hulle vergryp aan die bangoed; want Agan, die seun van Karmi, die seun van Sabdi, die seun van Serag, van die stam van Juda, het van die bangoed geneem, sodat die toorn van die HERE ontvlam het teen die kinders van Israel.

(2Sa 8:11)  Dit het koning Dawid ook aan die HERE geheilig, saam met die silwer en die goud wat hy geheilig het van al die nasies wat hy onderwerp het:
(2Sa 8:12)  van die Arameërs en die Moabiete en van die kinders van Ammon en van die Filistyne en van die Amalekiete en van die buit van Hadadéser, die seun van Rehob, die koning van Soba.

(1Kron. 18:11)  Dit het koning Dawid ook aan die HERE geheilig saam met die silwer en die goud wat hy van al die nasies geneem het, van die Edomiete en van die Moabiete en van die kinders van Ammon en van die Filistyne en van die Amalekiete.

(1Kron. 22:14)  En kyk, deur my moeitevolle arbeid het ek vir die huis van die HERE honderd duisend talente goud en ‘n miljoen talente silwer gereed gelê, en die koper en die yster is onweegbaar; want dit is daar in groot hoeveelheid; en hout en klippe het ek in gereedheid gebring; en jy kan daar nog meer byvoeg.

(1Kon. 7:51)  En toe al die werk wat koning Salomo in die huis van die HERE gemaak het, gereed was, het Salomo die geheiligde gawes van sy vader Dawid ingebring; die silwer en die goud en die voorwerpe het hy in die skatkamers van die huis van die HERE neergesit.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------