Asem / gees / lig / gees vd mens

Die woord "gees" word gewoonlik meer gebruik in konteks met "die mens se gees" (verwysend na die innerlike mens), of gebruik van geeste bv. "die Gees van God", of "ander geeste" soos bose geeste. 

Die woord "gees" dra die betekenis van "asem" of "lig" of "wind", of kan in geheel gebruik word om te verwys na die innerlike mens (die mens se gees/siel);  dus, in hierdie pos kyk ons na hierdie verskillende maniere waarop die woord "gees" gebruik word:

Die woord "gees" kan bv. verwys na:

(1) - GEES IN BINNESTE - gees o siel vd mens (die innerlike mens/ die mens van binne); of

(2) - ASEM waarsonder niemand 'n lewende wese kan wees nie (soos LIG vir die liggaam)(asem waardeur die uiterlike mens lewe); of

(3) - en ons kan onderskei tussen die ASEM van die natuurlike mens en die ASEM vd geestelike mens (wat verwys na die asem waardeur die innerlike mens lewe).

Rol ook af vir die volgende opsommings:

- skrifte oor "gees", "asem", en "gees van binne"

- is gees en siel dieselfde?

- die verskillende asems waardeur die natuurlike en die geestelike mens lewe.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vir 'n studie oor DIE LIGGAAM (vd mens), gaan na:

https://warechristene.blogspot.com/2019/05/die-liggaam.html

Vir 'n studie oor DIE SIEL (vd mens), gaan na:

https://warechristene.blogspot.com/2020/06/die-siel-vd-mens.html

____________________________________________________________________________________
INLEIDING:

DIE BEGRIP "GEES" KAN VERWYS NA:
-  (1) Die GEES/SIEL IN DIE BINNESTE (m.a.w., waar die term "gees" gebruik word om te verwys na "die mens van binne" - maw, DIE INNERLIKE MENS in geheel);

-  (2) ASEM (soos LIG vir die uiterlike mens)

   (of kan verwys na asem vir die innerlike mens - die natuurlike mens het die wereldse gees, en die geestelike mens het die Heilige Gees)(want net soos die uiterlike mens nie sonder asem kan lewe nie, net so kan die innerlike mens ook nie sonder asem lewe nie);

Die mens bestaan uit liggaam, siel en gees 

- en is TWEELEDIG van aard, nl. uiterlik mens ("letterlik" liggaam, siel en gees) maar ook innerlik mens (kan gesien word as "figuurlik" liggaam, siel en gees, maar nie bedoel "vlees en bene" soos in die geval 'n uiterlike nie). 

Somtyds word bloot die woord "liggaam" gebruik om na die uiterlike mens in geheel te verwys, en somtyds die woord "gees" of "siel" om na die innterlike mens in geheel te verwys.

"Lig":
Net soos die mens se liggaam met grond of saad voorgestel kan word, en die siel met 'n plant of boom en vrug, net so kan die gees voorgestel word met LIG bv.:
- (1) asem is vir die mens soos lig is vir 'n plant. Sonder lig of asem kan die siel vd mens nie groei en vrug dra nie, want hy is immers 'n lewende siel omdat hy ASEM het! (Gen. 2:7) - daarom gaan die siel (vd uiterlike mens) dood wanneer hy sterwe en sy laaste asem uitblaas (bv. die hart en organe kom tot stilstand..., en a.g.daarvan sterwe die liggaam en keer terug na stof...).  En natuurlik, net soos die uiterlike mens asem nodig het om te kan lewe, so ook die innerlike mens..., en hier moet ons ook onderskei tussen die natuurlike mens en die geestelike mens, want die natuurlike mens se innerlike lyk anders as die geestelike mens.  Die natuurlike mens se innerlike het 'n "wereldse asem", terwyl die geestelike mens se innerlike lewe deur die asem vd Heilige Gees.
- (2) verwys na óf  "lig" óf "duisternis", waar dit verwys na die innerlike mens. Die natuurlike mens se innerlike word somtyds voorgestel as duister, of voorgestel met die dood, omdat hulle nie die Lig het wat vir hulle lewe gee nie en dus vrugte dra "vir die dood".  Die natuurlike mens is gebore uit Adam se saad (gebore in sonde - is verganklik) en dra dus vrugte vir die dood - sy innerlike (mens van binne) het die gees vd wereld (gees van dwaling) - "lewe" m.a.w. d.m.v. die gees vd wereld.  Maar die geestelike mens se innerlike het die Gees van God (Gees vd waarheid). en lewe d.m.v. die Gees van God (en is daarom instaat om vrug te dra tot lewe/ewige lewe). Die geestelike mens se innerlike kan dus gesien word as verlig (Hebr. 6:4; 10:32; Luk. 11:36...) - terwyl die natuurlike mens se innerlike (gees van binne) gesien kan word as duister.

Asem:
Wat lig en asem dus aanbetref, is die mens net soos 'n plant afhanklik van LIG (asem/gees) om te kan lewe. In ander woorde kan ons verwys na lig of asem as die bron van krag, net soos lig plante se enigste bron van krag is. Geen mens kan lewe sonder die asem wat God gee nie! (Job 34:14,15). Die mens kan ook nie sonder kos en water aan die lewe bly nie, ja, maar sonder lig of asem kan die kos ook nie in die liggaam verwerk word nie.  Dus, alhoewel 'n hart wat gaan staan 'n aanduiding is dat iemand doodgaan, gaan hy nie dood wanneer sy hart gaan staan nie maar wanneer hy sy laaste asem uitblaas - en ja, dan gaan staan sy hart... Asem is dus die rede waarom iemand in die lewe is.   

Geen mens kan sonder die gees of asem (wat God gee) lewe nie:

- (Job 34:14,15)  As Hy op Homself ag sou gee, sy Gees (roo'-ahk) en sy asem (nesh-aw-maw') na Hom sou terugtrek, dan sou alle vlees tesame die asem uitblaas en die mens sou tot stof terugkeer.

- (Psa 104:29,30)  U verberg u aangesig, hulle word verskrik; U neem hulle asem weg, hulle sterwe en keer terug tot hul stof. U stuur u Gees uit, hulle word geskape; en U maak die gelaat van die aarde nuut.

Adam is uit stof gemaak (vlees), 
maar hy het eers begin lewe ('n lewende siel geword) toe God asem (gees) in hom inblaas.  Alles waarin 'n lewende siel is word 'n "lewende siel genoem" omdat hulle asem het (Gen. 2:7; 1 Korn. 17:22; Job 34:14,15).  Maar alhoewel die ASEM ("gees") wat God vir ons gee ons liggame verander in "lewende siele" (en die siel is in die bloed...)(Gen. 2:7; 1 Kor. 15:45;Lev. 17:11...)(kyk opsomming "lewende siel/wese" onder die studie oor die liggaam), sien ons dat die woord "gees" nie altyd verwys na (letterlike) "asem" (hetsy vd uiterlike of vd innerlike mens) nie, maar ook gebruik word vir die gees wat in die mens se binneste geformeer word... 

Geeste van alle vlees:

Die woord "siel" word ook somtyds gebruik om na  DIE INNERLIKE MENS te verwys (bv saam met die asem het die liggaam 'n "lewende siel" geword...) - dit dan wat hierdie studie bietjie meer ingewikkeld maak, want behalwe dat ons moet onderskei tussen asem/"gees" vd uiterlike mens en asem/"gees" vd innerlike mens, moet ons ook verstaan dat "gees" somtyds as verwysing gebruik word vd innerlike mens in geheel (die mens van binne - kan gesien word as "figuurlik" liggaam, siel en gees) ("is 'n gees", en daarom 'n gees sonder vlees en bene wanneer iemand doodgaan...).  

Dus:

Wat die innerlike mens aanbetref, en dus in geval vd gees wat in die mens se binneste gevorm word, word die woord gees of siel gebruik;  

maar "gees" kan ook na "asem" verwys van of die uiterlike mens of die innerlike mens (en dan verskillend vir die natuurlike mens as vir die geestelike mens).

Dit kan miskien beter deur hierdie diagram verduidelik word:

Onderskei tussen die verskillende "asems":

Dus, waar "gees" na ASEM verwys, gaan dit oor die asem waarsonder niemand kan lewe nie; hetsy letterlik of figuurlik.  Wat die uiterlike mens aanbetref verwys gees na letterlike asem.  Wat die innerlike mens aanbetref moet ons onderskei tussen die natuurlike mens en die geestelike mens, want die natuurlike mens se innerlike lewe nie van dieselfde "gees" of asem as waarvan die geestelike mens lewe nie. Bv., in geval vd natuurlike mens (1 Kor. 2:14) lewe hy deur 'n "wereldse gees" (of ook genoem die "gees van dwaling")(dit is die kinders "gebore uit Adam se saad"). Hulle dwaal omdat hulle sinne verblind is (2 Kor. 4:4) - hulle is vleeslik en wandel volgens die vlees, volgens "die loop van hierdie wêreld" (het die gees vd wereld), en volgens die owerste van die mag van die lug - en word daarom die kinders vd ongehoorsaamheid genoem omdat hierdie "gees" (vd wereld) in hulle werk... (Ef. 2:2). Maar in geval vd geestelike mens (1 Kor. 2:14,15) se innerlike verwys "asem" na die "Heilige Gees" (of  "Gees vd waarheid")(kinders gebore uit God se saad). Geestelike mense (wedergeborenes) was eens "natuurlike mense" en het ook vroeër gewandel in die begeerlikhede van hulle vlees (toe hulle m.a.w. die wil vd vlees en vd sinne gedoen het (Ef. 2:3) - hulle was m.a.w. ook van nature "kinders van die toorn", maar is nou nie meer nie.  Wat die geestelike mens bedink, is LEWE (Rom. 8:5,6) - hulle het 'n wysheid wat nie vergaan nie - anders gestel, hulle het die Gees VAN WAARHEID en bedink dus die dinge vd Gees...
Daarom is die natuurlike mens se kennis, denke en persepsie anders as die vd geestelike mens - natuurlike mense word gesien as "onder die mag vd bose" (1 Joh. 5:19) en hulle wysheid is 'n wysheid wat vergaan (1 Kor. 2:6), want die natuurlike mens is "vleeslik" en dwaal en "sien" en praat soos die wereld (1 Kor. 2:14; Jak. 3:15; Jud 1:19; Joh. 10:26,27; 1 Joh. 4:5).  Maar geestelike mense het die waarheid en "sien" soos die Gees van God (1 Kor. 2:14,15). Geestelike mense is nie onder die mag vd bose nie, want hulle is "uit God" - gebore uit Sy saad (1Jn 5:19) en onder die Here se mag.

(Rom. 8:5-10)

Maar die feit dat die geestelike mens die LIG het, beteken egter nie dat hulle nie meer 'n wil het nie; terloops, hulle uiterlike mens is nog nie vernuwe nie! (maar word eers vernuwe met "die opstanding" wanneer Jesus Christus terugkom). Geestelike mense is daarom somtyds vleeslik en bedink nie altyd die dinge vd Here nie (Matt. 16:23; Jak. 3:15) - al het hulle die Gees van God en weet wat is die waarheid, luister hulle nie altyd nie;  en hulle ken ook nie altyd die skrifte of die krag van God nie (Mark. 12:24), en dan tree hulle vleeslik op. Om dit beter te verstaan, kan ons kyk na die gelykenis vd saaier. Die eerste groep in die gelykenis vd saaier is duidelik mense wat nie die woord aanneem nie en kan dus nie gesien word as Christene nie, maar die volgende 3 groepe is anders en verwys beslis na gelowiges.  Die tweede groep stel mense voor wat wel Christene word, maar hulle kry nie wortel nie en in tyd van verdrukking val hulle af...  Die derde groep is ook Christene, ja, maar dorings verstik hulle vrug en hulle verloor vrug, of raak selfs onvrugbaar! Beide die toestand vd tweede en derde groep Christene is gevaarlik, want sommige "val af" en ander kan hulle eendag onvrugbaar bevind wanneer Jesus Christus terugkom (wanneer Hy die vrug kom oes-Jak. 5:7). Dus, nie almal wat die Lig het, lewe in die Lig nie...   Die 4de groep is egter die wat in die Here bly en vrug dra  (hulle lewe dus in die Lig en kry die regte kos en water wat nodig is om hulle aan die lewe te hou, en hulle bewaar hulle klere). 

Dit beteken dat Christene in 3 groepe verdeel kan word, en slegs een van daardie 3 groepe is die wat volhard en vrug dra tot LEWE en die vrug behou (Rom. 8:1).

_________________________________________________________________________________

Skrifte oor GEES / asem EN "die mens se gees" / mens van binne:

Die mens bestaan uit vlees (liggaam), siel (lewende siel) en ASEM ("gees"):
(Gen 2:7)  En die HERE God het
- die mens geformeer uit die stof van die aarde en  (VLEES)
- in sy neus die asem van die lewe geblaas.            (ASEM)("nesh-aw-maw'")

- So het dan die mens ‘n lewende siel geword.       (SIEL)

Sonder "gees" (asem) kan ons nie lewe nie
(Job 34:14)  As Hy op Homself ag sou gee, sy 
gees ("roo'-akh" -lug, blaas, asem, wind..) en sy 
asem ("nesh-aw-maw'" -blaas, asem inspirasie, siel, gees ) na Hom sou terugtrek, (Job 34:15) dan sou alle vlees tesame die asem uitblaas en die mens sou tot stof terugkeer.  
Hy gee gees aan alle vlees (mens, dier) - en sonder "gees" of asem, is die vlees dood.

Onderskei tussen:
- (1) GEES (of ASEM) waarsonder niemand kan lewe nie (hetsy letterlike asem waardeur die uiterlike mens lewe, of figuurlik die asem vd Heilige Gees waardeur die innerlike mens lewe), en
- (2) GEES wat in iemand se binneste geformeer word (wat nl. verwys na die INNERLIKE MENS - ook genoem: gees/siel).
(1)  "gees vd mens" = ASEM:  Wat hierdie gees of asem dus vir ons beteken is dat ons nou lewe - die liggaam lewe en kan funksioneer (die organe en situie werk, lewe in die bloed...). Wanneer die gees of asem terugkeer na God (m.a.w. wanneer die mens sy laaste asem uitblaas) gaan die (uiterlike) mens dood (Mark. 15:37,39; Luk. 23:46; Job 11:20...).  Ons kan dus nie sonder hierdie gees of asem (wat Hy in ons inblaas) lewe nie;  m.a.w., SONDER GEES IS DIE LIGGAAM DOOD (Jak. 2:26) - (Pred. 12:7 - "en die stof na die aarde terugkeer soos dit gewees het, en die gees na God terugkeer wat dit gegee het"). Dus, wanneer die mens sterf en sy "laaste asem uitblaas", gaan dit terug na God wat dit gegee het (Pred. 12:7) - dit verwys nie na die gees vd mens figuurlik gesproke (sien punt 2) nie, maar verwys na die gees vd mens, LETTERLIK "asem". Vgl. dit met Openb. 11 (wat gaan oor wanneer die 2 getuies doodgemaak is, in die laaste dae...): Openb. 11:11 -"En ná die drie en ‘n halwe dag het ‘n gees van die lewe uit God in hulle ingegaan, en hulle het op hul voete gaan staan...".  Ook hier sien ons dat die enigste manier hoe hulle liggame (weer) kan lewe is deur 'n gees vd lewe uit God wat in hulle ingaan.

KOM ONS KYK NA 'N PAAR SKRIFTE OOR "DIE GEES VD MENS" (letterlike verwysing = "asem"):.
- Alhoewel die Hebr. woord " nesh-aw-maw' " gewoonlik gebruik word wanneer daar verwys word na "asem", word die Hebr. woord "roo'-akh" ook somtyds hiervoor gebruik, bv.  Rig. 15:19 -."Toe kloof God die holte wat by Legi is, en daar kom water uit; en hy het gedrink, en sy gees het teruggekom, en hy het weer opgelewe......" (- dit is die Hebr. woord "roo'-akh", wat beteken "wind, lug, gees", wat somtyds vertaal word as "asem", somtyds as "gees", en ook vertaal word as "lewensasem" (Gen. 6:17; 7:15).
- Waar die woord "asem" in Gen. 2:7 gebruik word, is dit ook die Hebr. woord " nesh-aw-maw'. In Gen 7:22 kan die woord "asem" as enige van hierdie twee Hebr. woorde vertaal word.  Wanneer ons dus praat daarvan dat die mens bestaan uit 'n liggaam, siel en gees, dan verwys die woord "gees" hier wel na "asem", maar is beslis ook tweeledig van aard omdat elke mens nie net lewe van hierdie asem nie, maar ook self as " 'n gees " gesien kan word (kyk volgende punt).
- Spr. 20:27  "Die gees van die mens is ‘n lamp van die HERE, dit deursoek al die kamers van die binneste"...
(2)  "gees vd mens" = GEES (in binneste): Somtyds word die mens se gees beskryf as " 'n gees " - dit verwys NIE na 'n ander gees wat in die liggaam ingaan nie, maar is 'n manier om iemand se gees of "siel" te beskryf - m.a.w., wat die toestand is van sy gees. 'n Vb. hiervan kan gesien word in Num 14:24 waar die woorde wat daar gebruik word, " 'n ander gees", nie beteken dat 'n ander gees in hom ingegaan het nie, maar net 'n manier is om te beskryf  hoe anders sy gees was as die ander mense se gees: -("Maar my kneg Kaleb, omdat ‘n ander gees in hom was en hy volhard het om My te volg.........."). Sy gees word hier beskryf soos 'n gees wat vashou aan die Here. 'n Persoon  se gees kan dus ook na verwys word as " 'n gees". Watter gees het jy?;  of anders gestel, hoe kan jou gees beskryf word?  Elke mens se gees kan dus aangespreek word as "n gees van vlees" - want ons is vlees (en bloed) - en wanneer die mens sterf is hy 'n "gees sonder vlees en bene" ("gees van afgestorwene"). Moses en Aäron het bv. o.a. vir God genoem "die God vd geeste van alle vlees"! (Num 16:22).
KOM ONS KYK NA 'N PAAR SKRIFTE OOR "DIE GEES VD MENS" (figuurlike verwysing = "gees in binneste"):
- Job_32:18  Want ek is vol woorde; die gees in my binneste dring my.
- Psa_51:10  (51:12) Skep vir my ‘n rein hart, o God, en gee opnuut in die binneste van my ‘n vaste gees.
- Psa_143:4  En my gees versmag in my, my hart verstyf in my binneste.
- Jes_26:9  Met my siel begeer ek u in die nag; ook met my gees in my binneste soek ek U; want as u oordele op die aarde is, leer die inwoners van die wêreld geregtigheid.
- Eseg_11:19  En Ek sal hulle een hart gee, en ‘n nuwe gees in julle binneste gee; en Ek sal die hart van klip uit hulle vlees verwyder en hulle ‘n hart van vlees gee,
- Hos_5:4  Hulle dade gedoog geen terugkeer tot hulle God nie, want daar is ‘n gees van hoerery in hulle binneste, en hulle ken die HERE nie.
- Sag_12:1  Godspraak. Die woord van die HERE oor Israel. Die HERE spreek, wat die hemele uitsprei en die aarde grondves en die gees van die mens in sy binneste formeer.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Is "gees" en "siel" dieselfde?

Daar word baiemaal na die mens verwys as " 'n siel " (Gen. 46:15; Jos. 2:13) of  'n "gees" (die geeste van alle vlees)(Num. 16:22), maar dit beteken nie dat die mens slegs uit 'n siel bestaan of net uit 'n gees nie. Die mens bestaan uit 'n liggaam, siel en gees (1 Thess. 5:23; Gen. 2:7), maar is ook tweeledig van aard.  Die mens is bv. nie net letterlik liggaam, siel en gees nie, maar ook "figuurlik" liggaam, siel en gees - is dus nie net uiterlik van aard nie, maar ook innerlik van aard (die mens binne-in). In die Skrif word die woorde UITERLIKE MENS en INNERLIKE MENS gebruik om hierdie aan te dui (2 Kor. 4:16).

Wanneer die uiterlike mens dus gevorm word, word daar ook 'n innerlike mens in iemand se binneste gevorm (Sag. 12:1). Bv., wanneer die mens doodgaan, is dit die uiterlike wat sterwe, nie die innerlike nie - na die (eerste) dood wag die innerlike (die mens van binne - "figuurlik" liggaam, siel en gees) vd "natuurlike mens" op die tweede dood (oordeel vd hel), en die innerlike vd "geestelike mens" wag dan op die opstanding (vd uiterlike)(en sal nie deur die tweede dood gaan nie) - in daardie sin is die mens " 'n gees" -  'n "gees van 'n afgestorwene" - wat ook gesien kan word as " 'n siel " (kyk bv. "siel in doderyk"  - Ps. 16:10; 49:15, Hand. 2:31 ens.).

In daardie opsig, as ons dink aan die terme uiterlike mens en innerlike mens, word die woord "liggaam" gewoonlik gebruik vir die uiterlike mens - of die woord "siel" somtyds gebruik (die mens as siel);  

maar die woord "siel" word ook somtyds gebruik om na die innerlike mens in geheel te verwys, of die woord "gees" (die geeste van alle vlees). Bv., somtyds verwys geleerdes na die mens as "liggaam en siel", of "siel en gees", wat eintlik maar net 'n verwysing is na die tweeledige mens (uiterlike mens en innerlike mens) in verskillende kontekste.

Maar waarna anders verwys die woord "siel"?, en waarna verwys die woord "gees"? Natuurlik word dit nie altyd gebruik t.o.v. die uiterlike of innerlike mens nie, maar verwys eintlik spesifiek na verskillende dele van die mens!  (gaan gerus na die afsonderlike opsommings van liggaam en siel en gees om hierdie beter te verstaan). Die terme "liggaam", "siel" en "gees" verwys dus letterlik elk na iets (uiterlike mens), maar verwys ook figuurlik elk na iets (innerlike mens), bv:
Die uiterlike mens:
- LIGGAAM: Letterlike liggaam - Menslike wese, vleis, bene... (kan vgl. word met grond).
- SIEL: Letterlike siel - Siel in bloed, lewende wese, organe, sintuie... (kan vgl. word met plant).
- GEES: Letterlike "gees" - Asem (kan vgl. word met lig). Wanneer iemand sterf keer hierdie asem terug na God wat dit gegee het (Pred. 12:7), en dit gaan boontoe...(Pred. 3:21).
Die innerlike mens:
- LIGGAAM: Figuurlik liggaam - (natuurlike mens - kinders van Adam - gebore uit Adam se saad)(geestelike mens - kinders van God - gebore uit Sy saad - wedergeborenes)
- SIEL: Figuurlik siel - bloed (natuurlike mens-  dood in Adam se bloed - dra vrugte vir die dood)(geestelike mens -  - lewe in Jesus Christus se bloed - drug vrugte vir die ewige lewe);
                                  - organe (gedagtes vd hart, oorlegginge ens.);
                                  - sintuie (natuurlike mens "sien" en verstaan soos die wereld, en hoor of luister na die wereld)(geestelike mens "sien" en verstaan soos die Heilige Gees, en luister na die Here)........
- GEES: Figuurlik gees - Asem waardeur die innerlike lewe (of die wereldse gees)(of die Heilige Gees)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

DIE VERSKILLENDE "ASEMS" WAARDEUR DIE NATUURLIKE EN GEESTELIKE MENS LEWE: 

In hierdie opsomming kyk ons na die betekenis van "gees" as ASEM (Gen. 7:22; 25:8; Hand. 17:25), want in betekenis verskil "gees" en "asem" nie veel nie.

Net soos die uiterlike mens nie sonder asem kan lewe nie, net so kan die innerlike mens ook nie sonder asem lewe nie. M.a.w., wanneer die uiterlike mens sterwe en hy sy laaste ASEM uitblaas, en die asem wat God gegee het teruggaan na Hom, dan beteken dit nie die innerlike mens het ook gesterwe nie.  Die innerlike mens (die mens van binne) lewe dan nog, en het ook ASEM waardeur hy lewe..., en hy wag dan - i.g.v. die natuurlike mens, op die tweede dood;  maar die geestelike mens sal nie deur die tweede dood gaan nie (want hy het die asem van die Heilige Gees..., deur wie hy in bewaring gehou word tot op die dag van verlossing en deur wie hy lewe).  In die geval vd natuurlike mens lewe sy innerlike mens deur "die wereldse gees" ("asem")(ook genoem "gees van dwaling")(Ef. 2:2; 1 Joh. 4:6), maar in die geval vd geestelike mens lewe sy innerlike mens deur die Heilige Gees ("asem")(die Gees wat uit God is)(ook genoem "die Gees vd waarheid")(1 Kor. 2:12; 1 Joh. 4:6).

-  Die natuurlike mens se innerlike word somtyds as "dood" gesien (Ef. 2:1), nie omdat sy uiterlike en innerlike alreeds dood is nie, maar omdat hy vrugte dra tot die DOOD...  Hy het m.a.w. nie die Lig (asem) wat hom vrugte tot lewe kan laat dra nie, en kry ook nie die regte kos en water wat hom aan die lewe hou nie(http://warechristenedagstukkies.blogspot.com/2018/10/die-innerlike-mens.html). En hy kan ook nie die geestelike voedsel verwerk nie, want hy het nie die Lig of asem wat nodig is om dit te kan verwerk nie.  Die "natuurlike mens" (die gebore uit die saad van Adam) sal dus deur die tweede dood gaan  (want hulle dra vrugte vir die dood) (wanneer die uiterlike mens sterwe, kan dit gesien word soos die eerste dood, en die tweede dood kan miskien vgl. word met soos wanneer nie net die liggaam nie maar ook die innerlike mens sterwe - tweede dood verwys na die oordeel vd hel - Openb. 21:8).  M.a.w., omdat hulle nie die asem of LIG  het van die Heilige Gees nie, kan hulle nie geestelike voedsel verteer nie, en dus nie groei en vrug dra tot lewe nie, maar dra vrugte tot die dood. Die natuurlike mens is uit die wêreld (het 'n gees van dwaling - 1 Joh. 4:6) en praat uit die wêreld (en luister dus nie na die wat uit God is nie, maar na die wat uit die wereld is - luister na die wat die gees van dwaling het)(1 Joh. 4:5,6). Hy wandel volgens die loop van hierdie wêreld (wandel in die begeerlikhede van hulle vlees en doen die wil vd vlees en sinne - verdwaas in die gemoed - Ef. 4:17),  volgens die owerste van die mag van die lug (Ef. 2:2,3; 1 Joh. 5:19; 1 Pet. 4:2 - "die wêreld" is onder die mag vd bose)(want hulle het die gees vd wereld, die gees van dwaling) - en word daarom kinders vd ongehoorsaamheid of "kinders vd toorn" genoem (Ef. 2:3) 

-  Die geestelike mens se innerlike word as "lewendig" gesien omdat hy die Heilige Gees ("roo'-akh" -lug, blaas, asem, wind.)("pnyoo"-mah" - asem, wind, gees, lewe, gemoed) het wat hom nie net laat LEWE nie, maar hom vrug kan laat dra tot LEWE / ewige lewe! (wat beteken dat hy onder die mag van God is, want hy het Sy Gees - "is uit God", is "uit God gebore" - het Sy saad in hom)  (omdat sy innerlike mens "lewe" deur die Heilige Gees, m.a.w. die asem het vd Heilige Gees, is hy instaat om geestelike voedsel en water te verwerk wat vir hom die ewige lewe kan gee). Hierdie Heilige Gees word deur Jesus Christus gegee aan elkeen wat in Hom glo. Die Heilige Gees is ook een vd twee elemente nodig vir iemand om wederbaar te word - dus "weer gebore" word, want beteken dat hulle nie meer natuurlike mense is wat gebore is uit Adam se saad nie, maar word geestelike mense, wat beteken dat hulle gebore word uit God se saad. Daarom is die geestelike mens uit God (1 Joh. 4:4), want hy is wederbaar deur (water en) die Heilige Gees;  en hy KEN God want hy het die Heilige Gees (en hy luister daarom ook na die wat uit God is, want hy het die Gees vd waarheid - 1 Joh. 4:6). Die geestelike mens wandel nie meer volgens die begeerlikhede van sy vlees en sinne nie (het nie meer die wereldse gees of gees van dwaling nie), maar wandel volgens die wil van God (want hy het die Heilige Gees, die Gees van waarheid) en dra vir Hom vrugte (beklee hulle dus met die nuwe mens wat uit God geskape is - Ef. 4:24) (...vernuwe hulle in die gees van hulle gemoed - Ef. 4:23)(1 Pet. 4:2; Rom. 7:4; 14:7). God wat in die geestelike mens is is groter as hy wat in die wêreld is (1 Joh. 4:4)...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Die liggaam

Hierdie is deel van die reeks studie oor DIE MENS.
In hierdie pos wil ons spesifiek kyk na "die LIGGAAM" vd mens
- hetsy letterlik (uiterlike mens) of figuurlik (innerlike mens).

Op dieselfde wyse word die "gees" en "siel" op ander poste behandel in hierdie reeks oor "die mens":

Vir 'n studie oor "die siel", gaan na:http://warechristene.blogspot.com/2020/06/die-siel-vd-mens.html

Vir 'n studie oor "die gees", gaan na: https://warechristene.blogspot.com/2020/05/asem-gees-lig-gees-vd-mens.html
_________________________________________________________________________________

Ons gaan nie net kyk na wat "liggaam" LETTERLIK (liggaam vd uiterlike mens)(bv. "letterlike" VLEES; FAMILIE; WERKE; VOEDSEL; VLEIS; DIE SELF; KLERE; NAAKTHEID ens.) bedoel nie, maar ook na wat dit FIGUURLIK bedoel (liggaam vd innerlike mens)(m.a.w., waarna dit figuurlik verwys - figuurlik vlees, figuurlik familie, figuurlik werke ens.). Die mens bestaan wel uit liggaam, siel en gees, maar is TWEELEDIG van aard; d.w.s., nie net liggaam siel en gees LETTERLIK (die uiterlike mens) nie, maar ook FIGUURLIK (die innerlike mens). Wanneer die mens doodgaan (verwysend na wanneer die uiterlike mens sterwe) is hy bv. steeds instaat om te sien, voel, praat ens. (innerlike mens). 'n Goeie vb. hiervan is die gelykenis vd ryk man en Lasarus in Luk. 16:20-31 waarin beide gesterwe het...;  tog leer ons uit hierdie gelykenis dat Lasarus "deur die engele weggedra is na die boesem van Abraham" (m.a.w. het 'n liggaam - vd innerlike mens), en die ryk man kon "sien" en "praat" en was terloops in smarte (hy kon m.a.w. ook "voel" ens.)...

"Liggaam" verwys m.a.w. wel letterlik na vlees, familie, vleis, bene en dit verwant aan die liggaam bv. letterlik werke, kos en water, klere ens., maar "liggaam" het ook 'n figuurlike betekenis (vd innerlike mens) en daar moet dan ook onderskei word tussen die "natuurlike mens" en die "geestelike mens", want die innerlike vd natuurlike mens lyk anders as die innerlike vd geestelike mens.  Bv., in die geval van "familie" verwys "kinders van Adam" na die wat gebore is uit die vlees (m.a.w. die "natuurlike mens"), maar die "kind van God" vewys na die wat gebore is uit Gees (nl. die "geestelike mens"). Selfs dit "verwant" aan die LIGGAAM het ook 'n figuurlike betekenis, bv. "voedsel" verwys nie net na letterlike kos en water nie, maar verwys ook na die woorde van God, na Jesus Christus, en die Gees van God. Net soos die uiterlike mens kos en water nodig het om aan die lewe te bly, net so het die innerlike mens (die regte soort) kos en water nodig. En net soos die LIGGAAM vd uiterlike mens nie kan lewe sonder die lig / ASEM wat God gee nie (en dus sterwe wanneer iemand die laaste asem uitblaas), net so kan die innerlike mens nie lewe sonder die asem vd Heilige Gees nie. En net soos die uiterlike mens klere nodig het, nodig om te bad en liggaamlike oefening, net so het die innerlike mens klere nodig om sy naaktheid te bedek, nodig om gewas te word wanneer vuil, en nodig om hom te oefen (in die godsaligheid). En net soos die uiterlike mens in vlees en been of vlees en bloed deel is van 'n spesifieke familie, net so met die innerlike mens...

Die woord "liggaam" is die Hebr. woord/e: 
- baw-sawr' (LIGGAAM, VLEES, MENSDOM, DIE SELF, VEL, NAAKTHEID)(Eks. 30:32; Lev. 14:9; 15:7,13,16 ens.);
- beh'-ten (buik, liggaam, "skoot")(Deut. 28:53; 30:9 ens.) - WAT GEBRUIIK WORD vd VRUG VD LIGGAAM - "nageslag";
- may-aw' (wat in KJV vertaal word as "bowels")(MAAG, INGEWANDE, HART, BAARMOEDER)(Gen. 15:4; 25:23...) - maar hierdie woord word liewer onder die studie van "siel behandel, want alhoewel die AOV dit somtyds as "liggaam" vertaal, sien ons hier dat dit eerder verwys na ander organe...  

en die Griekse woord/e:
- so'-mah (LIGGAAM in geheel, LIGGAAMLIK, SLAAF)(Matt. 5:30; 6:22; Luk. 24:3; Jud. 1:9 ens.);
- sarx (wat gewoonlik as "flesh"vertaal word in die KJV)(VLEES, MENSLIKE NATUUR, MENSLIKE WESE - VERGANKLIK, VLEESLIK)(Kol. 1:24; 2:11) - word in meeste gevalle figuurlik gebruik, maar ook vd letterlike liggaam in sommige skrifte;

- soos'-so-mos (VAN DIESELFDE LIGGAAM - lede vd saamgevoegde liggaam)(Ef. 3:6).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ons gaan in hierdie pos dus kyk na die volgende begrippe :

(1)  VLEES:

wat na die volgende verwys: (mens, mensdom)(voëls, vee, wilde diere, alle die gediertes wat op die aarde wemel)  ;  - en die volgende beteken: (liggaam, vleis, naaktheid, die self, vel, menslike natuur, menslike wese, vleeslik, voedsel, familie);

(2) - FAMILIE (vlees en been)(vlees en bloed - die mensdom - of natuurlike, of geestelike mens)(liggaam en bloed);

(3) - WERKE (en rus);

(4) - VOEDSEL (en water)(en "om te vas");

(5) - VLEIS (vlees en vel);

(6) - DIE SELF (menslike natuur/menslike wese);

(7) - KLERE en NAAKTHEID;
(8) - ORGANE (en sintuie).
en natuurlik ook raak aan die volgende begrippe: 
-"skoot" (wat inskakel by familie, "vlees en BEEN");
- slaaf (wat inskakel by "werke");
- verganklik (en figuurlik/onverganklik)(wat inskakel by tema "liggaam en bloed" of "vlees en BLOED");
- lewende siel / wese.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ons moet onderskei tussen die natuurlike mens en die geestelike mens:

Die NATUURLIKE MENS wag op die eerste dood (uiterlike mens), en dan op die tweede dood (innerlike mens).

Die GEESTELIKE MENS wag op die eerste dood (uiterlike mens), maar is innerlik wwergebore en onverganklik omdat hulle gebore is uit Gees ("nuwe mens") - en wag nie net op die (letterlike)opstanding (tot lewe) nie, maar het "oorwinning oor die dood", en die tweede dood het oor hulle geen mag nie... - al gaan hulle dood, sal hulle eendag nuwe uiterlike liggame (meer presies "geestelik, onverganklike liggame") verkry en weer lewende wesens op aarde wees en letterlik vir ewig lewe! - https://warechristene.blogspot.com/2017/11/verheerliktegeestelikeonverganklike.html.

_________________________________________________________________________________
INLEIDING:
Die mens bestaan uit LIGGAAM, SIEL en GEES, en is tweeledig van aard nl. letterlik (UITERLIKE MENS: liggaam, siel en gees) en figuurlik (INNERLIKE MENS: liggaam, siel en gees).

Ons moet dus verstaan dat daar nie net na die letterlike "liggaam" (vlees, familie ens.)(uiterlike mens) verwys word in die Skrif nie, maar ook na die figuurlike (bv. vd liggaam vd innerlike mens). Die begrip "vlees" het bv.'n letterlik sowel figuurlike betekenis.  "Familie" het 'n letterlik sowel figuurlike betekenis.  Net so "werke", "voedsel", "vleis", "die self", "naaktheid" ens...  Ons is nie net "uiterlik" mens nie, maar ook "innerlik", en moet nie net weet waarna die liggaam letterlik verwys nie maar ook waarna dit figuurlik verwys.

Die liggaam:

Die liggaam is ten eerste UIT STOF / GROND gemaak (letterlik)(Gen. 2:7).  Na regte kan ons sê dat die mens "grond" is, of soos grond gesien kan word (hetsy letterlik of figuurlik)(waarin saad/siel geplant word). Dit is nie net 'n Bybelse waarheid nie maar ook 'n wetenskaplike feit dat wanneer die mens sterf sy liggaam terugkeer na stof ("aw-fawr'" - klei, modder, aarde, grond ens. - Gen. 2:7) waaruit dit gemaak is (Gen. 3:19; Pred. 12:7). Abraham het ook na homself verwys as "stof en as" (Gen. 18:27; Pred. 3:20) - die beeldspraak van "stof" word veral gebruik van die wat sterf, maar nageslag word ook somtyds met stof vgl. (bv. in die geval van groot getal kinders)(Gen. 28:14; Num. 23:10)...  Die feit dat die mens soos grond gesien kan word is ook 'n figuurlike konsep en Christus self het ook hierdie beeldspraak gebruik in die gelykenis vd saaier waarin Hy die mens voorstel soos "grond". Die Hebreër skrywer het ook dieselfde tipe beeldspraak gebruik waar hy die gelowige voorstel soos "grond wat nuttige plante voortbring..." (Heb 6:7), (en waarsku teen die wat dorings en distels voortbring... (v.8))(https://warechristene.blogspot.com/2018/06/dorings-en-distels-braak-vir-julle-n.html).  Kyk ook Jak. 5:7 waarin gelowiges gevra word om geduldig te wees tot op die wederkoms vd Here, want "die landbouer wag op die kostelike vrug vd aarde"(http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2017/07/die-here-se-wingerd.html). Die mens word ook o.a. vgl. met saad, en is soos saad wat in die wereld geplant word..., maar hier miskien meer verwysend na die "siel" vd mens (wat vgl. kan word met plant of boom wat groei en vrug dra);  alhoewel die LIGGAAM ook gesien kan word soos saad wat gesaai word... (1 Kor. 15:44). ONS KAN DUS DIE LIGGAAM FIGUURLIK VOORSTEL SOOS GROND, en LETTERLIK is dit uit grond gemaak (Gen. 2:7) en letterlik keer dit terug na stof wanneer iemand doodgaan (Gen. 3:19). 

Die mens is 'n "LEWENDE SIEL" (iets waarin 'n lewende siel is) - ook genoem, "LEWENDE WESE" (alles wat die asem vd lewensgees in hulle neusgate het). Die woorde "wese of wesens" verwys egter nie altyd na iets wat op "die aarde" beweeg en lewe nie... Daar is baie soorte WESENS, maar nie almal is "lewende wesens op aarde" nie (en nie almal het liggame of dieselfde soort liggame nie).

Niks en niemand kan op aarde lewe as God nie vir hulle lewe gee, altans ASEM gee (wat hulle verander in lewende siele) nie. Wanneer iemand sy laaste (letterlike) asem ("gees") uitblaas, gaan sy letterlike liggaam dood (en keer terug na stof) en sy letterlike siel (siel is in bloed / organe) kom tot stilstand... - hy hou dan op om 'n LEWENDE WESE te wees op aarde, maar sy innerlike mens (die mens figuurlik gesproke) is dan nie dood nie! maar is soos 'n gees/siel sonder (letterlike) vlees en bene... Sy UITERLIKE MENS het dus gesterwe maar nie sy INNERLIKE MENS nie.  Die innerlike mens verwys na die gees wat God in elke mens se binneste formeer (Sag. 12:1). Ons moet dus onderskei tussen die uiterlike mens en die innerlike mens.

Die MENSLIKE WESE:
Letterlik kan die liggaam nie lewe sonder "gees" (asem) nie (Jak. 2:26) want wanneer die gees of letterlike asem uitgaan (opgaan, en terug na God wat dit gegee het - Pred. 12:7; Ps. 146:4), dan kom die uiterlike mens (nl. "die siel" - letterlik siel - Lev. 17:11,14) tot stilstand.  Bv., die (letterlike) liggaam gaan dan tot niet en keer terug na stof... (Pred. 3:20; Gen. 3:19; Ps. 90:3). Hierdie verwys na die letterlike sy vd mens, of soos genoem in die Skrif:  DIE UITERLIKE MENS. Dus, wanneer iemand doodgaan keer die letterlike liggaam terug na stof, maar wat word van die liggaam figuurlik gesproke (die "figuurlike" liggaam vd innerlike mens)? Hier moet ons weer onderskei tussen die natuurlike en die geestelike mens.  "Figuurlik gesproke" kan die liggaam en siel ook nie lewe sonder gees nie! (net soos wat dit leterlik nie sonder gees/asem kan lewe nie); meer presies bedoel kan die (innerlike) nie "lewe" sonder die Gees van God nie. Daarom kan die NATUURLIKE MENS (wat nie die Gees van God het nie) gesien word soos "dood" wat verwys na sy innerlike se toestand - die natuurlike mens het die gees vd wereld (die uiterlike gaan eendag letterlik dood, en die innerlike wag dan op die "tweede dood"...).  Party mense noem dit "geestelik dood", 'n term wat gebruik word om te verwys na hoe Adam en Eva "gesterwe" het toe hulle sondig... (Gen. 2:17)(figuurlike komponent)(alhoewel die term self nie in die Bybel gebruik word nie) - dus nie net letterlik bedoel (vd uiterlike mens) nie, maar ook figuurlik (vd innerlike mens).  Natuurlike mense is nog nie innerlik vernuwe nie en het dus geen hoop op opstanding tot lewe of om die oordeel vd tweede dood vry te spring nie. Maar die GEESTELIKE MENS LEWE! (figuurlik)(innerlike mens vernuwe, en hulle uiterlike mens sal ook eendag letterlik vernuwe word). In hierdie opsig verwys die Skrif daarna as:
- die natuurlike mens het die gees vd wereld, maar
- die geestelike mens het die Gees van God (https://warechristene.blogspot.com/2018/10/natuurlike-mens-geestelike-mens.html).
Wanneer iemand die Heilige Gees ontvang (dus verwysend na die "geestelike mens) dan is dit asof sy innerlike mens (liggaam, siel en gees) lewendig word, en deur die Heilige Gees is hy dan instaat om vrug te dra tot ewige lewe. Sy uiterlike is nog nie vernuwe nie (almal gaan dood - uiterlike mens), maar die geestelike mens het nie net die belofte dat sy innerlike mens die tweede dood sal vryspring nie, maar het ook die hoop op opstanding eendag in 'n nuwe uiterlike liggaam - 'n ander soort liggaam, genoem 'n "verheerlikte (onverganklike) liggaam".
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OPSOMMING:

Alle mense het huidiglik "NATUURLIKE LIGGAME", maar is letterlik en figuurlik van aard.
"Letterlik" verwys na die UITERLIKE MENS.
"Figuurlik" verwys na die INNERLIKE MENS 
(en wat die innerlike aanbetref moet ons onderskei tussen die natuurlike mens (die geobre uit vlees), en die geestelike mens (die gebore uit Gees). 

Die mens is       - letterlik liggaam, siel en gees (UITERLIKE MENS); 
Die mens is ook- figuurlik liggaam, siel en gees (INNERLIKE MENS).

ROL AF VIR afsonderlike OPSOMMINGS EN SKRIFTE OOR die tema van die LIGGAAM waaronder die volgende onderwerpe wat alles te doen het met die begrip "liggaam", behandel word:

(1) "VLEES", (2) "FAMILIE" en (3) "WERKE", (4) VOEDSEL, (5) VLEIS, (6) DIE SELF, 

(7) KLERE en NAAKTHEID.------------------------------------------------------------------------------------------

Kort opsomming (uiteensetting met skrifte word op ander poste behandel):

 -(1) Die woord "VLEES" verwys veral na die liggaam (hetsy letterlik of figuurlik)- in sommige skrifte verwys dit na die mens of mensdom (in geheel)(bv. "vlees en bloed" - letterlike - verganklik)(rol ondertoe vir ander betekenisse). Dit word wel letterlik en figuurlik gebruik en verwys in sekere skrifte na die uiterlike mens, en in ander na die innerlike mens. Daar is verskillende soorte "liggame" - die vlees van mense is bv. anders as die van diere en visse en voëls.  Daar is hemelse liggame en aardse liggame...  Daar is natuurlike liggame en geestelike liggame... (wat natuurlik die uiterlike of letterlike aanbetref). Almal is "natuurlike mense" want hulle is gebore uit die saad van Adam, maar die geestelike mens se innerlike is vernuwe (is weergebore uit die saad van Christus -gebore uit God) - die geestelike mens het FIGUURLIK OPGESTAAN IN 'n NUWE LIGGAAM! (maar nog nie LETTERLIK nie. Die geestelike mens  het figuurlik 'n nuwe liggaam - wat verwys na die innerlike mens se liggaam, maar sal eers letterlik 'n nuwe liggaam kry wanneer Christus Jesus terugkom - verwysend na die uiterlike mens se liggaam - "geestelike liggaam" wat vir die geestelike mens belowe word). Wat sy innerlike aanbetref, word die "geestelike mens" nie meer gesien as 'n "natuurlike mens" (gebore uit vlees, gebore uit Adam se saad) nie, maar 'n "geestelike mens" (gebore uit Gees, gebore uit God se saad). Innerlik verander die geestelike mens se "menslike natuur" na 'n "goddelike natuur" (want hy is nou gebore uit God). Wat "vlees" dus figuurlik bedoel in die geval vd geestelike mens, is dat die geestelike mens die OU VLEES aflê en word 'n nuwe mens (wat gaan oor geloof en gehoorsaamheid - dien nie meer die sonde nie, maar dien die Here - gee liggaam as slaaf vir die Here). Net soos wat geestelike mense eendag letterlik gaan opstaan uit die dood, so het die innerlike mens vd geestelike mens nou alreeds opgestaan in 'n nuwe liggaam toe hy wederbaar is (waarvan die doop o.a. 'n teken is). Verder is hy daagliks besig om die nuwe mens "aan te trek" terwyl op die pad van godsaligheid...(gehoorsaamheid / dien / slaaf / behoort nie aan onsself nie) (kyk punt 5 "vleis") - wat te doen het met kos en water, bad, oefening ens. figuurlik gesproke - nodig om hom aan die lewe te hou! 

- (2) FAMILIE verwys na (vlees en been - gebore uit dieselfde geslag)(vlees en bloed - die mensdom - of natuurlike, of geestelike mens)(liggaam en bloed).  Na regte is alle mense familie van mekaar omdat Eva uit Adam geneem is en almal gebore uit vlees... - dus almal NATUURLIKE MENSE. Immers nie net vlees nie, maar ook bene van mekaar, want Eva is geskep uit een van Adam se ribbebene. Die term "vlees en been" word egter veral gebruik in die geval van spesifieke geslagslyne (uit watter saad of geslag iemand gebore is, bv. "kinders van Abraham"), maar nie net t.o.v. LETTERLIKE geslagslyne nie, maar ook FIGUURLIKE geslagslyne.  Wat "familie" bv. figuurlik bedoel is dat die geestelike mens deel word van God se FAMILIE - bv. geestelike familie: "Jood en heiden EEN" in Christus (soos 'n "nuwe mens"); en  "Christene almal deel van EEN liggaam" (Rom. 12:4,5) (Christene lede van Christus se liggaam - van Sy VLEES EN VAN SY BENE...). Die term "liggaam en bloed" word ook veral gebruik in konteks met die figuurlike familie (van die wat in Christus Jesus glo en Sy Gees ontvang). Meer presies verwys dit na hoe die geestelike mens familie is van Jesus Christus deurdat hulle uit Hom gebore is (uit Sy saad, deur die Heilige Gees) en LEWE deur Sy bloed! (siende die siel/lewe in die bloed is)(m.a.w. FIGUURLIKE GESPROKE, "gemeenskap met Sy "liggaam en bloed" waarvan die Nagmaal 'n teken is). Natuurlik word die term "vlees en bloed" ook in hierdie konteks gebruik (nie net "liggaam en bloed" nie) , want immers verwys liggaam na "vlees", maar meer presies in hierdie konteks dan gebruik van Jesus Christus se liggaam... Die term "vlees en bloed" verwys veral na "die mensdom", en na die liggaam met die lewe in die bloed/siel, maar word nie net gebruik t.o.v. die natuurlike mens nie (m.a.w.,"kinders van Adam" - die gebore uit vlees - verganklik), maar ook vd geestelike mens ("kinders van Jesus Christus - gebore uit Gees - onverganklik) omdat die geestelike mens "vlees en bloed" is van Christus Jesus (wat terwille van ons "vlees en bloed" geword het...)(die geestelike mens is deel van Sy liggaam, en sy lewe is in Sy bloed...). Omdat daar lewe is in bloed, kan dit in die regte konteks as reinigingsmiddel gebruik word, m.a.w. 'n lewe vir 'n lewe! - sonder bloedvergieting vind daar geen vergifnis plaas nie. Christus Jesus het die "vlees en bloed" deelagtig geword (mens geword) sodat Hy deur die dood, hom wat mag het oor die dood (nl. die duiwel), tot niet kon maak.

- (3) WERKE verwys na letterlik sowel figuurlik bedoel, werke (en rus). God het, nadat Hy die mens geskape het, aan hom WERK gegee (letterlik). "Werk" is deel van elke mens se lewe en dit word verwag dat elkeen met sy eie hande werk. Maar ons moet ook rus.  Dit is wat ons Skepper van ons verwag omdat Hy self ook gerus het op die 7de dag... Die figuurlike liggaam het ook rus nodig net soos die letterlike liggaam (vgl. "letterlik Sabbat onderhou met  "Figuurlik" - verwys na die Sabbatsrus (rus van werke)).
Net soos in die geval van "vlees" en "familie", verwys werke ook nie net na LETTERLIKE werk nie (uiterlike mens), maar dit word ook FIGUURLIK gebruik in die Skrif (vd innerlike mens). Nie alle soorte werk is goed nie!, bv. bose werke, goddelose werke, wettelose werke, werke vd duiwel, dooie werke, werke vd vlees , werke vd duisternis en werke vd liggaam... Alle soorte werk het 'n invloed op iemand se liggaam of gewete of gees;  bv., dooie werke kan iemand se gewete besoedel. Christene word aangemoedig om ywerig te wees in GOEIE WERKE - nie net letterlik bedoel nie, maar ook figuurlik. Wat "werke" figuurlik aanbetref, doen die geestelike mens nie meer die "werke van die vlees" nie, maar die "werke van geloof". Soos die mens nie kan lewe sonder gees nie, so is geloof dood sonder werke.  Christene is afsonderlike lede vd liggaam van Christus en kry verskillende WERKE wat hulle elkeen moet uitvoer (net soos wat elkeen met sy letterlike liggaam letterlike werk doen, net so behoort die geestelike mens aan 'n geestelike liggaam "waarmee hy werk" - meer presies, is 'n lid van daardie liggaam en het 'n werk). Net soos daar verwag word dat elkeen met sy eie hande letterlik werk, net so verwag die Here dat elke Christen die geestelike werk wat vir hom gegee word,  uitvoer (en nie aan die slaap wees wanneer Hy terugkom nie). Die Here het ook verstandige bestuurders wat Hy oor Sy diensvolk aanstel om vir hulle voedsel op tyd te gee... (vgl. hierdie ook met die volgende punt, punt 4 "voedsel). Elkeen sal geoordeel word op sy werke - bv., die natuurlike mens sal eendag voor die wit troon oordeel verskyn;  die geestelike mens sal eendag voor die regterstoel van Christus verskyn ...  Ons kan nie "doen wat ons wil" nie! Alles wat die mens doen word as werke gesien, bv. om God se gebooie te hou en die geloof in Jesus te bewaar, word ook gesien as WERKE. (Rol af na die uiteensetting van hierdie onderwerp om te sien wat nog as "werke" gesien word). Wat die FIGUURLIKE betekenis van die woord "werk" aanbetref, gaan dit ook oor die feit dat "die vlees" van geen nut is nie, want die "begeerlikheid vd vlees" werk in ons lede om vir die dood vrugte te dra! (m.a.w. die "natuurlike mens").  Wie is dit vir wie jy dien of gehoorsaam? Aan watter LIGGAAM behoort jy figuurlik?  (bv., die Christen behoort aan die liggaam van Christus, en het die werke vd geloof in Christus...). Leef jy na die vlees? of na die Gees?  Doen jy die werke vd vlees? of die werke vd Gees? In geval vd geestelike mens is die LIGGAAM DOOD VANWEë DIE SONDE, MAAR DIE GEES IS LEWE VANWEë DIE GEREGTIGHEID - geestelike mense leef nie meer "na die vlees nie" (Rom. 8:12) want hulle het die OU VLEES gekruisig (Rom. 6:6) en is NUWE MENSE na die Gees. M.a.w., hulle is nie meer gehoorsaam aan die vlees (of aan die wet van Moses nie), maar gehoorsaam aan die Gees! (https://warechristene.blogspot.com/2017/05/wie-is-nie-onder-die-wet-nie.html). Vgl. dit met die tema van "oue mens" en "nuwe mens" (die nuwe mens het die oue mens MET SY WERKE afgele). Die geestelike mens se worstelstryd is nie teen mense of die "mensdom" (vlees en bloed) nie... - en daarom is ons "wapenrusting ook FIGUURLIK van aard (waarheid, geregtigheid, bereidheid om die evangelie te verkondig, geloof, verlossing, die woord, gebed...).  Hierdie kan alles gesien word as "goeie werke"... 

- (4) VOEDSEL verwys na (voedsel, water en vas). "Voedsel" verwys figuurlik na die woorde van God, en gaan verder oor om Sy wil te doen en om die werke te doen soos wat Hy aan elkeen toebedeel...(Joh. 4:32-34).  "Die arbeider is ook sy voedsel werd" (Mat 10:10; 24:45) - die mens doen letterlik werk om sy voedsel te verdien - figuurlik gesproke is dit ook waar; dus, om Sy wil te doen, en die werk wat Hy aan iemand toevertrou, het tot gevolg dat so iemand "sy voedsel werd is" - dit is m.a.w. vir hom "soos voedsel". As 'n Christen nalaat om die Here te raadpleeg, of die werk te doen wat die Here vir hom gee, sal hy vind dat sy innerlike "honger ly". Die persoon sonder water (geestelik bedoel/innerlike) word in die Skrif voorgestel soos 'n dor land. As die mens (wat terloops met grond voorgestel kan word) (innerlik sowel uiterlik) nie "water" kry nie, sal hy sterf. Geestelik verwys water na die woorde van God, na Jesus Christus, en die Gees van God (in die Skrif word die Here ook voorgestel soos "'n fontein van water"). Sonder die Here en Sy woorde, en sonder Jesus Christus, kan niemand lewe nie!
Alhoewel iemand niks eet wanneer hy vas, gaan opregte vas nie oor "honger ly" nie maar is eerder soos om gevoed te word!- vas is 'n manier "van brood eet" (maar om die innerlike te voed, nie die uiterlike nie). Die Here se woorde is figuurlik soos BROOD vir ons.  Elke geestelike mens (die Christen) moet besef hoe belangrik "vas" is vir sy innerlike mens... 

- (5) VLEIS verwys na (vlees en vel). Wat "vleis" figuurlik na verwys het te doen met die "menslike natuur" (bv. die begeertes vd vlees en liefde vir die wêreld...).  Die geestelike mens se innerlike "liggaam" is egter vernuwe - sy begeertes is nie na die wereld nie maar hy het die Here lief en begeer om Sy wil te doen - dit is anders as wat dit is vir die "natuurlike mens". Die geestelike moet die nuwe mens aantrek, want alhoewel sy innerlike vernuwe is is sy uiterlike nog nie vernuwe nie, en het beslis 'n invloed op sy innerlike. Innerlik begeer die "nuwe mens" (in hierdie geval die vlees wat opgestaan het in 'n nuwe liggaam) nie meer die wereld nie, maar kan nog beinvloed word deur die wereld - hy het nog nie 'n uiterlike nuwe liggaam ontvang het nie.  Natuurlik kan ons hier ook praat oor die sintuie en hulle invloed op die liggaam... Christene kan nie doen "wat hulle wil" nie, maar het hulleself onderwerp aan die Here (gee hulle liggame as slaaf vir Hom). Nog iets waarna ingekyk moet word onder die onderwerp van "vleis", is die tema van "een vlees" (soos in, "twee wat een word"...). Die Hebreeuse volk kon bv. gesien word soos "een mens";  en heidene soos "een mens", maar in Christus Jesus kan hulle saamgevoeg word... Christene word dus gesien as "een mens" (Jood en heiden, "een" in Christus - "een vlees" - dus "familie"). Nog 'n vb. van "een vlees" is die van 'n man en vrou wat hulle aan mekaar trou. Hulle word soos "een liggaam" (een vlees) gesien, en as een van hulle hoereer dan "sondig hy dus teen sy eie liggaam". Nog 'n vb. van "een vlees" (wat eintlik aanskakel by die eerste punt), is Christene wat gesien word soos "lede van Christus se liggaam" - "van Sy vlees en Sy bene".  Dit moet ook vgl word met die vorige punt, want God se volk word somtyds in die profetiese boeke voorgestel soos "Sy vrou", en as hulle agter ander gode aangeloop het was hulle besig om geestelik te hoereer...  Net soos wat 'n man en vrou wat getroud is se liggame nie aan hulleself behoort nie, net so behoort die geestelike mens se liggaam nie aan homself nie, maar aan die Here (vgl. dit met die tema van "slaaf" - een vd betekenisse vd woord liggaam). 'n Liggaam het baie lede. Christene behoort aan Christus en word gesien soos lede van Sy liggaam - almal saam deel van een LIGGAAM ("een vlees"). Soos die verskillende lede van 'n liggaam werke het, so het elke Christen 'n werk in die liggaam van Christus. Hulle werk saam soos "een vlees".

- (6) DIE SELF verwys na 'n wese, bv. die mens is 'n menslike wese;  en elke wese het 'n "natuur", bv. "die mens" het 'n menslike natuur. Die woorde "LEWENDE WESE" verwys veral na alles wat "die ASEM vd lewensgees in hulle neusgate het"... (waardeur hulle lewende siele word)(Gen 7:22,23)(die MENS, die vee, alle diere, kruipende diere, voëls van die hemel)(Gen. 1:20,21,24,30;  2:19;  7:4;  9:10,12,15,16; Lev. 11:10,46; Deut. 11:6; Eseg. 47:9; Openb. 16:3). Die MENS is ook 'n LEWENDE "SIEL" - die woorde "lewende siel" verwys na iets "waarin 'n lewende siel is" (Gen. 1:30). Die woord LEWENSASEM verwys na "asem in die neus" (Jes. 2:22) en is miskien meer verwysend na letterlike ASEM (letterlik "gees" - NIE die "gees wat in iemand se binneste gevorm word" nie...). Letterlike asem (gees) verwys na die asem wat God self aan almal en alles gee (Hand. 17:25) - niks en niemand kan lewe op aarde as God nie vir hulle asem gee nie.  Elke wese se lewe is in God se hande! Dus, sonder die "liggaam" en "lewensasem" kan niks 'n LEWENDIGE SIEL of DING of  WESE op aarde wees nie.  Die woord "wese" verwys egter nie altyd na iets wat op "die aarde" beweeg en lewe nie... Daar is baie soorte WESENS, maar nie almal is "lewende wesens op aarde" nie, en nie almal het liggame of dieselfde soort liggaam nie. Daar is 'n NATUURLIKE VERKEER op die aarde wat vir die mens deur die Skepper vasgestel is. Die mens het nie die mag om hierdie natuurlike verkeer wat deur God vasgestel is, te verander nie. Ons moet egter hier onderskei tussen "natuurlike verkeer" en dit wat verskillende kultuurgroepe sien as "natuurlik", want ons verwys nie hier na dinge soos is dit reg vir 'n vrou om kort hare te dra nie... Die begrip  "natuurlike verkeer" verwys na natuur wat deur God vasgestel is (nie deur mense nie). Die mens is bv. as "man" en "vrou" geskep; daarom is dit nie "natuurlik" vir die man om met 'n ander man omgang te he nie;  en so ook nie vir 'n vrou met 'n ander vrou nie (Rom. 1:26,27).  Mense wat hierdie "natuurlike verkeer" verander sondig teen hulle Skepper en kom in opstand teen die natuur wat Hy vir hulle gegee het.  Maar "natuur" gaan nie net oor 'n wese se "verkeer" nie, maar ook oor wie dit is aan wie 'n wese onderwerp is en wie oor 'n wese heers (Jak. 3:7). Die mens heers oor die dier (Gen. 1:28).  God heers oor die mens (Gen. 1:27; 2:7...) - die mens moet hom dus onderwerp aan sy Skepper...  Die menslike wese wat hom nie aan Sy Skepper onderwerp nie kan gesien word soos 'n wilde dier, of meer presies word 'n wilde olyfboom genoem in Rom. 11:24, en het nodig om "mak gemaak" te word (wat wel kan gebeur deur  op die mak olyfboom ingeeent te word). Maar net soos in die geval met 'n dier, kan die mens nie "mak gemaak" word as hy hom nie onderwerp aan die een wat oor hom heers nie! Die Vader het aan Jesus Christus die mag gegee oor alle vlees (Joh. 17:2; 3:35; Fil. 2:10; Hebr. 2:8,9);  daarom moet alle vlees hulleself aan Jesus Christus onderwerp.  "Die self" verwys dus nie net na die "menslike wese" nie, maar ook die toestand van sy natuur (is hy bv. "wild" of "mak"?). Elke mens behoort (figuurlik, volgens keuse) aan een of ander "geestelike liggaam" wat veral beskryf word deur wat dit is waarin iemand GLO (aan wie het hy hom onderwerp?)(wie is dit vir wie hy DIEN, en aan wie of wat is hy GEHOORSAAM?)(van wie is hy 'n slaaf?). Christene is figuurlik deel van Christus se "liggaam" (is aan Hom onderwerp) en dien Hom deur hulle eie liggame (slaaf). Christene se liggame en gees behoort aan die Here - hulle is duur gekoop (1 Kor. 6:19,20). Daarom moet Christene vlug vir geestelike hoerery want hulle liggame is 'n tempel vd Heilige Gees (1 Kor. 6:19) - vrygemaak, maar dien nou die Een deur wie hulle oorwin is (2 Pet. 2:19). (1Kor. 7:22 ). Christene word ook deel van die GODDELIKE NATUUR (1 Pet. 1:4)(gebore uit God), en is dus nie gehoorsaam aan die wet van Moses nie, maar aan Jesus Christus en Sy Heilige Gees. 

- (7) KLERE verwys na (bedekking en naaktheid).  Wat "klere" figuurlik na verwys is 'n figuurlike bedekking wat slegs verkry kan word deur geloof in Christus Jesus.  Die "sonder bruilofskleed" sal bv. eendag uitgegooi word uit die bruilofsaal (met die tyd vd Bruilof van die Lam)... Die geestelike betekenis van naaktheid gaan oor "skaamwees en vernedering" - net soos Adam en Eva skaam geword het na die sondeval en bewus geword het van hulle naaktheid - dit was letterlik, maar dieselfde geld vir die INNERLIKE MENS (figuurlik bedoel).  Sonde laat iemand se innerlike "naak" en dit laat hom skaam voel. As die geestelike mens (wat reeds bedek is deur klere - figuurlik bedoel) nie sy klere bewaar nie, sal hy homself skaam en NAAK bevind wanneer Christus terugkom... Om naak rond te loop of om naak gemaak te word in die publiek, is 'n skande - die wat so rondloop word belaster en hanteer soos uitvaagsels vd wereld en volgens Paulus, "die afskraapsel van almal".  Op dieselfde wyse sal die wat geestelik naak is a.g.v. ongehoorsaamheid en ongeloof, eendag hanteer word soos die afskraapsel van almal en hulle sal in skande staan...  'n Kleed bedek iemand se NAAKTHEID. Verskillende soorte beeldspraak word gebruik t.o.v. KLERE in die Skrif, bv. "wit klere" - wat verwys na klere wat nie besoedel is nie (en gaan oor die belangrikheid vd geestelike mens om rein te wees en heilig te lewe). Die heiliges (Christene) moet seker maak dat die klere waarmee hulle geestelik bedek is, nie besoedel word nie. Verder moet geestelike mense (Christene) ook "hulle klere bewaar", want as hulle dit nie doen nie, kan hulle dit verloor! (vgl. hierdie met die tema van "Hy kom soos 'n dief in die nag" - (moenie "slaap" en "dronk" wees nie, maar wakker en nugter).  Ons moet natuurlik verstaan wat al hierdie begrippe geestelik beteken en nie net ag gee op die uiterlike liggaam wat klere nodig het nie,  maar veral let op die INNERLIKE liggaam (wat ook klere nodig het). Sommige Christene stap rond soos mense "sonder klere"  - dit verwys o.a. na die lou Christene - hulle is nie koud nie en ook nie warm nie, en in konteks verwys dit ook na Christene wie se klere besoedel is, asook na die wat nie ryk is in God nie... Hulle dink dat hulle ryk en aan niks gebrek het nie, maar is voor die Here soos mense wat nie klere het nie en is NAAK . Vir ander lyk dit of hulle bekleed is, maar die Here sien die binneste en kan sien dat hulle INNERLIKE MENS eintlik kaal is, want hulle is wel ryk in aardse dinge maar nie ryk in die hemelse nie. In die uiteensetting ondertoe kyk ons ook na die tema van "skaamte ontbloot" (kaal), bv. hoe dit nie mag geskied nie...  Die tema van naaktheid gaan nie net oor die feit dat ons bedekking nodig het (a.g.v. ons sonde) nie, maar daar is ook reels t.o.v. gevalle van waar dit verkeerd is om ons te ontklee - letterlik bedoel, maar het ook weer-eens 'n figuurlike betekenis. Bv., vleeslike gemeenskap word net binne die huwelik toegelaat, en word gesien as hoerery as iemand dit onwettig doen - dieselfde geld vir die geestelike.  Afgodsdiens en heidense praktyke word vgl. met geestelik hoereer... Kinders vd Here wat geestelik hoereer word ook voorgestel as "naak"! (en hulle skaamte het nodig om bedek te word).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(8) vir Sintuie en Organe, gaan na die opsomming oor DIE SIEL. Soos sien onder die studie van "liggaam", word die woord "may-aw'" (wat in KJV vertaal word as "bowels") somtyds vertaal as liggaam in AOV, maar dit verwys eintlik na die "MAAG, INGEWANDE, HART, en BAARMOEDER" (Gen. 15:4; 25:23...).......

Wat gebeur met DIE MENS wanneer hy doodgaan? (1)

In hierdie pos kyk ons na watter faktore bepaal wat met die mens gebeur wanneer hy doodgaan.  

Vir 'n dagstukkie oor wat met die mens gebeur wanneer hy doodgaan, gaan na: https://warechristenedagstukkies.blogspot.com/2020/05/wat-gebeur-met-die-mens-wanneer-hy.html.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OM TE VERSTAAN WAT MET DIE MENS GEBEUR WANNEER HY DOODGAAN, MOET ONS ONDERSKEI TUSSEN:

-  (1) die uiterlike mens en die innerlike mens 

(m.a.w., wat gebeur met die uiterlike mens wanneer iemand sterwe?, en wat gebeur met sy innerlike mens wanneer hy sterwe?);
-  (2) ons moet ook onderskei tussen die natuurlike mens en die geestelike mens

(want die dood is anders vir "natuurlike mense" as vir "geestelike mense" (wedergeborenes - die wat saligheid/redding ontvang), en dit bepaal ook waarnatoe iemand gaan wanneer hy/sy doodgaan.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Inleiding:

Die mens het 'n groot VYAND nl. "DIE DOOD" - alle mense wat uit vlees/bloed gebore is (m.a.w.," natuurlike mense"), gaan dood want hulle is in sonde gebore (Ps. 51:7)(hulle is soos slawe van sonde - hulle ouers was "slawe van sonde", so hulle is as "slawe" gebore)-     en die loon vd sonde is DIE DOOD! (1 Kor. 15:56).   Dit is o.a. om hierdie rede waarom mense saligheid nodig het...

Ons moet egter verstaan dat "dood" nie oral verwys na wanneer die uiterlike sterwe nie, maar daar is ook 'n "TWEEDE DOOD" (wat eintlik deel is van "doodgaan")(Openb. 2:11; 20:6,14; 21:8; 1 Kor. 15:26)(ook genoem die "oordeel vd hel", ook genoem "ewige oordeel", ook genoem "poel van vuur" -Openb. 21:8; 20:14; Matt. 23:33;2 Pet. 2:4; Mark. 3:29; Hebr. 6:2; Judas 1:6; Openb. 20:10,14,15). Die dood self is 'n OORDEEL op die mens (Gen. 2:16,17; 3:19; Joh. 18:31l Hebr. 9:27) - almal gaan dood, maar wanneer ons doodgaan (en na stof terugkeer) is dit die uiterlike wat sterwe, nie die innerlike nie - die innerlike wag dan op die tweede dood...;  tensy iemand redding ontvang het! (Openb. 2:11; 20:6; Joh. 3:15 ens.).

DIE MENS is tweeledig van aard en is nie net:

- uiterlik mens (letterlik liggaam, siel en gees)(word somtyds bloot daarna verwys as "liggaam") nie, maar het ook 'n

- innerlike (figuurlik liggaam, siel en gees)(word somtyds bloot daarna verwys as "siel"/mens se gees) 

(2 Kor. 4:16; 5:12; Rom. 7:22; Ef. 3:16). 

As ons dus wil weet wat met die mens gebeur wanneer hy doodgaan, moet ons nie net kyk na wat met sy uiterlike gebeur nie, maar ook na wat met sy innerlike gebeur? Ook moet ons onderskei tussen natuurlike en geestelike mense, want die geestelike mens se lot het verander.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(1) 

Ons weet dat wanneer die mens doodgaan dit sy uiterlike is wat sterwe en terugkeer na stof...(Gen. 3:19; Job 10:9; 34:15; Ps. 90:3; Ecc. 12:7), maar wat gebeur dan met die innerlike mens (die mens van binne/die mens se gees)?  Die mens is verganklik (Ps. 39:5; 90:9,10; Job 14:1,2; Jak. 4:14; 1 Kor. 15:53) - hierdie verwys nie net na die uiterlike mens wat doodgaan nie maar ook na die innerlike mens, want beide sal "doodgaan" as iemand nie saligheid ontvang nie  - maw nie net verwysend na "die dood" nie, maar ook na die "tweede dood"... 

Die "uiterlike mens" is die deel vd mens wat ons kan sien;  die innerlike mens is die deel vd mens wat ons nie kan sien nie (soos 'n "spook", 'n gees / die mens se gees/ mens in die verborgene)(is in die binneste vd mens gevorm - Sag. 12:1)(kyk ook tema "geeste van alle vlees").  Alhoewel ons nie die innerlike met die blote oog kan sien nie, is dit logies dat ons elkeen 'n innerlike het want ons kan dink, besluite neem, het 'n gewete, ens.  Hierdie "innerlike mens" verlaat die liggaam wanneer die mens doodgaan en gaan na 'n plek waar dit in bewaring gehou word (Luk. 16:19-31):  

-of vir die opstanding (maw in geval vd "geestelike mens"-1 Pet. 1:23, en hulle sal ook nie deur die tweede dood gaan nie...)(Openb. 21:4; 20:6), 

- of vir die tweede dood (maw in geval vd "natuurlike mens" - "ewige oordeel"/"poel van vuur")(Openb. 21:8; 20:13,14). 

Die mens is dus soos 'n "gees" (innerlike mens, word ook somtyds bloot na verwys as "siel") met vlees en bene ("liggaam" - uiterlike mens), maar wanneer hy doodgaan is hy soos 'n gees sonder vlees en bene... (vgl. dit met die temas van "geeste van afgestorwenes" of "spoke")(Luk. 19:31; 20:6; Jes. 8:19; Luk. 24:39). M.a.w., wanneer die MENS DOODGAAN  (m.a.w, wanneer die LETTERLIKE liggaam, siel en gees, nl uiterlike mens  sterwe -  asem gaan uit, liggaam werkinge stop, lewe in bloed kom tot stilstand, hart stop ens.)(liggaam keer terug na stof...), dan is die mens soos 'n "gees sonder vlees en bene" ((daar word gewoonlik hierna verwys as "iemand gaan hemel of hel toe"..., wat beteken dat sy innerlike mens (die siel) die uiterlike mens (die liggaam) verlaat en die liggaam vergaan in die graf en die siel gaan of hemel of hel toe...;  alhoewel sommige geleerdes verskil oor presies waarnatoe, maar waaroor die Skrif wel duidelikheid ge, is dat die wat aan die Here behoort na 'n ander plek toe gaan as die wat nie aan Hom behoort nie).  (Heb 9:27)  "En net soos die mense bestem is om een maal te sterwe en daarna die oordeel".

NS: "wanneer die mens doodgaan , verlaat sy gees die liggaam"...:

- Ons moet verstaan dat die begrip "gees" hier nie net verwys na letterlike asem ("lig" - waardeur iemand 'n lewende siel is)(of asem wat bv. uitgaan wanneer die mens doodgaan - Ps. 146:4) nie, maar die begrip verwys ook na "die mens se gees" (ook genoem "siel") - maw die "gees wat in iemand se binneste gevorm word" (Sag. 12:1; Job 32:18; Jes. 26:9 ens.)(wat ook genoem word "die innerlike mens" -2 Kor. 4:16; 5:12, of  "gees in binneste" -Job 32:18..., of "siel" - amper soos die mens in die "verborgene" -Ps. 51:6; Matt. 6:4,6; Rom. 2:29).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(2)

Ons moet ook onderskei tussen die NATUURLIKE MENS en die GEESTELIKE MENS, want alhoewel almal sterwe (uiterlike gaan dood en verderf, en keer terug na stof), wag die innerlike op:

- in die geval vd natuurlike mens, op die (ewige) OORDEEL;

- en in die geval vd geestelike mens, op die OPSTANDING (vd uiterlike mens - nuwe liggaam);  en die wat die opstanding tot lewe verkry, sal ook nie deur die tweede dood gaan nie (hulle het die ewige lewe!). 

Elke NATUURLIKE MENS (die gebore uit vlees en bloed, uit Adam se saad, is gebore in sonde) sal doodgaan (dood van uiterlike sowel innerlike) - wanneer die uiterlike mens sterwe dan wag sy innerlike mens op die tweede dood. Alhoewel die innerlike mens dan nog nie dood is nie, is die natuurlike mens se innerlike anders as die geestelike mens s'n, en word somtyds ook figuurlik beskryf asof "dood" (want die natuurlike het bv. nie die asem vd Heilige Gees waardeur sy innerlike lewe nie, maar het die "gees vd wereld")(en het ook nie die geestelike kos en water, nl. die Here en Sy woord en Sy Gees, wat die innerlike aan die lewe hou nie...) - en is daarom bestem vir die ewige oordeel, nl. die "tweede dood" / poel van vuur. 

Maar die innerlike vd geestelike mens is anders, en word eerder beskryf as lewend! (want hy het die asem vd Heilige Gees wat hom laat lewe en het die geestelike kos en water wat hom aan die lewe hou...) - daarom word geestelike mense beskryf as mense wat alreeds die ewige lewe het (1 Joh. 5:12; Joh. 6:47 ens.)(alhoewel dit eers na regte volbring word in die opstanding). 

Elke GEESTELIKE MENS (die gebore uit Gees)(die nuwe mens) sal ook doodgaan (uiterlik sterwe, want elkeen sondig), maar sy innerlike mens LEWE! (en hy het die belofte van 'n nuwe uiterlike eendag - "sal opstaan tot lewe") - is weer gebore, nie uit die saad van 'n mens nie, maar uit die saad van God).  Hy het die ASEM vd Heilige Gees waardeur hy lewe en hy het die regte soort geestelike kos en water wat hom aan die lewe hou... (word in bewaring gehou deur die Gees). Die geestelike mens se lot het verander! - want, alhoewel eens bestem vir (ewige)oordeel, het hy/sy nou saligheid en die belofte van opstanding (sal 'n nuwe uiterlike kry - opstaan in nuwe liggaam  - oorwin die dood), en oor diesulkes (wat opstaan tot lewe - ook genoem "eerste opstanding") het die tweede dood geen mag nie! (want hulle LEWE - wat nie net verwys na die innerlike wat lewe nie, maar ook die uiterlike sal weer lewe...). 

- Openb. 2:11  "Wie ‘n oor het, laat hom hoor wat die Gees aan die gemeentes sê. Die wat oorwin, sal deur die tweede dood geen skade ly nie".

- Openb. 20:6  "Salig en heilig is hy wat deel het aan die eerste opstanding; oor hulle het die tweede dood geen mag nie, maar hulle sal priesters van God en van Christus wees en sal saam met Hom as konings regeer duisend jaar lank". 

Dus, "die dood" is beslis anders vir natuurlike mense ('n begrip wat eintlik verwys na alle mense - maw die gebore uit 'n mens, die gebore uit die saad van Adam) as wat dit is vir geestelike mense (wedergeborenes), want wedergeborenes (wat GERED is!) word deur die Gees in bewaring gehou tot die dag van verlossing... - Ef. 4:30 - hulle is soos verseeldes wat gered gaan word terwyl die ander nie gered gaan word nie.  "Natuurlike mense" het nie die Gees van God nie (daarom neem hulle bv nie die dinge vd Gees van God aan nie... - 1 Kor. 2:14). Alhoewel "geestelike mense" ook gebore was as natuurlike mense, is hulle wederbaar (en word nou eerder gesien soos mense wat "gebore is uit God se saad") - hulle lot is verander! (Hos. 13:14; Luk. 21:28; Rom. 8:11,23; 1 Kor. 15:54).