Honger, dors, vreemdeling, naak, siek, opgesluit (2) - HONGER

Vir ander dele op hierdie onderwerp, gaan na: 
DORS: http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek-en.html
BEKLEDING: https://warechristene.blogspot.com/2020/03/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html
_________________________________________________________________________________
In hierdie gedeelte kyk ons na die 
figuurlike of "geestelike" betekenis van "honger" en "voedsel gee".

_________________________________________________________________________________

Geestelike betekenis van "HONGER":
(rol af vir geestelike bestekenis van "voedsel gee")

Ons het voedsel nodig, maar voedsel verwys nie altyd na kos nie, maar verwys ook na die Woord van die Here - Jesus Christus, Sy leringe, Sy wil, Sy wysheid en kennis...(Hebr. 13:9).   Somtyds laat die Here toe dat ons fisies honger het of 'n tekort het aan sekere kosse (soos Hy met die volk in die woestyn gemaak het), met die doel om vir ons daardeur te leer dat DIE MENS NIE VAN BROOD ALLEEN LEWE NIE, MAAR VAN ELKE WOORD WAT UIT DIE MOND VAN GOD UITGAAN (Deu 8:3).  Dit dan die rede waarom "vas" ook belangrik is (Matt. 4:4)(http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/01/om-te-vas.html). 'n Christen wat nie tyd met die Here spandeer nie, of bv. nooit tyd maak vir vas nie, sal vind dat iets skort, want ons is nie gemaak om van brood (kos) alleen te lewe nie!  Elke een van ons het die woorde wat uit God se mond uitgaan, NODIG. (Mat 9:15 - "En Jesus sê vir hulle: Kan die bruilofsgaste dan treur so lank as die bruidegom by hulle is? Maar daar sal dae kom wanneer die bruidegom van hulle weggeneem word, en dan sal hulle vas")(Matt. 17:21; 9:16,17).  Baie Christene is vandag HONGER en weet nie hoekom nie, maar in hulle "hongerte" gaan hulle dan verkeerdelik en gaan soek antwoorde by die verkeerde plekke, soos die verskeie oorsterse praktyke wat deesdae beoefen word selfs in sekere Christelike kerke.  Wie is dit vir wie ons raadpleeg wanneer ons "honger" het? Elkeen van ons het die Here se wysheid en kennis nodig, en as ons nie tyd maak om Hom te raadpleeg nie, dan sal altyd honger wees. (Joh 6:35 - "En Jesus sê vir hulle: Ek is die brood van die lewe; wie na My toe kom, sal nooit honger kry nie; en wie in My glo, sal nooit dors kry nie").
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Joh 4:34)  "Jesus sê vir hulle: My voedsel is om die wil te doen van Hom wat My gestuur het en om sy werk te volbring". 

Die persoon wat voedsel by die Here kry, is:
-die een wat Sy wil doen, en 
- die werk volbring wat Hy aan hom toebedeel. 
Net soos wat voedsel begeer word vir die maag, so moet ons begeer om Sy wil te ken en te doen - met die oog op die huidige oes! (Joh. 4:35-38).   (Luk 12:22,23)  "En Hy het aan sy dissipels gesê: Daarom sê Ek vir julle: Moenie julle kwel oor jul lewe, wat julle sal eet, of oor jul liggaam, wat julle sal aantrek nie. Die lewe is meer as die voedsel en die liggaam as die klere" -  In hierdie skrifgedeelte, in konteks gelees, verduidelik Christus hoe belangrik dit is om "ryk te wees in Hom" (Luk. 12:16-21) - nie ryk aan voedsel en klere nie, maar RYK IN HOM (http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/09/wat-dit-beteken-om-ryk-te-wees-in-god.html). Die wereld se oë is heeltyd op hulle fisies behoeftes gerig - hulle mae word gevul, maar hulle is steeds HONGER. Die wat nie ryk word in die Here nie se siele sal altyd honger voel!

Gelowiges wat nie die wil van die Here doen nie, en nie die werk volbring wat Hy aan hulle toebedeel nie, sal altyd HONGER voel.  As gelowiges nalaat om die Here te KEN ( nalaat om tyd te maak met Hom of nalaat om selfs te vas indien nodig), dan sal hulle ook vind dat hulle nie so seker is van wat SY WIL is nie of watter werk Hy vir hulle het nie... 
_________________________________________________________________________________

Geestelike betekenis van "VOEDSEL GEE":
As ONS DAN NOU VERSTAAN WAT DIT BETEKEN OM GEESTELIK HONGER TE WEES,  dan sal ons ook verstaan hoekom dit belangrik is OM ANDER SE NOOD IN "GEESTELIKE HONGER" RAAK TE SIEN - M.a.w., wat beteken dit om vir iemand anders wat geestelik honger is, voedsel te gee?

DIE HERE STEL DIENSKNEGTE AAN OM VIR SY DIENSVOLK VOEDSEL OP HULLE TYD TE GEE.  (Mat 24:45 - "Wie is dan die getroue en verstandige dienskneg vir wie sy heer oor sy diensvolk aangestel het om hulle hul voedsel op tyd te gee?").  Hierdie diensknegte het die plig om die wil van die Here bekend te maak aan Sy diensvolk en vir hulle Sy woord op tyd te gee. Die Here gebruik dus Sy dienskengte om Sy woord OP TYD te gee vir die "hongeres".  In hierdie geval sou dit onbarmhartig wees vir 'n dienskneg om ongehoorsaam te wees en nie die woord op tyd te bring nie. "Om vir die Here se volk kos te gee" moet net soos enige ander opdrag uitgevoer word, en as die dienskneg dit nie doen nie, dan doen hy nie die wil van die Here nie en het dit tot gevolg dat hy nie barmhartig is nie.

-(Mat 24:46)  Gelukkig is daardie dienskneg vir wie sy heer, as hy kom, op hierdie manier besig sal vind.

-(Mat 24:47)  Voorwaar Ek sê vir julle, hy sal hom oor al sy besittings aanstel.

-(Mat 24:48)  Maar as daardie slegte dienskneg in sy hart sê: My heer talm om te kom—

-(Mat 24:49)  en hy sy medediensknegte begin slaan en saam met die dronkaards begin eet en drink,

-(Mat 24:50)  dan sal die heer van dié dienskneg kom op ‘n dag dat hy dit nie verwag nie en op ‘n uur dat hy dit nie weet nie;

-(Mat 24:51)  en sal hom pynig en hom ‘n deelgenoot van die geveinsdes maak. Daar sal geween wees en gekners van die tande.  ONS MOET DUS VERSTAAN DAT OM BARMHARTIG ('n skaap) TE WEES EN VIR IEMAND VOEDSEL TE GEE OM TE EET, NIE SLEGS VERWYS NA VOEDSEL VIR DIE MAAG NIE, MAAR OOK VERWYS NA GEESTELIKE VOEDSEL - wat gegee word op tyd, soos die Here Sy diensknegte beveel. DIE DIENSKNEG SE VOEDSEL IS OM DIE WIL VAN DIE HERE TE DOEN! (dan wys sy hart dat hy 'n skaap is, barmhartig is...).  Dus, op dieselfde wyse wat die persoon wat nalaat om 'n hongere kos te gee eendag as 'n onbarmhartige gesien mag word, so mag die dienskneg van die Here wat nalaat om Sy woord op tyd te gee, homself dalk eendag ook in hierdie posisie bevind waar hy gesien word as 'n onbarmhartige ('n bok). 

En neem kennis dat "woord op tyd" nie noodwendig met 'n blye hart ontvang word nie (bv. soos in die geval van iemand wat in ongehoorsaamheid stap en hom nie wil bekeer van sy weë nie...)...(http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2015/06/spreek-vry-en-julle-sal-vrygespreek-word.html).  Tog, om "geestelike voedsel te gee" gaan daaroor dat ons die woord en waarheid bring, nie stilbly daaroor nie!  Om "geestelike voedsel te gee" beteken ook nie dat almal se honger bedaar nie, want almal ontvang nie altyd die woord nie - die wat weier om hulleself te onderwerp aan die wil van die Here, sal steeds honger voel (want die enigste manier hoe iemand geestelik gevoed word, is deur die wil van die Here te doen!).  

Die dienskneg wat weier om die Here se wil te doen en dus weier om geestelike voedsel op tyd te gee, is nie barmhartig nie, want "OM BARMHARTIG TE WEES" beteken "OM DIE WIL VAN DIE HERE TE DOEN". Om geestelike voedsel te gee, gaan oor 'n woord op tyd gee, in opdrag van die Gees;  hetsy dit is om die evangelie te deel, te vermaan, te versterk, lering te gee, of watookal die Gees ons lei om te doen (en deur watter gawes Hy dit ookal wil doen).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2014/12/die-oordeel-sal-onbarmhartig-wees.html

Wie's nou eintlik deur die Gees gelei?

VIR 'N DAGSTUKKIE OOR HIERDIE ONDERWERP, GAAN NA:
http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2014/04/wat-het-logika-daarmee-te-doen_29.html

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Hand. 21:3.4)  "En toe ons Ciprus in die gesig gekry het en dit aan die linkerhand laat lê het, het ons na Sírië gevaar en by Tirus aangekom, want daar sou die skip sy vrag aflaai.  En nadat ons die dissipels gevind het, het ons daar sewe dae gebly; en hulle het vir Paulus deur die Gees gesê om nie op te gaan na Jerusalem nie".
(Hand. 21:8-11)  "En die volgende dag het ons, die geselskap van Paulus, vertrek en in Cesaréa aangekom; en ons het ons intrek geneem in die huis van Filippus, die evangelis, wat een van die sewe diakens was, en by hom gebly.  En hy het vier ongetroude dogters gehad wat die profetiese gawe besit het.  En onderwyl ons baie dae daar oorgebly het, het ‘n sekere profeet met die naam van Agabus van Judéa afgekom.  En toe hy by ons kom, neem hy die gordel van Paulus en bind sy eie hande en voete en sê: Dít spreek die Heilige Gees: So sal die Jode die man wie se gordel dit is, in Jerusalem bind en in die hande van heidene oorlewer".

(Hand. 21:13) "Maar Paulus het geantwoord: Wat doen julle dat julle ween en my hart week maak? Want ek is bereid nie alleen om gebind te word nie, maar ook om in Jerusalem te sterwe vir die Naam van die Here Jesus".

Wie was nou eintlik deur die Gees gelei?  Paulus?  Of die dissipels?  Paulus het gevoel dat die Gees hom lei om op te gaan Jerusalem toe (Hand. 20:22-25);  die dissipels het gevoel die Gees lei hulle om hom te verhoed om op te gaan Jerusalem toe.  Wie was regtig deur die Gees gelei?  Moes Paulus na die dissipels geluister het? Ons bevind onsself ook baiemaal in hierdie posisie waar ander mense vir ons wil besluit. Alhoewel dit somtyds is omdat ander omgee, is hulle besluit nie altyd reg nie en kan hulle eintlik veroorsaak dat ons nie die wil van die Here uitvoer nie. 
Voor Paulus oorgevaar het na Tirus (Hand. 21:3,4), het hy in Efese letterlik totsiens gese aan die dissipels daar, selfs verklaar dat hy hulle nie meer sal sien nie! (Hand. 20:22-25).  Die Here het vir hom gewys dat daar iets op hom wag, tog nie vir hom gese om nie te gaan nie. Die dissipels in Tirus se waarskuwing was meer deur vrees gedrywe en deur die manier "hoe hulle sien".  Die feit dat die Here vir Paulus gewys het wat gaan gebeur, het nie beteken dat hy nie moes gaan nie.  Logika het maar min met besluite te doen. 

 Besluite moet nooit deur logika of vrees gedryf word nie, maar deur die wil van die Here.  

Dit is nie die enigste geval waar ons van hierdie soort optrede lees nie - kyk ook Mat 16:22 nadat Jesus vir die dissipels vertel het hoe Hy sal ly, doodgemaak word en op die derde dag sal opstaan:  

"Toe neem Petrus Hom opsy en begin Hom bestraf en sê: Mag God dit verhoed, Here, dit sal U nooit oorkom nie! (v.23)  Maar Hy het omgedraai en vir Petrus gesê: Gaan weg agter My, Satan! Jy is vir My ‘n struikelblok, omdat jy nie die dinge van God bedink nie, maar die dinge van die mense".  Die raad wat ander vir ons gee, alhoewel met goeie bedoelings, is nie altyd die wil van die Here nie - Jesus noem dat dit is wanneer iemand "die dinge van mense bedink" en nie van God nie. Logika of kennis het min met "besluite" te doen en word baiemaal deur verkeerde motiewe gedrywe. Die gelowige is veronderstel om, soos Paulus, net eenvoudig GEHOORSAAM te wees (aan die Here), maak nie saak wat die implikasies van die besluit gaan wees nie, maar natuurlik moet daardie gelowige dan ook die wil van God ken! (Dit kan bv. nooit die wil van die Here wees dat iemand "verkeerd doen" nie, dus, in so 'n geval, sou dit die Christen se plig wees om in te gryp en "vir iemand 'n besluit te neem" en die persoon te waarsku). 

In alle gevalle, is dit Christene se plig om mekaar te oortuig om DIE WIL VAN DIE HERE TE SOEK EN TE DOEN.  Daarom sal ander gelowiges se logika nie altyd sin maak nie.  Die gelowige moet hom deur die Here laat lei, nie deur mense nie!  

Ons moet dus versigtig wees wanneer ons ander wil "help" dat ons onsself nie bevind in die posisie waar Petrus homself bevind het nie. 

Baie Christene sien vandag "Christenskap" as 'n taak om vir ander te help "om besluite te neem",  terwyl ons eerder mekaar moet bemoedig "om die wil van die Here te doen"   - in bg. gevalle het die dissipels Paulus bemoedig om nie die wil van die Here te doen nie;  het Petrus vir Jesus bemoedig om nie die wil van die Vader te doen nie... (alhoewel dit nie hulle bedoeling was nie!).  Ons moet versigtig wees en mekaar eerder ondersteun en ander se oe op die Here rig. Ook moet ons hierdie ding vir ons kinders van kleins af leer deur 'n vb. te stel van waar familie altyd eers bid oor 'n saak, en wag op die Here se antwoord alvorens daar opgetree word. Kinders leer so van jongs af gehoorsaamheid aan die Here.  Ouers wat nie 'n vb. wys van gehoorsaamheid aan die Here nie, leer hulle kinders om eerder gehoorsaam te wees aan mense as aan die Here.  Terwyl daar van die kind verwag word om gehoorsaam te wees aan die ouer, moet die kind ook verstaan dat, wanneer hy gehoorsaam is aan sy ouer, hy eintlik gehoorsaam is aan die Here omdat die ouer gehoorsaam is aan die Here. In daardie sin behou die kind die konsep van wie REGTIG IN BEHEER IS! 

-Christene moet mekaar dus bemoedig om DIE WIL VAN DIE HERE TE SOEK en dan mekaar ondersteun! 

-Die Christen se taak is nie om vir ander Christene "besluite te neem" nie!  Die leierskap in die kerk se taak is ook nie om besluite te neem nie, maar om na die wil van Here te vra (en dan gehoorsaam te wees aan die Here).  Om ander gelowiges te lei, het min te doen met besluite, maar eerder om iemand anders te ondersteun OM DIE WIL VAN DIE HERE TE DOEN.  

- Dit is ook a.g.v. hierdie feit dat min Christene regtig die gawes van die Gees ervaar, omdat hulle nie weet wat dit is om na die wil van die Here te soek en GEHOORSAAM te wees nie.  Gawes het te doen met WAT DIE HERE WIL DOEN, nie wat mense wil doen nie. 

-Christenskap gaan nie oor "ons wil" nie, maar oor die Here se wil.  Kerk moet nie gaan oor die besluite wat ons neem nie, maar oor gehoorsaamheid aan die Here se wil.  

"DIE CHRISTEN HOEF EINTLIK GEEN BESLUITE TE NEEM NIE, HY MOET NET GEHOORSAAM WEES!" (aan die Here, natuurlik!)

(Hand. 5:29)  "En Petrus en die apostels antwoord en sê: Ons moet aan God meer gehoorsaam wees as aan die mense".