Vrydag 21 November 2025

Afgod/e

In hierdie pos bestudeer ons die tema "afgod/e", en kyk o.a. in op die volgende woorde: AFGOD, AFGODSOFFER, AFGODEDIENS, AFGODSBEELD, AFGODERY, AFGODSTEMPEL, AFGODSPRIESTER. Om beter te verstaan waarom die aanbidding van afgode o.a. verbied word, gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2025/10/nietigheid.html, bv., vertroue in dit wat NIETIG is, sal nietigheid oes! 

Rol af vir die volgende opsommings:

-  Wat is 'n afgod?

-  Afgodediens / afgodery

-  Afgodedienaar / afgodspriester / afgodstempel

-  Is afgodsoffers 'n vorm van gemeenskap?

-  Kan afgode iemand onrein maak?

-  Hoe moet ons optree teenoor afgodedienaars?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Wat is 'n afgod: 

'n AFGOD verwys gewoonlik na 'n beeld wat gemaak word (gesny of gegiet, wat gewoonlik 'n god voorstel wat aanbid word), of iets soos 'n klippilaar of heilige boomstam wat opgerig word vir aanbidding en waar offers gebring word (Eks. 20:4; Jes. 44:15,17; Dan. 3:1; ens.). Afgode is sg. gode (Hebr. woord "el-o-heem")... (Hand. 19:24,26), maar in werklikheid is daar nie ander gode nie! Die wat afgode ("gode") aanbid is eintlik besig om duiwels te aanbid (1 Kor. 10:20).  

Daar is net een God, die Here (Hebr. woord "yeh-ho-vaw") is God (Hebr. woord "el-o-heem", en Gr. woord "theh'-os") en daar is geen ander buiten Hom nie - Hy is die grote God en niks anders mag as 'n god aanbid word nie... (Deut. 4:15-19). Wat ander "gode" aanbetref, is die Here die ewige God ("ale"), die almagtige God ("shad-dah'ee"), die grote God ("el-aw").  Dit is mense wat dinge of wesens verander in gode (wat nie gode is nie!), en heelwat ander dinge word ook in die Skrif gesien as afgodery,,,;  bv., daar word o.a. na afgodery verwys as 'n "werk van die vlees"... (Gal. 5:19-21; Kol. 3:5; 1 Sam. 15:23; ens.)(vleeslik/Rom. 8"5-7; Joh. 3:6), wat o.a. verwys na nietige werke... (bv. begeertes van die vlees). Die wat hulle besig hou met nietigheid, sal nietigheid oes, maar hierdie gaan ook deels oor wie se wil jy kies. Doen jy die wil van die Here?, of doen jy die wil van die duiwel? Die duiwel probeer mense vang om sy wil te doen... (2 Tim. 2:26)(basies, die wat hulle hoop plaas in wêreldse wysheid of in sonde verval is gevang om sy wil te doen).  

Die woord "afgod" is die  Gr. woord "i'-do-lon", wat verwys na 'n beeld wat vir aanbidding gebruik word (van bv. 'n heidense god)(1 Kor. 8:4), en die Hebr. woord "aw'-ven" (Jes. 66:3), wat veral wys na iets TEVERGEEFS waarmee iemand hom besig hou of sy hoop in plaas... Terwyl sommige betrokke is in afgodspraktyke vir bloot die voordeel wat hulle daaruit kan kry, leer die skrif dat om 'n afgod te maak en te aanbid, is nutteloos - dit kan geen voordeel aanbring nie! (Jes. 44:9,10).  Afgodsbeelde verwys nie na beelde opgerig vir dekorasie of herdenking (wat bv nie aanbid word nie), maar spesifiek die wat gedien of waarby neergebuig word... (Lev. 26:1; Deut. 4:16-29; 5:8)(beelde of pilare waarin mense hulle hoop/vertroue plaas vir voorsiening, verlossing, ens., wat gewoonlik hulle gode voorstel/Jes. 42:17). 'n Beeld mag nie gemaak word met die doel om aanbid te word nie (Deut. 4:15-19) - dit gaan dus baie hier oor "ter wille" waarvan iets gedoen of opgerig word, en alhoewel sommige onkundig bloot die beeld aanbid (of hulle hoop in spesifieke items plaas, bv. sg. krag in klippe ens.), is dit belangrik om te verstaan dat hulle eintlik besig is om sg. "gode", eintlik duiwels te aanbid, waarvoor hierdie beelde gemaak is of die kennis van daardie bronne af verkry is... In ander woorde, mense wat afgode aanbid, besef nie altyd dat hulle eintlik besig is om duiwels te aanbid nie! (2 Kor. 10:20). Somtyds begin iets nie as 'n afgod nie (Num. 21:8) maar eindig so op, want dit is mense wat van iets 'n afgod maak (kyk bv. die koperslang wat nooit bedoel was om 'n afgod te wees nie)(Nehústan -2 Kon. 18:4). 

Sommige wat hulle besig hou met afgodery aanbid selfs die skepping..., bv. die son en maan en sterre ("die leër vd hemel", wat nie noodwendig net die sterrestelsel beskryf nie, maar kan verwys na geestelike wesens, wat  deur mense tot "gode" gemaak is)(2 Kon. 21:3; Jer. 19:13; Sef. 1:5; Hand. 7:42; Rom. 1:25; ens.).  Maar hierdie hoort nie so nie... - ons is nie veronderstel om die skepping of skepsels te dien nie, maar die Skepper! (Deut. 4:19; Rom. 1:25). (Hier is 'n interesaante "link" van 'n son-aanbidding plek wat opgegrawe is: https://www.youtube.com/watch?v=e8gobxZMwW8). Ander woorde wat o.a. na afgode verwys in die Skrif is "gesnede beelde, "gegote beelde", "huisgode", "klippilare" en "heilige boomstamme" wat op hoë heuwels of onder bome opgerig is (waar hulle "offerrook laat opgaan"/offers bring - met afgodspriesters/afgodsdienaars wat gewoonlik hierdie werke uitvoer/2 Kon. 23:5; Hos. 10:5; Sef. 1:4) (2 Kon. 17:10,11; Jer. 48:35; Num. 22:40,41; 2 Kon. 22:17; 2 Kon. 23:5; Jes. 48:5; Lev. 26:1; Deut. 27:15; Rig. 17:4; 18:17; 1 Kon. 14:23).  'n Ander woord wat ook  gebruik word is "drekgode" (soos 'n stomp/rond, bv. heilige boomstamme of klippilaar)(2 Kon. 17:12). Daar is baie afgode wat op naam genoem word in die Skrif..., bv. Baäl (2 Kon. 23:5; Rig. 2:13; 6:25-32; 1 Kon. 16:31; ens. ), Astárte (1 Kon. 11:5,33; 2 Kon. 23:13; Rig. 2:13), Molog (Amos 5:26; Hand. 7:43), Adramméleg, Anamméleg, Nibhas en Tartak (2 Kon. 17:31); gegote kalf (Eks. 32:8; Hand. 7:41); Tammuz (Eseg. 8:14); hele leër van die hemel (Deut. 4:19; 2 Kon. 21:3; 23:5; Jer. 8:1,2); ens. Daar word in sekere skrifte na 'n sekere afgod verwys as "veldduiwel"(Lev. 17:7)(alhoewel die woord ook kan verwys na die fisiese dier-Jes. 13:21; 34:14) (wat ook vertaal kan word as 'n harige een of bok, wat terloops aanbid was onder sekere volke, of 'n god voorgestel het wat soos 'n bok lyk)(kyk ook die woord "kalwers" wat ook in hierdie konteks gebruik word in sekere skrifte - ...en vgl. dit met die goue kalf / Eks. 32:4-35)(2 Kron. 11:15; 1 Kon. 12:32; 2 Kon. 10:29; 2 Kon. 17:16)(2Kron. 13:8 - "En nou dink julle om teëstand te bied aan die koningskap van die HERE in die hand van die seuns van Dawid, omdat julle ‘n groot menigte is en daar goue kalwers by julle is wat Jeróbeam vir julle as gode gemaak het") - hierdie "kalwers" was aanbid soos gode (2 Kron. 13:8; Hos. 13:2).(2Kron. 11:15 - "En hy het vir hom priesters aangestel vir die hoogtes en die veldduiwels en die kalwers wat hy gemaak het").

Die beeld wat vir die "dier uit die see" gemaak sal word in die einde van dae voor Jesus terugkom (Openb. 13:15), is ook 'n afgod, want almal sal gedwing word om dit te aanbid; maar wat interessant is is dat daar 'n gees gegee sal word aan die beeld, wat beslis anders is as die afgodsbeelde waarna gewoonlik verwys word. Natuurlik is 'n afgod/afgodsbeeld niks! (1 Kor. 10:19), en word tereg somtyds in die Skrif na verwys as "werke van (iemand se) hande", want hierdie beelde word met die hande gemaak.., nl. gesny of gegiet, en kan nie hoor of sien of loop nie, en het nie 'n gees nie (word gewoonlik gemaak om sg. "gode" te verteenwoordig, wat terloops eintlik duiwels is)(Openb. 9:20; 2 Kor 10:20). Dus, wanneer iemand beelde dien en aanbid, besef hulle nie altyd dat hulle eintlik besig is om duiwels te dien/aanbid nie (1 Kor. 10:19,20  Wat sê ek dan? Dat ‘n afgod iets is, of dat ‘n afgodsoffer iets is? Nee, maar dat die heidene wat dit offer, aan duiwels offer en nie aan God nie. En ek wil nie hê dat julle met die duiwels gemeenskap moet hou nie"). Openb. 13:16,17 leer dat almal gedwing sal word om die dier te aanbid, en die beeld wat vir die dier gemaak word, is niks anders as 'n afgodsbeeld, maar siende dit 'n gees sal he sal dit meer werklik voel.  Die wat die dier aanbid sal onder oordeel kom (Openb. 13:14,15; 14:9,11; 16:2; ens.). Mense wat hulle besig hou met afgodediens, is eintlik besig om met duiwels gemeenskap te hê... (1 Kor. 10:18-22). 

Die Skrif leer dat die wat die werke van die vlees doen (o.a. afgodery), nie die koninkryk van God sal beërwe nie (Gal. 5:21). Kinders vd Koninkryk wat hulle besig hou met afgodery moet dit aflê... (Kol. 3:5) - wat terloops in konteks daar nie net verwys na die fisiese gebaar van aanbidding van beelde nie, maar sekere dinge word daar spesifiek op die naam genoem, nl. "hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid"=gruwelike of vuil dinge. In 1 Kor. 10:14 word Christene beveel om te VLUG VIR DIE AFGODEDIENS, en in konteks daar verwys dit ook na 'n begeerte na slegte dinge (v. 6); die dien van afgode en eet van afgodsoffers (v.7), hoerery (wat ook verwys na "geestelike hoerery", in konteks die eet van afgodsoffers/Num. 25:1-9)(v. 8), om die Here te versoek (v. 9), en murmureerders (v.10). Hierdie dinge is soos gruwels... - dit is onrein, en die probleem met dit is dat as iemand daarmee gemeenskap het kan hulle self onrein word.  Die begrip "afgodery" verwys dus nie alleen na die aanbidding van 'n fisiese beeld nie, maar vewys ook na sekere werke van die vlees. In 1 Sam. 15:23 word eiesinnigheid (eie-willigheid) beskryf as "afgodery" en "beeldediens" - ("beeldediens" is hier die Hebr. woord "ter-aw-feme'", wat verwys na 'n familie afgod - "afgode, beelde, "teraphim") - Saul het gedoen soos hyself goed dink, en het keer op keer nie gedoen soos die Here hom beveel het om te doen nie maar eerder wat hy dink gedoen moet word - koning Saul was eiesinnig (hy het sy wil bo die Here se wil gestel, en homself 'n "god" gemaak). 

Afgodsaanbidding gaan gewoonlik ook gepaard met allerhande afgodspraktyke... (Deu 18:9-12 - "As jy kom in die land wat die HERE jou God jou sal gee, moet jy nie leer om volgens die gruwels van daardie nasies te doen nie. Daar mag niemand by jou gevind word wat sy seun of sy dogter deur die vuur laat deurgaan—wat met waarsêery, goëlery of met verklaring van voortekens of towery omgaan nie, of wat met besweringe omgaan, of wat ‘n gees van ‘n afgestorwene vra of ‘n gees wat waarsê, of wat die dooies raadpleeg nie. Want elkeen wat hierdie dinge doen, is vir die HERE ‘n gruwel; en om hierdie gruwels ontwil verdryf die HERE jou God hulle voor jou uit"). DIT IS 'N SONDE WANNEER 'N KIND VAN DIE KONINKRYK AFGODE AANBID (Deu 9:16 - "Toe sien ek dat julle waarlik teen die HERE julle God gesondig het; julle het vir julle ‘n gegote kalf gemaak; julle het gou afgewyk van die weg wat die HERE julle beveel het")(Deut. 9:21);  en let wel, om spesifieke afgodspraktyke na te volg is dus ook verkeerd!, want dit is deel van die aanbidding van 'n afgod.  In alle gevalle waar daar van iets 'n afgod gemaak word word dit soos 'n "gruwel" gesien - een so 'n vb. was die "gegote kalf " (Neh 9:18)(Psa 106:19 - "Hulle het by Horeb ‘n kalf gemaak en gebuig voor ‘n gegote beeld.  En hulle het hul Heerlikheid verruil vir die afbeelding van ‘n bees wat gras eet.  Hulle het God vergeet, hulle Verlosser, wat groot dinge gedoen het in Egipte") - dit is duidelik dat die volk hier in opstand gekom het teen die Here, en "Hom verruil" het...vir 'n beeld! Daar is 'n lys van gruwels wat die kind van die Koninkryk moet vermy..., dinge waarvoor hulle die Here verruil - en afgode is een van hierdie gruwels. Hierdie is 'n maklike manier om te verstaan wat presies alles as afodery gesien word, en dit is dat dit dinge is waarvoor jy die Here verruil en eerder jou hoop in daardie dinge plaas as in die Here, en verwys terloops gewoonlik na iets wat onrein is, en dit kan iemand onrein maak! - ...so iemand word dan 'n gruwel, wat op beurt beskryf kan word as "dit wat by die mens hoog geag word"... (Luk 16:15 - "En Hy het vir hulle gesê: Dit is julle wat julself regverdig voor die mense, maar God ken julle harte; want wat by die mens hoog geag word, is ‘n gruwel voor God").

Afgodsaanbidding (die wat hulle besig hou met afgodery) kan TOT iemand se VERDERF LEI (Hos 8:4 - "Húlle het konings aangestel, maar nie uit My nie; hulle het vorste gekies, maar sonder my wete; van hul silwer en goud het hulle vir hul afgode gemaak tot hulle verderf"). Waar kinders van die Koninkryk hulle met gruwels besig hou, is daar altyd gevolge! (Lev. 18:26), en dit wek beslis God se toorn - daar is vele vb.e in die Skrif van wat met kinders van die Here gebeur het wanneer hulle begin om afgode te aanbid (Hand. 7:40-42; Hos. 8:5,6; ens.);  bv., wat met die volk in die woestyn gebeur het is dat God Hom afgewend het van hulle en hulle oorgegee het... 

Wanneer 'n gelowige afgode aanbid (of besig met die afgodspraktyke waardeur die afgod aanbid word), dan is hy eintlik besig om die Here te terg (Deut. 32:16,17 - "Hulle het deur vreemde gode sy ywer gewek; deur gruwels Hom geterg. Hulle het aan die duiwels geoffer, wat nie-God is, gode wat aan hulle nie bekend was nie; nuwes wat kort gelede opgekom het, vir wie julle vaders nie gehuiwer het nie"). Die wat afgode aanbid is eintlik besig om duiwels te aanbid, en duiwels is nie God nie! Wanneer Christene die wysheid van duiwels aanhang (bv. afgodsleringe en wereldse wysheid kies bo die wysheid van die Here), is hulle besig om af te val van die geloof... (1Tim. 4:1 - "Maar die Gees sê uitdruklik dat in die laaste tye sommige van die geloof afvallig sal word en verleidende geeste en leringe van duiwels sal aanhang"). 


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Afgodediens/afgodery:

Wat word in die Skrif gesien as "afgodery"?

- (1) die aanbidding van beelde, nl. die aanbidding van afgode/duiwels (afgodedienaars, geestelike hoerery, die wat die Here versoek of terg);

- (2) iets in iemand se hart wat "werke vd vlees" is (bv. slegte begeertes, gierigheid, hartstog, eiesinnigheid, ens.);  

- (3) verbode vorme van gemeenskap (bv. hoerery, afgodsoffers, sekere gevalle van vleeslike gemeenskap).

...Hierdie is terloops alles dinge wat jou ONREIN maak!, en l.w. dat geen onreine eendag sal ingaan in die Nuwe Jerusalem nie (Openb. 21:27). 

AFGODEDIENS gaan oor die aanbidding van afgode;  in ander woorde, dit verwys na die wat nie die lewende en waaragtige God (Here) dien nie, maar 'n afgod dien (1 Thess. 1:9). In 1 Kor. 10:14 word kinders van die Koninkryk beveel om te vlug vir die afgodediens! (Gr. woord "i-do-lol-at-ri'-ah", wat gaan oor beeldediens - om 'n beeld te dien/aanbid), maar die begrip "afgodediens" verwys nie net bloot na die fisiese gebaar van beelde dien of aanbid nie, maar verwys ook na sekere werke van die vlees... (wat deur die kinders van ongehoorsaamheid gepleeg word), bv.. hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid - hierdie word alles gesien as "afgodediens" (Kol 3:5 - "Maak dood dan julle lede wat op die aarde is, naamlik hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid, wat afgodediens is"). Dieselfde Gr. woord wat in Gal. 5:20 vertaal word as afgodery, word in 1 Kor. 10:14 vertaal as "AFGODEDIENS", en kinders vd koninkryk word daar gevra om te "vlug vir die afgodediens"..., en l.w. dat in konteks waarsku hy (met voorbeelde, bv. van mense wat begerig was na slegte dinge, afgodedienaars, hoereerders, murmureerders, en die wat die Here versoek) dat Christene wat hulle besig hou met afgodediens, op 'n gevaarlike pad is (1 Kor. 10:12 - "Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie"). Ook in Kol. 3:5 word hierdie spesifieke dinge aangespreek, nl. hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid - en word daar genoem as dinge "wat afgodediens is"! 

AFGODERY/E:  In Gal. 5:20 is "afgodery" die Gr. woord "eidōlolatreia" wat vertaal word as "afgodery" in die AOV, maar in sommige skrifte word dieselfde woord vertaal as afgodediens (1 Kor. 10:14; Kol. 3:5)(en dit word ook in dieselfde konteks gebruik as "beeldediens" in 1 Sam. 15:23).  Vgl. dit met  1 Pet. 4:3 waar die woord "afgoderye" gebruik word - in konteks gaan dit oor 'n vorm van onwettige gemeenskap (die woorde "ongeoorloofde afgoderye" word bv. daar gebruik).  In 1 Sam. 15:23 word daar na EIESINNIGHEID verwys as afgodery en beeldediens! - in daardie skrif is "afgodery" die  ( Hebr. woord "aw'-ven" wat verwys na iets wat tevergeefs gedoen word, bv. afgodsaanbidding - in verskillende kontekste kan hierdie woord na die volgende verwys: "ellende, boos, vals, afgod, ongeregtigheid, ongeluk, rouklaers, kom tot niks, smart, onregverdig, slegtes, ens"), en die woord "BEELDEDIENS" daar is (die Hebr. woord "ter-aw-feme'", wat verwys na 'n familie afgod - "afgode, beelde, "teraphim"/huisgode). Om die term "afgodery" dus beter te verstaan, kan kan ook ingekyk word in die woorde "afgodediens en beeldediens" (beelde gesny of gegiet; -bv. beelde, huisgode, drekgode (stompe), ens./Gen. 31:34). Die rede waarom die aanbidding van beelde gesien word as "afgodery", is omdat dit 'n GRUWEL is! (of kyk na die woord "verfoeisels", die Hebr. woord "shik-koots'", wat verwys na iets gruweliks en vuil)(in 2 Kon. 23:24 word daar bv. na huis- en drekgode verwys as "verfoeisels"). Alhoewel 'n afgod niks is, is die wat daaraan offer of dit dien, eintlik besig met duiwels (dit is 'n onrein ding, en kan jou onrein maak). Gruwels is dinge wat verbode is vir kinders van die Koninkryk, en gaan deels oor iets wat in jou hart belangriker is as die Here, en deels verwys dit na iets wat vuil of onrein is (Luk 16:15 - "En Hy het vir hulle gesê: Dit is julle wat julself regverdig voor die mense, maar God ken julle harte; want wat by die mens hoog geag word, is ‘n gruwel voor God"). Bestudeer gerus die term "gruwels", wat terloops nie net verwys na afgode nie, maar ook sondes wat bloedskuld veroorsaak, asook afgodspraktyke... (vgl. dit met die vorige paragraaf). Dit is duidelik dat afgodery nie net verwys na die fisiese aanbidding van beelde nie, maar ook vewys na sekere werke van die vlees "ongeoorloofde" vorme van gemeenskap.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Afgodedienaar / afgodspriesters / afgodstempel:

Die woord "afgodedienaar" (1 Kor. 5:10; 6:10; 10:7; Ef. 5:5; Openb. 21:8; 22:15) is die Gr. woord "i-do-lol-at'-race" wat verwys na iemand wat afgode (bv. beelde) dien/aanbid;  dieselfde woord word in die AOV somtyds vetaal as "afgodediens" (1 Kor. 10:14; Kol. 3:5), en somtyds vertaal as "afgodery" (wat verwys na iets wat onrein of vuil is, hetsy geestelike of 'n fisiese gebaar;  bv. begerig na slegte dinge, of die aanbidding van beelde).  In Sef. 1:4 is "afgodsdienaars" die Hebr. woord "kaw-mawr'", wat verwys na die wat dien in afgodsaanbidding... (kyk gerus ook in op die terme "afgodspriesters of die "afgods-efod"/ 'n priesterlike skouerkleed/Hos. 3:4; Rig. 8:27). Onder afgodsdienaars val o.a. die "afgodspriesters" (die Hebr. woord "kaw-mawr'" - "Chemarims" (priesterlike diens tot afgode gerig)(Sef. 1:4) na wie ook verwys word in 2 Kon. 23:5 - hulle het "rook op die hoogtes laat opgaan"... (het geoffer aan afgode - o.a. word Baäl in die gedeelte genoem, en die betrokke afgodspriesters het ook aan die son en die maan en die sterrebeelde en die hele leër van die hemel geoffer)(Hos. 10:5). Wanneer daar offers aan afgode gebring word word gewoonlik slagoffers en brandoffers gebring... (2 Kon. 10:23,24), en die afgodspriesters verrig hierdie taak... - hulle is "dienaars" van die afgode (bv., word "dienaars van Baäl" genoem in v.23). 1 Kor. 10:20 leer dat die wat aan afgode offer, eintlik aan duiwels offer (nie aan God nie!) - hierdie dienaars het m.a.w. gemeenskap met die duiwels (1 Kor. 10:20). Enige iemand wat deelnaam aan 'n offertafel word ook gesien as "hulle het gemeenskap met duiwels";  dit is waarom dit verbode is vir die Christen om deel te neem aan afgodsoffers, en al sou jy dit neem nie met dieselfde bedoeling nie (en dit jou dus nie kan onrein maak nie), moet dit vermy word terwille van die ander persoon se gewete en die gemeenskap met mekaar.

'n AFGODSTEMPEL is 'n plek waar afgodsaanbidding plaasvind, met altare en beelde en allerhande voorwerpe wat vir die afgode gemaak is, asook natuurlik AFGODSDIENAARS en AFGODSPRIESTERS (Sef. 1:4; Eks. 34:13; Deut. 7:5; 2 Kon. 11:18; 19:37; 21:3; 23:4; Hand. 14:13; 19:27).  In hierdie afgodstempels was ook slagoffers en brandoffers gebring (2 Kon. 10:24). Vyande se wapens of voorwerpe wat uit die tempels kom, was gewoonlik verplaas na hulle eie afgodstempels (1 Sam. 31:9,10; 1 Kron. 10:9,10; 1 Sam. 5:2; 2 Kron. 36:7; Esra 1:7; 5:14; Dan. 5:2). 

AFGODSPRAKTYKE: Kinders vd Koninkryk moet wegbly van afgodstempels en ander heidens-geloofspraktyke (wat bv. o.a. in hierdie tempels beoefen word, nl. om die leër van die hemel te aanbid, of by die HERE te sweer of sweer by 'n afgod, wat terloops gewoonlik gepaardgaan met rympie herhaling van woorde, ens./Sef. 1:5; Jos. 23:7; Matt. 6:7). "Wie jy soek en raadpleeg" wys wie dit is in wie jy jou vertroue plaas (in wie jy glo). Daar is vele vorme van afgodspraktyke, o.a. hanteer sommige die dooies soos afgode (bv. 'n koning wat doodgegaan het), en heelwat afgodspraktyke gaan hiermee gepaard..., bv. om dooies te raadpleeg (geestes van afgestorwenes, of geeste wat waarse/dode of geestesbesweerders), intekeninge op die vel of aan die vel sny ter wille vd dooies, offers aan dooies bring..., ens. (Deut. 14:11; 18:11; Lev. 19:28; 21:5; Ps. 106:28,29). Hierdie hoort nie onder die kinders vd Koninkryk nie (Jes. 18:19). (Jer. 48:35-37). Ander gebare word ook in afgodstempels uitgevoer ter wille van dooies, bv. om die hoof kaal te skeer, baarde afskeer, op die hande snye te maak, roukleed op die heupe, ens. (Jer 48:37). Nie dat dit verkeerd is om jou kaalkop te skeer of te rou nie, maar die konteks hier gaan oor "ter wille van" - in konteks met die aanbidding van dooies.  Hierdie is terloops werke wat tevergeefs gedoen word..., soos die aanbidding van beelde tervergeefs is! (plaas hoop in die verkeerde). Deut. 18:13 leer dat wanneer kinders vd Koninkryk dooies raadpleeg, hulle nie opreg is met die Here God nie. Baie ander afgodspraktyke (waarop ons nie nou alles gaan stilstaan nie) vind in hierdie afgodstempels plaas, bv. heidense vorme van meditasie, fortuin-vertelling, ens. In die verlede was daar selfs gruwelike praktyke waar die wat afgode aanbid, hulle kinders opgeoffer (verbrand) het vir die "gode" (Deut. 12:31; Jer. 19:5);  in ander woorde, hulle het hulle geoffer aan duiwels (Psa 106:37-39 - "Bowendien het hulle hul seuns en hul dogters aan die duiwels geoffer en onskuldige bloed vergiet—die bloed van hul seuns en hul dogters wat hulle aan die afgode van Kanaän geoffer het—sodat die land deur bloedskuld ontheilig is. En hulle het onrein geword deur hul werke en gehoereer deur hul dade").

Kinders vd Koninkryk mag nie beide die Here asook afgode soek en raadpleeg nie - dit sluit in die eet van afgodsoffers... - jy mag bv. nie aan die Here se tafel eet (nagmaal) asook aan die tafel van afgode nie! Sommige deel in die afgods-offertafel (afgodsoffers) ter wille van hulle kennise (nie met die doel om die afgod te soek of raadpleeg nie maar terwille van respek), maar selfs in so 'n geval leer die Skrif dat Christene dit nie mag doen nie, en met rede (1Kor. 8:10 - "Want as iemand jou wat kennis het, aan tafel sien in ‘n AFGODSTEMPEL (Gr. woord "i-do-li'-on", wat verwys na 'n tempel vir 'n afgod), sal sy gewete, as hy ‘n swak man is, nie aangemoedig word om van die offervleis aan die afgode te eet nie?"). As jy vleis koop of 'n ongelowige jou nooi vir ete, koop of eet dit wat vir jou jou voorgesit word sonder om navraag te doen... (ter wille van die ander persoon se gewete);  maar as hy jou te kenne te gee dat dit 'n afgodsoffer is, moet dit dan nie eet nie (1 Kor. 10:23-29). Vir die kind van die Koninkryk is dit geoorloof om enige iets te eet en drink, ja, maar nie alles is nuttig nie - alles wat die Christen eet of drink moet tot verheerliking van God wees. 'n Christen mag nie die oorsaak wees hoekom iemand struikel nie (1 Kor. 10:29-33). Wanneer 'n Christen afgodsoffers eet, maar nie met dieselfde bedoeling as die een wat dit offer nie, dan logies gesproke kan dit jou nie onrein maak nie, maar dit is iets anders as dit te kenne gegee word of in die teenwoordigheid geskied van die persoon wat dit offer. 'n Maaltyd is 'n vorm van gemeenskap, en terwille van die ander persoon se gewete moet dit vermy word.

- DIE AFGODSTEMPELS SAL UITEINDELIK UITGEROEI WORD:  Baie afgodstempels/heidense gelowe het hulle oorsprong in Baäl (Sef. 1:4)(kyk "Baälstempels"/2 Kon. 10:21-26). Die skrif leer dat wanneer die Here Jesus terugkom sal Hy die afgodsdienaars en afgodspriesters wat van Baal oor is, uitroei... (Sef. 1:1-6);  maar ook sal enige kind vd Koninkryk wat van die Here afvallig geword het en wie Hom nie soek en raadpleeg nie, maar hulle eerder besig hou met afgode en afgodspraktyke (Sef. 1:6), uitgeroei word.  Kinders van die Koninkryk moet gruwels (wat o.a. verwys na afgodsaanbidding) vermy.  In die verlede was daar 'n hele paar konings van Israel wat verkeerd gedoen het en hierdie gruwels toegelaat het - een so 'n voorbeeld was Manasse (wat vir 55 jaar oor Jerusalem regeer het);  behalwe die afgodsaltare en heilige boomstamme wat hy opgerig het en die verbode heidense praktyke wat hy opgesoek het (bv. sy seun deur laat gaan, goelery, verklaring van voortekens, dodebeswering, en waarseery), het hy die leër van die hemel gedien en het selfs altare daarvoor in die tempel van God opgerig, asook 'n gesnede beeld in die tempel gesit... (2 Kon. 21:1-9). Die uiteinde van hierdie gruwels was dat daar onheil oor Jerusalem en Juda gekom het. Afgodedienaars sal nie die koninkryk van God beerwe nie (1 Kor. 6:10).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Die woord "beeld" (in hierdie paragraaf kyk ons in op die presiese betekenis van sekere terme om beter te verstaan waarna "beeld" regtig verwys):

Die woord "beeld" is 'n representasie van iets of iemand... (Gen 1:26 - "En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons BEELD (die Hebr. woord "tseh'-lem", soos 'n illusie, 'n figuur wat "lyk soos"), na ons gelykenis (Hebr. woord "dem-ooth'", wat verwys na vorm of dieselfde), en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip"). Jesus Chrisuts is die BEELD (Gr. woord "i-kone'", wat verwys na 'n representasie, "lyk soos", 'n beeld van) van die onsielike God (Kol 1:15). Die woord "beeld" verwys nie noodwendig net na die fisiese element (bv. uiterlike mens) nie, maar kan ook verwys na die innerlike mens, bv. die innerlike mens van die weergeborene word daagliks vernuwe na die "beeld van sy Skepper" (Kol 3:10).

Beelde vir dekorasie of herinnering is ook gemaak om soos die oorspronklike te lyk;  bv., beelde van leeus lyk soos leeus... Beelde van herinnering lyk soos wie herdenk word... Jy is 'n beeld van jou ouers;  op ditto wyse, as kinders van Jesus Christus, sal ons 'n beeld wees van Hom... 'n BEELD lyk soos die ware jakob - of kan wys wie "aan bewind" is (Mark. 12:16,17 - "En hulle het dit gebring. En Hy sê vir hulle: Wie se beeld en opskrif is dit? En hulle antwoord Hom: Die keiser s'n. Toe antwoord Jesus en sê vir hulle: Betaal aan die keiser wat die keiser toekom, en aan God wat God toekom. En hulle was verwonderd oor Hom"), ...en dit werk ook so in die geval van afgodsbeelde. Afgodsbeelde (hetsy gesny of gegiet) is voorstelle wat mense maak van "gode", wat baiemaal gesien word as gode wat (oor daardie dele) "regeer" - en lyk gewoonlik soos die sg. "gode" vir wie hulle voorstel (met besonderse karaktertrekke en voorkoms). Bv., as dit 'n dier is wat aanbid word in 'n sekere kultuur, dan lyk die afgod soos die dier, bv. soos 'n bok, kalf, slang, watookal... - die afgode is 'n representasie van daardie "god" (2 Kon. 21:7; Jer. 44:19).  (Rom 1:22,23 - "Terwyl hulle voorgee dat hulle wys is, het hulle dwaas geword en die heerlikheid van die onverganklike God verander in die gelykvormigheid van die beeld van ‘n verganklike mens en van voëls en viervoetige en kruipende diere").

'n Beeld lyk m.a.w. soos iets/iemand..., of dit stel iets voor. Die Christelike doop is ook 'n "beeld" (stel iets voor), meer presies " 'n teëbeeld" van dit wat gebeur wanneer iemand weergebore word (vergifnis en ontvang die Gees/vernuwing) - dit stel die weergeboorte voor (1 Pet. 3:21). Die eerste tabernakel was 'n "beeld" van die ware... (Hebr. 9:8,9,24). Die Christen se gedaante word met tyd meer en meer verander na die "beeld" van Christus... (2 Kor. 3:181 Kor. 15:49; Rom. 8:29 - kyk die tema van "vernuwing" en "verheerlikte liggaam")(1Kor. 15:49 - "En soos ons die beeld van die aardse gedra het, so sal ons ook die beeld van die hemelse dra"). In Dan. 2 stel die beeld (wat Nebukadnésar in 'n droom gesien het) koninkryke voor (wat mekaar opvolg). Volgens 1 Kor. 11:7 is 'n man die "beeld" en heerlikheid van God, en die vrou "die heerlikheid van die man"..., wat hier verwys na onderdanigheid en feit dat die man eerste geskep is (waarvan die kulturele hoofbedekking in daardie tye 'n bewys was). Die woord "beeld" in hierdie skrif, is die Gr. woord "i-kone'", wat verwys na "lyk soos" - die man lyk soos God, en die vrou lyk soos die man... (is uit die man geneem/1 Kor. 11:8). Hierdie vereenselwing kan miskien soos 'n vorm van gemeenskap gesien word (nl. is "in gemeenskap met" - nl., die vrou "in gemeenskap met" die man, en die man "in gemeenskap met" die vrou). Op ditto wyse is die wat aan afgode offer, bv. "in gemeenskap" met die "gode"/duiwels... Daarom se Paulus die vrou se lang hare is vir haar 'n eer (soos die vrou vir die man 'n eer/heerlikheid is, en die man vir God) -  hoofbedekking of lang hare het in daardie tyd, in daardie spesifieke kultuur, iets voorgestel... (1 Kor. 11:3)(nl. die vrou die eer van die man..., en indirek is sy eer vir die Here, want die man is die beeld en heerlikheid van God).  

Waar die woorde "gesnede of gegote beelde" gebruik word, verwys dit gewoonlik na 'n afgod (Deut. 5:8; 9:12; 27:15) - dit is beelde wat spesifiek gemaak word om te aanbid of dien, en die wat hulle dien glo dat dit self 'n god is of 'n god voorstel. In Dan. 3 het Koning Nebukadnésar ‘n beeld van goud gemaak, en die mense is beveel om dit te aanbid;  hetsy hierdie beeld soos hy gelyk het, is nie seker nie, maar dat dit bedoel was om 'n "god" voor te stel, is duidelik (Dan. 3:12,14). In Hand. 19 sien ons twee doele waarom silwer afgodstempeltjies gemaak was om te verkoop, nl. die eerste was 'n manier van geldmaak..., en die tweede was dat dit die tempel van die afgod voorgestel het (dit was 'n voorstelling van die afgod se tempel). (Hand. 19:27 - "Nou is daar nie alleen gevaar dat hierdie vak van ons in veragting kom nie, maar ook dat die tempel van die groot godin Diana as niks gereken word, en dat haar majesteit wat die hele Asië, ja, die wêreld, vereer, ook tot niet sal gaan") - let op die woorde "haar majesteit" in hierdie skrif - die tempel en beeldjies het gewys watter "god" volgens hulle oor daardie dele van die wereld "regeer".  

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Het 'n afgodsbeeld 'n gees?

Nee, maar die beeld wat vir die "dier uit die see" gemaak sal word in die einde van dae voor Jesus terugkom (Openb. 13:15), sal 'n gees hê - wat beslis anders is as wat afgodsbeelde gewoonlik daarna uitsien. "Gees" is soos asem..., en sonder asem kan niemand lewe nie.  Dit is waarom die mens doodgaan wanneer hy sy laaste asem uitblaas. SONDER GEES IS DIE LIGGAAM DOOD... (Jak. 2:26 - "Want soos die liggaam sonder gees dood is, so is ook die geloof sonder die werke dood"). As die beeld van Openb. 13 'n gees kry, sal dit tot lewe kom - bv., dat die beeld sal kan praat is 'n feit, en hy sal ook kan maak dat mense gedood word (wie dit nie aanbid nie), en 'n merk kry. In vandag se lewe lyk so iets glad nie ontmoontlik nie;  altans, wat die tegnologie aanbetref...

Natuurlik is 'n afgod/afgodsbeeld niks (1 Kor. 10:19), en word tereg somtyds in die Skrif na verwys as "werke van (iemand se) hande", want hierdie beelde word met die hande gemaak (nl. gesny of gegiet) en kan nie hoor of sien of loop nie..., en het nie 'n gees nie (en word gemaak om sg. "gode" te verteenwoordig, wat eintlik duiwels is)(Openb. 9:20; 2 Kor 10:20). (Hab 2:18 -"Wat baat ‘n gesnede beeld dat sy maker dit reggekap het, ‘n gegote beeld, wat ‘n leuenleraar is, dat die maker op sy eie maaksel vertrou, deur stomme afgode te maak?"). Die beeld self kan niks vir hulle doen nie (logies gesproke!).  Om so 'n beeld te aanbid is tevergeefs; alhoewel, die wat dit aanbid met die doel om kontak te maak met 'n "god" is inderdaad besig om gemeenskap te hê met duiwels (en hulle plaas hulle hoop in daardie duiwels). Die beeld van die dier sal nie net 'n blote beeld wees nie, maar dit sal 'n gees hê - hierdie is anders as die normale afgodsbeeld. Die beeld van die dier (Openb. 13:14,15; 14:9,11; 15:2; 16:2; 19:2; 20:4) verwys beslis na 'n afgodsbeeld, want Openb. 13:16,17 leer dat almal gedwing sal word om die dier te aanbid, maar dit sal anders wees as ander afgodsbeelde (omdat dit 'n gees het).

(Openb. 13:15)  En dit is hom gegee om ‘n gees aan die dier se beeld (Gr. woord "i-kone'", wat verwys na 'n afbeelding, bv. om te lyk soos die dier...) te gee, sodat die dier se beeld ook SAL PRAAT en maak dat almal gedood word wat die dier se beeld nie aanbid nie.

(Openb. 13:16)  En hy maak dat aan almal, klein en groot, en die rykes en die armes, en die vrymense en die slawe ‘n merk op hulle regterhand en op hulle voorhoofde gegee word;

(Openb. 13:17)  sodat niemand kan koop of verkoop nie, behalwe hy wat die merk of die naam van die dier of die getal van sy naam het.

(Openb. 13:18)  Hier kom die wysheid te pas. Wie die verstand het, laat hom die getal van die dier bereken, want dit is die getal van ‘n mens; en sy getal is ses honderd ses en sestig.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Kan afgodsoffers jou onrein maak?

(1Kor. 10:20 - "Nee, maar dat die heidene wat dit offer, aan duiwels offer en nie aan God nie. En ek wil nie hê dat julle met die duiwels gemeenskap moet hou nie"). Wanneer iemand offers bring aan afgode, dan is hulle eintlik besig om aan DUIWELS te offer - en het dus met duiwels GEMEENSKAP.  Terwyl sommige wat afgode aanbid glo dat hulle besig is om vir God te aanbid, is dit nie so nie - die gode is nie-God nie, maar duiwels! (Deu 32:16,17 - " Hulle het deur vreemde gode sy ywer gewek; deur gruwels Hom geterg. Hulle het aan die duiwels geoffer, wat nie-God is, gode wat aan hulle nie bekend was nie; nuwes wat kort gelede opgekom het, vir wie julle vaders nie gehuiwer het nie") (Openb. 9:20 - "En die orige mense wat deur hierdie plae nie gedood is nie, het hulle nie bekeer van die werke van hul hande, om die duiwels te aanbid, of die afgode van goud en silwer en koper en klip en hout wat nie kan sien of hoor of loop nie"). 'n Goeie vb is afgodspraktyke met somtyds vreeslike rituele soos babas wat geoffer is... - Ps. 106:37 verklaar ook dat hierdie offers "aan duiwels" was.

Waarna verwys 'n duiwel?, en wat is "veldduiwels"? Daar word baiemaal in konteks van afgode verwys na "veldduiwels, bv. (Lev 17:7 - "En hulle mag nie meer hulle slagoffers offer aan die VELDDUIWELS (Hebr. woord "saw-eer'", wat na 'n bokram verwys en in konteks o.a. vertaal kan word as "duiwel, bok, harig, "satyr", ens.) agter wie hulle aan hoereer nie. Dit moet vir hulle ‘n ewige insetting wees vir hulle geslagte"), en (2 Kron. 11:15 - "En hy het vir hom priesters aangestel vir die hoogtes en die VELDDUIWELS en die kalwers wat hy gemaak het"). Die woorde hier "agter wie hulle aan hoereer" word baiemaal in 'n konteks gebruik waar dit verwys na "afgode dien", maar dit is interessant dat ongeoorloofde vleeslike gemeenskap (hoerery) baiemaal deel was van sulke rituele (bestudeer gerus ook die woord "satyr" in Griekse en Roomse mitologie). Die woord "veldduiwels" verwys nie noodwendig net na 'n fisiese dier (nl.'n bok) nie, maar verwys in sommige kontekste na 'n god wat beskryf was dat hy 'n vorm van 'n bok het... (l.w. dat in Egipte was bokramme aanbid). Bose of onreine GEESTE word o.a. na verwys as "duiwels" in die skrif  (Openb. 16:13,14)(en vgl. Mark. 3:22 met v. 30). (Matt. 4:24 - "En die gerug aangaande Hom is versprei oor die hele Sírië; en hulle het na Hom gebring almal wat ongesteld was, wat gekwel was deur allerhande siektes en pyne en wat van duiwels besete was, en maansiekes en verlamdes; en Hy het hulle gesond gemaak")(Matt. 7:22; 8:16,31; 9:34; 10:8; Mark. 1:34,39; 3:15,22; 5:12,18; 6:13; 16:9; 16:17; Luk. 8:2, 27-38; 9:1,49; 10:17; 11:20; 13:32). Uit heelwat skrifte kan ons leer dat die owerste van hierdie "duiwels", is Beëlsebul - en Jesus verwys na hom in Mark. 3:23 as "die satan" (Matt. 9:34 - "Maar die Fariseërs het gesê: Deur die owerste van die duiwels dryf Hy die duiwels uit.")(Matt. 12:24,27,28). (Mark. 3:22,23 - "En die skrifgeleerdes wat van Jerusalem af gekom het, het gesê: Hy het Beëlsebul! en: Deur die owerste van die duiwels dryf Hy die duiwels uit. En Hy het hulle na Hom geroep en vir hulle deur gelykenisse gesê: Hoe kan die Satan die Satan uitdryf?")(Luk. 11:15,18,19). Die duiwel en die onreine geeste se doel is om mense te verlei en hulle verstand te bederf, sodat hulle nie die waarheid verstaan en hoor nie (1Tim. 4:1 - " Maar die Gees sê uitdruklik dat in die laaste tye sommige van die geloof afvallig sal word en verleidende geeste en leringe van duiwels sal aanhang"). Hierdie onreine geeste word soos gode vir die wat afgode aanbid... (hulle glo in hulle verleidende leringe). 

Die woord "gemeenskap" het te doen met iets waarin mense deel... (bv. wat eenheid skep)(Joh. 4:9; Hand. 2:42; 1 Kor. 1:9), en daar is verskillende vorme van "gemeenskap", bv. om te deel in 'n maaltyd, of waar 'n man en vrou in 'n huwelik tree, word dit ook gesien soos 'n vorm van gemeenskap OF eenheid. Ook vleeslike gemeenskap is 'n vorm van eenheid, maar nie alle vorme van gemeenskap (en vleeslike gemeenskap) is toelaatbaar nie;  bv., gemeenskap met duiwels, die duisternis, sondes en/of bose werke, is nie geoorloof nie.  Sekere vorme van "vleeslike gemeenskap" en "huwelik" is ook verbode..., bv. om die skaamte van jou naaste bloedverwant te ontbloot (jy mag nie met jou naaste bloedverwant trou/vleeslike gemeenskap he nie/Lev. 18:6);  'n Man mag ook nie vleeslike gemeenskap met 'n ander man he nie, ook nie 'n vrou met 'n vrou nie (Rom. 1:26-29; Lev. 18:22), en vleeslike gemeenskap met 'n dier is ook verbode... (Lev. 18:23). Hierdie VERBODE VORME VAN GEMEENSKAP word gesien soos gruwels, want hulle kan jou onrein maak.
Vir 'n lys van verbode gemeenskaps-vorme, gaan na hierdie pos: https://warechristene.blogspot.com/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html
Om te verstaan wat is GRUWELS, gaan na:  https://warechristene.blogspot.com/2023/12/gruwels.html.

Alhoewel 'n maaltyd waarin gedeel word gewoonlik onskuldig is, is nie alle maaltye geoorloofde vorme van gemeenskap nie; bv., die eet van afgodsoffers (waar kos of drank geoffer word aan 'n afgod / Rig. 16:23) kan iemand onrein maak.  Maar dit gesê, is dit ook nie altyd die geval nie, want dit hang af van die omstandighede...  (Mark. 7:15 - "Daar is niks wat van buite af in die mens ingaan wat hom onrein kan maak nie; maar die dinge wat van hom uitgaan, dít is die dinge wat die mens onrein maak"). M.a.w., dit is nie die kos self wat iemand onrein maak nie, maar die rede waarom dit geneem word;  bv. as dit 'n offer is aan afgode/duiwels, dan het so iemand gemeenskap met die duiwels (en dit maak hom onrein). Op dieselfde wyse het Christene wat deelneem aan die Nagmaal, gemeenskap met die liggaam en bloed van Christus (https://warechristene.blogspot.com/2025/11/die-nagmaal-3.html).  Dit gaan oor die "gemeenskap". Iemand mag bv. 'n afgodsoffer eet sonder dat hy bewus is daarvan dat dit aan afgode geoffer is - in so 'n geval kan dit iemand nie onrein maak nie (want dit is nie die kos wat hom onrein maak nie...). Daarom skryf Paulus (1 Kor. 10:25,26 - "Eet alles wat in die slaghuis verkoop word sonder om navraag te doen, ter wille van die gewete. Want die aarde behoort aan die Here en die volheid daarvan"). Maar as jy saam met mense eet wat verklaar dat die kos geoffer is aan 'n afgod, dan moet jy dit liewer nie eet nie (al eet jy dit nie self met daardie doel nie! - in hierdie geval gaan dit oor die gewete van die ander persoon, en ter wille van hom moet jy dit nie eet nie). (1Kor. 10:28,29 - "Maar as iemand aan julle sê: Dit is afgodsoffer—moet dit dan nie eet nie, ter wille van hom wat dit te kenne gegee het, en ter wille van die gewete—want die aarde behoort aan die Here en die volheid daarvan—  ek bedoel die gewete, nie van jouself nie, maar van die ander; want waarom word my vryheid geoordeel deur ‘n ander se gewete?"). Die feit bly staan dat 'n maaltyd ook 'n vorm van gemeenskap is - is in gemeenskap met die persoon saam met wie jy eet. 'n Christen mag nie gemeenskap he met die duisternis nie - jy wil tog nou nie met hom gemeenskap hou terwyl hy gemeenskap hou met duiwels nie! Dus, in so 'n geval kan die afgodsoffer jou nie onrein maak nie, ja (want jy eet dit nie asof jy dit offer aan afgode nie), maar kan jy onrein word deur jou gemeenskap met die persoon wat dit geoffer het? As jy saam met hom eet, is dit nie soos om in dieselfde juk te trek nie? (2 Kor. 6:14-18) - dit is natuurlik 'n punt van redenasie. Nietemin, wat duidelik is is dat ons nie afgodsoffers moet eet waar dit te kenne gegee is nie (watookal al die redes daarvoor is).  

Die wat aan die Here behoort mag nie gemeenskap hê met die bose nie, want geestelike mense het die Here, Sy Gees as bron;  terwyl die wat afgode aanbid duiwels as bron gebruik. Voorbeelde in die Skrif waar die Here spesifiek waarsku dat Hy Sy gesig teen Sy kinders sal draai is o.a. wanneer hulle agter afgode aan hoereer... (Lev. 20:3). Christene word beveel om hulle te onthou van afgodsoffers en dinge wat deur die afgode besoedel is (Hand. 15:19,20,29; Eseg. 20:30,31)(in Openb. 2:14 neem Jesus mense in die kerk van Pergemus kwalik dat hulle afgodsoffers eet, want kinders vd koninkryk word verbied om afgodsoffers te eet).  Die eet en drink van afgodsoffers word gesien soos AFGODEDIENS (is dieselfde Gr. woord as vir "afgodery")(1 Kor. 10:7).(1Co 10:18-22  Let op Israel na die vlees: het die wat die offers eet, nie gemeenskap met die altaar nie? Wat sê ek dan? Dat ‘n afgod iets is, of dat ‘n afgodsoffer iets is? Nee, maar dat die heidene wat dit offer, aan duiwels offer en nie aan God nie. En ek wil nie hê dat julle met die duiwels gemeenskap moet hou nie. Julle kan nie die beker van die Here drink en ook die beker van die duiwels nie. Julle kan nie deel hê aan die tafel van die Here en ook aan die tafel van die duiwels nie. Of wil ons die ywer van die Here opwek? Is ons miskien sterker as Hy?

DIE WAT AAN AFGODE OFFER, IS EINTLIK BESIG OM AAN DUIWELS TE OFFER: (1 Kor. 10:19,20). Daar is baie (verbode vir die Christen) heidense praktyke wat in afgodstempels beoefen word, en die wat hulle met hierdie gruwels besig hou is eintlik besig om duiwels te dien (Deu 32:17; 1 Kor. 10:19,20) - en dus besig om verleidende geeste en leringe van duiwels aan te hang! (1Tim. 4:1).

Afgodery maak 'n mens ONREIN (2 Kor. 6:14-18): Jesus het geleer dat slegte gedagtes, moord, egbreuk, hoerery, diewery, valse getuienis en lastertaal iemand onrein maak... (Matt. 15:18-20), en ons het reeds gesien dat hierdie dinge in ander skrifte ook werke vd vlees genoem word (Gal. 5:19-21), en dat sommige daarvan ook vgl. word met afgodediens (Kol. 3:5). Afgodsaanbidding, sonde wat bloedskuld veroorsaak, en afgodspraktyke, word gesien soos gruwels, en maak die mens onrein...;  asook, maak dit die land waarop hy woon onrein! (Lev. 18:27-29).  VIR DIE GEESTELIKE MENS IS AFGODERY 'N ONREIN DING (en nie geoorloof nie), en onrein dinge maak dit wat skoon is, vuil. In ander woorde, wanneer skoongewaste mense (nl. geestelike mense) hulle besig hou met afgodery, maak dit hulle "vuil" - en die Skrif leer dat ONREINES, hoereerders, gierigaards, en AFGODEDIENAARS nie 'n erfdeel het in die Koninkryk van God nie (Ef. 5:5; Openb. 21:27).  Christene word in 2 Kor. 6:17 beveel om nie aan te raak wat onrein is nie;  en die wat onrein geword het, moet hulle harte suiwer en die hande reinig... (Jak. 4:8). Basies kom die wat so lewe in opstand teen die Here (teen Sy wil, Sy sieninge, ens.). Die Here wat jou gemaak het is die een vir wie jy eintlik moet raadpleeg en volgens wie se wil jy moet lewe (jy moet die Skepper dien, nie die skepping nie, wat terloops jouself insluit).  Maar die wat besig is met afgodery, maak gebruik van ander geestelike waterbronne (hulle "drink water" by afgode en die vlees - hulle drink "bitter water" wat vervloeking tot gevolg het)(Jes. 65:13; Jer. 51:43; Ps. 68:6; Jak. 3:10-13; Openb. 8:11; Spr. 5:1-4; Num. 5; ens.). Bestudeer gerus ook die tema van "onder die dorings saai" (waar goeie vrug verstik word), of die onderwerp waar 'n plant wat water gekry het dorings en distels oplewer... (soos slegte vrug)(Hebr. 6:6-8).

Dit maak jou onrein/vuil/besoedel/veronreinig: Afgode (beelde wat aanbid word) KAN NIE SIEN OF HOOR OF EET OF RUIK NIE (Deu 4:28), en aabidding tot so 'n beeld is dus eintlik maar tevergeefs, want 'n afgod kan jou nie hoor nie en kan jou nie help of red/verlos of voorsien nie... (Jes. 14:22; 45:20; 1 Sam. 12:21)(maar neem kennis dat die aanbidding van beelde ook gaan oor die aanbidding van "gode", sien volgende paragraaf). 'n Gegote beeld is 'n LEUEN, en daar is GEEN GEES IN HULLE NIE, en hulle KAN JOU NIE LEER NIE (is 'n leuenleraar) - afgodsaanbidding is NIETIG (kyk die woordgebruik "nietige afgode" in vele skrifte - Deut. 32:21; 1 Sam. 12:21; 1 Kon. 16:13,26; 2 Kon. 17:15; Jer. 2:5; 8:19; 10:15; 16:19; 18:15; 51:18) - afgodsbeelde kan tot niet gaan... (Jer. 10:14, 15; Hab. 2:18,19; Jes. 41:29). Maar die feit dat 'n afgod niks is, beteken nie dat dit jou nie kan onrein maak nie! Bv., in Deut. 27:15 word daar na 'n afgod verwys as 'n "gruwel" - gruwels is dinge waardeur kinders vd Koninkryk verontreinig/besoedel kan word (Lev. 18:24)(vgl. met Hos. 9:10, die woord "verfoeisel" word daar gebruik - afgodsaanbidding maak jou vuil/onrein). Kinders vd Koninkryk word verbied om met gruwels (bv. sonde wat bloedskuld veroorsaak, afgodsaanbidding, en afgodspraktyke) om te gaan, en as hulle nie luister nie is daar altyd gevolge... (Deut. 18:10-12).  In die 10 gebooie en sekere ander skrifte word kinders vd Koninkryk spesifiek belet om gesnede of gegote beelde of klippilare ens. te maak - hulle word verbied om hulle besig te hou met watookal gesien word as afgodediens (wat gedien en voor neergebuig word/afgodspraktyke)(Eks. 20:4,5; Lev. 26:1; Deut. 16:22).  Ook in die N.T. word afgodery verbied (Gal. 5:20; 1 Kor. 10:14; 1 Joh. 5:21). As 'n kind vd Koninkryk hierdie oortree, word dit soos 'n misdaad gesien, en is ernstig! (en word selfs tot die 3de en 4de geslag , kinders en kindskinders, besoek van die wat die Here haat/Eks. 20:5; 34:7). Die skrif leer dat afgodedienaars nie eendag in die Koninkryk van God sal ingaan nie, maar hulle uiteinde is die poel van vuur (nl., die tweede dood)(Openb. 21:8; 22:15). Waar die volk oortree het, moes hierdie afgode afgebreek, omgegooi (bv. die altare), afgeslaan (bv. die klippilare), en afgebrand/omgekap (bv. die heilige boomstamme) word (Eks. 23:24; 34:13; Deut. 7:5; 12:3; 2 Kon. 23:14; 2 Kron. 14:3; 31:1). Alhoewel afgode bloot beelde is wat deur mensehande gemaak word (en dus nie werklik iets is nie), gaan dit gewoonlik gepaard met bose praktyke soos towery, goëlery, afgodsoffers, ens. (Mig. 5:11,12) - hierdie beelde word o.a. hanteer soos 'n god of gemaak vir "afgode", wat eintlik duiwels is! (Deut. 32:16,17; Ps. 106:36,37; Openb. 9:20; 1 Kor. 10:19,20).(Jon 2:8 - "Die wat nietige afgode vereer, verlaat die Een wat vir hulle goedertieren is").(Jer 14:22 - "Is daar onder die nietige afgode van die nasies wat reën kan maak? Of kan die hemel reënbuie gee? Is U dit nie, o HERE onse God? En ons wag op U, want U doen al hierdie dinge").  Die Here wat jou gemaak het is die een vir wie jy eintlik moet raadpleeg en volgens wie se wil jy eintlik moet lewe, maar die wat afgode aanbid is besig om by ander geestelike waterbronne te drink. Wat afgodery verkeerd maak, is dat iemand sy vertroue in verkeerde bronne plaas (Ps. 31:7).

Opsomming:
In Gal. 5:20 is "afgodery" die Gr. woord "eidōlolatreia" wat vertaal word as "afgodery" in die AOV, maar in sommige skrifte word dieselfde woord vertaal as afgodediens (1 Kor. 10:14; Kol. 3:5)(en dit word ook in dieselfde konteks gebruik as "beeldediens" in 1 Sam. 15:23).  Vgl. dit met  1 Pet. 4:3 waar die woord "afgoderye" gebruik word... - en in konteks hier dit gaan oor 'n vorm van onwettige gemeenskap (die woorde "ongeoorloofde afgoderye" word bv. daar gebruik). Alhoewel "AFGODERY" (die Gr. woord "eidōlolatreia", wat te doen het met die tevergeefse aanbidding van 'n beeld/Gal. 5:20; 1 Pet. 4:3) tevergeefs is, moet ons kennis neem dat die wat aan afgode offer, eintlik besig is om aan duiwels te offer, en is dus besig om met duiwels GEMEENSKAP te hê... (1 Kor. 10:20; Ps. 106:37; 1 Kor. 10:20-28). Die nagmaal is ook 'n vorm van gemeenskap (gemeenskap met die bloed en liggaam van Christus/1 Kor. 10:16).  Afgodsoffers moet ook gesien word soos 'n vorm van gemeenskap..., maar die vraag is, gemeenskap met wie of wat? "Afgodsoffers" verwys gewoonlik na kos (soos vleis) of drank wat aan afgode geoffer word... (1 Kor. 8,7; 10:19) - 1 Kor. 10:20 leer dat die wat aan afgode offer eintlik aan duiwels offer;  m.a.w., hulle het gemeenskap met duiwels.  In Gal. 5:19,20 word afgodery 'n "werk vd vlees" genoem, en v.21 verklaar dat die wat hulle besig hou met die werke van die vlees, nie die koninkryk van God sal beërwe nie. Kinders vd Koninkryk wat hulle besig hou met afgodery kan nie verwag om eendag in te gaan in die Koninkryk van God nie en moet dus enige afgodediens aflê... (Kol. 3:5);  wat terloops in konteks hierdie skrif na verwys word as "hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid"! HIERDIE IS VORME VAN ONGEOORLOOFDE "GEMEENSKAP".  Werke vd vlees word m.a.w. ook gesien soos afgodery  (werke van die vlees is soos GEMEENSKAP MET DIE VLEES - is vleeslik / die wat afgodery beoefen leef volgens die vlees, nie volgens die Gees nie). Afgodery verwys dus nie net na fisiese gebare van afgodsaanbidding nie, maar elkeen se hart getuig of hy besig is met afgodery of nie (waarmee het hy gemeenskap?). In 1 Kor. 10:14 word Christene beveel om te vlug vir die afgodediens, en in konteks daar vewys dit ook na 'n begeerte na slegte dinge (v. 6), asook die dien van afgode en eet van afgodsoffers (v.7), hoerery (wat ook verwys na "geestelike hoerery", in konteks die eet van afgodsoffers/Num. 25:1-9)(v. 8), om die Here te versoek (v. 9), en murmureerders (v.10). Hierdie dinge is soos afgode wat iemand ONREIN maak.  Vgl. dit met wat Jesus geleer het, wat se dinge iemand onrein maak... - bv. slegte gedagtes, moord, egbreuk, hoerery, diewery, valse getuienis en lastertaal ... (Matt. 15:18-20). 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoe moet ons optree teenoor broeders wat afgode begin dien?

Christene word in 1 Kor. 5:11 beveel om nie om te gaan met broeders wat afgodedienaars is nie (asook word  hoereerders, gierigaards, kwaadsprekers, dronkaards, en rowers in die gedeelte genoem) - met so iemand moet hulle selfs nie saam eet nie;  natuurlik is hierdie spesifiek bedoel in die konteks van "broeders" (1 Kor. 5:10), en die rede hiervoor is nie om so iemand af te skryf nie maar skaam te maak;  of om seker te maak dat die "suurdeeg" nie die hele deeg suurmaak nie... (1 Kor. 5). Natuurlik kan mens jou nie onttrek aan alle afgodedienaars in die wereld nie, want dan sal jy uit die wereld moet uitgaan! (1 Kor. 5:9-13 - "Ek het julle in my brief geskrywe om nie met hoereerders om te gaan nie— dit wil sê, nie die hoereerders van hierdie wêreld of die gierigaards of rowers of afgodedienaars in die algemeen nie, want dan sou julle uit die wêreld moet uitgaan— maar nou skryf ek aan julle om nie om te gaan met iemand wat, al staan hy as ‘n broeder bekend, ‘n hoereerder is of ‘n gierigaard of ‘n afgodedienaar of ‘n kwaadspreker of ‘n dronkaard of ‘n rower nie; met so iemand moet julle selfs nie saam eet nie. Want waarom sou ek ook die wat buite is, oordeel? Oordeel julle nie die wat binne is nie?  Maar die wat buite is, oordeel God. Verwyder tog dié slegte mens onder julle uit").  1 Kor. 6:10 leer dat geen afgodedienaar die koninkryk van God sal beërwe nie  (asook word ander groepe in dieselfde konteks genoem, nl. hoereerders, egbrekers, wellustelinge, sodomiete, diewe, gierigaards, dronkaards, kwaadsprekers, en rowers)(vgl. met Openb. 21:8 en 22;15). Kinders vd Koninkryk wat hulle besig hou met afgodery is op gevaarlike grond;  bv., in 1 Kor. 10:7 word Christene spesifiek gewaarsku dat hulle kan val sou hulle hul besig wees met afgodediens (soos gebeur het met sommige van die volk in die woestyn). Christene word in die gedeelte beveel om te vlug vir die afgodediens! (v. 14). Openb. 21:8 leer ook dat afgodedienaars se deel is in die poel wat brand met vuur en swawel, nl. die tweede dood. Dit is belangrik dat Christene wat betrokke is in afgodery hulle daarvan bekeer, want afgodedienaars sal nie die koninkryk van God beërwe nie... (1 Kor. 6:10) - en dit geld terloops ook vir ander werke van die vlees waarin Christene stap maar hulle nie daarvan bekeer nie, bv. hoerery, begerig na slegte dinge, die wat die Here versoek, en murmureerders... (dinge wat terloops afgodediens genoem word in 1 Kor. 10:14).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dinsdag 18 November 2025

Geeste van alle vlees (2)

Vir die eerste deel oor hierdie onderwerp, gaan na:

http://warechristene.blogspot.com/2019/10/die-geeste-van-alle-vlees.html.

IN HIERDIE POS STAAN ONS STIL BY DIE BESKRYWING asook ALLERHANDE FEITE IN DIE SKRIF RONDOM DIE GEESTE VAN MENSE OF DIE TERM "GEESTE VAN ALLE VLEES".

Rol af vir die volgende opsommings:

- Kort opsomming: Die begrip "geeste van alle vlees".

- Hoe kan die gees vd mens beskryf word?

- Lewe en dood

- Die mens se gees kan verander/beinvloed word.

- 'n Gees laat 'n liggaam lewe = lewende siel.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------KORT OPSOMMING:

- Num_16:22  Maar hulle het op hul aangesig geval en gesê: o God, God van die geeste (Hebr. woord "pnyoo'-mah", wat verwys na asem of 'n bries en vertaal word as "'n gees, lewe, geestelik, verstand...")
 van alle vlees! Sal een man sondig en U op die hele vergadering toornig word?

- Num_27:16  Laat die HERE, die God van die geeste (Hebr. woord "roo'-akh", wat ook verwys na wind, bv. asem of verwys na die gees van 'n wese - word vertaal as "asem, gees, gemoed, verstand, wind", ens.) van alle vlees (Hebr. woord "baw-sawr'", wat verwys na 'n liggaam of persoon - liggaam, vlees, familie, soort, die self, naaktheid, vel), ‘n man oor die vergadering aanstel.

Kortom, die begrip "gees van vlees" verwys na 'n GEES IN 'N LIGGAAM. In bg. konteks is die woord "vlees" gebruik van die mensdom en dier (alles wat op die aarde lewe)(van die mense, voëls, vee, wilde diere en al die gedierte wat op die aarde wemel-Gen. 7:21)(die woord "vlees" is 'n ander woord wat vir "liggaam" gebruik word) - vir 'n studie oor "die liggaam" (vd mens), gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2019/05/die-liggaam.html.  Die tema "geeste van alle vlees" kan ook vgl. word met die begrip "vlees waar 'n lewensgees in is" (Gen. 6:17);  in ander woorde, 'n LIGGAAM WAARIN 'N LEWENSGEES IS. Die begrip "geeste van alle vlees" verwys dus na die geeste van dit wat lewe op aarde (van mens en dier).

Die woord "gees" word gebruik om te verwys na die mens se innerlike - "Pnyoo'-mah" ('n gees, gees, lewe, verstand) - Heb. 12:9 ("Verder, ons het ons vaders na die vlees as kastyders gehad, en ons het vir hulle ontsag gehad; moet ons nie veel meer aan die Vader van die geeste onderworpe wees en lewe nie?").  Die gees vd mens verwys dus na die INNERLIKE vd mens...  - die gees wat vir hulle asem gee... - lewe, verstand, ens./word somtyds bloot na verwys as die siel, want gees verander die mens in 'n lewende siel; of word bloot na verwys as die "innerlike mens") - sonder gees kan niemand lewe nie... (vir 'n studie hieroor, met skrifte, gaan na: https://warechristenedagstukkies.blogspot.com/2018/10/lig-nodig-om-lewende-wese-te-wees.html). 

Die woord "GEES" verwys dus na 'n gees, wat bv. in 'n liggaam kan ingaan... - die mens het 'n gees nodig om te kan lewe.  Of anders gestel, 'N GEES IN 'N LIGGAAM (wat die mens laat lewe...= lewende siel). Waar die woord "gees" gebruik word in die Skrif vewys dit nie altyd na die mens se gees nie...;  bv., dieselfde Grieks en Hebr. woord wat in bg. skrifte gebruik word vir "geeste" (van alles vlees), word ook in ander skrifte gebruik om na "ander geeste" te verwys... (dit is die Gr. woord "pnyoo'-mah - Luk. 11:26; Matt. 12:32,45 - hierdie selfde Gr. woord word bv. ook vir "gees" gebruik waar daar verwys word na bose/onrein/slegte geeste;  ditto woord vir gees word ook gebruik om na die Heilige Gees te verwys - ook ditto woord "roo'-akh" in Hebreeus (Jes. 63:10,11) - gaan na hierdie pos om die woord te bestudeer: https://warechristene.blogspot.com/2023/09/wie-is-die-heilige-gees.html);  m.a.w., nie oral waar die woord "gees/te" gebruik word in die Skrif verwys dit na die mens se gees nie - konteks is dus belangrik, want daar is baie geeste! Nie net het mens en dier geeste nie, maar daar is ook ander geeste. Daar is bv. die Gees van God (weergeborenes ontvang die Heilige Gees - afgesonderde Gees van God), maar daar is ook ander geeste, bv. bose of onreine geeste - 'n gees kan in 'n liggaam ingaan... 

DIE BEGRIP "GEES vd mens" VERWYS NA "DIE INNERLIKE MENS" (Rom. 7:22; 2 Kor. 4:16; Ef. 3:16; 1 Pet. 3:3,4; 1 Sam. 16:17):
- Die gees vd mens word somtyds bloot na verwys as "DIE SIEL" (vd mens)(Ps. 31:10; Matt. 10:28); alhoewel die woord siel gewoonlik meer vewys na die lewendige liggaam ('n lewende siel)... - die begrip "siel" word dus gebruik vir beide die gees vd mens en die mens as lewende siel (die fisiese liggaam wat lewendig is, en terloops nie kan lewe sonder asem nie). Vir 'n studie oor "die siel", gaan na: (https://warechristene.blogspot.com/2020/06/die-siel-vd-mens.htmlDie mens bestaan uit liggaam, siel en gees, 1 Thess. 5:23)
- Op ditto wyse word daar na die innerlike mens verwys as "'n GEES", maar die woord gees beteken ook asem... - die begrip "gees" word dus nie net gebruik om na die mens van binne te verwys nie, maar verwys ook na asem (bv., die asem wat iemand uitblaas wanneer hy doodgaan... - die fisiese asem verlaat dan die liggaam en gaan terug na God wat dit gegee het;  asook verlaat die gees vd mens/mens van binne dan die liggaam en gaan na 'n plek waar dit wag op die opstanding of op die ewige oordeel).  Vir 'n studie oor "gees", gaan na: (https://warechristene.blogspot.com/2020/05/asem-gees-lig-gees-vd-mens.html).
- Daar word na die gees vd mens ook verwys as "DIE MENS VAN BINNE" of 'n "GEES IN BINNESTE" (Mark. 7:23; Job 32:18; Jes. 26:9; Eseg. 11:19 ens.), of "DIE MENS SE GEES" (Ps. 32:2).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoe kan die gees van die mens beskryf word?

DIE GEES VAN DIE MENS is soos LIG VIR DIE LIGGAAM, en kan soos 'n PERSOON gesien word:

DIE GEES VAN DIE MENS KAN SOOS 'N LAMP VOORGESTEL WORD:
- Dit is nie net ons liggame wat ons beskryf nie, maar veral  jou gees wys wie jy is... (Spr. 20:27 - "Die gees van die mens is ‘n lamp van die HERE, dit deursoek al die kamers van die binneste").

DIE GEES VAN DIE MENS IS DEUR DIE HERE GESKEP:
- God is die Skepper van siele (Jes. 57:16).
In elke mens se binneste word daar 'n gees geformeer (Sag. 12:1)
(wat nie verwys na die liggaam/uiterlike mens nie, maar na die siel/die mens van binne). 

DIE GEES VD MENS KAN OOK MET SAAD/'n PLANT/of 'n BOOM VOORGESTEL WORD, WAT GROEI EN VRUG DRA:  - Hierdie soort beeldspraak word baie in die Skrif gebruik, bv. dat gelowiges is soos saad wat in die wêreld geplant word en groei tot 'n boom wat vrug dra... (Matt. 3:10; 21:43; ens.). Kyk bv. na begrippe soos "oestyd", "saai en maai", "vrug dra", ens. Jesus Christus word o.a. voorgestel soos 'n wynstok met die Vader as landbouer en gelowiges is lote... Met Jesus se wederkoms sal daar verskeie oordele plaasvind, en o.a. sal elkeen "se vrug geoes word" (en die wat geen vrug dra nie, of hulle vrug verloor het, sal uitgekap word). Ook die begrip "saad" word op hierdie manier somtyds gebruik;  bv., nie alle saad in die koninkryk van God verwys na goeie saad nie, maar daar is ook slegtes asook onkruid wat (deur die bose) onder die koring gesaai word... So, ons sien dat hierdie soort beeldspraak baie gebruik word in die "evangelie vd koninkryk". DIE MENS SE GEES WORD SOOS SAAD OF 'N PLANT OF BOOM VOORGESTEL WAT GROEI EN VRUG DRA - NATUURLIKE MENSE DRA VRUGTE VIR DIE DOOD, GEESTELIKE MENSE DRA VRUG TOT LEWE... Weergeboorte wys daarop dat nuwe saad gesaai is - DIE GEES IS VERNUWE/Eseg. 11:19; Gal. 6:8; ens. - so 'n persoon met 'n gees wat wederbaar is, word gesien as familie van God, groei geestelik, en is instaat om vrug tot ewige lewe te dra! (Rom. 6:22). Die weergeborene se vernuwing verwys bv. nie na die liggaam se vernuwing nie (alhoewel hulle die belofte het dat hulle liggame ook eendag vernuwe sal word), maar na die gees vd mens/die mens van binne/die innerlike mens/die siel (wat in die mens se liggaam is) se vernuwing - die liggaam self word eers vernuwe in die opstanding wanneer Jesus terugkom. 

DIE MENS SE GEES MOET OOK GESIEN WORD SOOS 'N PERSOON WAT GROEI:  
- word bv. somtyds na verwys as "die mens" van binne of die woord "hart word gebruik/Mark. 7:71;  EN HET TERLOOPS NET SOOS DIE UITERLIKE MENS/liggaam, OOK KOS EN WATER NODIG, EN NODIG OM BEKLEE TE WORD... (klik op die betrokke woord om na die skrifte te gaan).

DIE INNERLIKE MENS IS 'N BETER BESKRYWING VAN IEMAND AS WAT SY UITERLIKE IS:
- Die siel of "hart" (innerlike mens/mens se gees) word baiemaal gebruik om te beskryf hoe iemand is, dink, redeneer, sien, wat hy begeer, ens.  Mense wat eenders dink word bv. beskryf as "een van hart en siel" (Hand. 4:32) - in daardie opsig sien ons hoe die hart/siel/innerlike mens mense kan beskryf... - hoe hulle "sien" en dink, wat hulle begeer (bv. Matt. 5:28), hoe hulle oordeel (Matt. 12:34), ens.

DIE INNERLIKE MENS KAN BESOEDEL WORD:
- Beide die liggaam (uiterlike mens) en siel (innerlike mens) kan vuil/besoedel word (kyk o.a. tema van die "gewete besoedel"), en het dus redding/saligheid nodig (1 Pet. 1:9; Hebr. 10:22; 9:13,14). Hierdie skakel ook aan by die tema van "naaktheid" - kyk die belangrikheid van "klere". Selfs as iemand sondig in sy hart word dit as sonde gesien (al het hy dit nie fisies in die liggaam gepleeg nie)(Matt. 5:28). Sonde word gewoonlik gebore in die hart... (Matt. 12:34), bv. dit wat iemand dink sit hy in woorde om..., ens.

GEEN MENS KAN DIE SIEL/INNERLIKE MENS/DIE MENS SE GEES DOODMAAK NIE:
Wanneer die mens sterwe is dit sy uiterlike mens ("liggaam") wat doodgaan, nie die innerlike mens ("siel) nie. Niemand kan die siel doodmaak nie, behalwe God! (Matt. 10:28)(kyk tema van die "tweede dood" - die tweede dood verwys na die poel van vuur).  

DAAR MOET MEER AG GEGEE WORD OP DIE INNERLIKE AS OP DIE UITERLIKE:
- Die innerlike mens is belangriker as die uiterlike mens! - dit is bv. beter om jou lewe (liggaam) te verloor as om jou siel te verloor... (Matt. 16:24-26)(en terloops, die persoon wat dit verstaan en redding soek en verkry het die belofte van opstanding). Om vir die uiterlike mens te sorg is belangrik, ja (kos, klere, ens.), maar dit is belangriker om vir jou innerlike te sorg (jou gees het ook kos, water en klere nodig/Matt. 4:4...);  op ditto wyse is liggaamlike oefening belangrik vir die liggaam, maar dit is selfs belangriker om jou te oefen in die godsaligheid (1 Tim. 4:8).

BEIDE DIE UITERLIKE MENS ASOOK DIE INNERLIKE MENS KAN BESKRYF WORD DEUR DIE TERM "LIGGAAM, SIEL EN GEES" - FISIES (uiterlike mens) OF GEESTELIK (innerlike mens):
- Alhoewel dit nie noodwendig korrek is om die gees vd mens ook as "liggaam, siel en gees" te beskryf nie, is dit interessant dat die gees vd mens ook kan sien, praat, hoor, dink, beweeg, ens...;  in ander woorde, die gees van die mens kan ook beskryf word deur die term "liggaam, siel en gees", maar word geestelik beskryf (terwyl die uiterlike fisies beskryf word deur hierdie term). Die innerlike mens/die mens van binne kan bv. ook gesien word soos saad wat gesaai word en groei en vrug dra... (net soos "'n liggaam" in die wereld gesaai word en opgroei)(Matt. 13:37). Daar is heelwat geestelike terme wat hierdie alles beskrywe, bv. dat die weergeborene gesien word as "van Jesus Christus se vlees en bene" (is familie van Hom), of die hart wat beskryf word as voel, dink, wil, intellek, ens.; of die hoe "gees" beskryf word as dat die natuurlike mens 'n wereldse gees het en die geestelike mens die Heilige Gees het...
- Alhoewel die gees vd mens 'n gees is binne-in 'n liggaam, word daar baiemaal na die gees verwys as geestelik, bv. Kol. 2:5 waarin Paulus verklaar dat hy na die vlees afwesig is, maar tog by hulle is in die gees... Weergeborenes word gesien as "een in gees" (Fil. 1:27; 2 Kor. 12:18), en hierdie terme verwys veral na hoe geestelike mense aan mekaar of dieselfde dink en sien, en natuurlik is dit omdat hulle almal die Heilige Gees het. Vgl. hierdie met die tema van "hart"Hebr. 4:12).

DIE GEES VAN DIE MENS IS IN GOD SE HANDE:
- (1Sa 2:6 - "Die HERE maak dood en maak lewend; Hy laat neerdaal in die doderyk en laat daaruit opkom")(Deut. 32:39) - hierdie verwys na die UITERLIKE MENS, maar wat die INNERLIKE MENS aanbetref is dit ook in God se hande... (beid die "liggaam" en "siel" is in Sy hande/Matt. 10:28 - die gees van alle menslike vlees is in God se hande (die God wat hemel en aarde gemaak het)(Job 12:10).  Geen mens kan lewe sonder die ASEM wat deur God gegee word nie (net soos 'n plant ook nie kan lewe of groei sonder lig nie, en ons kan dus asem voorstel soos "lig" vir die liggaam) (Matt. 6:23; Job. 34:15). Maar l.w. dat hierdie ook geld vir die innerlike mens - geen mens kan die dood oorwin sonder die asem vd Heilige Gees nie.  Die Heilige Gees hou weergeborenes in bewaring tot die dag van opstanding... Almal het redding (afwassing van sondes en die Heilige Gees) nodig om te kan lewe!, want as iemand nie hierdie redding verkry nie, is sy uiteinde die dood.  Dit is in die Here se hande om hierdie redding te gee;  m.a.w., die gees van alle menslike vlees is ook in Sy hande.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
LEWE EN DOOD (neem kennis dat waar daar nie skrifte aangehaal is nie, klik asb, op die links gegee):

AS DIE MENS SE "SIEL" / DIE GEES VD MENS NIE REDDING KRY NIE, IS SY UITEINDE DIE TWEEDE DOOD:
 - die wat redding ontvang sal nie deur die tweede dood gaan nie, maar die wat dit nie ontvang nie sal in die poel van vuur gegooi word (Openb. 20:6; 20:14; 21:8);  in ander woorde, die wat nie redding kry nie sal deur die tweede dood gaan - mense kan nie die siel doodmaak nie, maar God kan.

DIE GEES VD WEERGEBORENE LYK ANDERS AS DIE GEES VD NATUURLIKE MENS:
Letterlik verwys die gees vd mens na ASEM, en asem verander die liggaam tot 'n lewende siel (Gen. 2:7);  of anders gestel, dit is wanneer gees ingaan in die liggaam wat iemand begin lewe/asem het (dan word hy 'n lewende siel). Op dieselfde wyse verander die Gees van God die persoon wat weergebore word se innerlike in 'n lewende siel (nie dat dit dood was nie want die natuurlike mens se innerlike lewe deur 'n wereldse gees, maar was oppad na sy dood... - die natuurlike mens dra vrugte vir die dood). Wanneer die innerlike "lewe" (wanneer die mens se gees gewederbaar word), verwys dit dus na iemand wat vir die Here lewe en nou instaat is om "vrug tot (ewige) lewe" te dra (leef nie meer vir hulleself nie, en hulle het die belofte van ewige lewe omdat hulle nou vrug kan dra tot ewige lewe). Geen mens kan 'n LEWENDE SIEL (op aarde) wees sonder die asem wat God aan hulle verleen nie... - letterlik en geestelik!, want letterlik gaan die mens (die uiterlike mens) dood wanneer hy sy laaste asem uitblaas, en geestelik sal die (innerlike mens), as hy nie die asem vd Heilige Gees het nie, deur die tweede gaan omdat hy nie die lig (nl. die Heilige Gees) het nie. In ander woorde, die innerlike (mens) vd geestelike mens lyk anders as die innerlike vd natuurlike mens - onderskei dus tussen die "kinders van die lig" (geestelike mens - die wat die "lig" het - die wat die asem het vd Heilige Gees) en "kinders van die duisternis" (natuurlike mens - die wat nie die lig of asem vd Heilige Gees het nie). Jesus is 'n LIG wat in die wêreld gekom sodat elkeen wat in Hom glo, nie in die duisternis sou bly nie (Hy het die waarheid en redding gebring), en Hy gee die Heilige Gees/Lig aan elkeen wat in Hom glo. Gelowiges word terloops ook gesien soos LIGte wat skyn in die duisternis! (Mat 5:14-16), want hulle het die lig (die Gees vd waarheid) (https://warechristene.blogspot.com/2017/11/beeldspraak-van-ster-en-skyn-en.html);(https://warechristene.blogspot.com/2017/05/slaap-en-die-geestelike-betekenis-van.html). Om hierdie rede kan die geestelike mens se innerlike gesien word as "lewendig" (omdat hy die LIG het!); maar die natuurlike mens se innerlike word somtyd voorgestel asof "dood", wat eintlik maar net daarna verwys dat hy vrugte dra vir die dood. Die term "dood" verwys nie net na wanneer die liggaam doodgaan nie, maar verwys ook na die tweede dood - wanneer beide liggaam (uiterlike mens) en siel (innerlike mens) in die hel of poel van vuur gewerp word. Die Heilige Gees is dus 'n Lig (is ASEM) vir die innerlike mens;  en die wat die Heilige Gees het, deur wie hulle in bewaring gehou word tot die dag van verlossing vd liggaam, het dus die belofte dat hulle nie deur die tweede dood sal gaan nie (verwysend na die wat "opstaan tot lewe", nie die wat opstaan tot veroordeling nie).  Net soos die uiterlike mens nie kan lewe sonder die (lig) asem wat God gee nie, net so kan die innerlike mens nie LEWE sonder "asem" nie, en i.g.v. die geestelike mens verwys daardie asem na die Heilige Gees...
In hierdie opsig verwys die Skrif daarna as:
- die natuurlike mens het die gees vd wereld (en dra vrugte vir die dood), maar
- die geestelike mens het die Gees van God (en dra vrugte vir die ewige lewe)(https://warechristene.blogspot.com/2018/10/natuurlike-mens-geestelike-mens.html).

SONDER DIE GEES KAN DIE LIGGAAM NIE LEWE NIE:
- Alle vlees wat lewe het 'n gees... - dit is immers deur hierdie gees (wind/asem) wat hulle van God ontvang waarom hulle lewe (is "lewende siele"). Die begrip "gees" verwys dus nie net na asem nie, maar word ook gebruik vir die mens van binne/die innerlike mens (Jes. 42:5 - "So sê God, die HERE, wat die hemele geskape en hulle uitgesprei het, die aarde uitgespan het saam met wat daaruit voortkom, wat aan die aardbewoners die asem gee en die gees aan wie daarop wandel").  God het uit een bloed al die nasies van die mensdom gemaak om oor die hele aarde te woon (Hand. 17:26) - alle vlees se lewe is in Hom! - in Hom lewe ons, beweeg ons en is ons (Hand. 17:28). Hierdie "gees" wat in die mens is word o.a. in Job 27:3 genoem "asem" - Job noem hier dat die "lewensasem van God is in sy neus". Vgl. dit gerus met Gen. 2:7 met die woorde "en in sy neus die asem vd lewe geblaas".  En dit is deur hierdie "lewensasem" wat die mens 'n lewende siel word (Gen. 2:7). In Gen. 6:17 word daar ook na mens en dier verwys as "vlees waar 'n lewensgees in is". Job 34:14 en 15 verklaar dat, sou God sy Gees en sy asem na Hom terugtrek, dan sal alle vlees tesame die asem uitblaas - m.a.w., dan sou almal sterf (en die mens na stof terugkeer). Deur hierdie verse leer ons hoe afhanklik die mens is van die asem wat God aan hom verleen, om te kan LEWE!  Elke mens se "lewe" is in God se hande en sonder Sy asem KAN HULLE NIE LEWE NIE;  m.a.w., sonder hierdie asem kan die mens nie 'n lewende wese wees op aarde nie en sal die gees dus die liggaam verlaat.  Hy gee lewe, en Hy neem lewe terug.

DIE GEES VERLAAT DIE LIGGAAM WANNEER MENS OF DIER DOODGAAN:
- Die begrip "dood" verwys nie net na wanneer die LIGGAAM sterwe nie, maar daar is ook 'n tweede dood vir die wat nie redding kry nie (wanneer beide die liggaam en siel in die poel van vuur gegooi word).  WAT DIE SIEL VD MENS/DIE MENS SE GEES AANBETREF, IS SY UITEINDE NIE NET DIE DOOD VD LIGGAAM NIE, MAAR OOK VAN DIE SIEL!, tensy hy redding kry.  Die wat redding kry sal, al gaan hulle dood, eendag opgewek word uit die dood, en het ook die belofte van ewige lewe... (dat hulle nie deur die tweede dood sal gaan nie). Maar die uiteinde van die "natuurlike mens" is anders, want natuulike mense is kinders van slawe (van sonde), en word as slawe gebore... (Adam en Eva was SLAWE van sonde;  dus, hulle kinders word as "slawe van sonde" gebore, en het dus redding nodig van hulle slaafskap). Ecc. 3:19 leer vir ons dat wanneer mensekinders sterwe, gaan hulle asems "op boontoe". Hfst. 12:7 leer ook vir ons iets soortgelyks..., dat wanneer die die stof na die aarde terugkeer (hier in konteks met mensekinders), die gees (wat God gegee het) terugkeer na God - God neem dit weg van die persoon se liggaam - die gees verlaat die liggaam... (natuurlik verwys hierdie na na die mens se gees, wat soos lig is vir die liggaam - "asem"). Wanneer die mens doodgaan, het sy gees nie doodgegaan nie, maar gaan na 'n ander plek - niemand kan op aarde LEWE sonder gees nie! (wanneer die gees uitgaan keer die vlees terug na die aarde (en op daardie dag is dit met daardie persoon se planne gedaan)(Psa 146:3,4). In Ps. 78:40 word die mensekinders voorgestel soos winde wat weggaan (wanneer hulle sterf) en nie (kan) terugkom nie... Wanneer die gees vd mens sy liggaam verlaat kan hy nie teruggaan na sy liggaam nie - in hierdie opsig het die doderyk oorwinning oor die liggaam. MAAR die wat glo in Jesus Christus het die hoop op opstanding! (1 Kor. 15:50-58), en Jesus het nou die sleutels vd dood en doderyk!  Geestelike mense het die hoop dat, al het hulle gesterf, hulle geeste eendag weer verenig sal word met hulle liggame..., en nie net dit nie, maar het die belofte van nuwe liggame, nl. "verheerlikte liggame"  wat anders is as die liggame wat ons nou het (verheerlikte liggame kan vir ewig lewe). Maar l.w. dat nie almal wat hierdie belofte het inderdaad sal opstaan opstaan "tot lewe" nie... (die Skrif leer dat sommige sal opstaan tot lewe, maar ander tot groot smaadheid/veroordeling...)(Dan. 12:2; Joh. 5:29)Die goddelose het egter geen hoop op opstanding nie - hulle sal wel herlewe maar met die doel om voor die wit troon oordeel te verskyn... (Openb. 20:11-15) Baie geleerdes sien hierdie feit dat hulle sal "herlewe" ook soos 'n tipe opstanding.  In elke geval van watter tipe opstanding ookal, is dit duidelik dat dit gewoonlik gepaardgaan met oordeel.  By die opstanding wanneer Jesus Christus terugkom (verwysend na die opstanding van gelowiges), gaan dit ook gepaard met oordee, want dan sal daar skeiding gemaak word tussen die koring en kaf, die koring en onkruid, asook die skape en bokke - daar sal skeiding gemaak word tussen verskillende groepe mense in die Koninkryk..., en hierdie groepe word geklassifeer deur begrippe soos 
-"koring (opregtes)en onkruid (valses)", 
-"koring (die wat vrug dra) en kaf  (vrugteloos)", 
-"skape (barmhartiges) en bokke (onbarmhartiges)" en 
-"herders (dienaars vd Here) en wolwe (valse profete)".

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DIE MENS SE GEES KAN VERANDER OF BEINVLOED WORD: 

Die mens se gees kan vernuwe word, en die manier hoe dit gebeur is deur 'n ander gees... - in die weergeborene se geval is dit deur die Heilige Gees.  Dit beteken nie dat die mens sy eie gees verloor nie, maar dat 'n ander gees in hom ingaan (en hom verander en begin lei). Bose geeste kan ook in mense ingaan en het ook 'n invloed op daardie persoon se gees. Verandering deur die Heilige Gees is o.a. waarna die weergeboorte verwys, want die persoon begin anders dink en sien - amper soos iemand wat oor gebore word. Dit is die inlvoed van die Heilige Gees op iemand.  Bose geeste het egter nie 'n goeie invloed op iemand nie - hulle kan ook iemand se denke verander en begin hom lei (wat terloops op die lang duur nie tot iemand se voordeel is nie!). 

Die natuurlike mens dra vrugte vir die dood (uiteinde is die dood, nie net die liggaam/uiterlike mens wat sterwe nie, maar verwys ook na die tweede dood wanneer beide die liggaam en siel in die poel van vuur gewerp word). Die geestelike mens/weergeborenes dra vrugte tot (ewige) lewe... In hierdie soort beeldspraak van groei en vrug dra, word die gees vd mens voorgestel soos 'n plant of boom wat groei en vrug dra en sal eendag geoes word. Die Heilige Gees maak iemand instaat om vir die Here te lewe en dus vrug tot ewige lewe te kan dra. Alhoewel dit mag klink soos werke, moet vrug gesien word soos beloning (nie werke nie), en is 'n bewys van hoe iemand se innerlike verander het.  M.a.w., a.g.v. die verandering in sy gees kan die geestelike mens hierdie vrug (tot lewe) dra... Ander woorde wat in die Skrif hiervoor gebruik word is bv. "nuwe hart" (wat veral verwys na hoe iemand nou sien en dink) - die geestelike mens sien en dink anders en leef nou vir die Here...  Die natuurlike mens is 'n slaaf van sonde (dien die sonde), maar die geestelike mens is 'n slaaf van Jesus Christus, deur wie hy losgekoop is van sy slaafskap (die weergeborene dien die Here).  
- Die mens se gees kan ook beinvloed word (bv. "dink en sien"), bv. dat die Here iemand se gees kan verander, bv. om Sy wil uit te voer (maar o.a. selfs kan die Here iemand se hart verhard - kyk bv. Deut. 2:30 - die koning van Hesbon se gees verhard het).  
- Die mens se gees kan hom dring (bv. tot woorde)(Job 32:18; Eks. 35:21).
- Die mens kan iemand anders se gees beinvloed; bv., wanneer iemand hom tot iemand anders se woorde wend (Spr. 1:23), of kan deur iemand verkwik word (2 Kor. 7:13); of kan tot nadeel ook iemand se gees beinvloed, bv. verbreek wanneer iemand vals spreek van jou (Spr. 15:4). 
- Die mens se gees word deur sy hart/emosies, denke ens. beinvloed (Spr. 15:13);  bv., 'n vrolike hart bevorder genesing, maar 'n verslae gees laat die gebeente uitdroog (Spr. 17:22; 18:14). Dit is waarom dit so belangrik is om gedagtes te verander...
- Ons kan ons eie gees verander - kyk die onderwerp "vernuwe gemoed" (Ef. 4:23).
- Die gees (vd mens) kan ervaar en voel, bv. dinge ervaar soos benoudheid (Job 7:11), kan onrustig wees (2 Kor. 2:12), beswaard, versmag, ens. (Gen. 45:27; Ps. 143:4).
- Die gelowige se gees kan deur die Here bewaak word (Job 10:12) - (interessante studie - vra bv. die vraag "waarteen bewaak word?").
 - Die mens se gees kan beskryf word... - geestelike mense se geeste is bv. deur die Here verander op 'n spesifieke manier - bv. is nie 'n gees van vreesagtigheid nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing (2 Tim. 1:7). Ons geeste kan beskryf word/beskryf ons - kyk o.a. die begrip "verborge mens vd hart" (1 Pet. 3:4), gees van sagmoedigheid (Gal. 6:1), betroubaar van gees (Spr. 11:13), nederig van ges (Spr. 16:19), ens...

DIE MENS SE GEES BEINVLOED SY LIGGAAM EN DADE:
Ons dink met ons siel/hart, maak besluite ens. Wanneer iemand bv. gesien word as koppig en wederstrewig, verwys dit na 'n "onvaste hart" (iemand wie se gees nie trou is teenoor God nie...)(Ps. 78:8). Elke mens is instaat om hom/haar gees te beheer... (bv. moet kies om lankmoedig te wees)(Spr. 16:32; 17:27; 25:28; 29:23). Die manier hoe iemand sy gees beheer is o.a. 'n teken van of iemand wys of dwaas is (Ecc. 7:9). 2 Kor. 7:1 leer vir ons dat net soos die vlees besoedel word, die gees (vd mens) ook besoedel kan wees! - dit is ons plig om ons van beide hierdie besoedelings te reinig. Spr. 16:32 leer vir ons dat hy wat sy gees beheer beter is as een wat 'n stad inneem! - in konteks gaan dit hier oor lankmoedigheid, bv. ons word aangemoedig om 'n lankmoedige gees te he. Dit is duidelik dat ons ons gees KAN BEHEERS - in 1Tim.  4:12 word Timoteus beveel om 'n vb. te wees (vir die gelowiges), in o.a. "gees".  Die mens se gees beskryf dus ook toestand vd die siel deurdat hy dinge ervaar in sy gees, bv. verslae van gees (Psa 34:18/19), of verbitterd in die gees (1 Kon. 21:5) verlange in die gees (2 Sam. 13:39), onrustig in die gees (Gen. 41:8), ens.  Die mens se gees kan verkwik word... (1 Kor. 16:18).

KAN IEMAND SE GEES IN IEMAND ANDERS INGAAN?
Die Bybel gee nie vir ons veel inligting hieroor nie, maar wat wel duidelik is is dat dooie (mense) se geeste nie kan kom en gaan soos hulle wil nie... Daar is wel ander geeste wat in die mens kan ingaan, wat nie verwys na mense se geeste nie. Daar is ander geeste soos bose geeste, en die Heilige Gees is ook 'n gees, maar is nie boos nie! Die Heilige Gees is afgesonderde Gees van God. Mense wat weergebore word ontvang die Heilige Gee - wat in so 'n geval gebeur is dat die geestelike mense se gees deur die Heilige Gees verander word (bv. in hoe hy sien en dink - asof hy uit ander saad gebore word), en die Heilige Gees begin hom lei. Anders as geestelike mense het natuurlike mense 'n wereldse gees, en word deur die wereld gelei... (1Kor. 2:12 - "Ons het ewenwel nie die gees van die wêreld ontvang nie, maar die Gees wat uit God is, sodat ons kan weet wat God ons uit genade geskenk het"). (1Jn 4:1 - "Geliefdes, glo nie elke gees nie, maar stel die geeste op die proef of hulle uit God is, want baie valse profete het in die wêreld uitgegaan"). Die manier hoe iemand "dink en sien" (begrip, ens.) en doen, wys deur watter gees hy gelei word...

Wanneer dit kom by onderskeiding is dit bv. die mens se gees wat op die proef gestel moet word - luister daardie persoon (wat bv. 'n woord gee) na die wereld?, of na die Heilige Gees?  BRON is dus belangrik! Deur watter gees word iemand gelei? In hierdie opsig word iemand se gees somtyds beskryf as die gees waardeur hy opereer - kyk bv. (2Kon. 2:9en15 - v.9 "En nadat hulle deur was, sê Elía vir Elísa: Begeer wat ek vir jou moet doen, voordat ek van jou af weggeneem word. En Elísa antwoord: Laat dan tog ‘n dubbele deel van u gees op my kom................(v.15)  En die profete-seuns wat in Jérigo was, het dit op ‘n afstand gesien en gesê: Die gees van Elía rus op Elísa! En hulle het hom tegemoetgekom en voor hom na die aarde gebuig"). In hierdie geval word die mens se gees somtyds beskryf soos die gees wat deur hom werk, want eintlik maar net verwys na wanneer daardie g(G)ees in beheer is van iemand se gees, bv. (1Kor. 14:13-16 - "Daarom moet hy wat in ‘n taal spreek, bid dat hy dit kan uitlê. Want as ek in ‘n taal bid, dan bid my gees, maar my verstand is onvrugbaar. Hoe staan die saak dan? Ek sal met die gees bid, maar ek sal ook met die verstand bid. Ek sal met die gees psalmsing, maar ek sal ook met die verstand psalmsing. Anders, as jy met die gees dank, hoe sal hy wat die plek van ‘n onkundige inneem, amen sê op jou danksegging, aangesien hy nie weet wat jy sê nie?"). In die geval vd geestelike mens neem die Heilige Gees bv. beheer oor..., en verander die manier hoe iemand sien en dink, en werk gawes en bedieninge en werke deur daardie persoon. Die dubbele porsie van Elia se gees wat Elisa ontvang het, verwys eintlik na 'n dubbele porsie van krag wat deur die Heilige Gees ontvang is. Elia se innerlike mens het nie in Elisa ingegaan nie, maar 'n dubbele porsie vd krag vd Heilige Gees wat in Elia was het in Elisa ingegaan.   

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
'N GEES LAAT 'N LIGGAAM LEWE =  LEWENDE SIEL:

Afgode is niks (1 Kor. 8:4; Jer. 16:19), want hulle kan nie praat of dink, besluite neem of enige iets nie..., want hulle het nie 'n gees nie! Daarom, die wat aan afgode offer, offer eitlik aan duiwels want die afgod is nie lewendig nie (1 Kor. 10:19,20), en kan niks doen nie - hulle kan nie praat of hoor of sien of beweeg of ruik of tas nie, en hulle kan niemand help of leer nie (Psa 115:47 - "Hulle afgode is silwer en goud, ‘n werk van mensehande. Hulle het ‘n mond, maar praat nie; hulle het oë, maar sien nie; ore het hulle, maar hoor nie; hulle het ‘n neus, maar ruik nie; hande, maar hulle tas nie; voete, maar hulle loop nie; hulle gee geen geluid deur hul keel nie")(Ps. 135:15-17; Deut. 4:28; Jes. 42:17; Jes. 46:6,7; Jer. 10:3-5; Jes. 44:8,9). 'n Gees maak hierdie verskil..., nl. dat 'n gees 'n liggaam kan laat lewe(Hab 2:18,19 - "Wat baat ‘n gesnede beeld dat sy maker dit reggekap het, ‘n gegote beeld, wat ‘n leuenleraar is, dat die maker op sy eie maaksel vertrou, deur stomme afgode te maak. Wee hom wat vir ‘n stuk hout sê: Word wakker! vir ‘n dooie klip: Ontwaak! Kan hy ‘n mens leer? Kyk, hy is oorgetrek met goud en silwer, en daar is géén gees in sy binneste nie!")    (Jer 10:14,15 - "Elke mens word dom, sonder kennis; elke goudsmid staan beskaamd deur die gesnede beeld; want sy gegote beeld is ‘n leuen, en daar is geen gees in hulle nie. Nietige afgode is hulle, werk vir spotterny; in die tyd van hulle besoeking gaan hulle tot niet"). 

Op dieselfde wyse is die mens slegs 'n liggaam sonder lewe as hy nie 'n gees het nie (Gen. 2:7). 
Hierdie is die groot verskil...  - 'n "liggaam" WAT 'N GEES HET en 'n "liggaam" SONDER 'N GEES - as daar 'n gees aan iets gegee word, dan begin dit eers lewe...;  m.a.w., sonder hierdie lig of asem kan iets nie 'n lewende wese wees nie - asem maak hierdie verskil (Gen. 2:7). Lewe kan dus o.a. beskryf word deur "gees", want sonder gees kan geen mens lewe nie. Asem is die bewys dat iets 'n gees het.
Dit is moontlik hierdie feit wat bydra dat mense die dier in Openb. 13 aanbid...,  omdat daar 'n gees aan die beeld gegee sal word, en dit gaan veroorsaak dat hierdie beeld sal kan praat! - asof hy lewendig geword het (Openb. 13:15 - "En dit is hom gegee om ‘n gees aan die dier se beeld te gee, sodat die dier se beeld ook sal praat en maak dat almal gedood word wat die dier se beeld nie aanbid nie"). 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------