Honger, dors, vreemdeling, naak, siek, opgesluit (3) - DORS

Vir ander poste oor hierdie onderwerp, gaan na:
-  Inleiding: http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek-en.html
-  Honger: http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html
-  Bekleding: https://warechristene.blogspot.com/2020/03/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html


Natuurlik gaan hierdie tema oor letterlike BARMHARTIGHEID, maar in hierdie poste kyk ons nie net na die letterlike gebaar van barmhartigheid nie, maar veral na die GEESTELIKE.
_________________________________________________________________________________

Wat is die figuurlike of "geestelike" betekenis van 
"om  dors te wees", 

of wat beteken dit om vir iemand geestelik 

iets te drinke gee. 

_________________________________________________________________________________
OPSOMMING en INLEIDING:

Die belangrikheid van water is regdeur die Bybel. In die skepping het water 'n belangrike rol gespeel (2 Pet. 3:5)(maar natuurlik nie sonder die woord van God nie). Op verskeie geleenthede is water gebruik as die middel waardeur genesing tot stand gebring is (Joh. 5:3-7; 2 Kon. 5:10).  "LEWE" word ook verskeie male voorgestel soos water (omdat water lewe gee)(Openb. 22:1 ens.).  Selfs in die Christelike doop is water 'n teken van lewe - afwassing van die oue en opstaan in nuwe lewe (Hebr. 10:22; Hand. 10:47...)(1 Joh. 5:8 - "en daar is drie wat getuig op die aarde: die Gees en die WATER en die bloed, en die drie is eenstemmig"). Joh 3:5 - "Jesus antwoord: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie gebore word uit WATER en Gees nie, kan hy in die koninkryk van God nie ingaan nie". 

'n Plant wat nie water kry nie, gaan dood.  Gelowiges word soos bome voorgestel omdat hulle soos saad geplant word in die wereld om vrug te dra.  Ons het reeds op 'n vorige geleentheid gekyk na die belangrikheid van VRUG DRA (http://warechristene.blogspot.co.nz/p/blog-page.html).  Net soos saad o.a. WATER nodig het om te groei (en vrug dra), net so word ons soos saad in die wereld gesaai om vrug te dra - maar het "WATER" nodig (en as ons nie water kry nie, sal ons doodgaan). Die vraag is dus nou waarna presies hierdie (geestelike) "water"verwys.  Om te verstaan wat dit beteken om geestelik dors te wees, moet ons verstaan waarna water in hierdie geval "figuurlik" verwys. Wat is die water waarna ons dors?, en waarna verwys hierdie water wat ons as gelowige lote nodig het om te kan groei...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Natuurlik moet daar ook stilgestaan word by die soort SAAD wat gesaai word...  "Saad" word somtyds as beeldspraak gebruik vir "nageslag", en vir "gelowiges", maar verwys bv. nie altyd na "goeie saad" nie (dus, verwys nie noodwendig na "koring" (ware gelowiges) nie, maar kan ook na "onkruid" (voorgee-gelowiges) verwys). "Saad" word in beeldspraak gebruik vir verskillende dinge, en natuurlik moet dit ook in daardie konteks bestudeer word.  Dit kan bv. ook verwys na die woord van God (sien volgende paragraaf).
Waar saad verwys na gelowiges, moet ons verstaan dat elke "saad" (gelowige/boom) water nodig het. Enige plant wat te min water kry, sal wegkrimp en die wortel begin vrot;  en as dit te lank sonder water gaan, sal dit doodgaan. Daarom moet ons DORS na die water wat LEWE gee, die water wat Christus Jesus gee.  As ons nie in Hom glo en in Hom bly nie, dan sal ons soos 'n plant sonder water doodgaan. Joh 15:5 - "Ek is die wynstok, julle die lote. Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie"

Verder is ons self ook uit grond gemaak en die saad wat in ons grond geplant word het 'n effek op ons groei (en vrug).  In 1 Pet. 1:23 verwys "saad" na die Woord van God - wanneer die woord van God (die waarheid) in ons grond gesaai word, dan bring dit lewe voort;  maar as daar verkeerde saad (bv. valse leerstellings) in ons grond gesaai word kan dit die dood voortbring...
Dit is ook nie net die Woord van God wat as saad voorgestel word nie, maar ook die Gees van God, en is slegs die wat gebore is uit God wat die saad van God  in hulle (grond) het (1Jn 3:9) - die saad wat nodig is vir vrug tot ewige lewe!

_________________________________________________________________________________

Geestelike betekenis van DORS:
(rol af vir die geelstelike betekenis van "iets te drinke gee")

-  Dors na die LEWE IN CHRISTUS JESUS:
Christus het die volgende opmerking gemaak:  (Joh 6:35 - "En Jesus sê vir hulle: Ek is die brood van die lewe; wie na My toe kom, sal nooit honger kry nie; en wie in My glo, sal nooit dors kry nie").  Maar wat presies het Hy hiermee bedoel?  Duidelik is dit nie letterlik bedoel nie.  Vers 53 werp veral meer lig op hierdie onderwerp: - "En Jesus sê vir hulle: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, as julle nie die vlees van die Seun van die mens eet en sy bloed drink nie, het julle geen lewe in julleself nie". Natuurlik, weer-eens, nie letterlik bedoel nie! Maar Christus verduidelik dit nog verder in v. 54-57 - (Joh 6:54)  Hy wat my vlees eet en my bloed drink, het die ewige lewe, en Ek sal hom opwek in die laaste dag.(Joh 6:55)  Want my vlees is waarlik spys, en my bloed is waarlik drank.(Joh 6:56)  Wie my vlees eet en my bloed drink, bly in My en Ek in hom.(Joh 6:57)  Soos die lewende Vader My gestuur het, en Ek deur die Vader lewe, so sal hy wat My eet, ook deur My lewe".  Wat ons hier leer uit Sy woorde, is dat Hy verwys na die LEWE wat daar in Hom is.  Die wat in HOM GLO en in Hom BLY, sal LEWE! - en hulle sal deur Hom opgewek word in die laaste dag (so hulle het ook hoop tot ewige lewe!).  Vgl. dit ook met Sy woorde in Joh 15:5 - "Ek is die wynstok, julle die lote. Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie".  Inderdaad het die lote kos en water nodig (maar kyk die waarskuwing in v.6! - daardie lote wat NIE in Hom bly nie, sal uitgewerp word, en verdroog... (Joh 15:6)).  Elke loot DORS na die Here (soos wat 'n loot dors na water) - as ons nie in Hom bly nie sal ons uitdroog soos iets wat van dors vergaan.   Om dus in Hom te glo en in Hom te bly, is soos "om water te kry".  Die wat nie in die Here bly nie, kry nie water nie en sal SONDER VRUG opeindig, of kan vrug verloor wat hulle alreeds begin dra het... (kyk gelykenis van die saaier).
-  Ons moenie afval die oomblik as verdrukking en vervolging kom nie!...
-  Ons moenie toelaat dat die sorge en genietinge van die lewe ons vrug verstik nie!....  ,

.......maar "BLY IN DIE HERE".
Hierdie kan ook vgl. word met die tema van "oorwin", want dit is slegs die wat OORWIN wat sal ingaan in die koninkryk.  Om in die Here te bly beteken dat ons vashou aan Hom en nie ons geloof opgee nie en in Sy waarheid bly - "honger en dors om die woorde van die Here te hoor" (Amos 8:11)

= honger en dors na Sy waarheid en Sy wil, dus:
-  Dors na Sy GEREGTIGHEID:

(Mat 5:6 - "Salig is die wat honger en dors na die geregtigheid, want hulle sal versadig word"). Geregtigheid gaan oor regverdig wees en dus "om die wil van die Here" te doen. 1 Joh. 3:10 verklaar dat die wat nie die geregtigheid doen nie, nie uit God is nie, en is 'n kind van die duiwel.  Volgens 1 Joh. 2:29 is dit slegs die wat die geregtigheid doen wat "gebore is uit God".  Dit is dus maklik om te sien wie die saad van God in hulle het, want dit is hulle wat DORS na die geregtigheid, en hulle sal versadig word... Ons moet dus DORS wees na "dit wat reg is", na "die wil van die Here", soos mens dors na water - en hoe dit gedoen word is om IN DIE HERE TE BLY - om besig te wees met Hom, te leer van Hom, Hom te raadpleeg, Hom te soek ...  So iemand is dors vir Sy woorde, vir Sy liefde, vir Sy opdragte, vir Sy wil!  Waarna DORS jy?  Dit waarna jy dors, wys wat in jou hart aangaan.

Vgl. dit met Hos. 2:1-3, waarin God Sy volk waarsku dat Hy haar naak sal uittrek en haar neersit soos op die dag van haar geboorte en haar maak soos ‘n woestyn, ja, haar stel soos ‘n dor land en haar van dors laat sterwe...  -  HOEKOM?  Kyk v. 2 en 4 - "weens haar hoerery".  Sy het "water" op ander plekke gaan soek (v.5).  Dit gaan hier oor afgodsaanbidding (geestelike hoerery)(v. 8,16) - sy het die Here vergeet (v.13).  OM TE DORS NA DIE GEREGTIGHEID GAAN egter OOR OM TE WIL DOEN WAT REG IS (wat die wil vd Here is, nie my eie wil nie).

Moenie die Here vergeet nie, maar bly in Hom. Moenie op ander plekke gaan soek wat jy moet doen (soos bv. afgodspraktyke) nie, maar raadpleeg die Here en soek Sy wil. (Joh 4:13)  Jesus antwoord en sê vir haar: Elkeen wat van hierdie water drink, sal weer dors kry;(Joh 4:14)  maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe. (Joh 4:15)  Die vrou sê vir Hom: Here, gee my daardie water, sodat ek nie dors kry en hier hoef te kom skep nie.

-(Joh 7:37)  En op die laaste dag, die groot dag van die fees, het Jesus gestaan en uitgeroep en gesê: As iemand dors het, laat hom na My toe kom en drink!(Joh 7:38)  Hy wat in My glo, soos die Skrif sê: strome van lewende water sal uit sy binneste vloei.(Joh 7:39)  En dit het Hy gesê van die Gees wat dié sou ontvang wat in Hom glo; want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie.

-(Joh 4:13)  Jesus antwoord en sê vir haar: Elkeen wat van hierdie water drink, sal weer dors kry;(Joh 4:14)  maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe. (Joh 4:15)  Die vrou sê vir Hom: Here, gee my daardie water, sodat ek nie dors kry en hier hoef te kom skep nie.

-(Openb. 21:6)  En Hy het vir my gesê: Dit is verby! Ek is die Alfa en die Oméga, die begin en die einde. Aan die dorstige sal Ek gee uit die fontein van die water van die lewe, verniet. (Openb. 21:7)  Hy wat oorwin, sal alles beërwe; en Ek sal vir hom ‘n God wees, en hy sal vir My ‘n seun wees.

- Dors na Sy GEES:
Ons weet dat water nie net die dors les nie, maar ook die vermoë het OM SKOON TE MAAK;  en alhoewel die waterdoop o.a. 'n belangrike teken is van afwassing van sondes omdat iemand hom tot die Here bekeer, is daar 'n veel groter doop om mee gedoop te word, nl. die doping met die Heilige Gees! (Hand. 11:16; Mark. 1:8).  (Joh 7:37-39 - " En op die laaste dag, die groot dag van die fees, het Jesus gestaan en uitgeroep en gesê: As iemand dors het, laat hom na My toe kom en drink! Hy wat in My glo, soos die Skrif sê: strome van lewende water sal uit sy binneste vloei. En dit het Hy gesê van die Gees wat dié sou ontvang wat in Hom glo; want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie"). Hierdie "drank" word slegs gegee aan DIE WAT GLO en Hom gehoorsaam - die wat na Christus Jesus toe kom. Die waterdoop is 'n teken van skoonmaak van die liggaam , maar die "water" van die Gees maak iemand van binne skoon!  Hy verander iemand se hart (1 Pet. 1:22,23; 2 Kor. 3:3; Rom. 2:29).  Ons moet DORS wees na die Gees van God.  Ons moet die Here vra om aan ons Sy Heilige Gees te gee (Luk. 11:13), en moet dors wees na die Gees soos die dissipels gewag het op die uitstorting van die Heilige Gees (Hand. 2), en soos elkeen wat gelowig geword het, gedors het na die Gees wanneer hulle hoor van die Gees en Hom ook wou ontvang soos wat die dissipels Hom ontvang het... (Hand. 8:15,16; Hand. 10; 19:2-6).  

(Rom 14:17 - "Want die koninkryk van God is nie spys en drank nie, maar geregtigheid en vrede en blydskap in die Heilige Gees").  (Joh 4:14)  maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe.

_________________________________________________________________________________

Geestelike betekenis van "iets te drinke gee":

As die dinge waarvoor ons dors moet wees, die lewe en woorde in Christus Jesus is, Sy geregtigheid en wil, en Sy Heilige Gees, dan is hierdie dinge vir ons soos WATER - en is ook geestelik die water wat ons vir ander moet gee!:

-  Bv., wat is die woord wat jy bring? Is dit die evangelie van Christus Jesus, van Sy koninkryk en vrede, of bring jy 'n "ander" evangelie? (Gal. 1:6,7).  Is die evangelie wat jy bring woorde van Christus Jesus (water wat lewe gee), of is dit woorde waarin die waarheid verdraai word?  

-  Hoe gee jy die water van geregtigheid? Is die water wat jy vir ander gee gebaseer op die wil van die Here, of lieg jy vir hulle deur hulle te laat dink dat geloof iets is wat elkeen self opmaak?

 - Is jy gehoorsaam aan die Heilige Gees en stap jy in die gawes en bedieninge wat Hy deur jou werk?, of doen en bedien jy "soos jy wil" en volgens jou eie insig?  Is jy besig om ander te bedien volgens hoe die Gees jou opdrag gee (en bring vir hulle water op die regte tyd), of is jou woorde woorde wat hulle in die gehoor streel?

Hierdie is alles dinge waaraan ons mooi moet dink wanneer ons "water uitdeel".  Ons moet seker maak dat ons self na die regte water dors voor ons hierdie soort barmhartigheid bewys. As ons verkeerde water uitdeel dan sal ons dalk eendag gesorteer word onder die ONbarmhartiges!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Amo 8:11 - "Kyk, daar kom dae, spreek die Here HERE, dat Ek ‘n honger in die land stuur, nie ‘n honger na brood nie en nie ‘n dors na water nie, maar om die woorde van die HERE te hoor". 
ONS KAN BAIE LEER BY DIE EERSTE CHRISTENE.   Hulle het verstaan dat om barmhartig te wees, nie beteken dat die woord slegs verkondig word wanneer dit "tydig" is nie.  Hulle het ook verstaan dat om barmhartig te wees eerder beteken dat jy die waarheid verkondig te midde van valse leerstellings, maak nie saak of mense vir jou kwaad word of nie. Hulle het ook verstaan dat dit eerder barmhartig is om gelowiges wat in sonde tot die dood stap te waarsku, as om hulle ONvoorwaardelik lief te he asof daar geen werke saam met geloof verwag word, en asof hulle nie nodig het om hulle aanhoudende sondes af te le nie.  Baie "bome" (gelowiges) is uitgedor en droog en dors na water, maar watter water word vir hulle gegee? Is dit die water wat hulle dors les?  As ons vir mense water/woord gee wat hulle in hulle gehoor streel eerder as woord volgens die wil vd Here, dan sal hulle dors nie geles word nie (en in so 'n geval is jy nie BARMHARTIG nie, al dink jy jy is). 

Somtyds dors iemand na die verkeerde dinge - wanneer dit gebeur sal hy die water vd lewe wegwys. Baiemaal voel dit vir ons of ons barmhartigheid verniet was.  Nie almal dors na Jesus Christus nie.  Nie almal is DORS vir Sy woorde nie. Nie almal is DORS vir Sy Gees nie.  Nie almal is DORS vir Sy wil nie.  Jy kan vir hulle water gee, maar as iemand nie hierdie water wil he nie, dan verstik hy of hy spoeg dit uit.  So iemand wil nie hoor wat die wil van die Here is nie want hy wil doen wat hy wil.  Hy wil nie die waarheid hoor nie maar soek eerder 'n woord wat hom in die gehoor streel.  Hy wil nie hoor wat Jesus geleer het nie want hy glo in sy eie opinie...  Sommige is vol gedrink, maar vol van wyn...(bestudeer gerus wat dit beteken om "geestelik dronk" te wees-http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/05/slaap-en-die-geestelike-betekenis-van.html). Jou barmhartigheid gaan nie baie vir diesulkes beteken nie, maar laat ons die woord tydig en ontydig verkondig (2 Tim. 4:2). En laat ons self seker maak dat ons aan DIE GELOOF VASHOU en  IN DIE HERE BLY (en ons eie dors geles word met die water vd lewe) voor ons vir ander water gee! Laat ons nie ophou om die waarheid te verkondig nie en Jesus Christus, Sy woorde, Sy Gees, Sy wil..., want sonder hierdie water kan niemand LEWE nie! 

Die wat kies om die water vd lewe weg te wys, is besig om selfmoord te pleeg.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Psa 63:1)  ‘n Psalm van Dawid, toe hy in die woestyn van Juda was. (63:2) o God, U is my God, U soek ek; my siel dors na U, my vlees smag na U, in ‘n dor en uitgedroogde land, sonder water.

(Psa 143:6)  Ek brei my hande tot U uit; my siel dors na U soos ‘n uitgedorde land. Sela.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Eden / tuin van Eden

IN HIERDIE POS KYK ONS NA DIE PLEK/BEGRIP "EDEN" 
ASOOK NA DIE "TUIN VAN EDEN".
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
OPSOMMING (rol af vir meer skrifte):

Ons moet onderskei tussen die terme "Eden" en "Tuin van Eden":
-"Eden" (of genoem "tuin van God")(Eseg. 28:13; 31:9), en
-"tuin van Eden" (Gen. 2:8,15)(alhoewel sommige geleerdes ook na die tuin van Eden verwys as tuin van God, en nie noodwendig verkeerd nie omdat die tuin van Eden binne-in, altans in die ooste van Eden was).

Die "tuin van Eden" was geplant in die Ooste van Eden (Gen. 2:8).  Eden was 'n fisiese gebied op die aarde (genoem die tuin van God), en die tuin van Eden wat in die ooste daarvan was, was oorspronklik aan Adam en Eva gegee as tuiste, en hulle plig was om dit te bewerk en bewaak (Gen. 2:8,15). Waar die Skrif praat van die tuin van God, lyk dit of dit verwys na 'n groter area as die tuin van Eden.

-  Die presesie ligging van EDEN (die tuin van God) word nie vir ons gegee nie.
-  Inligting word wel gegee oor die "TUIN VAN EDEN" se ligging, maar siende twee vd riviere nie meer sigbaar is nie of ander name het, is dit moeilik om te bepaal waar dit min of meer was. 'n Paar ander skrifte in die Bybel word ook gebruik om hierdie ligging te probeer vasstel (bv. Eseg. 31:1-18; 28:13; Spr. 4:7-18). Skrifte in Gen. wat veral gebruik word, is Gen. 2:8-20; 3:28; 4:2,3, 8,12,16. As die twee riviere wat steeds sigbaar is inderdaad die twee riviere is genoem in Gen. 2:10-14, dan is dit moontlik te kan bepaal waar (min of meer) die tuin van Eden was - moontlikhede is Turkye, Iran, Irak na die Persiese golf toe, en heelwat geleerdes plaas die tuin van Eden in die gebied van Labanon (Bekaa Valley; Dier Zenoun) of Israel.   Siende al 4 rivierlope na 6000 jaar bes moontlik nie meer sigbaar is nie, is dit onmoontlik om die presiese ligging vas te stel.  Dus, alhoewel dit baie sal beteken vir die geloofwaardigheid van die Genesis verhaal as ons kon vasstel waar Eden en/of die tuin van Eden was, is dit nie op die oomblik moontlik om die presiese ligging te weet nie.

Behalwe Genesis in die Bybel, is daar ook ander antieke bronne wat melding maak van so 'n plek wat eens op aarde was. Volgens die Bybel het die "bome van Eden" weggesink na die onderste dele vd aarde (Eseg. 31:8)(sekerlik met die sondvloed);  en dit wil voorkom of die "boom vd lewe" wat eens in die tuin van Eden was nou gevind kan word in die hemel waar God woon, in die Paradys van God, en in die nuwe Jerusalem (wat eendag uit die hemel gaan neerdaal op die aarde).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dus:

-    Eden  =  tuin van God:  "EDEN" VERWYS NA DIE "TUIN VAN GOD" (waarvan die ligging nie bekend is nie, alhoewel 'n deel daarvan bekend is), terwyl

-  Tuin van Eden  =  'n tuin in die Ooste van Eden (tuin van God) geplant was:  Die tuin WAARIN ADAM EN EVA GEWOON HET VOOR DIE SONDEVAL (en die ligging hiervan is bekend, maar na 6000 jaar is die riviere nie almal sigbaar nie).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eden, 'n tuin...
Is daar 'n verband tussen "Paradys" en "Eden"?:
Die woord paradys is die Griekse woord paradeisos "par-ad'-i-sos", wat beteken ('n park of 'n "Eden")(vgl. dit met die Hebr. woord "par-dace" (park/tuin).

Die woord kom in 3 skrifgedeeltes voor:

-Luk. 23:43  En Jesus antwoord hom: Voorwaar Ek sê vir jou, vandag sal jy saam met My in die Paradys wees.
-2Kor. 12:4  dat hy weggeruk is in die Paradys en onuitspreeklike woorde gehoor het wat ‘n mens nie mag uitspreek nie.
-Openb. 2:7  Wie ‘n oor het, laat hom hoor wat die Gees aan die gemeentes sê. Aan hom wat oorwin, sal Ek gee om te eet van die boom van die lewe wat binne in die paradys van God is.

In Eseg. 28:13 (Libanon area) en 31:9 word EDEN genoem "tuin van God".  'n Tuin is gewoonlik 'n goed-besproeide area waarin allerhande soorte gewasse groei.  Vgl. dit met (Jes. 58:11; Jes. 61:11)(welbesproede tuin-Jer. 31:12) en Eseg. 31:19 waarin verwys word na die verskeidenheid van bome in die TUIN van God. Baie geleerdes is van mening dat die gelykenis vd ryk man en Lasarus iets soos 'n paradys in die doderyk beskryf waarin Lasarus hom bevind het (Luk. 16).  Alhoewel die woord paradys nie daar genoem word nie word hierdie plek in die doderyk beskryf as 'n plek met 'n groot kloof (Luk. 16:26), en aan die een kant vd kloof is die onregverdiges (soos die ryk man in die gelykenis) en aan die ander kant die, regverdiges (soos Lasarus in die gelykenis). Volgens v. 26 kan hulle glad nie na mekaar toe oorgaan nie. Sommige geleerdes is van mening dat die deel waar Lasarus hom bevind het verwys na die "paradys" of Eden wat weggesink het na die onderwereld (Eseg. 31:8). Dit word ook vgl. met bg. skrif in Luk 23:43 waarin Christus verklaar dat die persoon langs Hom op die kruis (die een wat Hom gevrees het) daardie dag nog saam met Hom sal wees in die Paradys (kan miskien vgl. word met 1 Pet. 3:19 en 4:6, alhoewel verskille oor interpretasie). Dit is wel duidelik dat Christus met Sy sterwe afgedaal het na die doderyk, maar natuurlik is Hy nie daar gelos nie! (Hand. 2:27,31; 13:35; Ps. 16:10). Christus Jesus het die sleutels vd doderyk (Openb. 1:18), en het ook mag om enige iemand daaruit los te koop.
Ander geleerdes is van mening dat "paradys" in Luk. 23:43 verwys na 'n paradys in die hemel waar God woon, en kan moontlik vgl. word met die vorige vers:  "En hy sê vir Jesus: Dink aan my, Here, wanneer U in u koninkryk kom".  Of Christus hier verwys het na 'n Eden in die onderwereld, of verwys het na 'n Paradys in die hemel waar God woon, is natuurlik 'n punt van redenasie, en verwys miskien eerder na beide, siende Christus se liggaam nie vergete was in die graf nie!  Vgl. ons dit ook met 2 Kor. 12:4 wil ons graag glo dat die Paradys waarna in hierdie skrif verwys word, verwys na 'n paradys in die "derde" hemel (die hemel waar God woon), siende Paulus in v.2 ook melding maak van 'n man wat weggeruk was tot in die derde hemel. En dan is daar nog Openb. 2:7 wat verwys na die boom vd lewe in die paradys van God ("tuin van God") - ons weet dat die boom vd lewe in die tuin van Eden was, maar verwys hierdie boom van lewe na 'n boom in die onderwereld, of een in die derde hemel?  Natuurlik wil ons liewer verstaan dat dit verwys na die (derde) hemel - vgl. dit gerus ook met die nuwe stad Jerusalem wat uiteindelik vanuit die (derde) hemel op die aarde sal neersak (op die nuwe hemel en aarde), en l.w. Openb. 22:2: - "In die middel van sy straat en weerskante van die rivier was die boom van die lewe wat twaalf maal vrugte dra en elke maand sy vrugte gee, en die blare van die boom is tot genesing van die nasies".  Dus, uit die 3 skrifte waarin die woord paradys genoem word, is dit duidelik dat dit nie noodwendig verwys na eden wat weggesink het in die onderwereld nie, maar kan ook verwys na 'n paradys in die derde hemel.  Dit is wel so dat die woord "eden" verwys na 'n tuin wat gesien kan word as 'n paradys...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Anders as wat woestyn of wildernis sou voorstel, kan Eden (tuin van God) en die tuin van Eden (waarin die mens gewoon het voor die sondeval) in beeldspraak gebruik word, en vgl. word met vreugde en blydskap, danksegging en die klank van liedere,,, (Jes. 51:3).
_________________________________________________________________________________

Die belangrikheid vd BOOM VD LEWE:

-------------------------------------------------

Voor die sondvloed was die tuin van Eden bewaak en geen mens toegelaat om daar in te gaan nie (sodat hulle nie eet vd boom vd lewe en vir ewig lewe nie).  Die tema vd boom vd lewe is dus eerder wat belangrik is! - nie noodwendig die eens ligging van Eden nie (waarvan die "bome van Eden" in elk geval huidiglik in die onderwereld is).

Die vraag wat ons dus eerder moet vra, is:
WAT IS DIE LIGGING VAN DIE BOOM VAN DIE LEWE? (https://warechristene.blogspot.co.nz/2014/03/boom-van-die-lewe.html)(dit is slegs "die wat nie doodgaan nie" wat toegang sal he tot die boom vd lewe..., en die boom vd lewe is nerens op die aarde vandag te vind nie).  Die tuin van Eden kan nerens gevind of na gegaan word nie, en waar dit ookal eens was, is dit nie meer nie.  Dit maak m.a.w. nie regtig saak wat die presiese ligging van Eden of die tuin van Eden was nie, alhoewel dit veel waarde kan gee aan die geloofwaardigheid vd verhaal.  Volgens Openb. 2:7 is die BOOM VAN DIE LEWE in die PARADYS VAN GOD. As hierdie vers inderdaad verwys na Eden wat die "tuin van God" genoem word wat eens op die aarde was, bestaan daardie Eden duidelik nie meer nie, want die bome van Eden het weggesink na die onderwereld.  Die Bybel leer ook verder vir ons dat dit slegs die gehoorsames is wat eendag sal reg he tot die boom vd lewe en ingaan in die stad - die nuwe Jerusalem... (Openb. 22:14) - en l.w. dat  Openb. 22:2 ook in soveel woorde leer dat die boom van die lewe in die nuwe Jerusalem is.  As iemand toegang soek tot die boom van die lewe sal hy moet weet wat om te doen om te kan ingaan in die stad die nuwe Jerusalem...
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2015/07/jerusalem.html;
- http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2015/07/die-heilige-stad.html;
- http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2016/09/wie-sal-ingaan-in-die-nuwe-jerusalem.html;
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2017/11/verheerliktegeestelikeonverganklike.html;
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2013/09/die-christelike-doop.html;
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2017/05/die-opstanding-dooies-sal-herlewe.html;
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2017/02/die-besnydenis-1.html;
- https://warechristene.blogspot.co.nz/2014/07/die-oordeelewige-oordeel-1.html.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feite oor Eden:

-  In Eseg. 28:13 en 31:9 word Eden genoem, "tuin van God";
-  Eden (of genoem "tuin van God") was volop water en vrugbaar (soos die Jordaanstreek was voordat die Here Sodom en Gomorra verwoes het)(Gen. 13:10).  Dit kan nie vgl. word met 'n woestyn of wildernis nie (Jes. 51:3) - vgl. met Joe 2:3), en anders as woestyn en wildernis (dor plekke), is 'n tuin goed besproei en daar is genoeg water sodat die gewasse in 'n tuin uitspruit (Jes. 58:11; Jes. 61:11)(welbesproede tuin-Jer. 31:12).  Sien bv. "verskeidenheid van bome in die tuin van God"... (Eseg. 31:9);
-  die bome van Eden is later neergewerp in die onderste dele vd aarde (na die doderyk - in die kuil)(Eseg. 31:18).

Feite oor Tuin van Eden:

-  die tuin van Eden was in die Ooste van Eden geplant (Gen. 2:8) - en 'n rivier UIT EDEN het die tuin natgemaak - wat daarvandaan, nl. in die tuin van Eden, in 4 lope verdeel het... - as ons die ligging sou ken van "Eden", dan sou die "tuin van Eden" wees in die ooste daarvan;
-  Adam en Eva het oorspronklik in hierdie tuin gebly - die mens moes dit bewerk en bewaak (Gen. 2:8,15), en is na die sondeval uitgedryf uit die tuin (die rede hiervoor was sodat hulle nie van die boom van lewe, wat in die tuin is, eet en vir ewig lewe nie-Gen. 3:22,23)(rol ondertoe vir meer ingligting oor die boom van die lewe); -  nadat die mens weggedrywe is uit die tuin van Eden, was dit bewaak deur gérubs aan die oostekant (vd tuin van Eden), en bewaak met swaard wat vlam en flikker (om die toegang tot die boom vd lewe te bewaak)(Gen. 3:24);
-  'n rivier uit Eden het die tuin natgemaak - en daarvandaan het die rivier in 4 lope verdeel (Gen. 2:10); - nl. (1) Pison wat om die hele land Háwila loop waar die goud is (en balsemgom en onikssteen)(Gen. 2:11); (2) Gihon wat om die hele land Kus loop (Gen. 2:13); (3) Hiddékel, wat oos van Assur loop (Gen. 2:14); (4) die Frat (Eufraat)(Gen. 2:14). As ons weet waar hierdie 4 lope is, of ten minste vanaf waar hierdie 4 lope uitloop, dan kan dit ons 'n idee gee waar die tuin van Eden was.
- binne-in die tuin van Eden was allerhande bome (Gen. 2:9; 3:8), begeerlik om te sien en goed om van te eet, met die boom vd lewe in die middel vd tuin, asook die boom vd kennis van goed en kwaad waarvan hulle belet was om te eet (Gen. 2:9; 16,17);
- terwyl Adam en Eva in die tuin van Eden gebly het, het die Here God vir wandelinge gegaan in die tuin (in die aand)(Gen. 3:8,10);
-  wanneer God sy volk in die beloofde land vestig, dan sal die land (...wat verwoes was, en die stede wat in puin gele het, verwoes en afgebreek is...) word soos die tuin van Eden! (Eseg. 36:35) - dit sal dus vrugbaar wees en daar sal volop water wees - soos 'n welbesproede tuin.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feite oor die tuin van Eden na die val vd mens:

- nadat die mens daaruit weggedrywe is, het God gérubs aan die oostekant van die TUIN VAN EDEN laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak (Gen. 3:24). Niemand  kon meer daar ingaan nie - ten minste tot die tyd van die sondvloed, want die Bybel leer vir ons dat Eden weggesink het na die onderste dele vd aarde, wat tog sekerlik plaasgevind het met die sondvloed.  Na die sondvloed was hierdie paradys of TUIN VAN GOD wat op aarde was, nie meer te vinde nie, en die boom van die lewe ook nie meer daar nie;  dus kon dit bewoonbare gebied word.

Die Bybel leer dat die gerubs (wat die boom vd lewe bewaak het) aan die oostekant vd tuin gewoon het (Gen 3:24 - "So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak"). Dit word algemeen annvaar dat die mens na die oostekant vd tuin van Eden toe uitgedrywe was...(wat deur sommige geleerdes o.a. gebruik word as bewys wanneer hulle die tuin van Eden in die gebied van Libanon plaas (alhoewel die Skrif nie presies duidelikheid gee oor waar die mens gewoon het voor die sondvloed nie, maar wel na die sondvloed - daar is natuurlik ander kriteria wat ook meer water dra in die Libanon studie). 

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Feite oor die begrip "die tuin van God":

- die TUIN VAN GOD word in Eseg. 28:13 "Eden" genoem;
- die TUIN VAN GOD is NIE soos 'n wildernis nie (Jes. 51:3);
- bome in die TUIN VAN GOD (Eseg. 31:8).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ander interessante feite:
-----------------------
-  die land Nod was aan die oostekant van Eden (Gen. 4:16);
-  volgens 2 Kon. 19:12 (en Jes. 37:12)  was die "kinders van Eden" in "Telássar" ('n streek in Assirie), maar kinders van Eden kan natuurlik bloot verwys na 'n vader met die naam Eden, soos in 2 Kron. 29:12 en 2 Kron. 31:15, en verwys dus nie noodwendig na die streek waar Eden eens was nie;
-  volgens Eseg. 28 is die "koning van Tirus" in Eden, in die tuin van God.  Geleerdes verskil oor waarna presies die "koning van Tirus" verwys... As dit verwys na iets soos 'n stad in Tirus, dan is die area van Tirus moonltik ook in die area van Eden! (in die area van die tuin van God);
-  Assur (Assuriese koninkryk) was selfs mooier as wat dit was in die tuin van God (Eseg. 31:9);
-  in Jes. 5:7 word die huis van Israel vgl. met die Here se wingerd, en die manne van Juda vgl. met "die tuin van sy verslustiging".

Ander inligting om aan te dink:
------------------------------
- Ongelukkig gee die Bybel nie veel inligting wat aandui presies waar die mense op aarde gewoon het voor die sondvloed nie, maar wel na die sondvloed (ons weet dat die ark gaan rus het op berg Ararat (huidige Turkye?) - na die sondvloed het hulle gaan bly in Sínear, Assur, gebied van die Kanaäniete; ook gebiede in Egipte;  -en wil lyk of almal by Sinear versamel het voor die toring van Babel, en  na die toring van Babel is hulle oor die hele aarde verstrooi).  Dus het ons geen aanduiding uit Gen. 4 tot 6 van waar "buite" die tuin van Eden was nie...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DIE LIGGING VAN EDEN, EN DIE TUIN VAN EDEN:

So, daar is heelwat teoriee oor die ligging van die eens "tuin van Eden", maar niemand kan met beslistheid vandag sê waar presies die tuin van Eden op aarde was nie;  alhoewel daar afgelei kan word dat dit in dele van Turkye of Mesopotamie was (Gen. 2:10-14), of in Irak nader na Persiese Golf..., maar sommige glo selfs dat dit in dele van Iran was, en daar is ook die wat glo dat dit in Libanon of Israel was.  Voor die sondvloed, en na die sondeval, was die mens belet om in die tuin van Eden in te gaan (Gen. 3:24).  As die tuin van Eden bv. in die ooste van Turkye was, dan was dit natuurlik moontlik vir hulle om na die sondvloed in die ooste van Turkye te kon woon, siende Eden weggesink het na die onderwereld (Eseg. 31:18)(wat tog sekerlik plaasgevind het met die sondvloed). Nadat die bome van Eden weggesink het, was daar nie meer 'n probleem vir die mens om in enige dele te woon waar die tuin van Eden eens was nie, want die "boom vd lewe" kon nie meer daar gevind word nie.  Dieselfde geld vir as die tuin van Eden in die land Sinear was na die Pesiese Golf toe... Die hele mensdom het op 'n stadium in die land Sínear gewoon, en voor dit was hulle sekerlik in dele van (huidige) Turkye siende hulle van 'n ander plek af" weggetrek het na die land Sinear (Gen. 11:2) en die ark gaan rus het op die berg Ararat (Gen. 8:4) - wat baie geleerdes sien as 'n gebergte in Turkye. So, as almal bv. in dele van Turkye gewoon het en later weggetrek het na Sinear, dan het die hele mensdom op 'n stadium in dele van Mesopotamie gewoon, 'n vrugbare deel tussen twee vd riviere genoem in Gen. 2:11-14...

Was die "bome van Eden" eens in die omgewing van Libanon?  -volgens Eseg. 31:16 kan dit miskien so voorkom (maar nou in onderste dele vd aarde -v.16,18);  alhoewel in konteks die gedeelte wil dit eerder lyk of daar in hierdie skrifgedeelte slegs 'n vergelyking gemaak word tussen die "bome in die Libanon" en die "bome van Eden" - geen boom in die tuin van God was met hom te vgl. in sy skoonheid nie! (Eseg. 31:8). Die feit dat die vgl. hier nou juis gemaak word met die bome van Eden wat in die onderwereld afgesak het, verwys nie noodwendig daarna dat die omgewing van Libanon in Eden was nie, want 'n vgl. word gemaak en beeldspraak word gebruik - Eseg. 31:12 - "Vreemdes, die geweldigste nasies, het hom (Assur) afgekap en hom neergewerp; op die berge en in al die dale het sy takke geval, en sy takkies is stukkend gebreek in al die klowe van die land; en al die volke van die aarde het uit sy skaduwee weggegaan en hom so laat lê"...... Wat ons wel verstaan uit Eseg. 31, is dat net soos die bome van Eden in die onderwereld neergedaal het, net so sal hy (Farao, koning van Egipte), soos Assur en die bome van Eden (wat nie eens so wonderlike skoonheid gehad het soos Assur nie), in die onderste dele vd aarde neergewerp word (Eseg. 31:8).  Dat die omgewing waarin Eden was (nie slegs die tuin van Eden nie) moontlik ook in die omgewing van Libanon was, is natuurlik nie uitgeskakel nie, maar hierdie skrifgedeelte leer nie noodwendig dit vir ons nie.

Kom ons kyk ook na Eseg. 28, na die koning van Tirus...  Van die koning van Tirus, Eseg. 28:19, word gemerk dat hy "in Eden, die tuin van God" was... As die koning van Tirus verwys na iemand in Tirus, in die Lebanon, dan kan dit moontlik beteken dat Lebanon in Eden was;  alhoewel, daar word duidelik beeldspraak gebruik ten opsigte van die koning van Tirus (bv. "jy was 'n gerub...") - dus kan hierdie verwysing van "jy was in Eden" ook slegs beeldspraak wees.

Ligging van tuin van Eden - 7de hemel?:
Die rede waarom ons stilstaan by die term van "7de hemel" is omdat sekere geleerdes dit vgl. met die ligging van die tuin van Eden.  Terloops, die term "7de hemel" of 'n feit van "7 hemele" word nerens in die Bybel vermeld nie, alhoewel dit verskyn in ander antieke bronne en uit sekere gelowe, soos uit Joodse tradisie meer spesifiek Cabala;  asook uit sekere Indiese gelowe soos Hindoeisme, en Islam, en selfs uit Katolieke bronne.  In die Bybel word daar egter slegs 3 hemele beskryf (nie 7 nie!); 
en wat die Skrif ons leer oor hemele, is die volgende:
-  (1)  die hemel langs die uitspansel (waar die voels vlieg)
-  (2)  die "sterre,son,maan" hemel (die uitspansel)
-  (3)  die hemel waar God woon (word ook beskryf as "die hoogste hemel")(bo die uitspansel)
http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/02/die-skepping-2.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/02/die-skepping-3.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/02/die-skepping-4.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/02/die-skepping-5.html

Sommige geleerdes vgl. die "7 hemele" teorie, wat gesien word uit sekere antieke bronne, met die ligging van die tuin van Eden. Daar word baie aandag gegee aan Sumeriese opgrawings en hulle word gesien as een vd oudste nasies, maar wat ons moet besef is dat baie van wat die Sumerians geglo het ook maar verdraaide waarheid was. Dit is wel so dat hulle ook punte van geskiedenis aanraak in hulle bronne, al is dit baiemaal verdraai. In antieke "Mesopotamian religion" (Sumerian)(sowat 3500-4000 v.C.) is die skeppingsverhaal bv. ook geheel en al verdraai en verskil vd Bybel, maar dit is interessant om te sien dat hulle ook geglo het in 'n konsep van 'n tuin van God, en gereken het hulle weet waar dit is! - meer presies het hulle geglo dat daar 'n plek is/was op aarde wat hulle genoem het die "Garden of gods" of "divine paradise" - 'n huis van "immortals". Uit hierdie ou Sumeriese tablette en stories word gemeld dat die pad na hierdie Paradys begin by Susa. Op een tablet word ook aangedui dat iemand deur 7 "hekke" (bergreekse of gorges) moet gaan om by hierdie tuin uit te kom, en iets soos 7 vlakke word uitgebeeld - 6 vlakke, met Adam en Eva by die boom vd lewe op die boonste (die 7de) vlak. Heelwat geleerdes is van mening dat die spreekwoord "in die 7de hemel" (7de hemel word dan gesien as Paradys) vgl. kan word met hierdie 7 "hekke" waardeur hulle moes gaan om by die "Paradys" uit te kom (?). Die konsep van 'n tuin vd gode is ook later oorgedra na die Babiloniers toe hulle vir Sumer (huidige Irak) ingeneem het...  Sommige geleerdes gebruik hierdie bg. ingligting om die presiese ligging van die tuin van Eden te ontdek, maar geleerdes is ook nie eens oor hierdie ligging nie (of oor die geloofwaardigheid van die bron nie).

Natuurlik is dit ook presies wat afgodsleringe doen, is om die waarheid te neem en dit te verdraai, maar dat daar 'n plek was wat die Sumerians gesien het as die "tuin vd gode" (vgl. met "die tuin van God", of Eden?), kan nie uitgeskakel word nie siende die eerste nasies op aarde 'n goeie idee sou he van waar die fisiese Eden en/of fisiese tuin van Eden was;  alhoewel die verhaal en dus ligging vd tuin ook met die tyd verdraai kon word onder verskillende nasies.
_________________________________________________________________________________
SKRIFTE:
_________________________________________________________________________________
Eden:
Gen_2:8  Ook het die HERE God ‘n tuin geplant in Eden, in die Ooste, en daar aan die mens wat Hy geformeer het, ‘n plek gegee.
Gen_2:10  En daar het ‘n rivier uit Eden uitgegaan om die tuin nat te maak; en daarvandaan is dit verdeel en het vier lope geword.
Gen_2:15  Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
Gen_3:23  Toe stuur die HERE God hom weg uit die tuin van Eden om die grond te bewerk waaruit hy geneem is.
Gen_3:24  So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak.
Gen_4:16  Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, en hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
2Ki_19:12  Het die gode van die nasies wat my vaders uitgeroei het, hulle gered—Gosan en Haran en Resef en die kinders van Eden wat in Telássar was?
2Ch_29:12  Die Leviete het hulle toe klaargemaak: Mahat, die seun van Amásai, en Joël, die seun van Asárja, uit die kinders van die Kehatiete; en uit die kinders van Merári: Kis, die seun van Abdi, en Asárja, die seun van Jehállelel; en uit die Gersoniete: Joag, die seun van Simma, en Eden, die seun van Joag;
2Ch_31:15  En onder sy leiding was Eden en Mínjamin en Jésua en Semája, Amárja en Segánja, om getrou uit te deel in die stede van die priesters aan hulle broers volgens die afdelings, aan groot sowel as klein;
Isa_37:12  Het die gode van die nasies wat my vaders uitgeroei het, hulle gered—Gosan en Haran en Resef en die kinders van Eden wat in Telássar was?
Isa_51:3  Want die HERE vertroos Sion; Hy vertroos al sy puinhope en maak sy woestyn soos Eden en sy wildernis soos die tuin van die HERE; vreugde en blydskap sal daarin gevind word, danksegging en die klank van liedere.
Eze_27:23  Haran en Kanne en Eden, die koopmans van Skeba, Assur en Kilmad het met jou handel gedrywe.
Eze_28:13  Jy was in Eden, die tuin van God; allerhande edelgesteentes was jou bedekking: karneool, topaas en jaspis, chrisoliet, oniks, sardoniks, saffier, karbonkel en smarag; en van goud was die werk van jou kassies en groewe aan jou; op die dag toe jy geskape is, is hulle berei.
Eze_31:9  Ek het hom mooi gemaak deur die menigte van sy takke, sodat al die bome van Eden wat in die tuin van God was, hom beny het.
Eze_31:16  Deur die geluid van sy val het Ek die nasies laat bewe, toe Ek hom na die doderyk laat neerdaal het saam met die wat in die kuil neerdaal; en al die bome van Eden, die uitgesoektes en bestes van die Líbanon, almal waterdrinkers, het hulleself getroos in die onderste van die aarde.
Eze_31:18  Na wie lyk jy so in heerlikheid en grootheid onder die bome van Eden? En tog sal jy neergewerp word saam met die bome van Eden na die onderste van die aarde; tussen die onbesnedenes sal jy lê, saam met die wat verslaan is deur die swaard. Dit is Farao en sy hele menigte, spreek die Here HERE.
Eze_36:35  En hulle sal sê: Hierdie land wat verwoes was, het geword soos die tuin van Eden; en die stede wat in puin gelê het en verwoes en afgebreek was, is versterk en bewoon.
Joe_2:3  Voor hom uit verteer ‘n vuur, en agter hom brand ‘n vlam; voor hom lyk die land soos die tuin van Eden, en agter hom is dit ‘n woeste wildernis; ook kan niks daaraan ontkom nie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"tuin van Eden":

Gen_2:15  Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
Gen_3:23  Toe stuur die HERE God hom weg uit die tuin van Eden om die grond te bewerk waaruit hy geneem is.
Gen_3:24  So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak.
Eze_36:35  En hulle sal sê: Hierdie land wat verwoes was, het geword soos die tuin van Eden; en die stede wat in puin gelê het en verwoes en afgebreek was, is versterk en bewoon.
Joe_2:3  Voor hom uit verteer ‘n vuur, en agter hom brand ‘n vlam; voor hom lyk die land soos die tuin van Eden, en agter hom is dit ‘n woeste wildernis; ook kan niks daaraan ontkom nie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"tuin van die Here":

Gen_2:9  En die HERE God het allerhande bome uit die grond laat uitspruit, begeerlik om te sien en goed om van te eet; ook die boom van die lewe in die middel van die tuin, en die boom van die kennis van goed en kwaad.
Gen_2:15  Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
Gen_2:16  En die HERE God het aan die mens bevel gegee en gesê: Van al die bome van die tuin mag jy vry eet,
Gen_3:1  Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy sê vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
Gen_3:8  En hulle het die stem van die HERE God gehoor terwyl Hy wandel in die tuin in die aandwindjie; en die mens en sy vrou het hulle verberg vir die aangesig van die HERE God tussen die bome van die tuin.
Gen_3:23  Toe stuur die HERE God hom weg uit die tuin van Eden om die grond te bewerk waaruit hy geneem is.
Gen_13:10  Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jordaanstreek oral volop water het; voordat die HERE Sodom en Gomorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
2Ki_19:23  Deur jou boodskappers het jy die HERE gesmaad en gesê: Met die menigte van my waens het ék die hoogte van die berge opgeklim, die uithoeke van die Líbanon, en ek het sy statige seders, die keur van sy sipresse, omgekap en deurgedring tot in sy diepste skuilhoeke, sy bos wat is soos ‘n tuin.
Isa_5:7  Want die wingerd van die HERE van die leërskare is die huis van Israel, en die manne van Juda is die tuin van sy verlustiging; en Hy het gewag op reg, maar kyk, dit was bloedvergieting; op geregtigheid, maar kyk, dit was geskreeu!
Isa_37:24  Deur jou dienaars het jy die HERE gesmaad en gesê: Met die menigte van my strydwaens het ek geklim op die hoogte van die berge, die uithoeke van die Líbanon, en ek wil sy statige seders, die keur van sy sipresse, omkap en deurdring tot sy uiterste hoogte, sy bos wat is soos ‘n tuin.
Isa_51:3  Want die HERE vertroos Sion; Hy vertroos al sy puinhope en maak sy woestyn soos Eden en sy wildernis soos die tuin van die HERE; vreugde en blydskap sal daarin gevind word, danksegging en die klank van liedere.
Isa_58:11  En die HERE sal jou gedurigdeur lei en jou siel versadig in dor plekke en jou gebeente sterk maak; en jy sal wees soos ‘n tuin wat goed besproei is en soos ‘n fontein van waters waarvan die water nooit teleurstel nie.
Isa_61:11  Want soos die aarde sy plante voortbring, en soos ‘n tuin sy gewasse laat uitspruit, so sal die Here HERE geregtigheid en lof laat uitspruit voor die oog van al die nasies.
Jer_31:12  En hulle sal kom en op die hoogte van Sion jubel en toestroom na die seëninge van die HERE, na die koring en die mos en die olie en na die jong skape en beeste; en hulle siel sal wees soos ‘n welbesproeide tuin, en hulle sal verder nie meer kwyn nie.
_________________________________________________________________________________

Trou, Skei en Hertrou (6)

 Baie Christene is van mening dat net soos daar uitsonderings is waarom iemand mag skei, daar ook uitsonderings kan wees waarom iemand toegelaat word om weer te trou.  
In hierdie pos gaan ons kyk na sulke moontlike uitsonderings...  

VIR DIE EERSTE DEEL OOR "HERTROU", GAAN NA:
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-4.html

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vir die ander gedeeltes oor hierdie onderwerp, gaan na:

http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-2.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-3.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-4.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2018/02/trou-skei-en-hertrou-5.html

---------------------------------------------------------------------------------------------

Die Skrif gee wel 'n baie duidelike vb. van "weer trou", nl. in die geval van waar 'n huweliksmaat afgesterwe het (Rom. 7:2,6).  In hierdie geval word die Christen wat weer wil trou, ook aangemoedig om "in die Here ", m.a.w. met 'n ander gelowige, te trou (sy/hy moet dan nie met 'n ongelowige trou nie)-(1Kor. 7:39 - "‘n Vrou is deur die wet gebonde so lank as haar man lewe; maar as die man ontslaap het, is sy vry om te trou met wie sy wil, maar net in die Here").  En natuurlik sal sy/hy ook nie met 'n geskeide mag trou nie...(Matt. 19:9; Luk. 16:18).
ROL AF VIR DIE BESPREKING VAN ENIGE ANDER UITSONDERINGS WAT DEUR KERKE VOORGEHOU WORD.
-----------------------------------------------

Daar is verskillende interpretasies van die woord "skei". Die manier hoe dit verstaan word is belangrik, want as geskeides nie regtig verstaan wat die woord "skei" beteken nie, dan kan hulle hulself in 'n onwettige huwelik dompel sou hulle hertrou. (ROL GERUS AF NA WAAR DIE WOORD "SKEI" VGL. WORD MET ROM. 7:2).  Maar natuurlik is dit op hierdie juiste punt wat geleerdes verskil. Die woord "skei" in hierdie konteks, is die Griekse woord " kho-rid'-zo", wat kan beteken "om weg te gaan" of te verdeel in die sin van "separate" (depart or put asunder)(1 Kor. 7:10,11,15; Mark. 10:9);  of die woord " ap-ol-oo'-o", wat kan beteken "om vry/los te maak" (release, dismiss, relieve, pardon, put(send) away, set at liberty)(Luk. 16:18; Mark. 10:2,4,11,12; Matt. 19:6-9 ens.).  Die manier hoe die woord "skei" beskryf word in die skrif en ook verstaan word deur baie geleerdes,  is nie dat dit 'n verbreking is van die huweliksbond (in die geval van verbreek van die wet waardeur hulle gebind is - Rom. 7:2) nie!, maar slegs verwysend daarna dat die twee glad nie meer bymekaar hoef te bly nie - m.a.w. hulle word dan toegelaat om onbepaald van mekaar weg te wees - (wat natuurlik nie goed is vir enige paartjie nie behalwe waar daar tyd afgestaan word vir gebed en vas..1 Kor. 7:3-5). Die een wat skei word m.a.w. weggestuur en losgemaak van die huweliksverpligtinge, maar mag nie trou solank die ander nog in die lewe is nie.  Dit wil voorkom of hierdie siening ook die sienings was onder die eerste gemeentes siende geskeide vrouens beveel word om ongetroud te bly en weer met hulle mans te versoen indien moontlik (1 Kor. 7:11).  

Ander geleerdes het weer 'n heel ander siening en sien "om te skei" geheel as 'n "verbreking van die huweliksbond"!, en omdat hulle dit so sien, het hulle dus geen probleem daarmee as 'n geskeide wil hertrou nie. Dit wil tog lyk of die skrif eerder die eerste punt bevestig as die tweede, bv. Matt. 5:32 en Matt. 19:9 waarin Christus nie alleen verklaar dat iemand nie om enige rede mag skei nie, maar ook dat die een wat 'n geskeie trou, egbreuk pleeg!  Egbreuk kan slegs geskied waar daar 'n eg is;  dit beteken dus dat die geskeie nog "in eg" is, alhoewel "geskei". Maar net soos die tweede siening baie se oortuiging is vandag, is dit interessant dat dit ook juis is hoe baie van die volk dit verstaan het in die O.T., en dus die dissipels se verbasing in antwoord aan die Here in Matt. 19:10 - "Sy dissipels sê vir Hom: As die saak van ‘n man met ‘n vrou so is, dan is dit nie wenslik om te trou nie". Christus het vir ons die waarheid hieroor kom leer en gewys hoe ons eintlik daaroor moet dink. As die eerste siening dan inderdaad is wat "skei" beteken, dan is dit onmoontlik vir 'n geskeide om "weer te trou" of hertrou terwyl die ander een nog in die lewe is (en is die vrou bv. deur wet gebonde aan die man solank hy lewe!-Rom. 7:2).  Dus, alhoewel daar somtyds toegelaat word dat twee mense skei, word hulle steeds gesien as "een" solank altwee lewe! ("een vlees" - Matt. 19:6) ...... en hierdie feit word ook weer verder bevestig deur Rom. 7:2 en 1 Kor. 7:39 (alhoewel sommige geleerdes ook verskillende reels hier toepas vir mans as vir vrouens, wat veral te doen het met mans wat meer as een vrou het...). Baie geskeides wat hertrou het, is bloot in 'n kerk wat dit toelaat en weet daarom nie regtig wat die skrif hieroor leer nie - amper asof hulle "onwetend" is en glo watookal hulle kerk of predikers daaroor glo (https://warechristene.blogspot.co.nz/2014/05/wat-word-bedoel-met-onwetende-sonde.html). Wat egter belangrik is is dat elkeen eendag voor die Here sal staan en self verantwoording moet doen.  Die wat (wetend) in 'n onwettige huwelik is, pleeg egbreuk, en wat sal tog van so 'n Christen word sou hy/sy in 'n onwettige huwelik bly tot die dood? (https://warechristene.blogspot.co.nz/2014/02/wat-is-die-sonde-tot-die-dood.html).  Sou so iemand sterf as " 'n egbreker"?  En hoe sal dit sy saligheid beinvloed?, siende die skrif verklaar (l.w. gerig aan Christene!) dat geen egbreker die koninkryk van God sal ingaan nie (1 Kor. 6:10).  Dit is verseker nie 'n onderwerp wat ligtelik opgeneem moet word nie, en predikers moet versigtig wees wat hulle preek en toelaat.  Net so het elke Christen ook self 'n verantwoordelikheid om "die Here se wil te soek" in elke besluit.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

_________________________________________________________________________________

Kom ons kyk na ander vb.e van moontlike uitsonderings:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

-  'n Bekende vers wat gebruik word is Matt. 19:9 - "Maar Ek sê vir julle, elkeen wat van sy vrou skei, behalwe oor hoerery, en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en die wat die geskeie vrou trou, pleeg egbreuk". Hierdie vers word baiemaal geinterpreteer as 'n rede vir hertrou, dat as jou huweliksmaat hoereer het, jy mag skei van haar en weer mag trou.  Ons moet egter kennis neem dat die konteks van hierdie skrif nie gegaan het oor hertrou nie, maar oor "skei", en wanneer dit toelaatbaar is om te skei (nie "hertrou" nie)(Matt. 19:3-8).  Vgl. ons dit met soortgelyke verse soos  Matt. 5:32, sal ons sien dat geen van die ander vb.e waarvan die bewoording min of meer dieselfde lui, 'n uitsondering gee waar "hertrou" regverdig word of dit so skyn te wees nie:  Matt. 5:32 - "Maar Ek sê vir julle dat elkeen wat van sy vrou skei, behalwe omrede van hoerery, maak dat sy egbreuk pleeg, en elkeen wat die geskeie vrou trou, pleeg egbreuk.  Hierdie skrif het al menige geleerdes laat kopkrap, want hoe kan die feit dat 'n man wat van 'n vrou skei, maak dat SY egbreuk pleeg? Is dit dan nie "hy" wat in so 'n geval egbreuk pleeg nie?  Dit wil amper lyk of die skrif verkeerd geskryf is, maar as ons Rom. 7:1-3 in ag neem, dan sal ons vind dat dit 100% reg is en sal ook verstaan wat daarmee bedoel word:  Rom 7:1-3 - "Of weet julle nie, broeders want ek spreek met mense wat die wet ken dat die wet oor die mens heers so lank as hy lewe nie? Want die getroude vrou is deur die wet aan die lewende man gebonde; maar as die man sterwe, is sy ontslae van die wet van die man. Daarom dan, as sy ‘n ander man s’n word terwyl haar man lewe, sal sy ‘n egbreekster genoem word; maar as die man sterwe, is sy vry van die wet, sodat sy nie ‘n egbreekster is as sy ‘n ander man s’n word nie.  Hierdie skrif verduidelik vir ons DAT AS 'N VROU WAT GESKEI IS WEER TROU terwyl haar ander man nog in die lewe is!, sy dan 'n egbreekster genoem word OMDAT SY NOG NIE VRY IS VAN DIE WET WAARDEUR SY AAN HAAR LEWENDE MAN GEBONDE IS nie. (En l.w., dat as die man WEER TROU, dan pleeg hy egbreuk teen haar - Luk. 16:18; Mark. 10:11,12).  Dit wys vir ons dat wanneer twee mense skei, hulle volgens wet steeds aan mekaar verbind is (al het hulle ook 'n skeibrief) - omdat God hulle EEN gemaak het (Matt. 19:4-6), en wat God saamgevoeg het kan NIEMAND SKEI NIE - geen mens kan dit deur 'n skeibrief skei nie - dit is slegs met die dood van een van die huweliksmaats wat die ander een dan vry is van hierdie wet. Daar is verseker redes waarom mense toegelaat word om te skei, maar dit wil lyk of die egbreuk eintlik eers plaasvind wanneer een van hulle WEER TROU.  Dit moet altyd 'n paartjie se wens wees om weer te herenig nadat hulle geskei is, en waar dit nie moontlik is nie word hulle beveel om ongetroud te bly (1 Kor. 7:10,11).

DIT IS DUS DUIDELIK DAT MATT. 19:9 NIE GEBRUIK KAN WORD AS UITSONDERING VIR HERTROU NIE. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

-  Kom ons kyk na nog 'n vers waar "hertrou" dalk toegelaat word.  Deut. 24:1-4: "As ‘n man ‘n vrou neem en met haar trou, en as sy dan geen guns in sy oë vind nie, omdat hy iets skandeliks aan haar ontdek het, en hy haar ‘n skeibrief skrywe en in haar hand gee en haar uit sy huis wegstuur, en sy uit sy huis uittrek en weggaan en ‘n ander man s’n word, en dié laaste man haar haat en haar ‘n skeibrief skrywe en in haar hand gee en haar uit sy huis wegstuur, of as dié laaste man sterwe wat haar vir hom as vrou geneem het— dan mag haar eerste man wat haar weggestuur het, haar nie weer neem, dat sy sy vrou word nadat sy onrein geword het nie; want dit is ‘n gruwel voor die aangesig van die HERE, en jy mag op die land wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee, geen skuld laai nie".  VGL. HIERDIE SKRIF MET (Jer 3:1 - "Hy sê: As ‘n man sy vrou verstoot, en sy gaan van hom af weg en word ‘n ander man s’n, kan hy dan nog na haar teruggaan? Sal daardie land nie skandelik ontheilig word nie? En jy het met baie minnaars gehoereer en wil na My terugkom, spreek die HERE!").  In hierdie verse het dit weer-eens te doen met die feit dat die vrou WEER TROU nadat sy 'n skeibrief ontvang het, en dit is dus die "hertrou" wat veroorsaak dat sy ONREIN word, wat volgens Deut. 24:4 (bloed)skuld veroorsaak en die land skandelik ontheilig!  Ons moet verstaan hoe ernstig die tema van bloedskuld is.  Wat ons hieruit leer is dat almal wat in 'n onwettige huwelik is, besig is om die land te ontheilig, en kyk ons na die studie oor bloedskuld, sal ons vind dat dit 'n geweldige invloed het op die land! Daar is bv. 'n geval in koning Dawid se tyd waar iemand se bloedskuld hongersnood veroorsaak het vir 3 jaar lank! (2 Sam. 21:1)...(http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/01/bloedskuld-1.html).

(Luk 16:18 - "Elkeen wat van sy vrou skei en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en elkeen wat trou met die vrou wat van haar man geskei is, pleeg egbreuk") (Mar 10:11,12 - "En Hy sê vir hulle: Elkeen wat van sy vrou skei en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk teen haar; en as ‘n vrou van haar man skei en met ‘n ander een trou, pleeg sy egbreuk").  'n Vrou kan wel weer op 'n latere stadium (na 'n skeibrief) met haar man verenig word, maar dit kan slegs gebeur as altwee NIE WEER TROU NIE! (1 Kor. 7:11).  In bg. geval sien ons dus dat die rede waarom hy haar nie kan terugneem nie is omdat sy weer gaan trou het, en al is die tweede man oorlede en wil dit lyk of sy van daardie wet vry is, was sy na regte nie gebonde aan die tweede man nie, maar eintlik nog na wet gebonde aan die eerste.  Maar nou, nadat sy hertrou het, is sy onrein, en dit beteken dat die eerste man onrein word wanneer hy haar terugneem... 

DIT IS DUS DUIDELIK DAT ook  DEUT. 24:1-4 NIE GEBRUIK KAN WORD AS UITSONDERING VIR HERTROU NIE. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

- Baie wat skei, voel dat as die reels so streng is, doen moet mens liewer nie trou nie.  Die dissipels het ook hierdie rede aangevoer, maar Christus het dit vir hulle as volg verduidelik: (Mat 19:9)  "Maar Ek sê vir julle, elkeen wat van sy vrou skei, behalwe oor hoerery, en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en die wat die geskeie vrou trou, pleeg egbreuk.(Mat 19:10)  Sy dissipels sê vir Hom: As die saak van ‘n man met ‘n vrou so is, dan is dit nie wenslik om te trou nie.(Mat 19:11)  Maar Hy sê vir hulle: Almal vat hierdie woord nie, maar net dié aan wie dit gegee is.(Mat 19:12)  Want daar is persone wat onbekwaam is om te trou, wat van die moederskoot af so gebore is, en daar is persone wat deur die mense onbekwaam gemaak is, en daar is persone wat hulleself onbekwaam gemaak het ter wille van die koninkryk van die hemele. Wie dit kan vat, laat hom dit vat".  Sommige se begeerte na die koninkryk van die hemele is so sterk, dat hulle hulself onbekwaam (onbekwaam vir huwelik) sal maak daarvoor  (Matt. 13:44). 
Wat Christus hier leer is dat daar basies net 2 opsies is:  
-  (1)  Trou en aanvaar die reels, of 
-  (2) bly Ongetroud.  
- daar is nie 'n tussen-in keuse nie.

-----------

Daar is 'n ander vb. van waar iemand hom/haarself onbekwaam maak (vir die huwelik) ter wille van die koninkryk van die hemele, en die is in die geval van waar 'n gelowige getroud is met 'n ongelowige, maar die huwelik vir die gelowige tot nadeel is, bv. waar die gelowige in dieselfde juk trek met sy/haar ongelowige maat se sondes en sukkel om oorwinning te kry oor die bose... - in so 'n geval is dit beter vir die gelowige om dan liewer te skei en dus ONGETROUD te bly as om in daardie huwelik te bly. Vgl. dit met onderstaande (volgende punt).  Dit word nie voorgestel dat die gelowige van die ongelowige skei nie (1 Kor. 7:12-14), maar in 'n sekere geval word dit toegelaat.  Kyk gerus na die vorige pos om hierdie beter te verstaan.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kom ons kyk na ;n paar alleenstaande verse:

-  (1Kor.  7:27,28)  Is jy aan ‘n vrou verbonde, moenie losmaking soek nie; is jy los van ‘n vrou, moenie ‘n vrou soek nie. Maar as jy tog trou, sondig jy nie; en as ‘n maagd trou, sondig sy nie. Maar sulke mense sal verdrukking hê vir die vlees, en ek wil julle spaar".

Konteks?:  -(1Kor. 7:24 - "Laat elkeen, broeders, in die staat waarin hy geroep is, daarin bly voor God"). Dit is ook duidelik dat hy spesifiek na die "maagde" verwys het in v.28  - kyk v. 25 en 28. 

Hy vra ook dat die wat getroud is nie losmaking soek nie (maar bly in die staat waarin hulle geroep is)(1 Kor. 7:27), tog dat hulle lewe ASOF hulle ongetroud is, in die sin van dat hulle BESORG IS OOR DIE DINGE VAN DIE HERE EN HOM MOET BEHAAG (1 Kor. 7:29,32).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

WAT BETEKEN DIE WOORD "SKEI"?

\(Rom 7:2)  Want die getroude vrou is deur die wet aan die lewende man gebonde; maar as die man sterwe, is sy ontslae (G2673 - "loosed")("abolish, cease, cumber, deliver, destroy, do away, become (make) of no (none, without) effect, fail, loose, bring (come) to nought, put away (down), vanish away, make void") van die wet van die man.

(Rom 7:3)  Daarom dan, as sy ‘n ander man s’n word terwyl haar man lewe, sal sy ‘n egbreekster genoem word; maar as die man sterwe, is sy vry van die wet, sodat sy nie ‘n egbreekster is as sy ‘n ander man s’n word nie.

Die woord "ontslae" hier is nie dieselfde woord as die woord "skei" in ander skrifte nie (waar dit meer verwys na "parden"), maar het in bg. geval eerder die betekenis van "abolish" (G2673 - "loosed" - "destroy, abolish, cease, make void...").  WAT ONS KAN OPSOM IS DAT DIE WOORD VIR "ontslae" WAT GEBRUIK WORD IN Rom. 7:2 (waar die vrou ontslae word van die wet wat haar aan haar man bind), VERSEKER NIE DIESELFDE BETEKENIS HET AS "skei" soos in die GEVAL VAN 'N SKEIBRIEF NIE!

Vgl. dit met Matt. 18:23-35, waar Christus die koninkryk van die hemele vgl. met 'n sekere koning wat met sy diensknegte wou afreken.....  In die gelykenis word die een wat hom 1000 talente skuldig is, en dit nie kon betaal nie, kwytgeskeld daarvan toe hy by hom pleit. (Mat 18:27 - "En die heer van daardie dienskneg het innig jammer vir hom gevoel en hom losgelaat (G630 - "ap-ol-oo-o" -"pardon")(release, forgive, dismiss, releave..") en hom die skuld kwytgeskeld). Dieselfde Griekse woord wat gebruik word in Luk. 13:12 wat verwys na hoe sy verlos word van die krankheid.  Dit is inderdaad iets waardeur sy "gebind" was, waarvan sy verlos is (Luk. 13:16), maar ons moet verstaan dat dit nie dieselfde soort "verlos" is waarvan bv. gepraat word in Rom. 7:2 nie. Want as dit was, dan sou die dienskneg nie later kon oorgegee word aan die pynigers nie! (Matt. 18:32-35).  Sou sy skuld egter "abolish" wees soos in Rom. 7:2, dan kon hy nie later oorgegee word aan die pynigers nie. Hierdie is juis die rede waarom 'n Christen wat nie wil vergewe nie aan die pynigers oorgegee sal word, AL IS HYSELF KWYTGESKELD!;  omdat sy kwytskelding wel VERSKOON is, maar NIE VOLKOME AFGESKAF is nie (want sy "verskoning" van sy skulde is op voorwaarde)!(Ps. 32:5; Matt. 6:14,15; 18:35; Mark. 11:25,26).

Die betekenis van "ontslae word" in Rom. 7:2 is nie dieselfde as die betekenis van die woord "skei" in ander skrifte nie.  In skrifte waar die woord "skei" gebruik word (in geval van huwelik), is dit 'n ander Griekse woord wat gebruik word, bv.  (Luk 16:18 - "Elkeen wat van sy vrou skei (G630) en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en elkeen wat trou met die vrou wat van haar man geskei is, pleeg egbreuk")(Mark. 10:4,11,12; Luk. 16:18). L.w. dat dit dieselfde Griekse woord is wat bv. gebruik is in bg. gelykenis Matt. 18!, en verwys meer na "pardon" as wat dit verwys na "abolish". Die woord vir "skei" wat in 1 Kor. 7:10,11 en 15 gebruik word, is ook weer nie dieselfde woord as wat bv. in Luk. 16:18 (G630) gebruik is nie, maar is die Griekse woord " (kho-rid'-zo), wat beteken "depart" ("to place room between, that is, part; reflexively to go away: - depart, put asunder, separate"). 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Trou, Skei en Hertrou (5)

Vir die ander gedeeltes oor hierdie onderwerp, gaan na:

http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-2.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-3.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-4.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2018/02/trou-skei-en-hertrou-6.html

_________________________________________________________________________________

IN HIERDIE POS GAAN ONS WEER KYK NA DIE TEMA VAN "SKEI", MAAR MEER PRESIES IN GEVAL VAN "REINES" EN "ONREINES";   EN PROBEER OOK VERSTAAN WAT PRESIES BEDOEL IS MET DIE O.T. VB. "waar 'n man sy vrou verstoot" (wat dan gewoonlik gevolg het met 'n skeibrief).
-----------------------------------------------------------------------------------

VOORWOORD:

Vir die eerste deel oor "skei", gaan na: http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/12/trou-skei-en-hertrou-3.html.  Neem kennis dat die vorige poste oor hierdie onderwerp, sowel hierdie een, spesifiek gerig is aan Christene (gelowiges)...  Ons het reeds in die vorige poste gesien dat die Here egskeiding haat, maar dat daar tog uitsonderings is waarom dit somtyds toegelaat word, soos ter wille van "barmhartigheid", m.a.w. "om te skei" word somtyds toegelaat ter wille van die persoon wat seerkry in die verhouding ( bv. in geval waar een van die huweliksmaats hoereer).  -In hierdie pos gaan ons egter sien dat dit ook te doen het met die tema van rein en onrein.

Die geval van hoerery is basies die enigste geval wat deur Christus op die naam genoem is as rede vir skei, maar die Here laat ook ander gevalle somtyds toe wanneer Hy Sy diensknegte mag gee om 'n regverdige oordeel uit te voer (soos Hy vir Moses toegelaat het).  Ook in die N.T. sien ons dat Hy mag gee aan Sy diensknegte om nodige reëls hierop toe te lê (bv. "Paulus" aan die gemeente van Korinte).  Die Christelike kerk (altans die diensknegte vd Here) het mag om te bind of ontbind (wat te doen het met die evangelie vd koninkryk), bv. "vergifnis" in die evangelie vd koninkryk - m.a.w., "wat word vergewe en wat nie?" - bv., in sekere gevalle word "om te skei" vergewe... (http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/03/wat-julle-op-die-aarde-bind-sal-in-die.html).  Maar natuurlik mag hierdie "oordeel" nooit in stryd wees met die Here se wil nie! - m.a.w., al is dit nie die Here se wil dat enige huwelikspaartjie skei nie, word dit wel somtyds vergewe, in welke gevalle dit  ter wille van barmhartigheid geskied (soos familie geweld, waar kinders gemolesteer word, ens.) - (Hy WIL dat ons barmhartig wees teenoor mekaar!).

DIE REELS VAN "rein" EN "onrein" WORD IN SEKERE OPSIGTE ANDERS VERVUL IN DIE NUWE TESTAMENT, of sal ons liewer sê, "word op 'n veel uitnemender manier vervul". In die O.T., onder die wet van Moses, moes die volk hulle distansieer van enige iets ONREIN. Die gelowige man wat dus met 'n meisie trou en iets skandeliks/onrein aan haar ontdek, was daarom toegelaat om haar weg te stoot. As sy seremonieel skoongewas kon word of geheilig word, dan sou dit natuurlik nie 'n probleem wees nie, maar heelwat sondes in die O.T. was onvergeeflik en kon nie eens seremonieel verwyder word nie, maar in die N.T. het die prentjie baie verander omdat Christus met Sy eie bloed betaal het vir daardie soort sondes wat bloedskuld veroorsaak het. Verder kan Hy rein maak, en heilig ag, wat/wie Hy ookal wil! (Hand. 10:15; 11:9). In die N.T. word die ongelowige wat met 'n gelowige getroud is, bv. geheilig sodat hy nie die gelowige onrein maak nie (1 Kor. 7:14).  Heelwat wette oor "rein en onrein" word op 'n beter manier vervul in die N.T.(http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2016/11/die-eet-van-rein-en-onrein-diere.html), maar dit beteken nie dat die wet tot niet is nie, want ook in die N.T. moet ons verstaan wat bedoel word met "rein" en "onrein", en besef dat dit 'n belangrike onderwerp is wat wel 'n invloed het op elkeen se saligheid!  Bv., om iets wat onrein is aan te raak, kan nie die gelowige onrein maak nie, behalwe waar hy deel in die onreinheid of dit akkomodeer! - sou die gelowige begin deel in die ongelowige se onreinheid en gemeenskap hou met sy werke, dan kan hy beslis onrein word daardeur (rol af na punt 2 onder "inleiding" om hierdie beter te verstaan). Dieselfde prinsiep geld tussen twee gelowiges wat getroud is, en in geval van waar die een "rein" is maar die ander een "onrein" a.g.v. sonde waarvan hy hom nie wil bekeer nie.  Natuurlik kan die onreinheid van die ongehoorsame gelowige nie die gehoorsame huweliksmaat onrein maak nie;  maar as die ongehoorsame hom nie wil bekeer nie, dan word dit van die gehoorsame verwag om te distansieer van die ongehoorsame met die doel om besoedeling te vermy! (rol af na punt 1 onder "inleiding" om hierdie beter te verstaan) - en dit is natuurlik op hierdie punt waarop 'n gelowige somtyds ook toegelaat word om van 'n ander gelowige huweliksmaat te skei...

-----------------------------
Om die tema van "skei" in hierdie pos ten volle te verstaan in die sin van waar dit bespreek word saam met die onderwerp van "rein en onrein", sal dit goed wees om eers die studie oor rein en onrein te behandel: 

(http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/10/rein-onrein-verontreinigingreinig.html);

(http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/09/rein-skrifgedeeltes-en-betekenis.html).  Die woord "rein" verwys na "skoon", en die woord "onrein" verwys na "besoedel".  Ons moet egter onthou dat hierdie woorde nie altyd gebruik word in konteks met sonde nie, maar somtyds slegs 'n toestand beskryf, en somtyds is dit gekoppel aan wette... Verder verwys dit nie net na dit wat rein of onrein verklaar word nie, maar ook na dit wat onrein "word"... 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
INLEIDING:

In hierdie pos kyk ons na:

-(1)   reëls rondom "skei" in die geval van waar twee gelowiges getroud is, maar een rein en een onrein. Die vroeë kerkvaders was blykbaar baie ernstig oor hierdie onderwerp, en in verskeie vroee kerkrolle was Christen mans beveel om 'n vrou wat egbreuk pleeg, te vergewe wanneer sy onvergifnis vra, maar sou sy haar soos 'n hoer gedra (en dus die sonde oor en oor pleeg sonder om haar daarvan te bekeer en dus stap in sonde tot die dood)(m.a.w. dan bekend as 'n "hoereerder"), dan was dit van die man verwag om sy vrou weg te stoot, en sou hy dit nie doen nie, dan is hy gesien as iemand wat gemeenskap het met haar sonde ! (in hierdie sin dus "besoedel deur haar").

-(in hierdie geval het onreinheid veral te doen met "onrein a.g.v. sonde" en die breek van die eerste twee gebooie, en gaan VERAL oor of die "rein" huweliksmaat deur die "onrein" huweliksmaat besoedel word  - meer presies verwys dit sekerlik na daardie gelowiges "wat stap in SONDE TOT DIE DOOD", en hoe dit 'n huweliksmaat kan besoedel, maar om in so 'n geval te skei, is weer-eens eerder bedoel as 'n manier om die ongehoorsame te "dwing" tot bekering SODAT die huwelik herstel kan word! - http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/02/wat-is-die-sonde-tot-die-dood.html);

-(die Christen moet versigtig wees vir sekere vorme van gemeenskap, want hetsy hy dit glo of nie, hy word beslis besoedel deur sekere vorme van gemeenskap)(https://warechristene.blogspot.co.nz/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html); 

(ROL AF VIR UITEENSETTING VAN PUNT 1).

-(2)   reëls rondom "skei" in die geval van waar 'n gelowige getroud is met 'n ongelowige (die wegstoot van 'n huweliksmaat was nog altyd toelaatbaar in die geval waar 'n rein huweliksmaat deur die onrein huweliksmaat besoedel (kan) word - dit dan ook die konteks van 'n huweliksmaat "WAT VERSTOOT" word/is - rol af na punt (1) vir meer inligting hieroor)

- (In die O.T. was dit 'n probleem wanneer gelowiges met ongelowiges trou, omdat die gelowige "rein" gemaak is, maar die ongelowige is "onrein" en daarom kon daardie huwelik nie GEHEILIG word nie.  En die land is ook daardeur ontheilig, en daarom sien ons 'n vb. in Esra 10 van gelowige mans wat skei van hulle ongelowige vrouens... In die N.T. word hierdie bietjie anders vervul, want in die geval vd huwelik, word die ongelowige "geheilig" deur die gelowige en kan hy dus nie die gelowige huweliksmaat besoedel nie, al is hy onrein......daarom word die gelowige wat met 'n ongelowige getroud is, beveel om NIE skei nie!, tensy die ongelowige wil skei... )

- (Maar natuurlik moet ons verstaan hoekom dit altyd belangrik is dat 'n gelowige liewer trou met 'n ander gelowige - en nie met 'n ongelowige nie, want alhoewel die gelowige huweliksmaat nie deur die ongelowige besoedel word nie (omdat die ongelowige "geheilig" word in daardie opsig,  net soos wat geen afgodsoffer 'n Christen onrein kan maak nie), moet ons verstaan dat so 'n gelowige maklik versoek kan word om te deel in die ongelowige huweliksmaat se werke (net soos 'n gelowige wel besoedel kan word deur 'n afgodsoffer waar daar te kenne gegee is dat dit aan afgode geoffer is en hy dit saam met die een wat dit offer, neem!)... Dit gaan beslis oor die tema van "gemeenskap", en het ook te doen met besoedeling van die gewete soos in punt 1. Die Christen moet versigtig wees vir sekere vorme van gemeenskap!(https://warechristene.blogspot.co.nz/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html), en kan besoedel word deur "gemeenskap met ongehoorsames", "gemeenskap met die wat 'n ander leer bring", "gemeenskap met hulle sondes"..ens.   In 'n geval waar 'n huwelik veroorsaak dat die gelowige deel in die huweliksmaat se bose werke, bv. saam met hom betrokke raak in afgodspraktyke, sou dit eerstens vd gelowige verwag word om te bekeer (en natuurlik nie "om te skei" nie!);  maar sekerlik waar die omstandighede ondraaglik word en die gelowige sukkel om oorwinning hieroor te behaal, miskien beter wees dat hulle skei?).  

(ROL AF VIR UITEENSETTING VAN PUNT 2)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bestudeer gerus die volgende onderwerp saam met hierdie onderwerp: http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/03/hoereer-hoerery-hoereerders.html

Enige vorm van VLEESLIKE GEMEENSKAP is hoerery wanneer dit onwettig (m.a.w. waar nie toegelaat nie) gebeur - heelwat vb.e hiervan word ook in die skrif genoem, bv.:  vleeslike gemeenskap met jou naaste se vrou, of met jou broer se vrou, of as 'n man sy broer se vrou neem, of 'n manspersoon wat vleeslike gemeenskap het met 'n ander man, of vrou met vrou, of 'n man of vrou met 'n dier, of 'n man met sy tante of skoonmoeder of skoondogter, of waar 'n man en sy seun vl. gemeenskap het met dieselfde meisie......ens.(http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html). Dit is slegs BINNE DIE HUWELIK wat vleeslike gemeenskap tussen 'n man en vrou WETTIG is.  Die Christen moet versigtig wees "waarmee" of  "met wie" hy gemeenskap het. Die woord "gemeenskap" word gewoonlik gebruik in konteks met mense wat iets "deel" (soos in Joh. 4:9; Hand. 2:42; 1 Kor. 1:9...), MAAR in sommige skrifte verwys die woord "gemeenskap" na "vleeslike gemeenskap"  (altans, in die Afrikaanse Bybel word die woord "gemeenskap" in hierdie konteks gebruik in die O.T., wat in die Hebr. beteken "om by iemand te lê" ("shaw-kab") - sommige skrifte gebruik woorde wat beskryf  "hoe die man by die vrou ingaan" Gen. 16:14, of wanneer " n vrou in 'n man se skoot gegee word" Gen. 16:5). 'n Ander woord wat ook gebruik word vir vleeslike gemeenskap (Lev. 15:18...) is die woord "beken" (Gen. 4:1; 4:17; 19:5...ens.).  In die konteks van "vleeslike gemeenskap" is gemeenskap slegs toelaatbaar binne die huwelik (Heb 13:4 - "Laat die huwelik in alle opsigte eerbaar wees en die bed onbesmet; want God sal hoereerders en egbrekers oordeel"). Sou 'n Christen seks beoefen buite die huwelik, dan is hy besig om te hoereer en homself daardeur te VERONTREINIG (http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/09/verontreinig-ontheilig.html). In die geval van vleeslike gemeenskap in 'n huwelik tussen 'n gelowige en ongelowige,  sou dit tog vanselfsprekend beteken dat die ongelowige die gelowige onrein maak!, want die ongelowige is nie rein nie, maar daar word 'n uitsondering gemaak in so 'n geval! Volgens 1 Kor. 7:14 kan die ongelowige nie die gelowige besoedel deur vleeslike gemeenskap nie, want die ongelowige word "geheilig" in hierdie opsig...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog moontlike inligting van belang:
Die terme "egbreek","egbreuk" en "hoerery":

Alhoewel ons onderskeid maak tussen die twee woorde "egbreek" en "egbreuk" in Afrikaans, en dit onderskeidelik gebruik word in verskillende verse, moet ons tog daarop let dat vir beide dieselfde woord in die Grieks gebruik word (en is die engelse woord wat gebruik word, "adultery"). Kyk bv. Matt. 5:27 en 28. In v. 27 word die woord "egbreek" gebruik, maar in v. 28 word die woord "egbreuk" gebruik, tog in die Grieks word dieselfde woord gebruik! (G3431 - "commit adultery").  

 Waar die woord "fornication" gebruik word in die engels, is dit in die Afrikaanse Bybel vertaal as "hoerery" of "hoereer" (Matt. 5:32; 1 Kor. 10:8...).  (Mat 19:9 - "Maar Ek sê vir julle, elkeen wat van sy vrou skei, behalwe oor hoerery (fornication)(G4202-"harlotry",including "adultery and "incest"), en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk (adultery); en die wat die geskeie vrou trou, pleeg egbreuk (adultery)". Selfs vir die woord "owerspel" (wat ons spesifiek verstaan as iemand wat die eg breek deur te hoereer) word hierdie selfde woord in Grieks gebruik:

(Gal 5:19)  En die werke van die vlees is openbaar, naamlik owerspel (G3430-adultery), hoerery (G4202)(fornication), onreinheid, ongebondenheid;

Hier is ook 'n paar interessante feite rondom egbreek/egbreuk/owerspel:
- (Lev 18:20)  En jy mag geen vleeslike gemeenskap met jou naaste se vrou hê om jou met haar te verontreinig nie. - as 'n man vleeslike gemeenskap het met 'n getroude vrou, dan word hy daardeur ONREIN.

-  (Jas 4:4)  Egbrekers en egbreeksters, weet julle nie dat die vriendskap van die wêreld vyandskap teen God is nie? Wie dan ‘n vriend van die wêreld wil wees, word ‘n vyand van God. - egbrekers word hier vgl. met die wat die wêreld kies bo God  - vgl. hierdie met die tema van hoe die wat afgode aanbid, geestelik ook gesien word as hoereerders.

-  (Spr. 6:32)  Hy wat owerspel pleeg, is sonder verstand; hy wat sy eie lewe wil verwoes, hy doen so iets; - die pad van owerspel is 'n pad van self-verwoesting, en is 'n onbarmhartige gebaar.

-  (Gal 5:19)  En die werke van die vlees is openbaar, naamlik owerspel, hoerery, onreinheid, ongebondenheid; - owerspel en hoerery is "werke van die vlees". L.w. dat die wat stap in die "werke vd vlees" sonder om hulle daarvan te bekeer, is besig met "sonde tot die dood"!

_________________________________________________________________________________


UITEENSETTING:
_________________________________________________________________________________

(1)  reëls rondom "skei" in die geval van waar twee gelowiges getroud is, maar een rein en een onrein: (In hierdie vb. kyk ons spesifiek na waar twee GELOWIGES getroud is, en een van hulle in sonde tot die dood stap sonder om daarvan te bekeer). 

In die geval van hoerery word "om van die onreine te skei" bv. toegelaat (Matt. 5:32) en nie noodwendig verwag dat hulle weer hoef te herenig nie; tog maak die skrif ook voorsiening daarvoor dat barmhargheid nie net geskied teenoor die reine nie, maar ook teenoor die onreine sou hy/sy die sonde bely en daarvan bekeer. M.a.w., in so 'n geval is die doel van "om te skei" 'n manier om die ander party te dwing tot bekering! (1 Kor. 5 ; 2 Thess. 3:14). Wat dit beteken is dat die huweliksmaat wat verstoot word, verstoot word met rede - nl. om skaam gemaak te word sodat hy/sy tot inkeer kom en die sonde neerlê, en dit gee hom/haar die kans om vergifnis te ontvang - in hierdie geval word "om te skei" nie gesien as 'n manier om los te kom uit die huwelik nie, maar eerder as 'n manier om die huwelik te probeer herstel (baie soos in die geval van waar broeders hulle onttrek van 'n ander broeder wat onordelik wandel, of as 'n hoereerder bekend staan, of 'n gierigaard, of 'n afgodedienaar, of kwaadspreker of dronkaard of rower... - 2 Thess. 3:6; 1 Kor. 5:11 ).  Dit gaan dus eintlik ook oor barmhartigheid maar 'n manier om die hardkoppige te probeer lei tot bekering, soos in die geval van vermaning. Die "uitweg" van "om te skei" in hierdie geval, moet nooit gesien word as 'n manier om los te kom van die huwelik nie, maar eerder as 'n weg om die huwelik te probeer herstel deurdat die ongehoorsame hierdeur moontlik tot inkeer gedwing word!  Dit moet terloops ook nie gesien word as 'n manier hoe die gehoorsame weer kan trou met iemand anders nie... (Luk. 16:18). Sou die huweliksmaat wat 'n skeibrief gekry het nou egter gaan en met iemand anders trou, dan is die weggestote duidelik nie besig om te bekeer nie, maar besig om verder te sondig! (en egbreuk te pleeg!).  Volgens die O.T. was daar in so 'n geval ook geen weg dan meer waarop die eerste huwelik nog herstel kon word nie - in die N.T. is ons egter van mening dat Christus ook gesterf het vir sondes wat bloedskuld veroorsaak, en dat enige iemand vergifnis kan ontvang sou hulle dit bely en neerle....  Aan die einde van die dag staan elke Christen self voor die Here, en moet ons natuurlik versigtig wees om vinnig te oordeel omdat elkeen se situasie uniek is voor die Here; nietemin moet die Here se guns en lankmoedigheid nooit gesien word as 'n weg "om te sondig" nie!  God haat egskeiding! (Mal. 2:16), en dit moet altyd ons boodskap wees. Natuurlik verwag die Here dat ons vergewe soos Hy ook vergewe, sou iemand berou he en sy sonde bely, maar ons weet ook goed dat die Skrif sondaars wat hulle nie bekeer nie anders hanteer as die wat hulle wel bekeer.  Ons sal sien dat hierdie juis die rede is waarom egskeiding somtyds toegelaat word! (m.a.w. asof iemand "nie vergewe nie" en daarom skei, maar met die doel om die persoon tot inkeer te lei).  Ons sal ook sien dat a.g.hiervan die reels verskil tussen die geval van gelowiges wat met mekaar getroud is, en die geval waar 'n gelowige met 'n ongelowige getroud is.

Maar daar is ook 'n ander rede waarom dit somtyds belangrik is dat die reine die onreine wegskuif, soos in geval waar die gehoorsame gelowige onrein kan word deur die ongehoorsame gelowige - bv. waar die een wat sondig bv. afgode aanbid en die reine beinvloed om ook afgode te aanbid.  In so 'n geval veroorsaak die feit dat hulle bymekaar bly, dat die gehoorsame BESOEDEL word!  Dit sou onbarmhartig wees om van so iemand te verwag om in daardie huwelik te bly. Op dieselfde wyse kan die ongehoorsame huweliksmaat ook ander mense met wie die paartjie omgaan, of kinders uit daardie huwelik, "suurmaak" en het beslis ook te doen met besoedeling van die gewete (vgl. dit met bg. skrifte).  Dit gaan dus oor of die gehoorsame deur die ongehoorsame "besoedel" word, en kan gerus ook saam met punt 2 behandel word om dit beter te verstaan.

Die vroee kerkvaders was baie ernstig oor hierdie onderwerp en in verskeie vroee kerkrolle was Christen mans blykbaar beveel om 'n vrou wat egbreuk pleeg, te vergewe wanneer sy onvergifnis vra, maar sou sy haar soos 'n hoer gedra (en dus die sonde oor en oor pleeg sonder om haar daarvan te bekeer)(m.a.w. dan bekend as 'n "hoereerder"), dan was dit van die man verwag om sy vrou weg te stoot, en sou hy dit nie doen nie, dan is hy gesien as iemand wat gemeenskap het met haar sonde ! (in hierdie sin dus "besoedel deur haar").  Die woorde "vrou wat deur haar man verstoot is" kan moontlik ook met Deut. 24:1-4 vgl. word: (-m.a.w. waar sy geen guns in die man se oe vind nie omdat hy iets skandeliks aan haar ontdek het):

 -(Deu 24:1)  As ‘n man ‘n vrou neem en met haar trou, en as sy dan geen guns in sy oë vind nie, omdat hy iets skandeliks ("uncleanness")(soos daad van wellus van enige aard) aan haar ontdek het, en hy haar ‘n skeibrief skrywe en in haar hand gee en haar uit sy huis wegstuur,
-(Deu 24:2)  en sy uit sy huis uittrek en weggaan en ‘n ander man s’n word,
-(Deu 24:3)  en dié laaste man haar haat en haar ‘n skeibrief skrywe en in haar hand gee en haar uit sy huis wegstuur, of as dié laaste man sterwe wat haar vir hom as vrou geneem het—
-(Deu 24:4)  dan mag haar eerste man wat haar weggestuur het, haar nie weer neem, dat sy sy vrou word nadat sy onrein geword het nie; want dit is ‘n gruwel voor die aangesig van die HERE, en jy mag op die land wat die HERE jou God jou as erfenis sal gee, geen skuld laai nie.
............Vgl. hierdie met die geval in 1 Kor. 5 - net soos die kerk die persoon wat hoereer onder hulle uit moes verwyder sodat sy suurdeeg nie die res van die deeg suurmaak nie, net so moet die vrou wat hoereer weggestoot word sodat haar man nie deur haar besoedel word nie.  Die ander rede waarom 'n man sy vrou moet wegstoot wanneer sy hoereer (sonder om haar te bekeer) is om haar skaam te maak - miskien kom sy tot inkeer! (2 Thess. 3:14). Alhoewel "om te skei" (in hierdie geval) nie barmhartig voorkom nie, is dit wel barmhartig want die man word beskerm sodat hy nie besoedel word nie, en die vrou word deur hierdie optrede skaam gemaak sodat sy 'n kans kry om tot inkeer te kom.  Maar ons moet verstaan wat gesien word as "gemeenskap", want nie oral waar iemand omgang of gemeenskap het met iemand/iets wat onrein is, beteken dit dat hy ook omgang het met sy werke nie! 'n  Afgodsoffer kan bv. nie die Christen onrein maak nie,  maar as dit geskied waar daar te kenne gegee is dat dit aan afgode geoffer is en/of saam met die persoon wat dit offer, geniet word, dan kan 'n Christen onrein word daardeur en beteken dit inderdaad dat hy ook, net soos die persoon wat dit offer, gemeenskap het met die duiwels! (1 Kor. 10).  Op die dieselfde wyse het die gelowige man wat onkundig is as sy "gelowige" vrou hoereer, nie gemeenskap met haar werke nie, maar sou hy kundig word daarvan, en sy weier om haar daarvan te bekeer, dan kan dit wel beteken dat hy gemeenskap het met haar werke omdat hy haar nie verstoot nie!  

Die Christen moet inderdaad versigtig wees vir sekere vorme van "gemeenskap", bv.:
-  waar daar gedeel word in afgodsoffers (bv. in die teenwoordigheid van die wat die voedsel aan afgode offer), want dit veroorsaak dat so iemand GEMEENSKAP het MET DUIWELS! (1 Kor. 10:18-20).
-  waar daar in dieselfde juk getrek word met ongelowiges, in die sin van om saam met hulle te stap in ongeregtigheid, want in so 'n geval het die persoon GEMEENSKAP MET DIE DUISTERNIS! (2 Kor. 6:14)(1 Joh. 1:6)  en GEMEENSKAP MET DIE SONDES (1 Tim. 5:22)(in konteks met Ef. 5 gaan "gemeenskap met duisternis" oor hoerery, allerhande onreinheid, hebsug, gemeenheid, dwase en lawwe praatjies, gierigaards, afgodedienaars, die ongehoorsames, dronkaards (Ef. 5:11));  (Openb. 18:4).
-  gemeenskap met ongehoorsames (die Christen moet gemeenskap met 'n ongehoorsame broeder of suster vermy sodat die ongehoorsame skaam kan word) (2 Thess. 3:14)(l.w. dat dit hier spesifiek bedoel is in konteks met die wat reeds tot insig gekom het van hulle ongehoorsaamheid, en/of vermaan is, maar nog nie wil luister nie).
-  gemeenskap met die wat nie bly in die leer van Christus nie en 'n ander leer bring - so iemand moet nie in jou huis ontvang word nie en moet ook nie eens gegroet word nie, want dan het jy GEMEENSKAP MET SY BOSE WERKE (2 Joh. 1:11)(l.w. hier spesifiek in konteks gebruik met die wat nie bly in die leer van Christus nie -v.9- en die wat bely dat Hy nie in die vlees gekom het nie -v.7). (http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html). ALHOEWEL CHRISTENE NIE VANDAG HIERDIE SIEN AS GELDIGE REDES WAAROM HUWELIKSMAATS MEKAAR MAG WEGSTOOT NIE (miskien omdat baie Christene vandag glo dat besoedeing nie saligheid kan beinvloed nie???), WAS DIT WEL GELDIG IN DIE EERSTE GEMEENTES, en kan hierdie dinge gelees word uit die geskrifte van die ou kerkvaders - maar hierdie wegstoting is IN KONTEKS VAN "die wat hulle nie bekeer nie"! Die drastiese optrede om iemand weg te stoot is 'n manier om die persoon skaam te maak - dit geskied nie a.g.v. haat nie... Maar ons moet ook verstaan dat dit nie noodwendig beteken het dat die man wat sy ongelowige en ongehoorsame vrou wegstoot weer mag trou nie, want die rede waarom hy haar wegstoot, is nie om van haar verlos te word nie, maar eerder sodat hy nie deur haar besoedel word nie, en om haar skaam te maak sodat sy tot inkeer gelei word.... Oor hierdie kwessie van of iemand in hierdie omstandighede weer mag trou met iemand anders, word daar al vir baie jare redeneer onder geleerdes, en heelwat Christelike kerke laat bv. iemand toe om weer te trou sou hy skei a.g.v. 'n maat wat egbreek of egbreuk gepleeg het.   Ek persoonlik stem saam met die wat leer dat die geskeide nie mag trou nie tensy in die geval waar die huweliksmaat oorlede is (soos ook gesien kan word in my vorige poste hieroor).  Die N.T. leer bv. vir ons dat wanneer 'n man sy vrou verstoot vir bg. rede, en haar 'n skeibrief gee, sy sondig as sy gaan en haar aan 'n ander man verbind! (Luk. 16:18) (in die O.T.  mag die eerste man haar in so 'n geval nie weer teruggeneem het nie, want dan het hy onrein geword deur haar sonde deurdat sy met 'n ander man gaan trou het terwyl hulle geskei was, en dus "hoereer" het... - in die N.T. is daar vergifnis vir sulke sondes in Christus, en daarom sou dit nie verkeerd wees vir 'n man om sy vrou in so 'n geval terug te neem nie;  d.w.s., in die geval waar sy dit bely en haar bekeer het daarvan!). Geskeide vrouens word ook. in 1 Kor. 7:11 beveel om of "ONGETROUD" te bly, of hulle weer met hulle huweliksmaats te versoen, in welke geval die man dan beveel word dat hy nie sy vrou mag verstoot nie!  Hierdie is slegs moontlik as hulle nie weer hertrou het nie!  Dit wys ook dat al het sy 'n skeibrief gekry, dit haar nie heeltemal losmaak van die wet/huweliksverbond nie (want terloops is sy aan daardie wet verbind SOLANK ALTWEE LEWE! - Rom. 7:2), en daarom dan dat sy egbreuk pleeg sou sy haar aan 'n ander man verbind terwyl sy geskei is! (Matt. 5:32; 19:9). 
-  Luk 16:18 - "Elkeen wat van sy vrou skei en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en elkeen wat trou met die vrou wat van haar man geskei is, pleeg egbreuk. 
-  Jer 3:1 - "Hy sê: As ‘n man sy vrou verstoot, en sy gaan van hom af weg en word ‘n ander man s’n, kan hy dan nog na haar teruggaan? Sal daardie land nie skandelik ontheilig word nie? En jy het met baie minnaars gehoereer en wil na My terugkom, spreek die HERE!".

- (1Kor. 7:10)  En aan die getroudes beveel ek—nie ek nie, maar die Here—dat die vrou nie van die man moet skei nie;
-  1Kor. 7:11 - en as sy tog van hom skei, moet sy ongetroud bly, of haar met haar man versoen; en dat die man sy vrou nie moet verstoot nie.

Vgl. dit ook met die volgende voorbeelde:
(Lev 21:13)  En hy moet ‘n vrou in haar maagdelike staat neem.

(Lev 21:14)  ‘n Weduwee of een wat verstoot is of ‘n onteerde, of ‘n hoer hulle moet hy nie neem nie; maar ‘n jongmeisie uit sy volksgenote moet hy as vrou neem,

(Lev 21:15)  dat hy nie sy kroos onder sy volksgenote ontheilig nie; want Ek is die HERE wat hom heilig.

Die geskeide vrou is "een wat verstoot is".  
In Luk. 16:18 het Christus niks nuuts geleer nie, maar eerder hierdie wet bevestig!  Om met geldige rede 'n vrou te verstoot, was nooit gesien as onbarmhartig nie: - kyk bv. (1Kron. 8:8)  "En Saharáim het in die veld van Moab, nadat hy sy vroue Husim en Báära verstoot het, die vader van kinders geword".......................en baie ander skrifte...

Die Here is REGVERDIG en gee geen man die reg om 'n vrou te verstoot om verkeerde redes nie (bv. omdat hy haar haat nie); ...en sou 'n man lieg en leuens opmaak as geldige redes, maak dit hom nie los van sy verbintenis nie!:

Kom ons kyk ook na die vb. van Deut. 22:13-21:

(m.a.w. waar 'n man sy vrou valslik beskuldig dat sy nie maagdelik rein was toe hulle getroud is nie):

(Deu 22:13)  As ‘n man ‘n vrou neem en by haar ingaan en haar dan haat

(Deu 22:14)  en haar slegte dinge nagee en ‘n slegte gerug oor haar versprei en sê: Hierdie vrou het ek geneem, en toe ek naby haar kom, het ek die maagdom nie aan haar gevind nie,

(Deu 22:15)  dan moet die vader en die moeder van die dogter die bewys van die dogter se maagdom neem en na die oudstes van die stad by die poort uitbring.

(Deu 22:16)  En die vader van die dogter moet aan die oudstes sê: Ek het my dogter aan hierdie man as vrou gegee, maar hy het haar gehaat;

(Deu 22:17)  en kyk, hy het haar slegte dinge nagegee deur te sê: Ek het aan jou dogter die maagdom nie gevind nie—maar dit is die bewys van my dogter se maagdom. En hulle moet die kledingstuk voor die oudstes van die stad uitsprei.

(Deu 22:18)  Dan moet die oudstes van dié stad die man neem en hom tugtig

(Deu 22:19)  en hom ‘n boete van honderd sikkels silwer oplê en dit aan die vader van die dogter gee, omdat hy ‘n slegte gerug oor ‘n jongmeisie van Israel versprei het. Verder moet sy sy vrou wees; hy mag haar nie verstoot solank as hy lewe nie. (Eks. 23:1; 20:16)

Ons moet verstaan waarom dit so belangrik is dat gelowiges liewer met ander "gelowiges" trou (en nie met ongelowiges nie);  ook om nie te trou met iemand wat onrein is, of alreeds verstoot is (m.a.w. 'n geskeide") nie:

(Eseg. 44:21)  Ook mag geen priester wyn drink as hy in die binneste voorhof ingaan nie.

(Eseg. 44:22)  Ook mag hulle geen weduwee of een wat verstoot is, vir hulle as vrou neem nie; maar jongmeisies uit die geslag van die huis van Israel of ‘n weduwee wat deur ‘n priester as weduwee agtergelaat is, mag hulle neem. (vgl. dit met die opdrag dat as 'n wedewee weer wil trou, dit net mag wees met 'n gelowige - 1 Kor. 7:39 en 1 Tim. 5:11,12)  Opdrag was hier spes. aan die priesters gegee - maar l.w. dat Christene gesien word as 'n "priesterdom" - as hierdie gemik was op die priester van die O.T., kan dit beslis iets beteken vir alle Christene wat terloops deel is van die Here se priesterdom! (http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2015/06/n-heilige-priesterdom-n-volk-as-eiendom.html). Met onderstaande skrifte sal hierdie onderwerp net al duideliker word:

Volgens Lev. 21:7,8 mag die man (priester) geen vrou neem wat:
(1) 'n hoer ("whore, harlot") is, 
(2) 'n onteerde ("profane, fig. pulluted"-not respected of religious practice) is, en 
(3) vrou wat deur haar man verstoot is, nie. 
Vgl. dit ook met Jesus se woorde in (Luk 16:18 - "Elkeen wat van sy vrou skei en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en elkeen wat trou met die vrou wat van haar man geskei is, pleeg egbreuk").  Hierdie was nie net Ou Testamenties nie! Ons moet verstaan die belangrikheid hier en dat dit gaan oor die tema van GEMEENSKAP (http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/01/gemeenskap-vleeslike-gemeenskap.html).  As ons nie ag gee hierop nie, dan kan dit veroorsaak dat twee mense wat dink dat hulle wettiglik getroud is en wettiglik met mekaar mag saamlewe, eintlik besig is om mekaar te besoedel.  Bv., twee homoseksuele wat met mekaar trou, gaan steeds mekaar besoedel al het hulle ook 'n huwelikskontrak... Op dieselfde manier kan 'n geskeide wat "weer trou" wel 'n huwelikskontrak he, maar eintlik 'n egbreker wees! (soos in die geval van Herodes en Herodias - Matt. 14:3,4). 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(2)  reëls rondom "skei" in die geval van waar 'n gelowige getroud is met 'n ongelowige.  Die tweede geval waarna ons kyk in hierdie pos, is in geval van waar 'n GELOWIGE getroud is met 'n ONGELOWIGE (en watter gronde daar moontlik is "om te skei"). Paulus se siening is dat die gelowige GEEN REDE moet gebruik om die ongelowige weg te stoot nie - maar moet ons ook kennis neem sy woorde in v. 12: (1Kor. 7:12)  Maar vir die ander sê ek—nie die Here nie—as enige broeder ‘n ongelowige vrou het en sy dit goedvind om met hom saam te lewe, moet hy haar nie verstoot nie;  - hy leer verder dat sou die ongelowige maat wou skei, die gelowige nie in sy/haar pad moet staan nie - maar dan moet die skeiding nie van die gelowige se kant af kom nie, maar van die ongelowige - en hy noem sy rede: "ter wille van vrede".  MAAR DAAR IS 'N VERSKIL TUSSEN HIERDIE VB. EN DIE VB. IN ESRA 10, want in Esra 10 word die ongelowige huweliksmaats verstoot deur gelowige huweliksmaats... (Esra 10; 9:1).  Om bloot met iemand te skei omdat hy ongelowig is, kan nie regverdig word nie - tensy die gelowige in dieselfde juk is met die ongelowige huweliksmaat en die gelowige inderdaad besoedel word deur die ongelowige... 

Kom ons vgl. hierdie met die vb. in Esra 10:
(Esra 10:2)  Toe het Segánja, die seun van Jéhiël, van die seuns van Elam, begin spreek en aan Esra gesê: Ons het ontrou gehandel teen onse God, dat ons vreemde vroue uit die volke van die land getrou het; maar tog is daar nog hoop vir Israel in hierdie saak.
(Esra 10:3)  Laat ons dan nou ‘n verbond met onse God sluit om al die vroue en wat uit hulle gebore is, weg te stuur volgens die raad van my heer en van die wat beef vir die gebod van onse God, en laat volgens die wet gehandel word.

-   vgl. ook met Esra 9:1 - "En toe dit klaar was, het die owerstes na my gekom en gesê: Die volk van Israel en die priesters en die Leviete het hulle nie afgesonder van die volke van die lande, wat hulle gruwels betref nie, naamlik van die Kanaäniete, Hetiete, Feresiete, Jebusiete, Ammoniete, Moabiete, Egiptenaars en Amoriete".  Dit is duidelik dat die probleem hier in Esra spesifiek gegaan het oor afgodsaanbidding - kyk die woorde "wat hulle gruwels betref".  As hulle vroue (en kinders) nie hierdie gruwels wou neerle en hulleself ondergeskik stel aan die God van Israel en Hom alleen aanbid nie, dan het dit beteken dat beide die huweliksmaats asook die LAND deur die onreines besoedel word (en kan dus nie GEHEILIG/afgesonder word vir die Here nie). In die geval moes hulle hul vrouens verstoot sodat hulle hul vir die Here kon heilig en die land heilig kon wees. Onder die "wet van Moses" het elkeen wat iets onrein aanraak, self ook onrein geword.  In die N.T. is die klem op die geestelike en hierdie wette onder die wet van Moses slegs 'n skaduwee van wat sou kom.  In die evangelie van vrede mag ons niemand onheilig of onrein noem nie... (Hand. 10:28) - natuurlik spesief genoem in konteks met die feit dat gelowiges nie deur ongelowiges besoedel kan word nie!  Die gelowige huweliksmaat kan nie bloot skei van 'n ongelowige huweliksmaat net omdat hy/sy ongelowig is nie, want in die N.T. word die ongelowige huweliksmaat geheilig sodat die gelowige nie deur sy onreinheid BESOEDEL word nie (1 Kor. 7:14). Waar 'n ongelowige egter van 'n gelowige wil skei, moet die gelowige nie in die ongelowige se pad staan nie, want dan leef hulle nie in vrede met mekaar nie. M.a.w., in die geval van waar 'n GELOWIGE getroud is met 'n ONGELOWIGE word daar van die gelowige verwag om NIE TE SKEI NIE (want sy huweliksmaat is in elk geval onrein!), maar as die ongelowige wil skei, dan moet die gelowige nie in sy pad staan nie. Hierdie situasie is beslis anders as wanneer twee gelowiges getroud is, want in die geval van gelowiges is die doel van die skeiding veral sodat die onreine skaam kry en tot bekering kom, maar die ongelowige word nie op dieselfde wyse geoordeel as die gelowige nie! (want hy het immers nog nooit tot bekering gekom nie en is in elk geval onrein, en daarom sou skeiding met die doel om hom skaam te maak, geensins die probleem oplos nie -"moenie oordeel die wat buite is nie, maar oordeel die wat binne is"-1Kor. 5:12).  - daarom word dit van die gelowige verwag om NIE TE SKEI van die ongelowige huweliksmaat nie (tensy die ongelowige wil skei).  Die feit dat die ongelowige "geheilig" word deur die gelowige, beteken nie dat die ongelowige nou rein is nie!, maar wys liewer op die feit dat sy onreinheid nie die gelowige kan besoedel nie. Net soos in die geval van afgodsoffers waardeur die gelowige nie besoedel kan word nie tensy dit geneem word met die WETE dat dit aan 'n afgod geoffer is, so kan die gelowige ook nie deur sy ongelowige huweliksmaat besoedel word nie, TENSY hy gemeenskap het met sy ongelowige huweliksmaat se bose werke! En natuurlik in so 'n geval word dit eerder van die gelowige verwag om ag te gee op die pad van godsaligheid ! en NIE VAN DIE ONGELOWIGE TE SKEI nie (tensy die ongelowige wil skei)(1 Kor. 7:12,13). 

Die vb. van Esra 10 mag ook te doen he met die feit dat die gelowiges deur die ongelowige maats beinvloed kan word tot afvalligheid, want ons weet tog goed dat die ongelowige maats ontvang sou word in die volk sou hulle hul tot die Here alleen bekeer! Dit is duidelik dat hierdie ongelowige vroue nie hulle gruwelikhede wou los nie.  Net soos hierdie vrouens nie in die land kon bly solank hulle hul nie tot die Here bekeer nie maar besoedel was, so sal die besoedeldes (wat hulle nie wil bekeer nie) ook nie eendag kan ingaan in die koninkryk van God nie...   Ter wille van "om heilig te wees" wil dit dus tog lyk of daar wel 'n plek is waar 'n gelowige toegelaat word om 'n ongelowige huweliksmaat weg te stoot; meer presies is hierdie dan 'n geval van waar die gelowige in gemeenskap is met die ongelowige se sondes (bv. deelname in afgodspraktyke ens.), of soos in die geval van 'n besoedelde gewete (2 Kor. 6:14,15).  In sulke gevalle is die huwelik tot die gelowige se nadeel (want die gelowige sukkel om die bose te oorwin) en die gelowige word besoedel deur die ongelowige huweliksmaat, en kan sy lewe verloor... (bv. Num. 25:1-9)(http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/09/verontreinig-ontheilig.html). God haat egskeiding, maar Hy is ook barmhartig!, en laat dit dus somtyds toe ter wille van die huweliksmaat wat ly. 

OM OP TE SOM:  
Gewoonlik word dit van die gelowige huweliksmaat verwag om glad nie die ongelowige weg te stoot nie, maar ter wille van "om heilig te wees" wil dit tog lyk of daar wel 'n plek is waar 'n ongelowige huweliksmaat deur die gelowige weggestoot kan word (?)  (Mat 19:29,30 - "En elkeen wat huise of broers of susters of vader of moeder of vrou of kinders of grond ter wille van my Naam verlaat het, sal honderd maal soveel ontvang en die ewige lewe beërwe. Maar baie wat eerste is, sal laaste wees, en wat laaste is, eerste")(Mark. 10:29-31; Luk. 18:28-30; Deut. 13:6-8; Matt. 12:48-50).

_________________________________________________________________________________

Die Christelike kerk (altans die diensknegte vd Here) het mag om te bind of ontbind (wat te doen het met die evangelie vd koninkryk), bv. "vergifnis" in die evangelie vd koninkryk - m.a.w., "wat word vergewe en wat nie?" - bv., in sekere gevalle word "om te skei" vergewe... (http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/03/wat-julle-op-die-aarde-bind-sal-in-die.html).  Maar natuurlik mag hierdie "oordeel" nooit in stryd wees met die Here se wil nie!, bv., al is dit nie die Here se wil dat enige huwelikspaartjie skei nie, sal Hy dit wel toelaat ter wille van barmhartigheid (en Hy WIL dat ons barmhartig wees teenoor mekaar), bv. in gevalle soos familie geweld, waar kinders gemolesteer word, ens.  DIE REELS VAN "rein" EN "onrein" WORD IN SEKERE OPSIGTE ANDERS VERVUL IN DIE NUWE TESTAMENT, of sal ons liewer sê, "word op 'n veel uitnemender manier vervul" (http://warechristenedagstukkies.blogspot.co.nz/2016/11/die-eet-van-rein-en-onrein-diere.html). Dit beteken egter nie dat die wet tot niet is nie, want ook in die N.T. moet ons verstaan wat bedoel word met "rein" en "onrein", en besef dat dit 'n baie belangrike onderwerp is wat wel 'n invloed het op elkeen se saligheid.

Kom ons kyk na 'n vb. in Deut. 22:20,21, en sien hoe die wet van vergifnis vervul word in die N.T.:
(waar 'n dogter nie maagedelik rein was met haar huwelik nie, en die man dit agterkom nadat hulle getroud is):
-(Deu 22:20)  Maar as hierdie woord waarheid is: Die maagdom is aan die dogter nie gevind nie—
-(Deu 22:21)  dan moet hulle die dogter na die deur van haar vader se huis uitbring, en die manne van haar stad moet haar stenig, dat sy sterwe, omdat sy ‘n skanddaad in Israel begaan het deur in die huis van haar vader te hoereer. So moet jy dan die kwaad uit jou midde uitroei.

Christus het vir alles sondes betaal, ook vir sondes wat bloedskuld veroorsaak (http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/01/bloedskuld-1.html);  daar is slegs een onvergeeflike sonde in die N.T., nl. sonde teen die Heilige Gees. Alhoewel die persoon met bloedskuld in die O.T. met sy eie bloed moes betaal, is bloedskuld 'n vergeeflike sonde in die N.T. omdat Christus in ons plek met Sy bloed betaal het.  Daar is dus 'n kans vir vergifnis sou 'n dogter wat hierdie sonde gepleeg het voor die huwelik, berou het en dit bely.  En verder het Christus vir ons geleer dat ons moet vergewe sou iemand so berou en bely - in die N.T. word dit dus van die man verwag om dan te "vergewe"! (Mark. 11:26; Matt. 18:21,22)(kyk gelykenis van die verlore seun - Luk. 15:30 - "Maar toe hierdie seun van u kom, wat u goed met hoere deurgebring het, het u vir hom die vetgemaakte kalf geslag").  Die wat egter as Christene bekendstaan maar hoereer sonder om hulle te bekeer, moet anders hanteer word, soos ons in bg. voorbeelde gesien het...(http://warechristene.blogspot.co.nz/2014/08/soos-ons-ook-ander-vergewe-3.html).

_________________________________________________________________________________

Wat beteken die woord "skei"?

(Rom 7:2)  Want die getroude vrou is deur die wet aan die lewende man gebonde; maar as die man sterwe, is sy ontslae (G2673 - "loosed")("abolish, cease, cumber, deliver, destroy, do away, become (make) of no (none, without) effect, fail, loose, bring (come) to nought, put away (down), vanish away, make void") van die wet van die man.

(Rom 7:3)  Daarom dan, as sy ‘n ander man s’n word terwyl haar man lewe, sal sy ‘n egbreekster genoem word; maar as die man sterwe, is sy vry van die wet, sodat sy nie ‘n egbreekster is as sy ‘n ander man s’n word nie.

Die woord "ontslae" hier is nie dieselfde woord as die woord "skei" in ander skrifte nie (waar dit meer verwys na "parden"), maar het in bg. geval eerder die betekenis van "abolish" (G2673 - "loosed" - "destroy, abolish, cease, make void..."). 

Vgl. dit met Matt. 18:23-35, waar Christus die koninkryk van die hemele vgl. met 'n sekere koning wat met sy diensknegte wou afreken.....  In die gelykenis word die een wat hom 1000 talente skuldig is, en dit nie kon betaal nie, kwytgeskeld daarvan toe hy by hom pleit. (Mat 18:27 - "En die heer van daardie dienskneg het innig jammer vir hom gevoel en hom losgelaat (G630 - "ap-ol-oo-o" -"pardon")(release, forgive, dismiss, releave..") en hom die skuld kwytgeskeld). Dieselfde Griekse woord wat gebruik word in Luk. 13:12 wat verwys na hoe sy verlos word van die krankheid.  Dit is inderdaad iets waardeur sy "gebind" was, waarvan sy verlos is (Luk. 13:16), maar ons moet verstaan dat dit nie dieselfde soort "verlos" is waarvan bv. gepraat word in Rom. 7:2 nie. Want as dit was, dan sou die dienskneg nie later kon oorgegee word aan die pynigers nie! (Matt. 18:32-35).  Sou sy skuld egter "abolish" wees soos in Rom. 7:2, dan kon hy nie later oorgegee word aan die pynigers nie. Hierdie is juis die rede waarom 'n Christen wat nie wil vergewe nie aan die pynigers oorgegee sal word, AL IS HYSELF KWYTGESKELD!;  omdat sy kwytskelding wel VERSKOON is, maar NIE VOLKOME AFGESKAF is nie (want sy "verskoning" van sy skulde is op voorwaarde)!(Ps. 32:5; Matt. 6:14,15; 18:35; Mark. 11:25,26).

Die betekenis van "ontslae word" in Rom. 7:2 is nie dieselfde as die betekenis van die woord "skei" in ander skrifte nie.  In skrifte waar die woord "skei" gebruik word (in geval van huwelik), is dit 'n ander Griekse woord wat gebruik word, bv.  (Luk 16:18 - "Elkeen wat van sy vrou skei (G630) en ‘n ander een trou, pleeg egbreuk; en elkeen wat trou met die vrou wat van haar man geskei is, pleeg egbreuk")(Mark. 10:4,11,12; Luk. 16:18). L.w. dat dit dieselfde Griekse woord is wat bv. gebruik is in bg. gelykenis Matt. 18!, en verwys meer na "pardon" as wat dit verwys na "abolish". Die woord vir "skei" wat in 1 Kor. 7:10,11 en 15 gebruik word, is ook weer nie dieselfde woord as wat bv. in Luk. 16:18 (G630) gebruik is nie, maar is die Griekse woord " (kho-rid'-zo), wat beteken "depart" ("to place room between, that is, part; reflexively to go away: - depart, put asunder, separate").  WAT ONS DUS KAN OPSOM IS DAT DIE WOORD VIR "ontslae" WAT GEBRUIK WORD IN Rom. 7:2 (waar die vrou ontslae word van die wet wat haar bind aan haar man), VERSEKER NIE DIESELFDE BETEKENIS HET AS DIE SKEIDING IN GEVAL VAN 'N SKEIBRIEF NIE!